İlişkide Görülmemek

Haklısın ama sağlıklı ilişki yaşanmıyor yani senin benim gibi düzgün oturamazsin iletişim kuramazsin nerdeydin diyordum mesela dışarda kahvede mi yok ee nerde saçma bir bakış yüz ifadesi :) aslında ego kasıp seni yere çekiyor özgüveni yok haklısın ama sağlıklı ilişki imkansız :)

Onları kontrol edip çözdüğünüz zaman gayet normal bir ilişki yürütebilirsiniz. ancak kontrol edemediğiniz de ise dert sahibi olursunuz.
 
En azından bir süre ayrılalım, ayrı kalmaya ihtiyacım var, dilersen sen evden ayrıl ya da gitmem diyorsan ben de gidebilirim dedim. Başka odaya gidiyor mesela ya da elli saat tuvalette kalıyor konunun sonucu kalmıyor. Bi şekilde kendimi konu kapanmış buluyorum ve asla nasıl olduğunu nasıl yaptığını anlayamıyorum
Ev işleri demi size kalıyor.?
Hem ev işleri hem yemek hem çocuk bakımı hepsi sadece size mi ait.?

Burada bir arkadaş söylemiş akşamları çocuk uyanıkken markete diye çıkın yavaş yavaş alışması için çok mantıklı bir çözüm tabi emrivaki şekilde bakabilir misin değil de çocuğa bak geliyorum deyip hiç cevap beklemeden çıkın ve bunu her gün yapın ilk zamanlar 15 dk sonra 20 dk sonra yarım saat ve zamanla iyice uzatın. Her seferinde bahane uydurun onu bulamadım şunu bulamadım diye. Baktınız laf ediyor sizde susmayın eşinizden daha baskın çıkın. Ertesi gün hiçbir şey olamamış gibi tekrar çıkın. Alışınca da zamanla dışarı tek çıkmak istediğinizde bırakıp çıkarsınız
 
Onları kontrol edip çözdüğünüz zaman gayet normal bir ilişki yürütebilirsiniz. ancak kontrol edemediğiniz de ise dert sahibi olursunuz.
Umusamayip taktikle gidilecek ozaman ?
Kontrol edip çözmenin başka bir yolu var mı sizce ?
Umursama ilgiyi çek zaten başka türlüsü mümkün degil
 
Hanımlar merhaba, benim bi sıkıntım var ama sıkıntımı ifade edemiyorum, yani şu şu oldu gibi anlaşılır hale getiremiyorum. Sorun şu, evliliğimde görülmediğimi hissediyorum. 1 bebeğim var, sanki onu sadece ben yetiştiriyorum. Eşime herhangi bi konuda üzüldüğümü mutsuz olduğumu vs söylüyorum, beni dinliyor bir güzel ama sonrası yok, ne evet ne hayır karşılık yok. Sinir krizi geçirdim bi defa beni görmüyorsun ama günden güne bitiyorum niye böyle yapıyorsun diye, o sırada teskin etti, sonrası ? Sonrası yok. Mesela o ben mutsuzum dese inanılmaz ciddiye alır fır dönerdim etrafında benim canım neden mutsuz diye. Bi ara dönüp dedim ki ya hani benimle mi derdin var gözün mü başkasını arzuluyor benden mi memnun değilsin vs gibi ama nasıl ağlıyorum, saçmalama diyor seni asla bırakmam birlikte yaşlanacaz git desen de gitmem vs. Ama neyin var demiyor? Mesela çocuğu yıkıyorum ya bi havlu tut bari bitince kapıda çocuk ağır biliyorsun elimi ayağımı yıkamam lazım , yok, yani bu örnekten demek istediğim günübirlik bi ihtiyacımda bile yok hiç. Sanki koca bir yalnızlıkta asılı kalmişim gibi hissediyorum. Ayrılalım diyorum, ne kadar ciddi bir cümle bu, gidip arka odada uyuyor. Artık çildirip sinir krizleri geçirip sürekli ona saygısızlık ediyorum, halbuki annesinden çok sever sayardım onu , ama içimden bir şey manipüle edildiğimi söylüyor. Görülmek istiyorum, ne yapacağım ? Az önce yine çıldırdım
Kimseyi hayatınızın merkezine koymayın ve sürekli sinir krizi geçirmek sizi yoran,üzen bir durum bunu kendinize reva görmeyin...
 
Hanımlar merhaba, benim bi sıkıntım var ama sıkıntımı ifade edemiyorum, yani şu şu oldu gibi anlaşılır hale getiremiyorum. Sorun şu, evliliğimde görülmediğimi hissediyorum. 1 bebeğim var, sanki onu sadece ben yetiştiriyorum. Eşime herhangi bi konuda üzüldüğümü mutsuz olduğumu vs söylüyorum, beni dinliyor bir güzel ama sonrası yok, ne evet ne hayır karşılık yok. Sinir krizi geçirdim bi defa beni görmüyorsun ama günden güne bitiyorum niye böyle yapıyorsun diye, o sırada teskin etti, sonrası ? Sonrası yok. Mesela o ben mutsuzum dese inanılmaz ciddiye alır fır dönerdim etrafında benim canım neden mutsuz diye. Bi ara dönüp dedim ki ya hani benimle mi derdin var gözün mü başkasını arzuluyor benden mi memnun değilsin vs gibi ama nasıl ağlıyorum, saçmalama diyor seni asla bırakmam birlikte yaşlanacaz git desen de gitmem vs. Ama neyin var demiyor? Mesela çocuğu yıkıyorum ya bi havlu tut bari bitince kapıda çocuk ağır biliyorsun elimi ayağımı yıkamam lazım , yok, yani bu örnekten demek istediğim günübirlik bi ihtiyacımda bile yok hiç. Sanki koca bir yalnızlıkta asılı kalmişim gibi hissediyorum. Ayrılalım diyorum, ne kadar ciddi bir cümle bu, gidip arka odada uyuyor. Artık çildirip sinir krizleri geçirip sürekli ona saygısızlık ediyorum, halbuki annesinden çok sever sayardım onu , ama içimden bir şey manipüle edildiğimi söylüyor. Görülmek istiyorum, ne yapacağım ? Az önce yine çıldırdım da

Fikrimi sormussunuz oncelikle tesekkur ederim.

Benim gordugum "babasindan bu kadarini gormus" bir adam var sadece... annesi de muhtemelen fazlasini istememis.

Dolayisiyla ortada rol model yok.

Ve sanirim sizin esiniz sozle degil, davranisla ogrenen bir kisilik. Ama sizden degil, büyüğünden, saydigi birinden, ogretmeninden ogrenen... Esinden esitinden ogrenmesi de gerektigi de ogretilmemis.

Sizin isiniz zor. Aile buyuklerinden ozellikle babasi sağ ise belki ona anlatip, ondan kendisini ogutlemesini istemelisiniz.

Ya da evdeki rolleri degisceksiniz ve ogretici/anne olacaksiniz ki bu da buyuk ihtimal ask/cinsel hayatinizi öldürür.
 
Umusamayip taktikle gidilecek ozaman ?
Kontrol edip çözmenin başka bir yolu var mı sizce ?
Umursama ilgiyi çek zaten başka türlüsü mümkün degil

Bir süre sonra sizi kontrol edemediklerin de size karşı sergiledikleri manipülatif davranışların etkili olmadığını görünce zaten normal davranmaya başlıyorlar. Yani taktiğe gerek kalmıyor.
 
Eşiniz her şeyi sizin üstünüze yüklemiş, ihtiyaçlarınıza ve duygularınıza karşılık vermeyip sizi gözünde hayalet haline getirmiş.Kayıtsızlık bir insana yapılabilecek en ağır psikolojik şiddettir.Eşiniz sizi tüketiyor.En son psikolojiniz bozulduğunda "ben ne yaptım ki" der kenara çekilir.Siz ise psikolojinizi düzeltmek için kapı kapı dolaşıp iyi bir psikologa denk gelmeye çalışırsınız.
Peki şu anda ne yapacaksınız? Kayıtsızlığa karşı en büyük silah sizin ondan çok daha iyi bir kayıtsız olmanız.Onun duygularını,sözlerini duymayın.Çocuğu kucağına verin,çocuk ağlayıp yırtınsa bile almayın.Ona hiç nasılsın,günün nasıl geçti diye sormayın.Ütüsü varsa kalkıp kendisi yapsın.O düşünsün artık o bana niye böyle davranıyor diye.Bunları uygulamanıza rağmen sonuç alamıyorsanız varlığını hissetmediğiniz adamın yokluğu çokta sorun olmayacaktır.Boşanın,en azından ruhunuz sömürülmekten kurtulur.
 
Bir süre sonra sizi kontrol edemediklerin de size karşı sergiledikleri manipülatif davranışların etkili olmadığını görünce zaten normal davranmaya başlıyorlar. Yani taktiğe gerek kalmıyor.
Bu noktayı bilmiyordum bu noktaya varamadım hep çıldırdım deli etti beni :) istiyor muyum hayır yokluğuna çok iyi alistirdi teşekkür ederim :) hshshsh sorun değil artık hiçbir şey hevesim sevgim tüm isteğim bitti :)
 
Ay yaralarım deşildi gerçekten. Allah'tan sürekli çalışma hayatım yok. Yoksa delirebilirdim.

Asla ikinci de düzelir falan diye düşünmeyin daha beter oluyor durumlar
 
P

kendini sevdiği bariz de benden de vazgeçse keşke bari.
Niye vazgeçsin ki 😂😂her işine sizi koşturuyor,üstelik egosunu da bu yolla yüceltiyor.Acı olacak ama sizi sevdiği için sizden vazgeçmiyor değil yine kendini sevdiği için vazgeçmiyor.Durduk yere kurulu düzeni bozulsun istemiyor.
 
Fikrimi sormussunuz oncelikle tesekkur ederim.

Benim gordugum "babasindan bu kadarini gormus" bir adam var sadece... annesi de muhtemelen fazlasini istememis.

Dolayisiyla ortada rol model yok.

Ve sanirim sizin esiniz sozle degil, davranisla ogrenen bir kisilik. Ama sizden degil, büyüğünden, saydigi birinden, ogretmeninden ogrenen... Esinden esitinden ogrenmesi de gerektigi de ogretilmemis.

Sizin isiniz zor. Aile buyuklerinden ozellikle babasi sağ ise belki ona anlatip, ondan kendisini ogutlemesini istemelisiniz.

Ya da evdeki rolleri degisceksiniz ve ogretici/anne olacaksiniz ki bu da buyuk ihtimal ask/cinsel hayatinizi öldürür.
Fikrinizi sormakla çok iyi etmişim, yorumunuz için öncelikle teşekkür ederim ve hayretle okudum, çünkü nokta atışı olmuş. Babası ergenliğinde vefat etmiş, bunun travmasını halen taşır. Ben yemeğe tuz konur dersem şüpheyle karşılar, sonra aynı şeyi annesi veya ablası söylediğinde gördün mü bak yemeğe tuz konur der. Aynı şey yanlış bilgiyi taşımakta da geçerli. Örneğin ablası bi defa ben çamaşırları sentetik modunda yıkıyorum dediği için bana sürekli çamaşırları yanlış modda yıkıyorsun şu elbisem şöyle yıprandı falan diyor. Halbuki sentetikmod ne alaka bir çok şeye. Şimdi arayıp başka program dese fikri değişecek. Bunu farketmeden yaptığını ben farkettim. Yani dur ben başkasına sorayım gibi değil de, onların söylemleri aklına yapışıyor. Ve evet ona öğretici/ anne modeli olmaya başladım istemeden ve dediğiniz şey oldu. Bi gün iş arkadaşlarımın olduğu bir toplu yemekte kendimi onun tabağına etimi koymaya çalışırken buluverdim. Sürekli yokluyordum yedin mi doydun mu diye. Kendime şok oldum düzeltmeye çalışıyorum ama üzerime yapışmış gibi. Annesi etkili olsun istediğimde babalarını kaybetmenin etkisiyle üzerine gitmemi istemiyor, sadece yatsın uzansınlar ağızlarına üzüm verilsin palmiyeleri yellensin gibi bi enerjileri var.
 
Niye vazgeçsin ki 😂😂her işine sizi koşturuyor,üstelik egosunu da bu yolla yüceltiyor.Acı olacak ama sizi sevdiği için sizden vazgeçmiyor değil yine kendini sevdiği için vazgeçmiyor.Durduk yere kurulu düzeni bozulsun istemiyor.
Ayy evet :KK43: bunu ben de hissedip söylüyorum ona off gülsem mi ağlasam mı herşeyin de farkındayız
 
Fikrinizi sormakla çok iyi etmişim, yorumunuz için öncelikle teşekkür ederim ve hayretle okudum, çünkü nokta atışı olmuş. Babası ergenliğinde vefat etmiş, bunun travmasını halen taşır. Ben yemeğe tuz konur dersem şüpheyle karşılar, sonra aynı şeyi annesi veya ablası söylediğinde gördün mü bak yemeğe tuz konur der. Aynı şey yanlış bilgiyi taşımakta da geçerli. Örneğin ablası bi defa ben çamaşırları sentetik modunda yıkıyorum dediği için bana sürekli çamaşırları yanlış modda yıkıyorsun şu elbisem şöyle yıprandı falan diyor. Halbuki sentetikmod ne alaka bir çok şeye. Şimdi arayıp başka program dese fikri değişecek. Bunu farketmeden yaptığını ben farkettim. Yani dur ben başkasına sorayım gibi değil de, onların söylemleri aklına yapışıyor. Ve evet ona öğretici/ anne modeli olmaya başladım istemeden ve dediğiniz şey oldu. Bi gün iş arkadaşlarımın olduğu bir toplu yemekte kendimi onun tabağına etimi koymaya çalışırken buluverdim. Sürekli yokluyordum yedin mi doydun mu diye. Kendime şok oldum düzeltmeye çalışıyorum ama üzerime yapışmış gibi. Annesi etkili olsun istediğimde babalarını kaybetmenin etkisiyle üzerine gitmemi istemiyor, sadece yatsın uzansınlar ağızlarına üzüm verilsin palmiyeleri yellensin gibi bi enerjileri var.

Basligin icinde bir yerlerde aileisyle gorusturmek istemediginizi okudum sanırım karistirmiyorsam tabi.

Bu ona iyi gelmez, siz böyle yaparak sadece onu ayakta tutan ana damarlari koparmaya calisrsiniz.


Daha fazlasi beni aşar elbette ama belki siz de sakince konuşarak, yasadiginiz hissettiginiz duygulari esinizle paylasarak cozum bulabilirsiniz ya da en iyisi cift terapisi...
 
X