Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası 18 aylık bebeğimi kreşe verdim ve bana küstü :(((

Çocuğunuzun bakıcı veya kreş deneyimleri, önerirler, tavsiyeler, karşılaşılan problemler, oyun ablaları ve oyun grupları

EYMEN26

Küçük erkekim..
Kayıtlı Üye
29 Kasım 2009
19
0
Selam arkadaşlar 18 aylık oğlumu kreşe vermek zorunda kaldım.3 gün oldu başlayalı.Ordada sürekli ağlıyor,yemiyor içmiyor.Ama alışmak zorunda alternatifim yok.Ve bana çok feci bir şekilde küstü senağlama Bana kesinlikle gelmiyor, gelmediği gibi dokundurtmuyor bile.Babasına ise tam tersi kucağından inmiyor,odadan dışarı bile çıkarmıyor. Geceleri sık sık ağlayarak uyanıyor ve uyanıp ağlarken bile benim kucağıma gelmiyor,eliyle itiyor beni ve ağlayarak babasını istiyor.Yabancıymışım gibi davranıyor.Öyle zoruma gidiyorki ağlayarak yazıyorum bunları size.Çalışan annelere Allahım kolaylık versin çok zorrr senağlama
 
Selam arkadaşlar 18 aylık oğlumu kreşe vermek zorunda kaldım.3 gün oldu başlayalı.Ordada sürekli ağlıyor,yemiyor içmiyor.Ama alışmak zorunda alternatifim yok.Ve bana çok feci bir şekilde küstü senağlama Bana kesinlikle gelmiyor, gelmediği gibi dokundurtmuyor bile.Babasına ise tam tersi kucağından inmiyor,odadan dışarı bile çıkarmıyor. Geceleri sık sık ağlayarak uyanıyor ve uyanıp ağlarken bile benim kucağıma gelmiyor,eliyle itiyor beni ve ağlayarak babasını istiyor.Yabancıymışım gibi davranıyor.Öyle zoruma gidiyorki ağlayarak yazıyorum bunları size.Çalışan annelere Allahım kolaylık versin çok zorrr senağlama

Hakikaten çok zor. Sizi hepinmiz anlıyoruz. Öocuk belki unutacak ama biz bu tip şeyleri ne yazık ki unutamiyoruz. Başka şansınız yoksa hiç taviz vermeden kreşe yollamaya devam edin bence. Ama okula siz değilde eşiniz de bıraksın. Bir de bırakıp giderken siz üzülüp tedirgin olduğunuzu asla belli etmeyin, güler yüzlü olup sanki herşey olağanmış gibi davranıp rahat olursanız eninde sonunda alışıyorlar. Ben de oğlumu 20 aylık yollamıştım. aslında küçük yaşta daha çabuk alışıyorlar, biraz büyüyünce daha zor oluyor bence. Size bol sabır diliyorum.:teselli:
 
Sağol arkadaşım, yaşayan biliyor işte dimi, çok zor gerçekten:nazar:.Kreşe babası getirip götürüyor ben dayanamıyorum diye.O yüzdenmi acaba babanın üstüne düştü,banada o yüzdenmi kızgın bilmiyorum ki çok karışık aklım:uhm:.Bebek deyip geçilecek bir durumda değil aksine aslında herşeyi öyle güzel anlıyorlarki.Zaman ne gösterecek bakalım.Burdan sizinle paylaşırım.

Canım oğluşum...
 

Eklentiler

  • $mm.jpg
    $mm.jpg
    11,8 KB · Görüntüleme: 660
Oğlumun huysuzluğu ve bana kırgınlığı devam ediyor, üstelik dün ve bugün sabahları ağlayarak evden çıkmak istiyor.Montunu,çantasını gösterip attaa diyor.Anlıyor kreşe gideceğini ve sanki ne olacaksa olsun bir an önce gideyim şu evden dercesine gitmek istiyor.Gitmek istemesi kreşi sevdiğinden değil peki ya neden diyorum kendime... Gerçi az önce eşim kreşe oğlumu gizlice izlemeye gitti.Uykudan uyanmış, ağlamıyormuş, öğretmeni üstünü giydirmiş.Diğer arkadaşları uyku saatine geçtiği için öğretmeni arkadaşlarına uyku hazırlığı yaparken ağlamadan öğrtemenini izlemiş ve beklemiş.Sonra arkadaşları yatınca oğlum ve öğretmeni yemekhaneye inmişler.Ordada bu gün ilk defa masaya kendi oturmuş ve öğretmeninin yemeğini getirmesini beklemiş ağlamadan.Sonrada öğretmeni yemeğini yedirmeye başlamış ve oğlumda yemiş.Öyle mutlu oldumki alışmaya ve kabullenmeye başlamış küçük erkeğim.Yinede 1-2 hafta daha bu küslük,ağlama,sinir nöbetlerini yaşayacağız galiba.Uyku nedir unuttuk kerşe başladığından beri.Ağlıyor sürekli uykusundan uyanıp ve ne yaparsak yapalım susmuyor.Sanki hastaymışda ağrıyan bir yeri varmış gibi.Allahım yardımcımız olsunda bu süreci çabuk atlatalım.Offf arkadaşlar gerçekten bizimkisi çekilecek çile değil.Oğlumu böyle ağlarken görünce, kayınvalidemden de, annemden de nefret ediyorum. Gelip oğluma bakmadıkları için,bize bunları yaşattıkları için.Bazende kendimden ediyorum çalışmak zorunda olduğum için.Gerçi şimdi olmasa 2-3 yaşında yaşayacaktık bu kreş tantanasını ama daha çok küçük çok.....
 
Son düzenleme:
18 aylik daha konusmasini bile bilmeyen ufacik bir cocuk,daha sizi yeni yeni tanidi simdi yabanci insanlarla tanismak zorunda.Birde kendinizi onun yerine koyun ne kadar zordur.Dayanirsaniz alisacaktir belkide unutacaktir daha kücük .3 yas sinirinin verilmesi cocugun idraginin daha kuvvetlendigi icin daha sosyallesmeye adim atma cagina yalniz anneden babadan ayrilacak hale geldigi icindir.Daha kücük fakat siz calismak zorundasiniz mecbursunuz, bu alisma dönemini atlaticaksiniz iki tarafta üzülecek fakat sonra alisilir.Üzülmeyin Allah c.c yardimciniz olsun...
 
allah yrd olsun cnm hakkaten çok zor
keşke annen ve kayınvaliden dönüşümlü baksalardı
 
bakk canım şimdi benim yazdıklarım seni rahatlatacaktır...ben arık çalışmam diye işi gücü bırakan sadece bebeğine kendini adamayı düşünen bir anneydim ama sıkıldım hem sıkıldım hem çocuk ta çok sıkıldı ben kızımı 17 aylık verdim kreşe...annemde yakınımda...orda oyunlar oynatılıyor uyku saati yemek saati düzenli diye...annem baksa benim gibi yapacak evin işlerine bakacak arada ilgilenecek..ben işe başlamaya karar verdiğim an baktım çocuk çok bağımlı bana arada komşuya bıraktım gittim anneme bıraktım gittim bunlar en fazla 1-1.5 saat gibi
sonra kreşe 1 saat 2 saat yarım gün derken tam güne çevirdik alıştı bende yemek yemezdi orda yedi kilo aldı bayağı gelişti...Kreşimiz in sahibi de doktora yapmış bu konuda dedi ki erken gelseler kendi evleri s anıyorlar benimsiyorlar 6 aylık gelen bebeğini gösterdi baktım oda18 aylık olmuş ama benim kızımda daha gelişkin daha gözü açık...ilk zamanlar bizde biraz zorlandık mesela hafta sonu kreşin önünden geçerek çocuk parkına gidiyorduk kreşin tabelasını görür görmez ağlamay başlıyordu...bende bir ara üzüldüm sonra akşam olunca akşamalrı bende yılgınlık oluyordu yarınsabah nasıl bırakacağım işie gideceğim diye üzülüyordum ama geçti o günler ....kızım şimdi 4 yaşında kendi giyinir tokalarını getirir hadi geç kaldım saçımı topla der okula gitmezsem doktor olamam diyor....çok memnunum şimdii.. siz de atlatacaksınız merak etmeyin bir zaman sonra size giydirtmeyecek üstünü başını orda öyle alışıyorlar çünkü size kuşlar gibi bıcır bııcır hiç durmadan öğrendiği şarkıları söylecek hadi gülün şimdi içiniz rahat olsun. opuyorumnanaktan kaydirigubbakcemile3
 
Son düzenleme:
Canım nasıl olduki başlama süreci?yani bu bir düzenlemeyle yapılıyor,bence bebeğin açısından uygun bir yer olmamış verdiğin yer.Bende oğlumu verdim 22 aylık henüz çalışmıyorum gerçi ama beni ve oğlumu okulun psikolğu çok iyi yönlendirdi.Bu açıdan bu süreci daha kolay aştık,biz yapışık ikiz gibi gezdik doğduğundan beri,ne yaparsak beraber yaptık ilk hedefim oğlumun mutluluğuydu ve bunlar benim yanlış şekilde davranmama neden oldu.Neyse şimdi iyi bir okulda iyi uzmanların elinde herşey güllük gülüstanlık devam ediyor.Çalışmak zorundasın ve iyi yapıyorsun,sakın bunun vijdan azabını çekme ,bakıcı yerine kreş iyi fikir çünkü kurum denetlene biliyor.Bizde mesela her odada kamera var.ılk başladığında bir süre sende onunla gitmeliydin bu bir ay bile olabilir,aynı zamanda bizde şöyle bir uygulama var bir öğretmenin tek işi oğlumla ilgilenmek orada onun güvene bileceği birisi olmalı okula alışana kadar gruba girene kadar öğretmeni sadece Taylan la ilgilendi tabi bende oralardaydım ne zaman istese beni gelip gördü.Ben yuvayla ilgili sorun olduğunu düşünüyorum keşke vermeden önce araştırsaydın.
 
18 aylik daha konusmasini bile bilmeyen ufacik bir cocuk,daha sizi yeni yeni tanidi simdi yabanci insanlarla tanismak zorunda.Birde kendinizi onun yerine koyun ne kadar zordur.Dayanirsaniz alisacaktir belkide unutacaktir daha kücük .3 yas sinirinin verilmesi cocugun idraginin daha kuvvetlendigi icin daha sosyallesmeye adim atma cagina yalniz anneden babadan ayrilacak hale geldigi icindir.Daha kücük fakat siz calismak zorundasiniz mecbursunuz, bu alisma dönemini atlaticaksiniz iki tarafta üzülecek fakat sonra alisilir.Üzülmeyin Allah c.c yardimciniz olsun...

Dayanmak zorundayım çünkü başka çarem yok. Amin canım Allah hepimizin yardımcısı olsun... Sağol desteğin için:1hug:

allah yrd olsun cnm hakkaten çok zor
keşke annen ve kayınvaliden dönüşümlü baksalardı

Amin canım sağol:1hug:KK70:oğduğunda öyle demiştik güya ama yamuk yaptılar. Bu zamana kadar annem bakıyordu, kayınvaliden gelsin dedi kayınvalidemde ben gelmem dedi çıktı. Annemde yoruldum ben deyip kaçtı.Annem güya 2 yaşına kadar bakacaktı ama çekti gitti.Öylece kala kaldım.Ama yazdım bunları çok kızıyorum ikisinede

bakk canım şimdi benim yazdıklarım seni rahatlatacaktır...ben arık çalışmam diye işi gücü bırakan sadece bebeğine kendini adamayı düşünen bir anneydim ama sıkıldım hem sıkıldım hem çocuk ta çok sıkıldı ben kızımı 17 aylık verdim kreşe...annemde yakınımda...orda oyunlar oynatılıyor uyku saati yemek saati düzenli diye...annem baksa benim gibi yapacak evin işlerine bakacak arada ilgilenecek..ben işe başlamaya karar verdiğim an baktım çocuk çok bağımlı bana arada komşuya bıraktım gittim anneme bıraktım gittim bunlar en fazla 1-1.5 saat gibi
sonra kreşe 1 saat 2 saat yarım gün derken tam güne çevirdik alıştı bende yemek yemezdi orda yedi kilo aldı bayağı gelişti...Kreşimiz in sahibi de doktora yapmış bu konuda dedi ki erken gelseler kendi evleri s anıyorlar benimsiyorlar 6 aylık gelen bebeğini gösterdi baktım oda18 aylık olmuş ama benim kızımda daha gelişkin daha gözü açık...ilk zamanlar bizde biraz zorlandık mesela hafta sonu kreşin önünden geçerek çocuk parkına gidiyorduk kreşin tabelasını görür görmez ağlamay başlıyordu...bende bir ara üzüldüm sonra akşam olunca akşamalrı bende yılgınlık oluyordu yarınsabah nasıl bırakacağım işie gideceğim diye üzülüyordum ama geçti o günler ....kızım şimdi 4 yaşında kendi giyinir tokalarını getirir hadi geç kaldım saçımı topla der okula gitmezsem doktor olamam diyor....çok memnunum şimdii.. siz de atlatacaksınız merak etmeyin bir zaman sonra size giydirtmeyecek üstünü başını orda öyle alışıyorlar çünkü size kuşlar gibi bıcır bııcır hiç durmadan öğrendiği şarkıları söylecek hadi gülün şimdi içiniz rahat olsun. opuyorumnanaktan kaydirigubbakcemile3

İçime nasıl su serptin arkadaşım bilemezsin. Çok sağol desteğin için.Sabırla bugünleri atlatıcaz inşallah:1hug:

Canım nasıl olduki başlama süreci?yani bu bir düzenlemeyle yapılıyor,bence bebeğin açısından uygun bir yer olmamış verdiğin yer.Bende oğlumu verdim 22 aylık henüz çalışmıyorum gerçi ama beni ve oğlumu okulun psikolğu çok iyi yönlendirdi.Bu açıdan bu süreci daha kolay aştık,biz yapışık ikiz gibi gezdik doğduğundan beri,ne yaparsak beraber yaptık ilk hedefim oğlumun mutluluğuydu ve bunlar benim yanlış şekilde davranmama neden oldu.Neyse şimdi iyi bir okulda iyi uzmanların elinde herşey güllük gülüstanlık devam ediyor.Çalışmak zorundasın ve iyi yapıyorsun,sakın bunun vijdan azabını çekme ,bakıcı yerine kreş iyi fikir çünkü kurum denetlene biliyor.Bizde mesela her odada kamera var.İlk başladığında bir süre sende onunla gitmeliydin bu bir ay bile olabilir,aynı zamanda bizde şöyle bir uygulama var bir öğretmenin tek işi oğlumla ilgilenmek orada onun güvene bileceği birisi olmalı okula alışana kadar gruba girene kadar öğretmeni sadece Taylan la ilgilendi tabi bende oralardaydım ne zaman istese beni gelip gördü.Ben yuvayla ilgili sorun olduğunu düşünüyorum keşke vermeden önce araştırsaydın.

Canım kreşten yana bir sıkıntı yok, istediğimiz an gidip bakabiliyoruz.İster gözükmeden yerinde, isterse müdürün odasındaki televizyondan.Çok kez gittik apansız ve problem görmedik, memnun kaldık. Müdürümüz master yapmış bir pedagog. İlk gün yanındaydık babasıda bende ama öğretmenine gitmedi ve kucağımdan inmedi hiç, ortamada alışmadı hep ağladı. 2.gün yarım gün gönderdim ben televizyondan izledim.O ağladıkça ağladım bende. 3 gün ise kendisi tam gün gitmek zorundaydı çünkü izin alamadım iş yerimden.Müdürümüz 1-2 hafta sürebileceğini söyledi. Daha önce annesini emen 1 bebek gelmiş oğlum yaşlarında. Yememiş içmemiş ve 2 hafta ağlamış.Bu iki hafta boyunca gördüğü kadının memesine yapışmış.O bile alıştı oğlunda alışacak dedi.Zaten bugün yemekde yemiş, ağlamamışda.İnşallah haftaya daha çok alışmış olur. Sağol ilgin için:1hug:
 
yook canım sakın üzülme orda eğitim alıyor her gün değişik yemekler yiyorlar arkadaş ortamında sosyallaşiyorlar...bazen bende şöyle düşünüyordum o beni huzur evine bırakınca alışıp alışmadığıma bakacak mı diye kendi kendime gülüyorum bazen... :emir_bebek: zemuszemus kaydirigubbakcemile3
 
Yazını okuyunca çok kötü oldum biri dokunsa şuan aglıcam o kadar iiyi anlıyorumki seni bende küçücüktü oğlum Anneme bıraktım akşamları alıyordum ama dile kolay 2 ay öğle yemeginin başına oturup hüngür hüngür aglayarak kalktım yiyemedim oğlum yiyomu acaba rahatmı acaba nazlıdır her şeyi istemez annemdi bakan ama yinede tedirginlikjler yaşadım . Dişi çıktı telefonda duydum agladım , yürüdü telefonda duydum agladım . Çok yıpranıyo yani insan akşam otururduk Annemin kucana giderdi ona yaklaşırdı bana yabancıymışım gibi davranırdı içim ezilirdi resmen
Okul a başladı derslerinde sorunlar yaşadık iyi degildi psikiyatriye bile götürdüm düğüm hep benim çalışmamda baglandı kaldı tepkisini bu şekilde veriyordu ders yapmayarak evimin borcu bitince geçen sene çıktım işten evet bizler çocuklarımızın gelecegi için çalışıyoruz ama onlar için küçük dünyalarında bu önemli degil onlar uyandıklarında annelerine sarılmak koynuna girip yatmaktan başka bi beklenti içinde degiller kendimi çok kaybedilmiş yıllarımzıın oldugunu düşünüyorum açıkları kapamaya çalışıyoruz
Allah yardımcın olsun seninde zor çok zor
 
opuyorumnanaktan
yook canım sakın üzülme orda eğitim alıyor her gün değişik yemekler yiyorlar arkadaş ortamında sosyallaşiyorlar...bazen bende şöyle düşünüyordum o beni huzur evine bırakınca alışıp alışmadığıma bakacak mı diye kendi kendime gülüyorum bazen... :emir_bebek: zemuszemus kaydirigubbakcemile3
 
Yazını okuyunca çok kötü oldum biri dokunsa şuan aglıcam o kadar iiyi anlıyorumki seni bende küçücüktü oğlum Anneme bıraktım akşamları alıyordum ama dile kolay 2 ay öğle yemeginin başına oturup hüngür hüngür aglayarak kalktım yiyemedim oğlum yiyomu acaba rahatmı acaba nazlıdır her şeyi istemez annemdi bakan ama yinede tedirginlikjler yaşadım . Dişi çıktı telefonda duydum agladım , yürüdü telefonda duydum agladım . Çok yıpranıyo yani insan akşam otururduk Annemin kucana giderdi ona yaklaşırdı bana yabancıymışım gibi davranırdı içim ezilirdi resmen
Okul a başladı derslerinde sorunlar yaşadık iyi degildi psikiyatriye bile götürdüm düğüm hep benim çalışmamda baglandı kaldı tepkisini bu şekilde veriyordu ders yapmayarak evimin borcu bitince geçen sene çıktım işten evet bizler çocuklarımızın gelecegi için çalışıyoruz ama onlar için küçük dünyalarında bu önemli degil onlar uyandıklarında annelerine sarılmak koynuna girip yatmaktan başka bi beklenti içinde degiller kendimi çok kaybedilmiş yıllarımzıın oldugunu düşünüyorum açıkları kapamaya çalışıyoruz
Allah yardımcın olsun seninde zor çok zor

Amin canım Allah hepimizin yardımcısı olsun.Tek dileğim en kısa sürede bu süreci atlatmak.Yoksa oğlumda bende eriyip biteceğiz...eyvahedigeldismile
 
yook canım sakın üzülme orda eğitim alıyor her gün değişik yemekler yiyorlar arkadaş ortamında sosyallaşiyorlar...bazen bende şöyle düşünüyordum o beni huzur evine bırakınca alışıp alışmadığıma bakacak mı diye kendi kendime gülüyorum bazen... :emir_bebek: zemuszemus kaydirigubbakcemile3

Sağol canım benim, ay ne güldürdün beni hiç aklıma gelmemişti böyle bir yorumkaydirigubbakcemile3 Aman inşallah hayırlı evlatlar olurlar, olmazlarsada aynı alışma sürecini bizde yaşıyacağız yani hiç güleceğim yoktu inankaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3
 
Oğlumun huysuzluğu ve bana kırgınlığı devam ediyor, üstelik dün ve bugün sabahları ağlayarak evden çıkmak istiyor.Montunu,çantasını gösterip attaa diyor.Anlıyor kreşe gideceğini ve sanki ne olacaksa olsun bir an önce gideyim şu evden dercesine gitmek istiyor.Gitmek istemesi kreşi sevdiğinden değil peki ya neden diyorum kendime... Gerçi az önce eşim kreşe oğlumu gizlice izlemeye gitti.Uykudan uyanmış, ağlamıyormuş, öğretmeni üstünü giydirmiş.Diğer arkadaşları uyku saatine geçtiği için öğretmeni arkadaşlarına uyku hazırlığı yaparken ağlamadan öğrtemenini izlemiş ve beklemiş.Sonra arkadaşları yatınca oğlum ve öğretmeni yemekhaneye inmişler.Ordada bu gün ilk defa masaya kendi oturmuş ve öğretmeninin yemeğini getirmesini beklemiş ağlamadan.Sonrada öğretmeni yemeğini yedirmeye başlamış ve oğlumda yemiş.Öyle mutlu oldumki alışmaya ve kabullenmeye başlamış küçük erkeğim.Yinede 1-2 hafta daha bu küslük,ağlama,sinir nöbetlerini yaşayacağız galiba.Uyku nedir unuttuk kerşe başladığından beri.Ağlıyor sürekli uykusundan uyanıp ve ne yaparsak yapalım susmuyor.Sanki hastaymışda ağrıyan bir yeri varmış gibi.Allahım yardımcımız olsunda bu süreci çabuk atlatalım.Offf arkadaşlar gerçekten bizimkisi çekilecek çile değil.Oğlumu böyle ağlarken görünce, kayınvalidemden de, annemden de nefret ediyorum. Gelip oğluma bakmadıkları için,bize bunları yaşattıkları için.Bazende kendimden ediyorum çalışmak zorunda olduğum için.Gerçi şimdi olmasa 2-3 yaşında yaşayacaktık bu kreş tantanasını ama daha çok küçük çok.....
bunlar szın hıssettıklerınız ..
ve kımse bakmadıgı ıcın kızmayın kırılmayın cocugunuzda alısacaktır..
emın olun o sızın kadar duygusal bakmıyodur yaklaşmıyodur olaya..
ama ona kreşın guzel eglencelı bı dunya evı oldugunu anlatın..
yanında kreşe vercem napcak ne etcek gıbı cumleler kullanmayın
emın olun cocugunuz sızden etkılenmısdır sadece..
ve alısır duzelır bukadar endıselenmeyın..
evde anne sadece ılgılenıyo onunla ozel ama kreşde bı kac cocuga bı ogretmen dusunce ılgı azlıgından dolayı ortama alısmadan zorluk cekebılır
ama emın olun o ortamı benımseyıp sevıncede ayrılmak ıstemıycekdır..
ıcınız azcık ferah olsun sevgılerle..
 
merhabalar
yazdıklarınız çok etkiledi beni.3 ay önce bende kızımı kreşe verdim. inanın benzer sıkıntıları bizde yaşadık. kızımı kreşten alıp eve geldiğimde sürekli bana vurarak tepkisini gösteriyordu. yemedi, içmedi, ağladı çok mutsuzdu. ama kısa sürdü bu durum şimdi kreşe gitmek için can atıyor. bende çok memnunum kreşimizden. inşaallah en kısa zamanda kreşe alışırsınız. Allah yavrularımızın yanında olsun her daim. Sevgilerle
 
ben anaokulu öğretmeniyim hepinizi çok iyi anlıyorum benim grubum 5-6 yaş fakat sizin çocuklarınızında dönemlerini ve okula bakış açılarını biliyorum:KK43:
ben sizde bulmuyorum suçu ....suç devletin benim yurt dışında tanıdıklarım var çalışan bi yengem var oda avusturalyada bi türk kreşinde çalışıyorr şuan ama daha önce bi boya fabrikasında çalışıyodu çocuğuna hamileliğinin 6. ayı işi raporlarla ve doğum izniyle tatile çıktı .. daha sonra doğumla birlikte çocuk maaaşı bağlandı ve çocuğunu 3yaşına kadar büyütme hakkı verildi hem kendi maaşını hemde çocuk maaşı aldı. yani çocukların bence 3 yaşına kadar anne şevkati ve korumasıyla birlikte olması gerekiyor okul hayatı çok uzun bi süreç bence çocuk hemen bu hayata atılmamalı.. ama elden bişi gelmiyor..
anane ve babannelerin bakmasına dahada karşıyım tabiki mecbursa kreş daha iyii. ama mümkünse çocuklarımızı 3yaşına kadar kendimiz büyütelim.
kreşten yana eğer denetleyebildiğiniz ve bu kadar profosyonel ekipten oluşan bi kreşse korkunuz olmasın çocuğuna kötü davranıcaklarını düşünmüyorum hatta onu seveceklerini ve bağlanacaklarınıda biliyorum okulda çocuklarımda benim çocuğum gb onları seviyorum burnu aktığında silmek altına kaçırdığında onu teselli etmek bende küçükken yapmıştım bazen hatala olabilir bidaha daha dikkanli oluruz diyip onu güldürmek onun anlamsız belkide bazen sıkıcı hikayelerini can kulağıyla dinlemek ve gülmek inanın onlar gülünce gözleride gülüyor ve onları masum melekleri mutlu görmek bizim işimizin en güzel yanı .
ben belkide annemden yana fazla ilgi ve sevgi görmediğim için bu konuda aç olduğum için bütün anneler çocuklarını önce sevgiyle doyursunlar istiyorum .inanın o yemek yeme alışkanlıkları, tuvalet, kendi giyinmeleri bunlar 5-6 yaştada düzene giriyo erken öğrenmesi sizin için çok güzel olur ama o erken büyümüş olur. ama mecbursanız eminim en iyi ellere emanet etmişsinizdir sizleri ilgili ve sevgi dolu anneler olarak görüyorum bundan sonra 2 yaş döneminde çocuğunuz daha zor bi döneme giricek bencil bi dönem sakın alınmayın o dönem geçtiğinde sizi daha bağlanacak ve sevicek 2 ve 6 yaş çocukların dönüm noktaları sizin çocuklarınız şanslı ben hem çalışmak zorunda olan hemde onda bunda kalan kalitesiz yerlerde hırpalanan çoculara çok üzülüyorum siz belliki lüks ve eğitimli insanların olduğu bi kreşe göndermişsiniz evde çok vakit geçirin çok vakit derken çok zaman kaliteli zaman bunu kreş öğretmenleriyle konuşabilirsiniz uym süreci geçincede devam ederse hırçınlıkları nasıl davranabilirim, nasıl kaliteli zaman geçirebilirim diye sorabilirsiniz...
kolay gelsin sevgiler küçük meleklerinizide öpün benim için..........
 
Hiiç sıkma canını. Geçici bunlar:teselli:

Elbetteki tepki verecektir, elbetteki ağlayacaktır, kızacaktır ama göreceksinki hepsi zamanla geçecek. Alışacak çünkü. Artık sabahları kendi kalkacak, gitmek isteyecektir.

geçtiğimiz Eylül ayında 4 yaşındaki oğlumu verdim kreşe. Neredeyse 1 ay kan kusturdu bize. Kızımda bu kadar zorlanmamıştım yeminle. Ağladı sızladı, yalandan ben hastayım gitmiycem dedi.Servisine binmek istemedi. İşten 1 hafta izin alıp gözlemledim oğluşumu, herşey okula gidene kadarmış. Gittikten sonra yarım saate kalmadan ortama uyum sağlıyormuş meğer. 3- 4 gün ara ara öğretmenine "annem beni sevmiyor beni akşam almaya gelmiyorlar (servisle geliyor çünkü) demiş. Öğretmeniyle konuştuk, lütfen servisle göndermeye devam edin şimdi tepki vermesi normal alışacak dedi. Vee okulda ona hiç görünmemeye özen gösterdim. Çünkü gördüğü anda yine ağlayacak yine kıymameti koparacak biliyorum.

Çok şükür atlattık hepsini. Şimdi çok rahatız. Kreşe başladıktan sonra el becerileri arttı, boya bile yapmaya başladı( ki hiç alakadar değildir defterle boyayla filan) yemek düzenimiz süper oldu. Kilo aldı. Konuşması düzeldi(konuşma problemimiz vardı çünkü)

Kreş çok şey kattı oğluşuma, sizinki biraz küçük ama alışacaktır emin olun. Şimdi sinir harbi yaşamanız, suçluluk hissetmeniz o kadar doğal ki, ama vazgeçmek yok, pes etmek yok.:teselli:vereliniortak
 
X