- 8 Eylül 2019
- 227
- 262
- 23
- Konu Sahibi Zygomaticum
-
- #181
yani öylesi daha iyi çnki ben tanımıyorum etmiyorum sırlarını bilmiyorum bilsemde sana zarar veremem yani genel olarak evet uzaktakiler herzaman iyidir sıkma tatlı canınıÇok kibarsınız çok sağ olun.bana da şu ana kadar yakın olan insnalar çevremdekiler olmadı da böyle konuştuğum kişiler oldu
Temel bilimler hoş geliyor ama yazdıktan sonra ne olacak bilmiyorum.bi üniversite kadrosuna falan girmek zor geliyor gözümeDoktorluk için uygun değilim diyorsan biraz tus kas da temel yaz ya da halk sağlığı
Ne güzel bir mesleğin var. Ben tıp okumayı çok isterdim ama o kadar zeki olmadım hiç, ama zekamın elverdigince olabildiğimin iyisi olmaya çalıştım. Doktorluğu yapmaya başlamadan yapabilecek miyim acaba demen de normal. Hayatın içinde yapamam, beceremem denilen ne çok şeyi başardık zamanla aslında. 42 yaşındayım şu an bile herşeye her an yeniden başlamaya enerji duyabilirim gerektiğinde. O kadar gençsin ki, ne güzel bir meslek var elinde. Hep geç kaldım geç kaldım diyorsun oysa ki birşeye geç kaldığın falan yok. Ama bu kafadan kurtulamazsan birgün gerçekten herşeye geç kalırsin. Silkelen genç arkadaşım. Bizde çok sevdik, üzüldük vazgeçtik, belki bazılarımızin bir aşk peşinde yılları geldi geçti.Ama hepimiz ayağa kalkıp devam ettik. Şu an mutluyum, 10 yıldır sevgiyle dolu bir evliligin içindeyim, dünya güzeli bir evladım var, iyi bir işe sahip oldum. Her tikandigimda pes edip, ayağa kalkmasaydim hiç olan bir hayatın elimden kayışını izlerdim. Ama bunu yapmadım ben değerliyim ve herşeyin iyisini hak ediyorum dedim kendime hep. Sende değerlisin ayağa kalk, silkelen ve hayatının direksiyonunu eline al artık.Yurtdışından kabul alabilirdim ama ben cesaret edemedim bile buna çok pişmanım.türkiye'de istediğim yeri kazanamayınca çok kötü bir tercih yaptım bölüm değil de üniversite seçtim.gidebileceğim diğer üniversiteleri Takıntım yüzünden görmezden geldim o an nasıl büyük hata yaptığımı anlayamadım ama şu an çok iyi anlıyorum ve çok pişmanım.sonradan da tıpa yatay geçiş yaptım ama hiç tıp okumak isteyen birisi değildim ki ben.sırf ailemin yanında okumak için.doktorluk için uygun birisi de değilim ki zaten nasıl yapacağım bilmiyorum.gözüme hiç bitmeyecek gibi geliyor zaten
Teşekkür ederim abla ama lütfen kendinize öyle söylemeyinNe güzel bir mesleğin var. Ben tıp okumayı çok isterdim ama o kadar zeki olmadım hiç, ama zekamın elverdigince olabildiğimin iyisi olmaya çalıştım. Doktorluğu yapmaya başlamadan yapabilecek miyim acaba demen de normal. Hayatın içinde yapamam, beceremem denilen ne çok şeyi başardık zamanla aslında. 42 yaşındayım şu an bile herşeye her an yeniden başlamaya enerji duyabilirim gerektiğinde. O kadar gençsin ki, ne güzel bir meslek var elinde. Hep geç kaldım geç kaldım diyorsun oysa ki birşeye geç kaldığın falan yok. Ama bu kafadan kurtulamazsan birgün gerçekten herşeye geç kalırsin. Silkelen genç arkadaşım. Bizde çok sevdik, üzüldük vazgeçtik, belki bazılarımızin bir aşk peşinde yılları geldi geçti.Ama hepimiz ayağa kalkıp devam ettik. Şu an mutluyum, 10 yıldır sevgiyle dolu bir evliligin içindeyim, dünya güzeli bir evladım var, iyi bir işe sahip oldum. Her tikandigimda pes edip, ayağa kalkmasaydim hiç olan bir hayatın elimden kayışını izlerdim. Ama bunu yapmadım ben değerliyim ve herşeyin iyisini hak ediyorum dedim kendime hep. Sende değerlisin ayağa kalk, silkelen ve hayatının direksiyonunu eline al artık.
Haklısınız destek alıyorum.öz güvenim baya azaldı hissediyorumCanım psikolojik destek alman gerekiyor diye düşünüyorum. Bu ozguvensizligi yenmen gerekiyor. Ne güzel doktor olacaksın. Ama o mesleği bile yapabileceğine inanmıyorsun. Çünkü ozguvenin yok. Bunun altında neler var bilmiyorum ama ilk çözmen gereken sorun bu. Ondan sonra okul hayatin da is hayatin da ask hayatin da düzelecek gör bak.
Çok doğru demişlerKavuşamazsın ,aşk olur..
Boşa dememişler...
Aynı doktora saplanıp kalma. Belki çok iyi bir doktordur ama sana bir yerden sonra ciddi faydası yoksa vedalaş. Özelikle çok iyi hastaneler var bu konularda uzmanlaşmış. Örneğin İstanbul'da Fransız Lape Hastanesi. Sen nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama bu tarz hastane ve doktorlara yönel. Senin yaşadığın ağır bir travma belli ki. Buraya rahatlamak için yazabilirsin, doktorunla konuşup geçici süre rahatlayabilirsin ama sana bunlardan daha fazlası lazım. Geç kalmadan ciddi doktor ve hastanelere yönel. Bu dediğim hastanede yatabilirsin belli bir süre. Değişik ortam ve doktorlar daha iyi gelip tedavi sürecini hızlandırabilir. En önemlisi de yapamam edemem deme, başarırsin.Ben sana inanıyorum sende içindeki güce inan. Doktor tavsiyemi kulak arkası yapma doktor önemliTeşekkür ederim abla ama lütfen kendinize öyle söylemeyin
Benim en çok dikkatimi çekenler bardağın boş tarafı oluyor hep ama bazı konularda da gerçekten geç kaldığımı hissediyorum.sanki şu ana hiçbir şey yaşamadım gibi hissediyorumlisedekiler olsun üniversitedekiler olsun kendimle kıyaslayınca hayatlarının çok daha düzenli olduğunu görüyorum bir şeyleri mahvettiğimi hissediyorum.aslında yapmak istediğim şeyler vardı ama hiçbirini yapamadığımı hissediyorum
Bu duygum da hiç geçmeyecek gibi hissediyorum içimde tarifi zor bir hasret özlem var.böyle dalıp gitmelerim olurdu yine başladı onlar.öyle dalıp gidiyorum kendi kendime gülüyorum
Öncelikle biraz kendinize karşı nazik olup kendinizi sevin. Ne demek onun bebi sececegi biri değildim. Kendinizin degerini bilin. Sizi secmeyen birini sizde secmezsiniz. Beyninizi yonlendirecek olan kişi sizsiziniz. Bu kisiyi sevmiyorsunuz siz o kisiye takıntı yapmışsınız. Beyninize adeta birninsan nasil sevilir hayata bir gösterip hayatimi mahvedeyim demissiniz. Takıntı bunun adı ask falan değil. Ask kavusamadigin zaman aşktır'lar gercekten yalan. Arabesk tarzi düsünmeyin. Hayat avucunuzun icinden akip gidiyor. Kendinizi sevmeye zaman ayirin bir süre. Sonra kendinizi sevdiginizde hayatiniza birinin girmesine izin verin. Bir uzmandan yardim olmanizda da fayda var. Hayat bu sekilde mutsuz mutsuz gecmezHerkese merhabalar.beni çok üzen bir konuyu anlatmak istiyorum
Lisede hazırlık sınıfında tanıdım onu ve o tanıyışım o tanıyış oldu.24 yaşına geldim 10 yılı geçti ve ben tek başıma yaşıyorum onu.bu hislerim geçsin istiyorum bu acıyı yaşamak istemiyorum ama geçmiyor.gözden ırak olan gönülden ırak olmuyormuş özlemim bitmiyor.
Lise boyunca pek iletişimimiz olmadı zaten kimseyle iletişimim yok gibiydi.onu tanıdıkça ne kadar farklı olduğumuzu görüp çok üzülüyordum.bu cümleyi kurmak çok üzücü ama ben onun seçeceği biri değildim bunu hep biliyordum içimde hep bu acıyı taşıyorum.
Ben gerçekten hiç anlam veremiyorum.neden bunu yaşıyorum hiç anlamıyorum.bu duygum olmasa hayatımı bu kadar çok mahvetmezdim bunu da biliyorum.o kadar çaresiz hissediyorum ki...bir yandan düşündüğüm bazı şeyler de var.mesela kimseyle bir ilişkim olmadı beni de kimse sevmedi,sevgi açlığı çekiyorum farkındayım acaba bunlar yüzünden bu durumu abartıyor muyum diyorum ama gerçekten bu duygum çok farklı geliyor o kadar farklı geliyor kibazen diyorum biri beni severse unutur muyum ama birinin beni sevebileceğine hiç inanmıyorum zaten düşünüyorum da biri beni sevse bile ben onun yüzüne nasıl bakacağım ki.bunca yıldır başka bir insan yanıp kül oluyorum.sanırım birinin beni sevmesini de hak etmiyorum.zaten beni sevmesi gereken tek insan da oymuş gibi o da sevmiyor.
Ben ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum
Şu yazınız da şuan kendimi gördüm benim hoşlandığım insan da bahsettiğiniz özellikler de biri ben ise sosyal fobili depresyon hastasıyım ve bende on aydır unutamıyorum bu kişiyi aramız da bir şey olmayacağını defalarca söylemesine rağmenEn baştan geldiğimiz aileler çok farklı.bu anlamda çok büyük bir fark var aramızda.o çok zeki çok kültürlü sosyal ilişkileri çok iyi olan girdiği ortamlarda hep öne çıkan lider karakterli birisi bense kimseyle düzgün iletişim kuramayan depresyonla boğuşan hayatını mahvetmiş birisiyim
Baya doktora gittim ama şu an İstanbul-ankara gibi imkanı olan bir şehirde değilim zaten o tarz yerlere gidemem maddi açıdan da.Aynı doktora saplanıp kalma. Belki çok iyi bir doktordur ama sana bir yerden sonra ciddi faydası yoksa vedalaş. Özelikle çok iyi hastaneler var bu konularda uzmanlaşmış. Örneğin İstanbul'da Fransız Lape Hastanesi. Sen nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama bu tarz hastane ve doktorlara yönel. Senin yaşadığın ağır bir travma belli ki. Buraya rahatlamak için yazabilirsin, doktorunla konuşup geçici süre rahatlayabilirsin ama sana bunlardan daha fazlası lazım. Geç kalmadan ciddi doktor ve hastanelere yönel. Bu dediğim hastanede yatabilirsin belli bir süre. Değişik ortam ve doktorlar daha iyi gelip tedavi sürecini hızlandırabilir. En önemlisi de yapamam edemem deme, başarırsin.Ben sana inanıyorum sende içindeki güce inan. Doktor tavsiyemi kulak arkası yapma doktor önemli
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?