- 14 Mayıs 2015
- 167
- 140
- 31
- Konu Sahibi Nenas nenas
- #1
Hanımlar merhaba, benim bi sıkıntım var ama sıkıntımı ifade edemiyorum, yani şu şu oldu gibi anlaşılır hale getiremiyorum. Sorun şu, evliliğimde görülmediğimi hissediyorum. 1 bebeğim var, sanki onu sadece ben yetiştiriyorum. Eşime herhangi bi konuda üzüldüğümü mutsuz olduğumu vs söylüyorum, beni dinliyor bir güzel ama sonrası yok, ne evet ne hayır karşılık yok. Sinir krizi geçirdim bi defa beni görmüyorsun ama günden güne bitiyorum niye böyle yapıyorsun diye, o sırada teskin etti, sonrası ? Sonrası yok. Mesela o ben mutsuzum dese inanılmaz ciddiye alır fır dönerdim etrafında benim canım neden mutsuz diye. Bi ara dönüp dedim ki ya hani benimle mi derdin var gözün mü başkasını arzuluyor benden mi memnun değilsin vs gibi ama nasıl ağlıyorum, saçmalama diyor seni asla bırakmam birlikte yaşlanacaz git desen de gitmem vs. Ama neyin var demiyor? Mesela çocuğu yıkıyorum ya bi havlu tut bari bitince kapıda çocuk ağır biliyorsun elimi ayağımı yıkamam lazım , yok, yani bu örnekten demek istediğim günübirlik bi ihtiyacımda bile yok hiç. Sanki koca bir yalnızlıkta asılı kalmişim gibi hissediyorum. Ayrılalım diyorum, ne kadar ciddi bir cümle bu, gidip arka odada uyuyor. Artık çildirip sinir krizleri geçirip sürekli ona saygısızlık ediyorum, halbuki annesinden çok sever sayardım onu , ama içimden bir şey manipüle edildiğimi söylüyor. Görülmek istiyorum, ne yapacağım ? Az önce yine çıldırdım da
bu odunlar anlamıyorlar kuzum. Tek tek tane tane anlatman gerek. Senin örneğinden bahis, çocuğu yikayacagim bana yardım et, tek başıma zorlanıyorum. Canım sıkkın, moralim bozuk bana sarıl. Bana çiçek al, doğum günlerimi hatırla kutla, gibi gibi....
