- 27 Ağustos 2022
- 2.055
- 3.278
En guvenmemiz gereken mesleklerden biri olan polislere bile guvenemiyoruz artik
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Korkuyorum. Neler olacak bilmiyorum. Nasıl bir tutum sergilemeliyim?
- Konu Sahibi surinaa1
- Başlangıç Tarihi
- 30 Mayıs 2022
- 771
- 1.104
- 31
Bence bu adam bu kozu sürekli kullanacak, başınızı yakmayın.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayınFikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..
Ya da bir ömür susmaya yemin edin ..
Nikah tarihi almaya giderken insan mutlu olur. Eskiden olan şeyleri açıp başka seyler söylemez.
- 9 Ocak 2012
- 14.000
- 26.107
Tabi arkadaşları da hep öyleydi anlayamadım aptal gibi! Kadınların evlerine kahveye! Giderlerdi. Ya da evi satıp daha büyüğünü alalım diye ev paralarını orda burda yerlerdi. Polislik işim olmaz inş da olunca kadın polis tercih ediyorum. Çok kötü maalesef durum
- 24 Ocak 2021
- 8.271
- 18.765
Evlenmek için evleniyorsun , zerre mantık yok, adam şizofreni, zorla güzellik olmaz, vazgeç bu saçma işten...Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın
- 2 Ocak 2022
- 2.916
- 4.314
Bu adamla hayat geçmez. Sorunlu biri veya çocuk daha. Evlilik zaten yeterince zordur, sağlam temeller üzerine kurulmalıdır. Sizin ilişkiniz hiç sağlıklı görünmüyor. Bu iş olmaz.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın
- 3 Aralık 2019
- 1.710
- 5.178
- 30
Cevap vermeye değmez dediginiz adamla neden evleniyorsunuzHerkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın
Ortada bir çok yanlış var sizde farkındasınız ona rağmen evlilik kararı almışsınız. Birde adam polismismiş. Hepsi için söylemesem de polislerin çoğunluğu sosyal medyadan kadınlara çok rahat ulaşabilir. Bu nedenle yarın öbür gün evlendiğiniz de sizden sıkıldığında, tekrar sizin onu aldattığına dair bir rüya görür ve sizden kolaylıkla vazgeçer. Olan size olur.
- 22 Ocak 2022
- 1.097
- 2.535
- 36
Bile bile lades diyon be gülümHerkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın
Alacağınız cevapların ne olacağını çok iyi biliyorsunuz sizde aslında. Yol yakınken dönmelisiniz. 3 senemi verdim, şu kadar emek harcadım, şöyle hayal kurdum, eşe dosta böyle haber verdim gibi düşüncelerden kendinizi sıyırmazsanız önünüzdeki değil üç sene, 53 sene acı çekerek sevilmeden mutsuz bir evlilik sürdüreceksiniz.
- 25 Temmuz 2013
- 11.679
- 47.485
Bunun devamı "nikahta moralimi bozdu ama sustum sadece evet dedim, düğünde burnumdan getirdi sustum. Çocuk yaptık bu süreçte sustum. Bana dünyayı dar etti susup bir çocuk daha yaptım. Lohusayken sinirimi bozdu sustum. Çocuk benden mi dedi susup yeni çocuk yapmaya karar verdim. ..." şeklinde gider.Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın
Hayırlısı olsun.
- 31 Ekim 2010
- 2.363
- 3.212
- 7 Mart 2021
- 301
- 495
- 35
Noktası virgülüne katılıyorum.
- 22 Eylül 2022
- 5.178
- 14.284
İnatla nikah günü almanıza 10 puan verdimHerkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.
Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın
- 31 Mart 2007
- 4.676
- 5.207
Neden bu kadar zorluyorsunuz? Adam sizi göndermek için elinden geleni yapıyor. Sırf nikah günü almaya giderken yaptığı bile ayrılık nedeni. Sadece fragmanı izliyorsunuz, sonunun iyi olmasını beklemeyin. Kendinizi bu eziyeti hak görüyorsanız gerçekten kendinizden nefret ediyor olmalısınız. Düşman bile insafa gelir de bu kadarını yapmaz.
- 8 Aralık 2019
- 1.581
- 5.771
- 26
Sen aslında çoktan vazgeçmişsin. Değmez deyip tartışmaya bile girmemen bu yüzden. İçinde en ufak bir umut kalsaydı yeri göğü inletir gerek kavgayla gerek güzellikle düzeltmeye çalışırdın.
Bana kalırsa ayrıl demiyorum ama nikah işini erteleyin. Evleneceksen de ayrılacaksan da içine sinsin. Bir ömür başına başkası ile konuşmanı takacak bir adamla geçmez.
Bana kalırsa ayrıl demiyorum ama nikah işini erteleyin. Evleneceksen de ayrılacaksan da içine sinsin. Bir ömür başına başkası ile konuşmanı takacak bir adamla geçmez.
- 23 Ağustos 2012
- 47.520
- 217.838
- 25 Şubat 2023
- 438
- 1.066
- 28
Nişanlınızla karakter olarak farklısınız, siz de farkındasınız. Siz daha sosyal, sıcakkanlı birisiniz anlattığınız kadarıyla; o daha içekapanık, çekingen. Bu konuyu dert etmiyorum, diyorsanız o ayrı. Ayrıldım ve birisiyle görüştüm, sonra tekrar barıştık demişsiniz. Bir ilişki bittiyse bitmiştir. Ayrıl-barış ikileminde taraflar bilir ki biz yine barışacağız. Nişanlınız da koptuğunuzu düşünmediği, aranızdaki bağın aynı kaldığını düşündüğü için sizin başkasıyla konuşmanız ona sadakatsizlik olarak gelmiş olabilir. Evlilik sonrası için buna takılıyor olması da normal ama tamamen güvenmediği biriyle evlenme yoluna girmesi anlamsız. Ben zaten yaşlarınızı çok küçük buldum. Nişanlınız da siz de birkaç seneye kadar farklı bir bakış açısı, kendini daha iyi tanıma ve ne istediğini bilme konularında değişim yaşayacaksınız. İşte o zaman istediğiniz kişiler sizlersiniz sorun yok, ama yanlış kişiyi seçmişim derseniz mutsuz bir evlilik.
