2 aylik evliyim esimin bana karsi arzusu yok

Hey Allahim yaw sen adama ne anlatiyon o ne anlatiyor, sen ona care yolu bu durumu duzeltme yolu gosteriyorsun o ise hala isyerinden bahsediyor. Bir adam sirf isini sevmedigi icin esiyle yataga girmemezlik yapmaz, tamam depresyon nedeniyle insanin libidosu dusuk olabilir ama bu iliskiye bile yaklasmiyor. Bence durumunu bal gibide biliyor ama fazla gurur yapiyor. Doktora bile tam olarak soylememis, sanki doktor 'aaa hadi yaa' filan mi diyecek. Canim bence sen bu isi iyice detaylica dusun, annene mutlaka ama mutlaka anlatmalisin. Annen kesinlikle donup esine bisey diyecegini sanmiyorum anneler genelde bu konulari zaten acmazlar ama kesinlikle onun gorusunu almalisin. Allah yardimcin olsun. Git bi ilac al at yemegine bakalim psikolojik mi fizyolojikmiymis sorun yani artik baska bisey dusunemiyor insan
 
Benim eşim de evlenmeden 2 ay öncesine kadar süren ağır bir depresyon geçirdi. Hala da etkileri tam olarak geçmiş değil. Ve bir erkeğin depresyon geçirirken nasıl hayattan tamamen soğuduğunu çok iyi gözlemledim.
Eşinin işiyle ilgili meseleyi daha da açıklığa kavuşturduğundan beri eşinin aseksüel ya da cinsel olarak hiç isteği olmamış olup bunu saklayan bir insan olduğuyla ilgili fikrim değişti. Özellikle de benim eşim de işi sebebiyle depresyona girmiş olduğu için.
Senin konun nasıl içime battıysa, geçenlerde anonim olarak konuyu eşime açtım. İnternette böyle bir yazı okudum, bir erkek niye böyle yapar lütfen sen bana açıkla dedim. Bana, kadınların bir erkeğin hep istekli olmasını beklediğini fakat erkeklerin de duygusal varlıklar olduğunu, bir erkeğin hayata inancı kalmadığı zaman, cinsellikten tamamen vazgeçebileceğini, çünkü mutlu olmayla ilgili hiçbir umudu kalmayan bir insanın cinsellik düşünemeyeceğini söyledi.
Eşin işinden bu kadar mutsuz ise, başka bir iş için savaş vermeli. Patronundan nefret ediyorsa şirket değiştirebilir, ya da okutman falan olup tamamen başka bir kariyer yolunda ilerleyebilir. Kpss'ye girebilir. Yurtdışındasınız sanırım, Türkiye'ye dönüş yapabilir. Tam olarak detaylarını bilemiyorum eşinin işinin, ben de mühendisim ama bu derece çöküntüye uğratacak kadar hangi ağır şartlarda çalışıyor şu an kestiremiyorum.
Eğer iş değiştirmesi imkan dahilinde değilse, antidepresan gibi beyin kimyasallarını düzenleyici bir ilaca başlamalı. Çünkü belli ki bu kısır döngüye dönüşmüş, tek başına çıkamıyor işin içinden. Sana da tam olarak anlatamıyor. Kimsenin ona bir faydası olamayacağını düşünüyor. Önce bu durumdan çıkmak istemeli. Şu an çıkmaya inancı olmadığı için olduğu yerde sayıyor, idare ediyor. Hayatını tekrar eline almalı bu durumdan kurtulmak için. Gitmeniz gereken doktor aile terapisti ya da ürologdan çok önce, iyi bir psikiyatrist diye düşünüyorum. Psikiyatristlerin yaptığını ilaç dayamak olarak görmesin, onlar insanın kendi kendine halledemeyeceği ağır depresyonları hemen tanıyorlar ve en azından bu durumdan kendi kurtulmak isteyeceği seviyeye gelebilmesi için bu ilaçları veriyorlar. Antidepresanları beyin uyuşturan, aptallaştıran ilaçlar olarak görmemek lazım.
Eşinle aranızdaki cinsel sorunları çözmeden önce, eşinin yaşama isteğini geri kazanması lazım. Bir eş olarak bu konuda elinden tutmaya razıysan, önce bunu halletmeyi teklif edebilirsin. Bu düzelmeden cinsel hayatınız asla düzelmeyecek gibi görünüyor. Şu ana kadar eksikliği hissedilen tek şey cinsel hayat olduğu için, buna sebep olan unsurlar es geçilmiş ve eşinin inancı iyice kaybolmuş olabilir. Kendini bir kenara koyarak, en azından sen gitsen bile onun kendini toparlayabilmesi için ona yardım eli uzatabilirsin. Kaybedeceğin en fazla 2-3 ay daha olur eşin tedaviye cevap vermezse. Ama şu an hastalıkta sağlıkta imza attığın insana belki yardım edip onu bu çukurun derinliklerinden kurtarabilme şansın var.
Ben bunu başardım. Eşimin depresyonda olduğunu kabullenmesini ve ilaç tedavisi görmesini, daha da ötesi kendini iyileştirebilmesini sağladım. Ve şimdi çok şükür çok mutluyum.
Annene anlatmayı bu adımlardan sonraya bırakmanı tavsiye ederim...
 

Tesekkür ederim arkadsim,siz yine sansliymissiniz,evlenmeden 2 ay öncesi diorsun ,keske ben de ikna edebilsem esimi ama bilmiyorum nasil olacak önce bir psikolaga gitse ama dediki o benim reel durumumu degistiremz demekki ilac tedavisi gerekli belki de,gerci bana da gerekli bazen benim icin bu düyanda hersey anlamsiz oluyor,ne okul ne aile hicbisey görmuor gözüm,hayattan kendimden ve herseyden nefret ediyorum o zamanlar.

Esim bana dügünü erteleyelim dediginde Kabul etmedigmden cok pismanim,cünkü görüyorum ki o daha kendine Hayat kurmadan bize kurmaya calisti bir Hayat daha.En azindan su isinin disinda daha iyi bir isi olmasini bekleyeblirdim,hem benim de okulum biterdi para da biriktirirdik daha güzel olurdu hersey,biz nisanimizi bile onun deneme süresi icerisnde yaptik ki patronu kovmaktan beter etti yine de vermisti izni.Ben ise gerckten sevdigimden bencil oldum malesef,o da bunu diyor zaten,sen beni düsünmedin yükümü göremedin,keske hersey daha rahet daha güzel olsaydi diyor, hem bu sebepten hem de en cok ertelenirse dedikodular olur bunlar evlenmz ayrilir vb seylerden cok korktum,ben böyle olacgini bilemzdim,sandim ki bi sekilde hersey yoluna girer ama girmedi girmeyince bu sorunda ortaya cikmis oldu,biliyorum kk üyelinin cogunlugu esin gay biseksüel vs dedi,ama ben bu ihtimali hic aklima getirmedim,belki yavas yavas acaba hic mi deneyimi olmadi die düsünuordum,cünkü hep diorum nisan döneminin bi kac ay sonrasna kdr cok iyiydik,her anlamda,en azindan arzuladigini fln gösteriordu ama hicbizan hicbirseye de zorlamadi beni.

Simdi karsimda hayatini sevmeyen ve haliyle evliligin yükünü daha da arttirdigi bir Adam var,ve hayatimiz zaten monoton,anlasamdigi is arkadslri da var,dil sorunu da yasiyor,eve geliyor biz tartisiyoruz ama tartismasak da olmuyor,hep konusmk cabalamak istiyorum cünkü pes etmedim etmiyorum da..Ben su kisa zamanda anladim neden insanlar yillarca flört ediyor ya da nisanli kaliyor da,örnegin 2010 da evlencegiz diyorlrda 2014 e kdr ertelenmis oluyor,ama bunu anlamk bana birsey getirmiyor artik.

Dedigim gibi esim artik durumunun iyice farkinda,ve bana diorki biliorum bu erkeklik dogasina aykiri bana noldu ben de bilmyiorum diyor,belki düzeliriz belki de düzelir umuduyla psikoljim benligim iyice tükenir ve ayriliriz,ben esimi gercekten coks eviyorum,kolay degil bir yuvanin kurulmasi,bu son konusmasi dedigim gibi hem bana biraz daha umut Verdi hem de onun durumunu daha ii anlamami sagladi,normalde de asla isini eve getirmz,yani konusmz söyle böyle oldu die bir de yasadikrlini detayiyla anlatsa bilmyiorum artik ne düsünürum,önceden bahane bunalr fln dirodum,ama karsimda hayata karsi mutsuz olan bir Adam var,ve de cok ilginctirki benim onu sevmedigimi düsünuor,bu bile bozuk psikoljiyi gösterir,sevmesem ben manyakmiyim niye cekeyim bunca eziyeti?Ama ona göre belki de ben Mantik evlilgi yapmisim ,nese ya hemn evleneyim die öyle bisey de yok ben sadece ertelenirse insanlrin agzi durmz die düsündüm hem de ayri kalmak istemiordum ondan daha fazla.Benim ona önce onu gercekten anladigima dair kanitlar sunmam lazim,ama Burda yazdigim gibi önce bahane gelirdu ama nasil bir cikmzda olduugnu anladim bu kdr mutsuzken nasil cinsel hayatimiz olsun demeyei de istemiyorum cünkü belki ozmn hicbisey yapmak istemicek,cabalamicak hicbirsekilde ben hakliymisim iste bahane olmadiigni da bilyior artik deyip.
Isini degistirecegine dair bile bir umudu yok cünkü heryerden red aliyor,bu durum da da herkes umutsuzluga kapilirdi zaten.
 
Son düzenleme:
eşinin cıkmazda hıssetmesı normal cunku oyle bır durumda
ama son yazında donum noktası demıssın fakat ben farklı bırsey duyamadım yıne aynı seyler
işimden memnun degılım ondan memnun degılım salmış cayıra mevlam kayıra

Depresyon gecıren bır kısı bırlıktelık kuramazmı?
kuramıyorsa ıse gıdıp ısını nasıl yapıyor?
 

Eşim askerden döndükten sonra 4 yıl işsiz kaldı. Son bir yılında eğer birisi görüşmeye çağırdıysa bile, sonradan olumlu ya da olumsuz dönüş yapmadı bile. Sonra Allah yüzümüze güldü, çok iyi hatta hiç iyi olmasa da bir işi oldu. Şimdi mutlu mu, hayır değil. Emeğe saygı yok, motivasyon yok, haksızlık diz boyu. İş bulduğunda çok sevinir sanmıştım ama hiç yüzü gülmedi ilk başlarda. 9 ay kadar süren bir bilgisayar oyunu bağımlılığı dönemi oldu, bilgisayarın başından kalktığı her dakikayı kayıp sayıyordu. Nişanlılık dönemi oldukça yorucu geçti, ta ki son 2 aya kadar.
2 ay kala bu şekilde gidemeyeceğimizi ve ayrılmak istediğimi söyledim. O kadar gözüm döndü ki, 9 yılı silmeye hazırdım, hatta bana güç versin diye gözümden sakındığım insanı gidip anneme ve babama anlattım. Sonra beni aradı, her şeyi düzelteceğini söyledi fakat henüz tam idrak etmiş değildi. Acımadan bir bir yüzüne söyledim, artık kabul etmesi gerektiğini, içinde bulunduğu durumun normal olmadığını, benim berbat bir nişanlılık dönemi geçirdiğimi, bu şekilde evlenmeyi düşünmediğimi ve benim için çabalamayan bir insana artık şans veremeyeceğimi söyledim. Ani bir inkar ve sonra ani bir kabullenme dönemine girdi. Kendiyle yüzleşti. Beni asla kaybetmek istemediğini, kaybetmenin eşiğinden döndüğünü yeni anladığını söyledi. Beraber psikiyatriste gittik. Kendini toparladı, yeniden motive oldu. İş şartları değişti mi, hayır. Ama berbat bile olsa o işi layığıyla yapması gerektiğini anladı. Şimdi ona evde dinlenme alanı yaratıyorum. Kötü hissettiğinde vurdulu kırdılı birkaç bilgisayar oyunu oynuyor, sonra yine yanıma geliyor. Canı sıkkın geldiğinde üstüne gitmemem gerekiyor. Sormuyorum fazla, anlatmaya zorlamıyorum. Balayında çok aksattığımız için antidepresanı bırakmış oldu, ama bunun bir zararını görmedim. Ona iş değiştirmediği sürece işini sevdirmek için hiçbir şey yapamam, sadece evini güç toplayabileceği bir sığınak olarak görmesini sağlamaya çalışıyorum.
Gamsız olmayan, hassas, duygusal erkekler hayatı kaldırmada zorluk yaşayabiliyor. Eşini kendine getirmek için ona içinde bulunduğu durumu dışarıdan göstermen gerekiyor. İş durumu değişmez ama bakış açısı değişebilir. Boş vakitlerini daha güzel değerlendirip, iş için kendine bir duvar örebilir ve orada zarar görmemeyi başarabilir. Sen hayatından gittiğinde, sıcak bir yuvadan da mahrum kaldığında her şeyin daha da kötü olacağını idrak etmeli. Eğer sabırla ve güzellikle anlatırsan, meyvelerini de hemen olmasa bile alırsın diye düşünüyorum arkadaşım...
 
Son düzenleme:
36 yaşında adam,sevdiği,istediği kızla evlenecek ve onunla birlikte olmayacak.
Sebebi de işyerinden memnun olmaması...
Kızımız da keşke evlenmek için aceleye getirmeseydim diye kendini suçlayacak.

Yok canım yok.Sen illaki eşini haklı görecek sebep buluyorsun.
Elin adamı sevmediği kızla görücü usulü evleniyor.İş yok güç yok ama cinsellik yerinde.

Ha evlisinizdir,cinsellik yolundadır.Arada kısa bir süre sekteye uğrar o zaman tamam.
Ama baştan beri ve bunca aydır hiç olmaması depresyonla açıklanamaz.

Öyle konular da açılıyor.Mesela eşimle ilk yıllar herşey iyiydi ama son zamanlarda isteksiz görünüyor gibi...
O zaman geçici bir dönemdir,sen de biraz yakınlık göster filan diyebiliyoruz.
Ama senin durumun çok farklı.
 
bi doktora gözükmek için ısrar etmelisin bu korku sadece kadınların değil bazen erkeklerinde başına gelebiliyormuş bir yerde okumuştum kesinlikle bir doktora göster
 
Başından beri senin konunu takip edip hadi bu sefer bu iş hallolmuş olsun sorun çözülmüş olsun umuduyla takip ediyorum. Aslında ne yazmam gerektiğinide tam bilemiyorum. Ama nacizane birkaç fikrimi belirtmek isterim.
Bazı ardaşlar sana hakverip eşinin psikolojik olarak bitik olduğunu düşünüp bunun normal olduğunu söylüyor Ki ; bu konuda hiçbir bilgim ve tecrübem yoktur akıl verenlerin bir bildiği vardır mutlaka diyorum.
Ama diğer taraftanda 22 yıllık evli birisi olarak şu kadarınıda biliyorumki eğer eşinde cinsel yönden bişeyler yapabilme yetisi varsa bu sorunu en azından halleder sana bu konuda şikayet etme hakkı tanımazdı. Tabi dediğim gibi ben uzman değilim sadece tecrübeyle konuşuyorum.
Hayatta en nefret ettiğim insan tiplerinden birisi hep şikayet edip yanlış veya doğru sorununu çözmek için adım atmayan kişilerdir. Bu kadın erkek değişmez, eşinde bir çaba göremiyorum ama umarım işin farkına varırda en azından bir psikiyatıra gider hatta mümkünse Türkiyede. Allah işini hayırla çözmeni nasip etsin inşallah, artık hayırlısı hangisiyse.
 
İşini bahane ediyor sana karşı.
İnsanlar ne ağır sorunlar yaşıyor, ama yinede evlilikleri kurtarabiliyorlar.
Eşin hala kılını kıpırdatmıyor ve sen hala onu düşünüyorsun.
Kendini düşün artık.
Kadınlığını, duygularını.
Sana hiçbir şey vermeyen bir adam için savaşmaya inanki değmiyor.
 
Tulipcim kendine çok haksızlık ediyorsun elinden gelse tüm suçu kendine yükleyip eşini sütten çıkmış gösterceksin
 
selam tulip,
farkındaysan konunu takip ediyor ve arada mesaj yazıyorum.gerçi sen mesajlarımı özel olarka cevaplamadıın ama önemli değil.
ben genç bi bayan olarak içine düşmüş olduğun durum dikkatimi çektiği için fikirlerimi yazıyorum.umarım biraz da olsa sana faydası dokunur.çünkü aklın karışıyor doğal olarak.
eşinin depresyonda olduğunu gösteren diğer belirtiler nelerdir .yeme-içmesi-gezip tozma isteği-arkadaşlarla diyaloğu.ailesiyle diyaloğu.evdeki diğer hareketleri filan.uyku düzeni.alkol kullanımı.bunlar hakkında yazdın mı bilmiyorum kaçırmış olabilirim ama bunlar çok önemli işaretler bence.daha önce de yazdım ağır depresyonun belirtileri farklıdır.çevrende gördüysen sen de bilirsin ama görmediğini tahmin ediyorum.
gerçekten ağır depresyonda olan birisi yataktan kalkıp hergün düzenli bişekilde işe gi-de-mez.hafif depresyonla karıştırma.o hepimizde var çağımızın illeti.ancak ağır psikolojik rahatsızlıkların çoğunda kişi çok ağır ilaçlar kullanır-hastanede yatar-dr. kontrolündedir ve ilaçlarını almadan normal hayatını sürdüremez istese de sürdüremez.
iş sorununa gelince istemeden gülümsedim valla.tabi bilemeyiz neler yaşıyor eşin.işyerinde ne yapıyorlar eşine.yani haketmediği bir pozisyonda hakaretlere maruz kalarak mı çalışıyor.işyeri sorunları insanı hayatından bezdirir bu muhakkak.sonuçta bugün kime sorarsan %90 memnun değildir işinden.ama cinsellikten bu derece soğuturmu bilinmez.hele ki sizin gibi daha ilkini bile yaşamanıza engel olur mu bilemiyorum.ancak şunu biliyorum işyerinde bu denli mutsuzsa yani yeni evlendiği eşine el süremeyecek kadar çıkmazdaysa o işi bırakır insan ya.öleceğini bilse bırakır bi yerde .tamam yeter dayanamıyorum der resti çeker kapıyı çarpar çıkar.haksızmıyım tulipcim.kolay değil borcumuz var diyeceksin eminim ama kendini düşün eşini kaybetme noktasına gelsen işin yüzünden sen ne yapardın tulip.lanet olsun buraya kadar çektim benim der,benim de bi canım var daha fazla çekemem deyip rest çekmezmiydin eşin ellerinin arasından kayıp giderken.yoksa böyle derin bi kabulleniş içinde olur öylece seyredermiydin evliliğinizin bitmesini.
neyse uzatmanın alemi yok.senin endişelerine hak veriyorum.elinden geleni yapmak istiyorsun ilerde pişman olmamak adına.haklısın.uğraş çabala.konuşurken konuşurken eşin hakkında daha fazla şey öğreneceksin onun gerçek sıkıntısını daha kolay anlayabileceksin.ancak aklının bir köşesi yinede her olasılığı tartsın-şüpheci olsun ve gerçeklere dışardan bakmaya çalışsın benden abla tavsiyesi.
annenle konuşmanı tavsiye ediyorum.ilk etapta sessizce durumu birileri ile paylaşmanda fayda var.eşin farklı adımlar atıyo olsaydı konuş demezdim ama bence senin artık bu durumu bi miktar duyurman gerekli gibi.
 

merhabalar sayfaları eksıksız okumaya calıştım sızın her yazdıgınızı okudum ve bırden kendımı hatırladım su an yazarken bıle gozlerım doldu sınırlerım bozuluyo anlatayım 20 yaslarda bugun hıcbırseyım yok aksam oldu yattım sabah kalktım bambaska bır ınsanım ıse gıdıyorum ama moral sıfır bırkac gun sonra dayanamadım ısyerınden 2 arkadasıma aglayarak anlatmaya calıştım ama tabı dınlıyolar ama anlıyamıyolar eve gelen aglayan ıse gıden aglayan yanı sureklı aglayan bırısı oldum evdekılerde anlam veremıyor bende tabı nısanlımda, yemek yemek yok ruh saglıgı bozuk abartısız 20 gunde tam on kılo verdım herkes dıyokı rejım mı yaptın herkezede soylenmıyokı agır bır depreoyon gecırdıgım ne rejımı lan kafa bozuldu ayarlar gıttı velhasıl doktor aramaya basladım bır profesore gıttım adan bana sunu yap bunu yap dıyo ben de dedımkı dedıklerınızı yapabılsem sıze nıye gelıyım bırdaha ona gıtmedım baska bır psıkıyatra gıttım oda dayadı ılacı 1 2 3 derken o uyutan depresyon ılaclarından tam 6 tane ıcmeye basladım bu arada nısanlımı unutmayayım bunlar basıma gelmeden 1 2 ay oncesınde evlenmeye karar vermıstık ama olmadı nısanlımda ne oldugunu anlamıyo herkez gıbı bana dokunma opme elımı tutma ben pıs oldum ozellıkle su cumleyı yazarken gozlerım den yaslar akıyo tabıkı ısten ayrıldım sureklı uyumaya basladım ben uyuyorum nısanlım yanımda oturuyo hafızamdan hıc sılemedım onları bu sekılde yılaar gectı evlenemdım genc kızlıgımı yasayamadım ıstedıgımı yıyemedım gıyemedım gezemedım olsun allahın takdırı 25 yasında evlendık tabı nısanlım bılyordu oyle kabul ettı depreyonu atlattınmı dıye soruyosunuz degılmı tam anlamıyla degıl tam saglıklı bır ınsan degılım ama eskı hallerıme gore allahıma cok sukur ıyıyım bu yazdıklarım yasadıklarımın yanında devede kulak ınanın fazla sı var eksıgı yok uzatmayacagım sunu anlatmak ıstedım 20 yasında genc bır kız cevız kabugunu doldurmuyacak sorunlardan coooook agır kaldıramayacagı bır depresyon gecırdı . kımse ne oldugunu anlayamadı doktorlar takıntı teshısını koydu bu rada sunuda soyleyım hocalarada gıttım nur yuzlu bır hocam allah bın kere razı olsun bana bır dua yazdı sankı o dua bana ıyı geldı.su an nasılmıyım evlıyım cocugum var ama hayatım cok zor takıntılardan dolayı ve hep yarım yamalak bır hayat ama genede cok suku r allhıma en azından eskıye gore cok ıyıyım.bunları neden yazdım bılıyormusunuz esınız ısıden memnun degıl gelecegıınden umutsuz borclu ailesı uzak bakması gereken bır evı mar maddı olarak soyluyorum vs vs bunlardan depresyona gırılırmı yazan arkadaslara soyluyorum benım oyle sorunlarımda yoktu bana gore hayat guzeldı yenı baslayacak yastaydım ama agır bır depresyon gecırecek kadar demekkı kafamatakılanlar varmış esınıze yardım edın ıyı bır psıkologa goturun ınu dınleyen yol gosteren bırı olsun o donemlerde bende nısanlıma karsı ısteksızlesmıstım sadece bu degılkı yemek yemek yok gezmek yok kımseyle gorusmek yok vs vs bunlarıda belırtmek ıstedım.lutfen esınızı psıkologa goturun psıkyatra degıl onlar sadece ılac verıp 10 dk sızı dınleyıp gonderıyo onun ıcın psıkologa gıtmelı sadece onu dınleyen soru sormayan haklısın dıyen bırı olmalı zaten emınımm konustukca sorunlarını corap sokugu gıbı dokulecektır esınız once onun guvenecegı bırısı olmalı buda bence psıkolog belkı rahatsızlıgını kendıde bılmıyordur
 
Iş problemi insanı en sevdiğinden ayıracak kadar önemli olmamalı sanki işe evliliği feda etmiş gibi anlamış değilim
 
bırde esıme konuyu anlattım esınızın sıze soyledıklerını esım dıyorkı olabılır esını sevıyordur duyguları vardır ama yasadıgı sıkıntılardan sadece kocalık gorevını yapamıyordur gecıcı bır durumdur dıyor burda gay yazan arkadaslara soyluyorum esım dıyokı gay olan bır erkegın bır kadınla opusmesı ona ıskencedır sızde boyle bırsey yok gay olsaydı anlardı dıyo cunku genelde vucutlarındakı kılları felan alırlarmıs bır kadınla opusmek sarılmak aynı evde yasamak onlara ıskence gıbı gelırmıs zaten oyle bırsey varsa fazla saklayamazkı dıyor ben dedımkı pekı sadece kocalık gorevını yapamıyosa neden evlenmıs kızada haksızlık degılmı dıye evlendıgı kısıyı sevıyorda ondan baskasıyla evlenmesını ıstemedıgı ıcın buda 36 yasında bır erkegın sozlerı umarım duzelır ve bugunlerı gulerek hatırlarsınız
 

başından beri konunu takip ediyorum.

madem seviyorsun, madem hemen ayrılmak istemiyor, sonuna kadar gitmek istiyorsun, benden sana tavsiye.

cinselliği bir süreliğine unut tamamen, ilişkinizde eksik birşey yok gibi davran, bunun geçici bir süreç olduğunu falan düşün, eşine de öyle yansıt, sürekli ağlama krizlerine girme.

bir süre cinselliksiz de mutlu olmaya bak. teklif, ima bu konuda eşine hiçbir şey deme, tamamen kendini cinsellikten soyutla dediğim gibi.

zaten o kadar da menem bişey değil yaşamadığın için bilmiyorsun ama yaşadıktan sonra muhtemelen bu muymuş ? diyeceksin. o yüzden zamana bırak. üzerine gitmek birşeyi değiştirmedi şimdiye kadar.

3-4 ay boyle dene. evliliğiniz huzurlu ve üzerinde 0 baskı olduğunda belki eşin kendi kendine yanaşır.
 
durumun gerçekten zor bu konuyu burda konuşmak nekadaar rahatlatır seni bilemem ama birinin gözlerinin içine bakarak paylaşmak daha iyi gelir elbette. ama annene anlatma derim ben. yani evliliğinizi kesin olarak bitirme kararı aldıysanız biz boşanıyoruz nedenide şu demek doğrudur. ama boşanmayı düşünmüyosan anlatman anneni üzer ayrıca eşinin anlattığını sezmesi kendisini kötü hissetmesine neden olur.
çok sabrettin gerçekten kimselere söylemedin ben eskiden eşin hakkında gay olablirir vs diyodum ama artık anlattıklarına bakıyorumda onada ihtimal vermiyorum. bence seni seviyoda. gerçekten depresyonda oabilrir. birlikte terapiste gidip birllikte konuşmalısınız. onun anlatamadığı yerde sen girmelisin devreyeki eksik anlatmasın.

allah yardımcın olsun.
 
onun için iş,dil bu kadar sorun olduysa türkiye ye gelemez misiniz? tabi zor bişey kolay değil ülke değiştirmek ama belki sizin içinde yepyeni bi sayfa olur eşin belki bunalımlarından kurtulur? Allah yardımcın olsun en kısa zamanda bu zor zamanları hatırlayıp gülümseyin birlikte inşallah
 

işte bu... en doğru kararı vermişsin.. kim akıbetini biliyor ki? ama elinden geleni yapmadan noktayı koymak vicdanen rahatsız eder insanı..
çabalamak ve çabalamamak arasında ikilem yaşaman çok normal.. çünkü çok yıprandın bu sürede ve sende psikolojik olarak desteğe ihtiyaç duyuyorsun,buzaman kadar tek başına mücadele etmen kolay değil tabikii...
eşinin herşeye ümitsiz bakması,isteksizlik depresyonun en baş belirtisi zaten.depresyondaki insan bitmiş,çökmüş,tükenmiş olduğu için güçlü olan kişi gücünü 2ye katlayarak destek vermeli... burdaki güçlü insan sensin tullipcim, ona destek ol ve üstteki arkadaşın dediği gibi bi süre cinselliği unut... şuanki hedefin eşinin iyi olması..cinsellik dahil hiçbir konuda beklentiye girme.çünkü eşin sorumluluklarının farkında değil ki yerine getirmek aklına gelsin...yada sorumluluklarını farketse bile yerine getirme isteği yok. bir de senn beklentiye girmen onun daha çok kasılmasına ve hastalığının ilerlemesine neden olabilir...
vakit kaybetmeden BİRLİKTE psikoloğa gidin canım..Allah yardımcınız olsun inşaallah
 

merhaba arkadaşım öncelikle geçmiş olsun benim bi yakınımın sertleşme sorunu vardı ve cinsellik konusunda kadınlar uzak durmayı tercih ediyordu gün geldi sevdi evlenmeye karar verdi ama karşı tarafın tepkisi kötü oldu sonuç hüsran ama bizimki sebebini öğrenmek istedi ve doktora gitti meğer damarlarında çatlak varmış ve sertleşmeye sebep olacak kan akışı sağlanamıyomuş tedavi oldu ve çok şükür iyleşti. Oda çok sıkıntı çekti içine kapandı sonsuza dek böyle kalacağını sandı ama tedavi olunca yeniden doğdu belki ilgini çeker diye paylaşmak istedim.
 
mrb tullıp konunu takıp edenlerdenım son durumunuz ne annen geldımı konustunuzmu ben ınanıyorum hersey ıyı olacak
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…