- 19 Mart 2008
- 1.316
- 26
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Ikinci Evlilik
- Konu Sahibi NURCENNET
- Başlangıç Tarihi
- 1 Ağustos 2007
- 975
- 40
canım benim allah yadımcın olsun durumuna çok üzüldüm. inşallah bundan sonra hayat sanada güler.
- 1 Ağustos 2007
- 975
- 40
benimde ikinci evliliğim. 3. yılımızdayız. ilk eşimden 2 çocuğum bu evliliğimden bir çocuğum var. eşimin eski evliliğinden iki çocuğu var. çok şükür artık mutluyum. ama ilk yıl sorunlar yumağıyla boğuştum. eşimin ilk eşinden olan kızı sürekli sorunlar çıkardı. evliliğimiz yıkılma aşamasından döndü. neyseki eşim hatalarının farkına vardı. kardeş sorununa gelince şuan 9 aylık bebeğim var. benim çocuklarım bebeği inanılmaz seviyorlar. ama eşimin çocukları hala kabullenmediler. ikinci evliliğini yapacak olan hanımlara en büyük tavsiyem karısı sağ adamla asla evlenmeyin. adam evlendikten sonra kıymete biniyor. eski eş çocukları olabildiğine kullanıyor. evet aşılmaz sorunlar değil ama aşana kadarda baya yıpranıyorsunuz. herkese mutluluklar.
- 28 Eylül 2008
- 7
- 0
:teselli::teselli::teselli:
canım senin bu mesajın çok güzel moral oldu bana.ikinci eşinle nasıl tanıştın.bu kararı almak zor oldumu.en çok neye dikkat ettin bende artık ikinci evliliğimi yapmak istiyorum da.birde kaç yıl aradan sonra evlendin
eee kizlar üzülmeyin, ben varim. ikinci evliligim süper gidiyor. birincisi kisaydi ama kabus gibiydi, ikincisinde Allah güldürdü yüzümü cok sükür. hersey kader kismet kizlar.
simdi 1yildir evliyim. cok iyi anlasiyorum. Allah hepinizi dogru insanlarla karsilastirsin hayatta.
canım senin bu mesajın çok güzel moral oldu bana.ikinci eşinle nasıl tanıştın.bu kararı almak zor oldumu.en çok neye dikkat ettin bende artık ikinci evliliğimi yapmak istiyorum da.birde kaç yıl aradan sonra evlendin
- 28 Eylül 2008
- 7
- 0
canım ikinci evlilikler daha garanti oluyor.bu toplumda yaşıyorsak insanlara güven duymak zorundayız.ama ikinci evliliğini yapacağın zaman gene de çok iyi bir değerlendirme yap.ben de çok güvensizdim.ama geçti artık.bende artık ikinci evliliğimi yapmak istiyorum.insanları artık çok daha iyi tanıyorum
- 29 Mayıs 2008
- 26
- 2
ben yaklasik 2 sene eski erkek arkadasimla beraberdim, ama evliligimiz 2 ay sürdü. hic tanimamisim onu. ise gitmez, bol bol borc acar, yalanlar, siddet... cok kötü günler yasadim. onu hala seviyordum yani unutabilcemi sanmiyordum. psikologa gittim Allah'a sükür cabuk toparlandim, cünkü anladimki onun icin degmez. beni sevseydi böyle olmazdi. kimselere güvenmedim. erkeklerle görüsmedim. arkadaslarim ve ailem cok destek oldular bana sagolsunlar. ve 10 ay sonra bi ramazanda camide simdiki esimle göz göze geldik ve tutulduk birbirimize :) baya engeller cikti karsimiza benim bosanmis oldugum icin (ailesi önce istemedi) ama simdi cok seviyorlar beni. 1-1.5 sene sonra evlendik. Allah'a hep dua ettim, cok sükür mutluyum simdi.
- 9 Eylül 2007
- 576
- 3
Bu ikinci evlilik düşüncesi beni çok korkutuyor,evliliğim 1ay gibi kısa zamanda kabusa dönüşüp bitirince kimseye inanıp güvenemeyecekmişim gibi geliyor ama böyle yanlız bekar yaşamakta istemiyorum bir evladım olsun çok istiyorum,belkide karşıma çıkan iyi insanları bu ilk eşin verdiği güvensizlik duygusuyla kaybediyorum,biran önce insanlara güvenmeyi ve her erkeğin aynı olmadığını kendime kabullendirmem gerekiyor.Rabbim hepimizin gönlüne göre ve hayırlısını versin.
- 19 Kasım 2008
- 3
- 0
- 56
40 yaşındayım , benimle evlenmek isteyen öğretmen bir bey var, saygılı ve iyi birine benziyor.Fakat kızım rest çekti , "üvey baba istemiyorum eğer evlenirsen evi terkederim" diye.Ne yapacağımı bilmiyorum , kızım öz babasını da sevmez küçük te değil üniversite öğrencisi. İki arada bir derede kaldım.Aslına bakarsanız evlilikten çok korkuyorum sanki eski kötü günler tekrar yaşanacak gibi.
- 7 Ekim 2007
- 123
- 0
bende hep dua ediyorum canım hemde çok inşallah Rabbim banada ve benim durumumda olan bütün arkadaşlarıma hayırlı eş nasip eder inşallah.seninde mutluluğun hep daim olsun.birde ailesi nasıl ikna oldu sonradan bende bundan korkuyorum karşıma bekar biri çıkarsa acaba sorun yaşarmıyım diye korkuyorum bu konuda deneyimlerini anlatırsan çok sevinirim istersen özelden mesaj atabilirsin
- 7 Ekim 2007
- 123
- 0
kızınız çok küçük değilmiş isterseniz bir psikologtan yardım alın ve kızınızı bu duruma hazırlamaya çalışın.herşey sizin ve kızınız için güzel olur inşallah...
- 14 Ağustos 2007
- 7.543
- 23
size de hak vermek lazım, kızınıza da.
size hak veriyorum, çünkü yalnız kalmak veya kalmamak bir tercih meselesidir ve hayatınızı tekrar biriyle birleştirmek en büyük hakkınız. kimse bunu sorgulayamaz. ayrıca annem ve babam ayrıldıktan sonra babam başka bir bayanla evlenmişti. o zamandan beri anneme derim hep "evlen sen de!" diye. ama bunu bu kadar rahat söyleyebilmemin nedeni aslında annemin bir daha evliliği kesinlikle düşünmemesiydi. bunu çok yakın bir tarihte anladığımı itiraf edeyim.
ancak şunu asla unutmamak gerekiyor. bir şekilde ben iş-evlilik vb nedenlerle evden ayrılırsam, o zaman annem yalnız kalacak ve sadece benim şu birkaç yılı daha rahat geçirmem için annemi böyle bir şeyden mahrum edemem.
kızınıza da hak veriyorum. çünkü genel "üvey baba" imajı, eskiden daha çok şiddet, baskı unsuruyken şimdilerde gittikçe artan bir cinsel taciz sembolü olarak gösterilmeye başlanması, belki eskiden de böyleydi ama ekranlara, gazetelere bu kadar yansıtılmıyordu.
şiddet olsun cinsel taciz olsun hepsi iğrenç tabii ki. Ancak evleneceğiniz kişi böyle sapkınlıkları olan biri değilse kızınız için bir sorun olmayacaktır (kendi babasını da sevmemesinin de etkisiyle erkek düşmanlığı, ya da baba düşmanlığı haricinde)
ayrıca son günlerde öz kızlarına, torunlarına tacizde bulunanları okuyoruz, öz anne-babasını öldürenleri. benim için akrabalık, kan bağı değil, gönül bağı- karşılıklı anlayıştır asıl olan.
üvey babalarla ilgili her haber çıktığında, günahsız, üvey çocuğuna elinden geldiğince öz babasının yerini doldurmaya çalışan babalar gelir aklıma ve içim bir tuhaf olur benim.
evlenmeyi düşündüğünüz beyi iyice araştırdıktan sonra kızınızla da beraber aynı ortamlarda bulunmayı deneseniz üçünüz. sadece siz üçünüz değil de, dostlarınızın da olduğu bir ortamda hem kızınız gerilmez hem de eş adayınız.
umarım mutlu olacağınız yönde gelişir olaylara.s.
- 12 Temmuz 2006
- 799
- 11
çok iyi düşünmek lazım benim de eşim öğretmen ve benim de bir kızım var, bende 40 yaşındayım ancak ben eşimle evlendiğimde kızım küçüktü şu anda üniversiteye gidiyor evlenirken de hiç istemedi hala da hiç sevmiyor eşimi ve benim kızımda kendi babasıyla uzun zamandır görüşmüyor ve babasını da hiç sevmez
ancak ben bu evliliği yaptığım için gerçekten pişmanım eşimin öğretmen olmasından dolayı kızıma babalık yapar diye düşünmüştüm ama hiç de düşündüğüm gibi olmadı malesef benimle evlenirken kızımın olduğunu bildiği halde evlendikten sonra kızımı hiç benimsemedi ve gerek maddi gerekse manevi olarak kızıma hiç bir şekilde babalık yapmadı
şu anda boşanma aşamasındayız umarım senin için ve kızın için her şey güzel olur ama iyice ölç tart derim ben özellikle kızın ve eş adayının anlaşması çok önemli daha sonrasında arada kalan sen oluyosun ve eşinden gerekirse vazgeçebilirsin ama kızından vazgeçmek mümkün değil
yalnız ben bunları söylerken benim eşimle tek sorunum kızım değil bizim başka sorunlarımız da var bunu da belirteyim
- 27 Eylül 2008
- 1.143
- 12
sevgili dalida.. benim de 2inci evliliğim ve çok mutluyum... benim ilk evliliğimden çocuğum yoktu ama eşimin var... ve yaz tatilleri ve sömestrde yanımıza koşa koşa geliyor... burada çocuğun anne ya da babanın yeni eşi ile anlaşmasında başlangıçta biraz hem çocuğun yeniden evlenmeyi düşünen anne veya babasına hem de yeni eşe sorumluluk ve görev düşüyor.... çocuğun yaşı küçük olursa ayrı büyük olursa ayrı problemler yaşanabiliyor... benim sizin gibi çocuğu ileri yaşta tekrar evlenen bayan arkadaşlarım var... öncelikle şu konuda içiniz rahat etsin... çok az çocuk yeniden evlenmeyi düşünen anne veya babasının arkasında durup peşin peşin "evet arkandayım seni destekliyorum" der... o nedenle kızınızın şuanki tepkisi çok normal.. hemen şevkiniz kırılmasın... yukarıda belirttiğim gibi siz ve müstakbel eşinize burada uyumlanma sürecinde biraz görev dşüyor... ne kızınızın psikolojisini göz ardı edin ne de onu sizin hayatınızın yeniden şekillenmesinde başrole oturtun.... çünkü başrol size ait... bakın 20 yaşındaymış... birkaç seneye kadar üniversiteden mezun olduğunda belki başka bir şehirde iş bulacak belki arkadaşlarıyla ayrı eve çıkmayı isteyecek belki de kendisi evlenip gidecek.. kimbilir.... ama kendisine yeni br yol çizeceği kesin... çocuklar yaşları kaç olursa olsun anne babalarının yeni bir yaşam kurma konusundaki kararlarına endişeyle yaklaşıyorlar.... çünkü bilinç düzeyinde olmasa dahi bilinçaltından kendi emirlerine amade bir anne veya babanın artık eskisi gibi olmayacağını ve/veya ilginin sevginin bölüneceğini düşünüyorlar... ve doğal olarak da doğaları gereği bencilce davranıyorlar... o nedenle karşınıza alıp oturtup güzelce konuşun önce... sizin de bir birey olarak kendi hayatınız olduğunu ve hayatta bir eş ihtiyacı duyduğunuzu paylaşın... "senin yerin ayrı onun yeri ayrı" durmunu da ortaya koyabilirsiniz... hemen "evet anne çok haklısın hiç o açıdan düşünmemiştim" tepkisini de beklemeyin... ama sizin kararlılığınızı gördükçe o da yeni koşullara uyumlanma gerekliliği duyacaktır... bu aralar kızınıza daha çok zaman ayırırın... berabwr sinemaya tiyatroya ne bileyim kafeye falan gidip oturun... sohbet edin... arada da bu konuyu serpiştirin a.s sabırlı olun lütfen... sabırlı ve kararlı.. yaşınız daha genç... bahsettiğiniz kişi olmasa dahi belki de yarın öbürgün bir başka kişi de girebilir hayatınıza... bu sizin en doğal hakkınız.. 1 değil 10 çocuk annesi olsanız da.... müstakbel eşinizinle de konuşun... o da kızınıza doğal davransın bence... abartıya kaçmaya gerek yok.. ekstra şirinliklere de.... çocuklar yaşları kaç olursa olsun yapaylıktan hiç haz etmiyorlar ve hemen ayırt ediyorlar bu durumu.. zaten muhtemelen karşıda kusur olmasa dai kusur arayacak bir gözle bakacaktır kızınız bir süre ... bunlar çok normal.. ama geçici bir durum... lütfen siz de erkek arkadaşınız da sabırlı olun.. hatta kızınız erkek arkadaşınıza iğneleyeici v ekrıcı bile olabilir... erkek arkadaşınızın da böyle anlarda durumu nasıl tolere ettiği çok önemli... böyle bişi olursa da ne hiçbirşey olmamış gibi davransın ne de aşırı tepki versin... eşimin oğlu ilk biraraya geldiğimizde bana öyle gıcık davranıyordu ki anlatamam ::)) tabii bunları bekliyordum... yerine göre duymamazlıktan anlamamazlktan geldim... yerine göre şakaya vurdum.. yerine göre de "bak oğlum bu tavrın hiç hoş değil" i açıkça ortaya koydum.... şimdi şükürler olsun çok iyiyiz.... beraber ders çalışıyoruz sinemaya gidiyoruz.... babasından çok benimle vakit geçiriyor neredeyse....
müstakbel eşinizin potansiyel bir ruh hastası ya da tacizci falan olma olasılığı gibi uç örnekleri de aklınıza getirmeyin lütfen.... eğer böyle septik yaklaşacak olursak herşeye o zaman ruh sıkıntısından yaşayamayız.. tabii ki her zaman böyle olasılıklar var... öz anne baba dayı hala bile neler yapabiliyor.... zaten ilk zamanlarda üçünüz beraber olursunuz... kızınız da tacize uğrayıp alttan alacak ya da anlamayacak yaşta değil.. o kendisini korur merak etmeyin... aklı başında hiçbir adam da gidip eşinin kocaman 20 yaşında kızına sarkmaz...
iyi düşünün iyi olsun... sizin için huzurlu ve mutlu bir ilişki olacaksa olsun.... ama lütfen unutmayın tekrar söylüyorum.. başrolde siz varsınız....
sağlıcakla kalın a.s.
Son düzenleme:
- 29 Mayıs 2008
- 26
- 2
insallah canim. tsk ederim!
benimkinin ailesi hic istemiyordu asla olmaz diyolardi ona. ama hepsini tek tek ikna etti cok sükür. annesi ben o kizi istemeye gitmem fln diyordu. bende dedimki annene slm söyle ama böyle devam ederse, ilerde ona asla anne demem! yaslandigi zaman ona biz bakicaz baskalari diyil. yani elalemin lafina okadar bakmasin dedim. kimse kimsenin iyiligini istemiyor bu yurtdisindaki türklerde. herkez digerini kiskaniyor, dedikodu cikarmaya yer ariyor.... sonradan degisti kadin, cok aglamis öyle bi sevdiki beni.oglundan cok seviyor simdi. abiside sonunda dayanamadi. dedi heralde bari o sevdigiylen evlensin.
yani sonucta Kader... Allah istedikten sonra, hicbi kaynana hayir diyemezzz
- 26 Ocak 2007
- 166
- 4
- 46
Merhaba arkadaşlar
30 yaşındayım ve 18 yaşında iken annemin baskısı üzerine bir evlilik yaptım.tam 1.5 sene sürdü sürekli görev icabı şehir ve yurt dışına gittiğinden eski eşim toplamda aynı evde 6 ay kaldık.ama bir türlü alışamadım.aşk zaten yoktu ama insan olarak seviyordum o kişiyi ama bu evliliğe yetmedi.
tabi benden büyük üç tane bekar görümcede tuz biberdi bu evliliğe eski eşim tek oğlandı.
sonra bir gün düşündüm ve bu insanla bir ömür geçirebilirmiyim diye düşündüm cevap hayır dı zaten çocuk baskısıda gelmeye başlamıştı.çabuk karar vermem gerekiyordu.
babam la paylaştım annemin anlamayacağı belliydi kısaca babamında desteği ile ayrıldım.
ailemin yanına döndüm zaten çalışan bir bayan olduğumdan maddi anlamda bir zorluk çekmedim hoş zaten eski eşimdende hiç bir talebim olmadı.
sonrasında biri ile tanıştım.sadece arkadaştık zamanla bana olan ilgisini farkettim ama o kadar uzaktıkı bana yeni bir başlangıç hep uzak durdum
oda ısrarla devam etti.
zamanla benide inandırdı sevgisine evliliğe
hiç evlenmemiş bekar biri idi ailenin yine tek oğlu tabi :) bendekide şans işte
ailesi tabiki karşı çıktı çok sorunlar oldu her sorun çıktığında ben yola devam etmek istemedim.
tek başına da olsa o hep elimden tutup yürüttü benide
sonra ne mi oldu
7 yıllık evliyim dünya tatlısı bir oğlumuz var
ve ailesi evlendiğimiz günden başlamak üzere beni gelinlerinden öte kızları gibi gördüler
umarım hayatın bana tanıdığı bu şansı tüm arkadaşlarımada nasip etsin inşallah
sevgiyle kalın.
30 yaşındayım ve 18 yaşında iken annemin baskısı üzerine bir evlilik yaptım.tam 1.5 sene sürdü sürekli görev icabı şehir ve yurt dışına gittiğinden eski eşim toplamda aynı evde 6 ay kaldık.ama bir türlü alışamadım.aşk zaten yoktu ama insan olarak seviyordum o kişiyi ama bu evliliğe yetmedi.
tabi benden büyük üç tane bekar görümcede tuz biberdi bu evliliğe eski eşim tek oğlandı.
sonra bir gün düşündüm ve bu insanla bir ömür geçirebilirmiyim diye düşündüm cevap hayır dı zaten çocuk baskısıda gelmeye başlamıştı.çabuk karar vermem gerekiyordu.
babam la paylaştım annemin anlamayacağı belliydi kısaca babamında desteği ile ayrıldım.
ailemin yanına döndüm zaten çalışan bir bayan olduğumdan maddi anlamda bir zorluk çekmedim hoş zaten eski eşimdende hiç bir talebim olmadı.
sonrasında biri ile tanıştım.sadece arkadaştık zamanla bana olan ilgisini farkettim ama o kadar uzaktıkı bana yeni bir başlangıç hep uzak durdum
oda ısrarla devam etti.
zamanla benide inandırdı sevgisine evliliğe
hiç evlenmemiş bekar biri idi ailenin yine tek oğlu tabi :) bendekide şans işte
ailesi tabiki karşı çıktı çok sorunlar oldu her sorun çıktığında ben yola devam etmek istemedim.
tek başına da olsa o hep elimden tutup yürüttü benide
sonra ne mi oldu
7 yıllık evliyim dünya tatlısı bir oğlumuz var
ve ailesi evlendiğimiz günden başlamak üzere beni gelinlerinden öte kızları gibi gördüler
umarım hayatın bana tanıdığı bu şansı tüm arkadaşlarımada nasip etsin inşallah
sevgiyle kalın.
- 7 Ekim 2007
- 123
- 0
canım Allah mesut etsin bir ömür böyle güzel örnekleri görünce umudumuz oluyor bizimde gelecek içina.s.
- 15 Şubat 2007
- 327
- 12
- 28 Ocak 2008
- 517
- 8
- 37
çok şanslısın umarım hayat bizede güler bundan sonra ALLAH MUTLULUĞUNU DAİM ETSİN
- 21 Kasım 2008
- 300
- 1
ayy canım aynı dert bende de var ailemden bahsedince bile suratı asılıyo halbuki ben 2 yılda bir türkiyeye gittim ve ailemi sadece bir hafta görebildim gerisi hep onun ailesinde cehennem azabı yani..böyle bişeyi kabuy etmek çoooookkk zor canım ben de inan diğer sebepler bi yana sırf bunun için ayrılmak istiyorum bu kadar kalpsiz vicdansız olunabilir mi ailemizden biri böyle hasret kalarak ölse ömür boyu vicdan azabı çekerim valla..kimsenin kimseyi ailesinden koparmaya hakkı yok
- 24 Ağustos 2006
- 42
- 0
