Eşimle İlgili Kafama Takılanlar

aysesum · 12 Aralık 2023

3 aylık bebeği olan ve sezeryan olmuş biri olarak çok abartıyorsunuz. Lohusa psikolojisine veriyorum. Ki ben normal bir doğum geçirmedim. Oğlumda sarılık olmuştu nerdeyse hergün doktora gidiyorduk. 15 gün sonra zaten ayaklandım tamamen annemi gönderdim. Eşiniz size yardım olsun diye birilerini getirmeye çalışmış sizde hayır dememişsiniz. isteksiz bir kızdan yardım istemişsiniz. ergen bir kız bebek bakmaktan ne anlar. Erkekler çekiniyor, eşimde öyleydi. Ben zorla çağırıyordum. Kucağına veriyordum eli ayağı dolanıyordu.

ayrıca lohusa halimle 14 saat yol gittim demenize çok takıldım. Ben olsam yeni doğmuş bebek nasıl gidecek derdim. Bebek için panik olurdum siz kendiniz için endişelenmişsiniz. ben iyiysem bebekte iyi demenizi anlarım ama size muhtaç bir canlı varken bu kadar prenses olmak çok garip,

temmuzlu26 · 12 Aralık 2023

kucukbirincitanesi .!.:
Merhabalar 1,5 senelik evliyim, 1 aylık bebeğim var. Eşimle ben kendi ailemden uzakta yaşıyoruz. Gebeliğim boyunca eşimle çok nadir tartışma yaşadık. Ev işlerine bazen yardım etti, ayakkabılarımı bile son zamanlarda giydirdi etti; beni elinden geldiğince gezdirdi. Abisi beni telefonda arayıp azarladığında yanımda olmasını bildi. Sezeryan doğum yaptığımdan ötürü annem iki üç hafta yanımda kaldı. Onların ailesinden kimse gelmedi. Abilerinden biri hariç. Eşimin anne babası vefat ettiği için kardeşlerinin gelmesini bekledim. Özellikle görümcem gelebilirdi, annem çok uzak yoldan gelmişti. Hem benimle hem çocukla hem evle ilgilenmek zorunda kaldı; dikişlerimden dolayı hiçbir şey yapamadım. Çok sancılı zamanlar geçirdim. Görümcem dört beş gün sonra geldi. Hayvanlarım var o yüzden gelemedim dedi. Onda da ne çocukla ilgilendiler ne evi çekip çevirdiler, misafir gibi gelip gittiler -ki eşim için bu gayet normal geldiğini düşünüyorum. Hatta eşim geldiğinde ayağa kalkıp yardım etmeye çalışıyorlardı. Dikişli halimle benden ve geceleri hiç uyumamış annemden hizmet beklediler. Görümcem de anneme eşimin “çocuğu askere gittiğinde mi göreceksin” dediği için geldiğini söylemiş. Bir Allaha ısmarladık bile demediler. Annem gidince eşim görümcemi güya eve çağıracaktı; yine hayvanlarım falan deyince ergen kızını eve getirdi, bana danışması gerekiyordu ama danışmadı. İyi niyetli yaptığını düşünüyorum ama bana danışabilirdi. Kız geldi, benimle doğru düzgün muhabbet bile etmedi. Hiçbir şey yapmadı. Hatta ilk başta benimle bile yatmadı, eşim söyleyince benimle uyumaya başladı. Bebeğin ağlamalarına offladı pufladı. Çoğu zaman eşimi uyandırmak zorunda kaldım; kızın bakmadığına o da şahit oldu; ama tek kelime etmedi. Sonra eşimin eğitimi çıktı, eğitime gidecek ama beni ve çocuğu kime emanet edeceğini bilemedi. Yine ablam gelir dedi ama ablası yine hayvanlarım var gelemem dediği için beni ailemin yanına götürdü; 13-14 saatlik mesafe gelmiş oldum lohusa halimle. Eşim hala anlayışlı olmamı bekliyor. Sezeryan olduğumda annem gelmeseydi, gelemeseydi ne yapardık hiç bilmiyorum. Hiç affedemiyorum. Annem de eşimin ailesinden dolayı eşimi çok sevemiyor, benimseyemiyor. Sütüm ilk başlarda az gelince eşim sütün gelmezse süt anne tutarız dediği için de üzüldüm; bazen ne diyeceğini bilemiyor. Annem de sürekli eşimi kötülüyor. Haklı gerekçeleri var, ama eşimin ailesinin yanlışları eşimi bağlamaz ki. Eşim beni buraya bırakıp sürekli arkadaşlarıyla gezdiğini söylüyor, sorumluluk almak istemediğini, bunu bazen ben de düşünüyorum ama eşiyle çocuğunu bırakmış adam evde sıkılır sürekli otuması mı gerekiyor onu da bilemedim. Babamla kıyaslayıp hep farklı olan taraflarını hata olarak görüyor; ben savununca da bana bozuluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.

Bu kadar herseye takılması için ruh hastası olmak lazım size ne kim ne demiş ne yapmış siz çocuğunuzunuzla ilgilensenize ya yok o geldi yok o gelmedi yok o bunu dedi yok bunu dedi hanım efendi bir aylık bebeğiniz var gayette kendiniz bakabilirsiniz ne annenize ne gorumcenize nede gorumcenizin ergen kızınin bakmasına ihtiyacınız yok 15 günlük doğum yapmıştım her işimi kendim yapıyordum ve bunları lohusa depresyonu geçirerek yapıyordum malesef yani bebek dogurdunuz sadece herkes etrafınizda pervane olmak zorunda değil bide insan sessizlik istiyor bir yerden sonra yaa Allah aşkına evin içindeki curcunadan ne sen rahat edersin ne de bebek

knickerbockerbande · 12 Aralık 2023

kucukbirincitanesi .!.:
Merhabalar 1,5 senelik evliyim, 1 aylık bebeğim var. Eşimle ben kendi ailemden uzakta yaşıyoruz. Gebeliğim boyunca eşimle çok nadir tartışma yaşadık. Ev işlerine bazen yardım etti, ayakkabılarımı bile son zamanlarda giydirdi etti; beni elinden geldiğince gezdirdi. Abisi beni telefonda arayıp azarladığında yanımda olmasını bildi. Sezeryan doğum yaptığımdan ötürü annem iki üç hafta yanımda kaldı. Onların ailesinden kimse gelmedi. Abilerinden biri hariç. Eşimin anne babası vefat ettiği için kardeşlerinin gelmesini bekledim. Özellikle görümcem gelebilirdi, annem çok uzak yoldan gelmişti. Hem benimle hem çocukla hem evle ilgilenmek zorunda kaldı; dikişlerimden dolayı hiçbir şey yapamadım. Çok sancılı zamanlar geçirdim. Görümcem dört beş gün sonra geldi. Hayvanlarım var o yüzden gelemedim dedi. Onda da ne çocukla ilgilendiler ne evi çekip çevirdiler, misafir gibi gelip gittiler -ki eşim için bu gayet normal geldiğini düşünüyorum. Hatta eşim geldiğinde ayağa kalkıp yardım etmeye çalışıyorlardı. Dikişli halimle benden ve geceleri hiç uyumamış annemden hizmet beklediler. Görümcem de anneme eşimin “çocuğu askere gittiğinde mi göreceksin” dediği için geldiğini söylemiş. Bir Allaha ısmarladık bile demediler. Annem gidince eşim görümcemi güya eve çağıracaktı; yine hayvanlarım falan deyince ergen kızını eve getirdi, bana danışması gerekiyordu ama danışmadı. İyi niyetli yaptığını düşünüyorum ama bana danışabilirdi. Kız geldi, benimle doğru düzgün muhabbet bile etmedi. Hiçbir şey yapmadı. Hatta ilk başta benimle bile yatmadı, eşim söyleyince benimle uyumaya başladı. Bebeğin ağlamalarına offladı pufladı. Çoğu zaman eşimi uyandırmak zorunda kaldım; kızın bakmadığına o da şahit oldu; ama tek kelime etmedi. Sonra eşimin eğitimi çıktı, eğitime gidecek ama beni ve çocuğu kime emanet edeceğini bilemedi. Yine ablam gelir dedi ama ablası yine hayvanlarım var gelemem dediği için beni ailemin yanına götürdü; 13-14 saatlik mesafe gelmiş oldum lohusa halimle. Eşim hala anlayışlı olmamı bekliyor. Sezeryan olduğumda annem gelmeseydi, gelemeseydi ne yapardık hiç bilmiyorum. Hiç affedemiyorum. Annem de eşimin ailesinden dolayı eşimi çok sevemiyor, benimseyemiyor. Sütüm ilk başlarda az gelince eşim sütün gelmezse süt anne tutarız dediği için de üzüldüm; bazen ne diyeceğini bilemiyor. Annem de sürekli eşimi kötülüyor. Haklı gerekçeleri var, ama eşimin ailesinin yanlışları eşimi bağlamaz ki. Eşim beni buraya bırakıp sürekli arkadaşlarıyla gezdiğini söylüyor, sorumluluk almak istemediğini, bunu bazen ben de düşünüyorum ama eşiyle çocuğunu bırakmış adam evde sıkılır sürekli otuması mı gerekiyor onu da bilemedim. Babamla kıyaslayıp hep farklı olan taraflarını hata olarak görüyor; ben savununca da bana bozuluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.

Bu kadar çok başkalarından medet ummak nasıl bir lafa anlayamıyorum. Tamam annenizden beklersiniz de eşinizin ergen yeğeninden beklenti nedir ya? Kız bir de gece sizinle uyumuş. Kendinize mi gelseniz?
Altı üstü doğum yaptınız. Neden kendinizi bakıma muhtaç engelli gibi ona buna emanet ettiriyorsunuz?

Cledy · 12 Aralık 2023

Ben demedim mi

Borellus80

Tuzuguru · 12 Aralık 2023

Bir düğün, çeyiz, altın konularında bir de bu prenses sendromlu doğum konularında kendime kızmaya başladım. Bir şöyle olamadım. Okumayacam diyorum, gene okudum. 2 saat sürmüş ameliyatım öyle berbat halde çıktım sezeryandan. Bebeğim emmiyor. 3 gün emzirmekle uğraştım. Bebeği bıraksam aç aç uyurdu ama saati ayarladım, kalktım emmeyince mama hazırladım. 3. Gün ayağa kalktım , çünkü prenses değilim. Çünkü küçük bir evladım daha var. Ben yıkadım, ben giydirdim, çamaşırlarını ben yıkayıp serdim. Evi topladım. Gelene çayın yanına tatlı koydum. Bulaşıkları, mutfağı hallettim. 5. Gündü tamamen her şeyi yapmaya başladım.
Abartın abartın. Rahmi masada bırakacaktım neredeyse yine de felçli gibi yatmadım. Ama siz abartın. Galiba doğrusu buymuş.

Birrbulutolsam · 12 Aralık 2023

Ayy totomm

prensese bak ya

çok güldüm bütün cümlelerinize

bizde sezeryan doğurduk 1 gün hastanede yattım ertesi gün kendi isteğimle çıktım evime gidecem diye eve gidip süpürge yaptım sıkıldım ben böyle yatamam diye

sen prenses biz kül kedisi zaten bi sen doğuruyorsun çocuk

Marusa_ · 12 Aralık 2023

Eşini terliğime kadar giydirdi diye övmüş, suçu da millete atmışsın. Kocan ne güne duruyor sana bakamıyor mu????? Bütün numaralar kocanda sende var bunun farkına, ne işin var başka yerde arama hiç başka yerdeee :)

Minaredenatbeni · 12 Aralık 2023

bafelix .!.:
Benim anladığım görümce hayvancılık yapıyor. Konu sahibiyle anası laf sokuşturdukları için kızını göndermiş. Bana göre köyde bakılması gereken hayvanlar dururken ne görümce ne de kızı gelmemeli. Yazık çocuğa bir tarafta hayvan beslemek bakmak diğer tarafta prensese hizmet etmek ev temizlemek. Karı koca, herkes bize hizmet edecek diye veliahtlarını alıp çekilmişler köşelerine.

Bebeğe de kendileri bakmıyorki

ahlaviniaaa · 12 Aralık 2023

kucukbirincitanesi .!.:
Merhabalar 1,5 senelik evliyim, 1 aylık bebeğim var. Eşimle ben kendi ailemden uzakta yaşıyoruz. Gebeliğim boyunca eşimle çok nadir tartışma yaşadık. Ev işlerine bazen yardım etti, ayakkabılarımı bile son zamanlarda giydirdi etti; beni elinden geldiğince gezdirdi. Abisi beni telefonda arayıp azarladığında yanımda olmasını bildi. Sezeryan doğum yaptığımdan ötürü annem iki üç hafta yanımda kaldı. Onların ailesinden kimse gelmedi. Abilerinden biri hariç. Eşimin anne babası vefat ettiği için kardeşlerinin gelmesini bekledim. Özellikle görümcem gelebilirdi, annem çok uzak yoldan gelmişti. Hem benimle hem çocukla hem evle ilgilenmek zorunda kaldı; dikişlerimden dolayı hiçbir şey yapamadım. Çok sancılı zamanlar geçirdim. Görümcem dört beş gün sonra geldi. Hayvanlarım var o yüzden gelemedim dedi. Onda da ne çocukla ilgilendiler ne evi çekip çevirdiler, misafir gibi gelip gittiler -ki eşim için bu gayet normal geldiğini düşünüyorum. Hatta eşim geldiğinde ayağa kalkıp yardım etmeye çalışıyorlardı. Dikişli halimle benden ve geceleri hiç uyumamış annemden hizmet beklediler. Görümcem de anneme eşimin “çocuğu askere gittiğinde mi göreceksin” dediği için geldiğini söylemiş. Bir Allaha ısmarladık bile demediler. Annem gidince eşim görümcemi güya eve çağıracaktı; yine hayvanlarım falan deyince ergen kızını eve getirdi, bana danışması gerekiyordu ama danışmadı. İyi niyetli yaptığını düşünüyorum ama bana danışabilirdi. Kız geldi, benimle doğru düzgün muhabbet bile etmedi. Hiçbir şey yapmadı. Hatta ilk başta benimle bile yatmadı, eşim söyleyince benimle uyumaya başladı. Bebeğin ağlamalarına offladı pufladı. Çoğu zaman eşimi uyandırmak zorunda kaldım; kızın bakmadığına o da şahit oldu; ama tek kelime etmedi. Sonra eşimin eğitimi çıktı, eğitime gidecek ama beni ve çocuğu kime emanet edeceğini bilemedi. Yine ablam gelir dedi ama ablası yine hayvanlarım var gelemem dediği için beni ailemin yanına götürdü; 13-14 saatlik mesafe gelmiş oldum lohusa halimle. Eşim hala anlayışlı olmamı bekliyor. Sezeryan olduğumda annem gelmeseydi, gelemeseydi ne yapardık hiç bilmiyorum. Hiç affedemiyorum. Annem de eşimin ailesinden dolayı eşimi çok sevemiyor, benimseyemiyor. Sütüm ilk başlarda az gelince eşim sütün gelmezse süt anne tutarız dediği için de üzüldüm; bazen ne diyeceğini bilemiyor. Annem de sürekli eşimi kötülüyor. Haklı gerekçeleri var, ama eşimin ailesinin yanlışları eşimi bağlamaz ki. Eşim beni buraya bırakıp sürekli arkadaşlarıyla gezdiğini söylüyor, sorumluluk almak istemediğini, bunu bazen ben de düşünüyorum ama eşiyle çocuğunu bırakmış adam evde sıkılır sürekli otuması mı gerekiyor onu da bilemedim. Babamla kıyaslayıp hep farklı olan taraflarını hata olarak görüyor; ben savununca da bana bozuluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.

Siz neden sürekli destek yada birine emanet edilmeyi bekliyorsunuz anne baba olduysanız bu sorumluluğu yalnız da almanız gerekirdi görümcenin ergen kızı seninle yatıp yedi yirmidört bebek bakmak zorunda değil duyduğum en saçma şey üstelik yapmak istemedi diye şikayetleniyorsunuz bide. Annenizin eşini baban gibi değil diye eleştirmesi daha lohusa olan yeni. Çocuk sahibi olmuş hayat düzeni degişmiş kafasının içi zaten karışık olan kızına kocasını kötülemesi ona karşı doldurması ne kadar iyi niyetli eş tarafındaki en ufak kusuru görüyorsunuz kendi ailenizin yaptıklarını da görün bence eşiniz babanızla aynı kişi değil onun gibi huyları yok diye anneniz yorum yapamaz sizde kendi kendinizi idare etmeyi ögrenin anneyseniz kendinize yetmeniz lazım siz kendinize yetemiyor sorumluluk alamıyorken nasıl çocuk yetiştirip ona yeteceksiniz

BonnyLass · 12 Aralık 2023

Sen koskoca kadın çocuğa bakamazken ergen kızdan beklentiye giriyorsun

Ergenlik dönemindeki çocuk gelişme çağındadır geceleri düzenli uyuması gerekir neden uyanıp bebek baksın? Oflayacak tabi daha çocuk o. Biraz daha gerçekçi beklentilerin olsun insanlardan. Bide kız uyanmadı eşim uyandı diye hayıflanmışsın zaten olması gereken o bebeğin babası ya hani

beyazcaa · 12 Aralık 2023

kucukbirincitanesi .!.:
Sanırım eşimin sorumluluktan kaçtığını düşünüyor olmak beni üzüyor, bir de ameliyatlı olduğum ilk gün annemin yaşadığı zorluğu; o sırada iki kişi olsalardı daha rahat atlatırdık. Eşim de yalnız olduğunu gördü ama yine aynı devam ediyor.

Eşinizin sorumluluktan kaçtığını annenizin vurgulamasıyla düşünüyorsunuz. Çocuk doğurduğunuza göre eşinizi seviyorsunuz. Annenizi uyarın sizi kışkırtmasın eşiniz babanız gibi olmak zorunda değil. Annenizin eleştirileri evliliğinizi ancak yıpratır.
ben de üç sezeryan doğum yaptım biraz daha beklentilerinizi azaltın dramatize fazla değil mi.

milas1625 · 12 Aralık 2023

Görümceye boşa yüklenmişsnz kadın yine saygılı biriymiş size carlamamış.. evcillerim var gelinim için onları bırakıp gidemem yani bu bir bahane değil... ikincisi ergen kızım var kimsenn hizmetine gönderemem ne münasebet doğuran baksn bi zahmet... biri rüptürlü iki sezeryan doğum yaptım hiç premses sendromu yaşamadım. Annem geldi sağolsun evle yemekle ilgilendi bizde eşimle çocuklarmıza baktık.

xiomi · 12 Aralık 2023

kucukbirincitanesi .!.:
Merhabalar 1,5 senelik evliyim, 1 aylık bebeğim var. Eşimle ben kendi ailemden uzakta yaşıyoruz. Gebeliğim boyunca eşimle çok nadir tartışma yaşadık. Ev işlerine bazen yardım etti, ayakkabılarımı bile son zamanlarda giydirdi etti; beni elinden geldiğince gezdirdi. Abisi beni telefonda arayıp azarladığında yanımda olmasını bildi. Sezeryan doğum yaptığımdan ötürü annem iki üç hafta yanımda kaldı. Onların ailesinden kimse gelmedi. Abilerinden biri hariç. Eşimin anne babası vefat ettiği için kardeşlerinin gelmesini bekledim. Özellikle görümcem gelebilirdi, annem çok uzak yoldan gelmişti. Hem benimle hem çocukla hem evle ilgilenmek zorunda kaldı; dikişlerimden dolayı hiçbir şey yapamadım. Çok sancılı zamanlar geçirdim. Görümcem dört beş gün sonra geldi. Hayvanlarım var o yüzden gelemedim dedi. Onda da ne çocukla ilgilendiler ne evi çekip çevirdiler, misafir gibi gelip gittiler -ki eşim için bu gayet normal geldiğini düşünüyorum. Hatta eşim geldiğinde ayağa kalkıp yardım etmeye çalışıyorlardı. Dikişli halimle benden ve geceleri hiç uyumamış annemden hizmet beklediler. Görümcem de anneme eşimin “çocuğu askere gittiğinde mi göreceksin” dediği için geldiğini söylemiş. Bir Allaha ısmarladık bile demediler. Annem gidince eşim görümcemi güya eve çağıracaktı; yine hayvanlarım falan deyince ergen kızını eve getirdi, bana danışması gerekiyordu ama danışmadı. İyi niyetli yaptığını düşünüyorum ama bana danışabilirdi. Kız geldi, benimle doğru düzgün muhabbet bile etmedi. Hiçbir şey yapmadı. Hatta ilk başta benimle bile yatmadı, eşim söyleyince benimle uyumaya başladı. Bebeğin ağlamalarına offladı pufladı. Çoğu zaman eşimi uyandırmak zorunda kaldım; kızın bakmadığına o da şahit oldu; ama tek kelime etmedi. Sonra eşimin eğitimi çıktı, eğitime gidecek ama beni ve çocuğu kime emanet edeceğini bilemedi. Yine ablam gelir dedi ama ablası yine hayvanlarım var gelemem dediği için beni ailemin yanına götürdü; 13-14 saatlik mesafe gelmiş oldum lohusa halimle. Eşim hala anlayışlı olmamı bekliyor. Sezeryan olduğumda annem gelmeseydi, gelemeseydi ne yapardık hiç bilmiyorum. Hiç affedemiyorum. Annem de eşimin ailesinden dolayı eşimi çok sevemiyor, benimseyemiyor. Sütüm ilk başlarda az gelince eşim sütün gelmezse süt anne tutarız dediği için de üzüldüm; bazen ne diyeceğini bilemiyor. Annem de sürekli eşimi kötülüyor. Haklı gerekçeleri var, ama eşimin ailesinin yanlışları eşimi bağlamaz ki. Eşim beni buraya bırakıp sürekli arkadaşlarıyla gezdiğini söylüyor, sorumluluk almak istemediğini, bunu bazen ben de düşünüyorum ama eşiyle çocuğunu bırakmış adam evde sıkılır sürekli otuması mı gerekiyor onu da bilemedim. Babamla kıyaslayıp hep farklı olan taraflarını hata olarak görüyor; ben savununca da bana bozuluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.

Gorumcenize guvenerek mi dogurmustunuz

Ysmdfn · 12 Aralık 2023

Ne çok dikişlerinizden bahsetmişsiniz,abartmayın şunu lütfen artık. Bide bayıl Feriha. 2 kere sezeryan doğum yaptım,sayısını bilmediğimde yapan gördüm. Kimse sizin gibi dikişlerim yüzünden dikişli halimle bla bla bla modunda ağlanmıyordu. Bakamıyorsan bakıcı tut,evine yardımcı tut her neyse işte.. kimse size ve bebeğinize bakmak zorunda değil. Beklentiyi kesin artık şu milletten.

Bissunicole · 12 Aralık 2023

Siz doğum yaptınız diye tüm sülale size yardıma mı gelecek ayol ? Kardeşimin çocuğu olsa sever kaçarım o kadar.

Camgulu · 12 Aralık 2023

Bu ne prenseslik anlamıyorum. Sanırsın yeryüzünde ki son doğuran. Annesi, kocası, görümcesi, görümce kızı herkes sizinle ilgilenecek. Allah sabır versin. Bir zahmet doğurduğunuz çocuğa kendiniz bakın.

Kızıma kendim baktım. Kimse benimle gece yatmadı. Evet yardim istemek hakkınız ama çok abartmışsınız. Kızım sulalenin ilk torunu KV ve kp 4 ay sonra gelip bir gece kalıp gittiler.

succulentaski · 12 Aralık 2023

Sizin bir kuzeniniz gelseydi annenizle madem annenize yardıma? Hala teyze kardeş teyze kızı bir şey yok muydu?

succulentaski · 12 Aralık 2023

edibehatun .!.:
Biri 13 diğeri 15 yaşında kızım var. Yengelerine dadılık yapmaya ev toplamaya yol-la-mam. Ergen demissiniz belki bir tık daha büyüklerdir. 18/20 olsalar kendi kararları lakin şu yaştaki çocukların işi gücü yok nasıl bakarız diye düşünülmemiş iki yetişkinin sorumluluğunu azaltacak arkadan da buralarda laf yiyecek bu ne saçma iş! Pes.

Ben o 15-16 yaşında halam doğum yaptığında yaz tatiliydi halama günlük yardıma gidiyordum sabahtan akşama kalıyordum hem beraber güzel vakit geçiriyorduk birbirimizi çok severiz. Hem de getir götür yapıyordum ama hizmetçilik beklemiyordu benden. Duşa girince çocukla duruyordum vs. Bu tamamen saçmalık.

safi.naz · 12 Aralık 2023

Vicdansizlar(!) o nasıl yorumlar yapmışsınız? ürkütüp kaçırmışsiniz ürkek ceylanı.
Bi kere daha anladım ki
Gadın ın düşmanı yine gadın(!)

gnctrk · 12 Aralık 2023

Başkalarına güvenerek mi çocuk yaptınız? Yani bu mu doğrusu biz de ona göre bilelim ilerde doğurursak? Millet seferber olmak zorunda mı? Görümcenizin de bir düzeni var zorundalar mı ya size gelip kalmaya? Eşiniz ayakkabılarınızı bağlıyormuş aman Allahım ne büyük yardım. Onun için de görümceyi çağırsaydınız. İlk önce eşiniz yardımcı olacak eşiniz anlıyor musunuz? O ikinizin çocuğu ve insanlar müsaitse isterlerse yardıma gelirler. Sizinki lohusa olayı değil düpedüz şımarıklık.

Eşimle İlgili Kafama Takılanlar

Üye

Aktif Üye

Guru

Nirvana

Filistinde artık çocuklar ölmesin!

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yerli garfield... portişim....

Üye

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Aktif Üye

Benzer Konular