- Konu Sahibi Zygomaticum
-
- #161
ben teşekkür ederim canım eğer dertleşmek istersen iyi biir dinleyiciyimdir bazen uzaktaki insanlar yakındaki insanlardan daha iyi gelir kalbe
ben teşekkür ederim canım eğer dertleşmek istersen iyi biir dinleyiciyimdir bazen uzaktaki insanlar yakındaki insanlardan daha iyi gelir kalbeÇok saçma bir şekilde söyledim ya(( reddedildim.babam var allaha şükür.
Çok teşekkür ederim böyle gördüğünüze çok sevindim.
Evet size katılıyorum sosyallik ihtiyaç eksikliğini çok hissediyorum.burada yazmak falan bile bana iyi geliyordur hissediyorum kafam dağılıyor en azından.İlkler zordur her zaman ama bir denersen abarttığın kadar zor olmadığını göreceksin. İnsan sosyal bi canlı ve hepimizin sosyalleşmeye ihtiyacı var. Bu tarz topluluklarda insanlar kaynaşmaya meyilli oluyorlar genelde, biraz olsun duvarlarını yıkarsan arkadaş edinebilecğini düşünüyorm ben.
Çok kibarsınız çok sağ olun.bana da şu ana kadar yakın olan insnalar çevremdekiler olmadı da böyle konuştuğum kişiler olduben teşekkür ederim canım eğer dertleşmek istersen iyi biir dinleyiciyimdir bazen uzaktaki insanlar yakındaki insanlardan daha iyi gelir kalbe
Kuruntu yapıyor olabilir misin?Evet size katılıyorum sosyallik ihtiyaç eksikliğini çok hissediyorum.burada yazmak falan bile bana iyi geliyordur hissediyorum kafam dağılıyor en azından.
O tarz çok sosyal insanların beni küçümssdiğini hissediyorum hep hatta kardeşim bana baya zıt bu konuda o bile küçümsüyor beni
Kiminle paylaştığımu sordunuz anlayamadımBu arada terapiye gidiyordun sanırım, o ne diyor bu konuda? Paylaştın mı hiç?
Terapistin için söyledim, ona bu sosyalleşme sıkıntılarını anlattın mı?Kiminle paylaştığımu sordunuz anlayamadım
Evet anlatıyorum.O da burada duyduğuma benzer şeyler söylüyor ama ben yapamıyorumTerapistin için söyledim, ona bu sosyalleşme sıkıntılarını anlattın mı?
Sosyalleşme geliştirilebilen bir şey bence, insanlarla iletişim kura kura daha iyi oluyorsun. Bu bir anda olacak bir şey değil, aşama aşama gitmen gerek. Sosyal fobi olmasa da sosyal fobi için yapılan egzersizler senin için faydalı olabilir yine de, belki o yüzden vermiştir. Bence terapistinle detaylı bir şekilde konuş bu konuyu, ne kadar konuştun tam bilemiyorum ama. Kendinle ilgili bu düşüncelerin hep kendini sosyal olarak dışarıda hissettiğinden oluyor anladığım kadarıyla. Bu konuya ciddi bir şekilde eğil ne yapılabilir vs. Gerekirse başka bir terapiste git. Ama burada en önemli olan sensin, sen istersen düzeltirsin ancak. Kendine acımayı, pişmanlık duymayı bırak. Hedefler koy kendine, ben kesinlikle bir hobi edinmen gerektiğini düşünüyorum. Bu sayede hem özgüvenin artar hem de kendini bir topluluk üyesi olarak görebilirsin, hobin aracılığıyla arkadaş da edinebilirsin.Evet anlatıyorum.O da burada duyduğuma benzer şeyler söylüyor ama ben yapamıyorumbana bazı görevler vermişti onları da yaptım ama pek bir şeye yaramadı.zaten anladığım kadarıyla bu tür şeyler sosyal fobi için daha çok.bende sosyal fobi pek yok.tabii bunca zamanın getirdiği bir çekingenlik var üstümde
Çok teşekkür ederim çok güzel yazdınızSosyalleşme geliştirilebilen bir şey bence, insanlarla iletişim kura kura daha iyi oluyorsun. Bu bir anda olacak bir şey değil, aşama aşama gitmen gerek. Sosyal fobi olmasa da sosyal fobi için yapılan egzersizler senin için faydalı olabilir yine de, belki o yüzden vermiştir. Bence terapistinle detaylı bir şekilde konuş bu konuyu, ne kadar konuştun tam bilemiyorum ama. Kendinle ilgili bu düşüncelerin hep kendini sosyal olarak dışarıda hissettiğinden oluyor anladığım kadarıyla. Bu konuya ciddi bir şekilde eğil ne yapılabilir vs. Gerekirse başka bir terapiste git. Ama burada en önemli olan sensin, sen istersen düzeltirsin ancak. Kendine acımayı, pişmanlık duymayı bırak. Hedefler koy kendine, ben kesinlikle bir hobi edinmen gerektiğini düşünüyorum. Bu sayede hem özgüvenin artar hem de kendini bir topluluk üyesi olarak görebilirsin, hobin aracılığıyla arkadaş da edinebilirsin.
Kimse beni bulmayacak galibaBirini unutmanın en iyi yolu başka birini bulmaktır
Daha önce de senle konuşmuştuk ama bu konuda yazdiklarina arkadaslar güzel sorular sormusAcı ve umut kırıntısı.
Kimsenin yerine koymuyorum ama onu gördüğümde babamı gördüğüme benzer bir his oluyordu.yani böyle uzun bir süre babamı görmemişim de sonra görmüşüm gibi buna benzer bir şey
BaZı yönleri benzese de genel olarak gördüpüm kadarıyla çok farklı insanlar ikisi.Daha önce de senle konuşmuştuk ama bu konuda yazdiklarina arkadaslar güzel sorular sormus
Bak ilk gençlik yıllarında böyle platonik durumlar olabilir ama o kadar uzun surmez kaldi.ki iletisiminiz yok, olsa belki gördükçe hatirlarsin konuştukça duyguların depresir.
Zaten konunun özünde yine karsi cins olan ebeveyn sorunu çıkmış
Babanla.asamadigin sorun ne?
O çocuğun karakteri babana mi benziyor?
Bir de sen şimdi içine kapaniksin ya, tam tersi davranış sergileyen insanlar sana cekici geliyor çünkü icindeki o ataleti kaldirmak ve sen de diger insanlar gibi daha aktif olmak istiyorsun. Dolayısıyla sana özellikleri güzel ve çekici geliyor.
Bir de yapamam edemem demissin hayatını mahvedecek hiç bir sey yapmamissin bak benim teyzem 47 yaşında bu sene ortaokula basladi aciktan. Birçok insan ne gerek var ne isine yarayacak derken o diyor ki, ben bunu yapmak istiyorum, ortaokul diplomasını almak istiyorum kime ne, isime yaramasa nolcak diyor. Tamamen ruhsal tatmin onunkisi. Sen de kendinde neyi değiştirmek isterdin bunu dusun ve adim.at, acele.etmeden adim.adim hedefine yürü. Yaptıkça kendine aferin kiz bunu da basardin de kendinle gurur duy.
Yapamam kelimesini lugatindan cikarmakla.ise baslamani tavsiye ederim.
Ama gerçekten özel birisi o.tabii benim ona sevgim onun özelliklerinden bağımsız.onun özelliklerini sevmemin sebebi onun özelliği olması ona ait olması.ama biliyorum her insanın kusurları vardır kusursuz insan olmaz.Kendini gozunde ne kadsr kucultmus, onu da ne kadar buyutmussun. Oysa o da senin gibi bir insan. Onun da iki gozu iki kulagi var. Senden bir farki yok. Ozguvenin yerlerde. Ozguvenini yeniden kazanmalisin. Kendi yeteneklerinin farkina varmalisin. Kimse mukemmel degil. Eksikliklerini de fark etmeli ve kendini eksiklikletinle kabul etmelisin. O sevdiginde dort dortluk degil, bizler de. Herkesin farkli kusurlari eksiklikleri var. Mesela ben sarki soyleyemem, berbat resim yaparim, yemek yapmaktan nefret ederim ama beni laboratuvara koy oradan cikmak istemem. Biraksan sabaha kadar sebtez yaparim. Kendine guvenin arttiginda karsidaki kisiler sendeki bu ozguveni fark eder. Bu ozguvensizligin ister istemez disariya da yansir.
Simdiye kadar hic erkek arkadasin olmamasi da ozguvensizlik saglamis ve ayni zamanda ozguvensizligin de simdiye kadar erkek arkadasinin olmamasini saglamis olabilir. Kendini sevmelisin. Bu nasil olmali? Kendine deger vermekle. Ayna karsisinda vakit geciriyor musun mesela? Aynaya baktiginda kendini hos buluyor musun? Kendine vakit ayiriyormusun? Hobin var mi? Hayatimiz boyunca bir suru insan girer cikar hayatimiza. Bizi bir suru insan terk eder. Herkes terk edebilir de bizi bir tek kendimiz terk etmez. O yuzden en cok onemi kendine vermelisin. Iste sen bunu unutmussun.
O kisiye duydugun sey de sevgi degil bence bagimlilik. Gozunde onu ulasilamaz yapmissin.
Bir kenardan izlemek lafı beni o kadar iyi anlattı kibir de bana bazen yalnızlık benim duygularımdan bağımsız gibi geliyor depresyon sorunu olan hatta bipolar bozukluğu olan çok insan vardır ve benim kadar yalnızına hiç rastlamadım youtubeda falan bazı videolar oluyor ya hani bu tarz insanlar hayatını anlatıyorlar.genelde hep çevreleri tarafından sevilen desteklenen insanlar oluyorlar ama benim normal bi arkadaşım bile yok.beni bu halimle de seven insanlar olsun istiyorum
Gerçekten görüyorum ve çok seviyorum.yazan herkes beni gerçekten mutlu ediyor.bazen böyle tanışıp çok samimi olduğum kişiler bile oluyor ama ben bir türlü o arkadaşlığı bir adım öteye taşıyamıyorum yani gerçekten tanışamıyorum insanlarlaBakin burda cok guzel, destekleyici mesajlar aldiniz.
Size yazan herkesi arkadasiniz gibi gorebilirsiniz.
Online arkadasliklari ben cok severim, bunu da dusunebilirsiniz.
Arkadasliklari overrate etmeyin bence.Gerçekten görüyorum ve çok seviyorum.yazan herkes beni gerçekten mutlu ediyor.bazen böyle tanışıp çok samimi olduğum kişiler bile oluyor ama ben bir türlü o arkadaşlığı bir adım öteye taşıyamıyorum yani gerçekten tanışamıyorum insanlarla
Bu kadar yalnız olmak da hiç normal gelmiyor kiArkadasliklari overrate etmeyin bence.
Oldugu kadar olsun.
Universitedeki zamanlarimi hatirladim.
Hem derslerde zorlandigim, hem sosyal olarak zorlandigim zamanlardi.
Hep yorgun uyandigim, yine mi sabah oldu diye zar zor kalktigim gunler.
Sosyallik, arkadasliklar falan bence cok abartiliyor.
Sizin yaslarda insan cok onemli saniyor boyle seyleri.
Sevdiginiz seyleri yapin, iyi hissetmeye calisin.
Takin kulakligi, uzun yuruyusler yapin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?