Ben ankarada okuyordum ailem izmirde zaten.Lisedeyiz 17 yaşındayım.19 mayıs törenleri var şehrin her tarafında coşku.Ankara'da öğrenciyim biz de katılalım dedik (tabii seyirci olarak).Neyse gittik askerler yürüyüş falan yapıyor.Allah'ım utkuyu gördüm bir de ergenlik var tabii hormonlar coşmuş
Çok ama çok yakışıklı.Ben sadece onu izliyorum tabii resmi tören olduğu için tek yöne bakıyor beni görmesi imkansız.Neyse biz 15-20 arkadaşız toplamda hadi dönelim okula dedik.Hepimiz okul pansiyonunda kalıyoruz zorunlu olarak.Benim surat düştü artık ne bekliyorsam
Başladık yürümeye sonra biri seslendi arkadan hanımefendi diye.Döndük bir baktım utku.Benim surat ifadem aynen şu
Bizim çocuklar da korktular tabii bir şey yaptım falan diye çok hovardayım o zamanlar
Bir saniye bakar mısınız dedi.Bizimkilere döndüm ilerleyin siz hallederim ben dedim.Neyse biz biraz geriye doğru yürüdük elini uzattı utku ben dedi.Ben adımı bile söyleyemiyorum heyecandan
Şoku atlatınca meltem ben dedim tokalaştık
Çıkardı cebinden kağıt telefon numarası yazıyor.Eski usul takılıyoruz
Beni yanlış anlamanızı istemem eğer isterseniz ve hazır hissederseniz lütfen geri dönün sizi bekleyeceğim dedi.Sonra beni arkadaşlarımın yanına bıraktı gitti.Ben sevinçten ölüyorum aynı zamanda şoktan kalbim kuşlar gibi
Arkadaşlar nasıl korkmuş canlarım ya
Akşam kızların ısrarıyla (tabii canım
) aradım işte böyle başladı
Son sınıfa gelince rahat çalışmak için izmire ailemin yanına dönmeye karar verdim.Biz çıkıyorduk o zaman 4-5 ay yeni olmuş.Söyleyince çok üzüldü tamam dedi senin hayatına karışamam.Zaten öyle sevgilisinden izin alan bir tip değilimdir.Haberi olsun yeter
.Akşam yemeğe çıkalım mı dedi.Neyse klasik bir yemek gibi gittim.Sonra yüzüğü çıkardı evlenme teklif etti.Tamam romantikti kabul ediyorum ama çok sıradandı
Derken hadi seni bir yere götüreceğim dedi.Kalktık gittik bir eğlence mekanı arkadaşlarımla birlikte ayarlamışlar.Çok romantik ve eğlenceli bir gece geçirdim
Haftasonu da doğru izmir.Ayrılmak acayip zor oldu. Neyse sonra 1 yılı atlattık.Annemlere söyledim babam direkt kabul etmedi tanışmak dahi istemedi.Annemin ısrarıyla utkuyu 2-3 hafta sonra yemeğe çağırdık.Babama çok sevdirdi kendisini.Tamam dedim bu iş.Sonra babam utkuların 11 kardeş olduğunu duyunca şöyle kaldı
2 ay içerisinde nişan yapıldı.O zamanlar fitim tabii
.Utkunun tayini diyarbakıra çıkınca güvenlik için lojman istedi.Bekarlara pek verilmiyormuş lojman biz de nikah kıydık.Sonra utkunun ailesi bastırmaya başladı yapalım şimdiden düğünü diye.Çok sıkıntılı 1 yıl geçirdik.O ara aldım tüm kiloları.İşte bu eylülde düğünümüz var.Şimdiden diyarbakıra geldim sevdicek yalnız kalmasın diye
Merak etmeyin hanımlar oturma odasında uyuyor
Çok uzun olmuş ama bayağı da kısaltmıştım