2 aylık harabe anne

Yok yok korkma ben biraz damar yaptım derinden daldım Allah sağlıkla sıhhatle kucağına almayı nasip etsin miniğinibende sana derim sonra geçiyor arkadaşım geçiyor sıkıntı yapma diye :)
 
Doğuma girdiğimde eşim yoktu (iş nedeniyle şehir dışındaydı,annem para ödemeye gitmiş yalnızdım...Hala okuyamam o cicili bicili doğum hikayelerini içimde burukluk olur...Herkez ne kadar (özellikle emzirebilmiş ve bunu kendi başarısı sanan anneler) bütün annelerin sütü vardır , olmaması mümkün değil desede yoktu işte yok...mayalar, alkolsüz biralar, neler neler sadece doğum kilosu artı 10 kilo daha , yetmez gibi apandist patlaması ve vücuda yayılan iltihap, yeni bir ameliyat ve sütün iyice azalması... Deli gibi sağmalar , sürekli emzirmeler yok...Sonuç bebeğim az anne sütü çok mama ile beslendi...Ankaradaydık o zaman , komşuluk yok..Tanıdık yok ... Eşim iş seyahatlerinde ve ben bebekle yalnız ...Üstelik çocuk psikolojisini iyi bilen,ünv. tede 0/6 yaş okuyan ben ... 30 yaşında anneliğe hazır ben ...Bütün psikolojim bozuldu, bebek ağlar ben ağlar, kilo almış başını gitmiş,süt olayı zaten ağlama krizi sebebim ve ne yaptım..Bebeğim uyuduğunda sigara içmeye başladım , bu konuyla ilgili çok ahkam kestim çok büyük konuştum zamanında ama başıma geldi.. Artık iş çığırından çıktı ve aldım bebeğimi anneme geldim.. Geliş o geliş bebeğim 18 aylık hala onlarla kalıyorum ..Tayinim de buraya çıktı şükür 1 yıl aradan sonra döndüm işe...Zordu çok zor tek başına...
 
Allah sıkıntınızı gidersin arkadaşım. Benimki şikayet değilde tecrübeli annelerden destek istemem. Şimdi daha iyi hissediyorum kendimi şükür. Allah kalbinizde olsun hep..
Amin saol kares Rabbim senin mutlulugunuda daim etsin yuvanizde hep mutlu ol esinle cocugunla sevdiklerinle
 
Gözlemlediğim kadarıyla sen çok ılımlısın maşallah, ben çok sinirliydim herkeze bağıran , hemen sinirlenen ve ağlama krizlerine giren bir tiptim.. Birde üstüne saplantılar çıkmıştı işte ya bebeğime zarar gelirse Allahım derdim dünyadaki tüm sapıklar, tüm katiller , tüm kötüler ölsün.. Bebeğimi nasıl koruyabilirim tüm kötülüklerden ve aşırı koruma iç güdüsü nerdeyse bebeğimden soğuturdu beni.. Karışık karmaşık , aşırı depresyonlu bir süreç geçirdim kısaca belkide fazla yalnız kaldım...Sonuç geçiyor canım bende bile geçtiyse herkes atlatır... Onu herşeyden çok seviyorum ama ikinci çocuk (tabi kaza olmazsa) düşünmem :)))
 
Bende geçiyorum o yollardan oğlum 9 aylık ve ben 5 buçuk aylık hamileyim bir gün ikindi uykusunu uyumasa düzeni bozulacak die ödüm kopuyor gece üçe kadar bir kaç kez üçten sonra ise saat başı uyanıyor ve 6 da kalkıyor . Çok yoruluyorum Rabbim bütün annelere sabır İhsan etsin ben hiç sabırlı değilim bir öğün yemek yemesin hemen moral sıfır
 
Hepsi geçiyor inanın... Ben de sanmıştım ki hep öyle devam edecek. Ama öyle çabuk büyüyor ki bebekler, hızına yetişilmiyor bir zaman sonra. İçinizi ferah tutun, bu bir süreç hayatınızda ama geçecek. Bebeğiniz büyüdkçe daha da düzene girecek herşey.
Bebeğinizin uyuduğu zamanları siz de dinlenerek geçirin. Akşam uyku saatlerini 7-7.30 gibi ayarlayın. Hem onun gelişimi için çok önemli düzenli uykusu hem de sizin için. Siz de akşamları düzenli dinlenirsiniz. Allah kolaylık ve versin, anın tadını çıkarın... Streslenmekten, kendini kötü hissetmekten bebeğinizin bu çağlarını kaçırmayın:)
 
okudum tüm yazılanları ve gülümsedim. 5 aylık oldu oğlum. ben kolay bir doğum yaptım ardından ameliyat olmak zorunda kaldım. ayrıntılara girmiyorum bekarlar korkuyor :) epey zordu o günler. kendime mi bakayım. oğluma mı. 5 gün hastanede kaldıktan 1 hafta sonra kaynanam geldi. ben bebeğe bakayım sen temizlik yap bilmem ne yap. ben zor yürüyodum halbuki. hem altta hem karında dikişlerim vardı. sinirlendm. ben kendime bakamıyorum temzlik benden önemli mi dedm.
çok asabiydm. kapım çalıyordu devamlı yetmezmiş gibi. dinleneyim die uzanmaya çalışıom . ikide bir kalk kapı aç işin yoksa.
kapıları açmadım uzun süre. temizlikte pek yapmadım. arada arada sade az az. asla kendimi yormadan. sadece bebeğimle ilgilendim.
bende şişmanım şimdi. yani öyle hissediyorum. beni en iyi şimdi sen anlarsın :) birsürü kıyafet ayırdım. bunlar bana olmuyor diye. karar vermiştim ama 2 ay olduğunda. ek gıdalara başlayınca bebeğim, bende rejim yapıcam. zamanı gelince sende yaparsın acele etme. eski güzelliğimize kavuşcaz inşallah.
he kavuşamasakta böyle de güzeliz yahuu :) ben hep böyle diyorum
 
Geçmeseydi ikinci cocuğu yaparmiydim? İlk kızım doğduğunda hergece ağladım istemiyorum ben bu bebeği bakamıyorum dedim. Zamanla alıştık birbirimize. Öyle çabuk gectiki günler ikinciyi bile
yaptım:) hatta oda doğduğunda Allah im delimiyim ben niye ikinci cocuğu yaptım
dediğim bile oldu. Büyük kızım 4
yaşındaydı küçüğü doğduğunda biri
ayağıma yapışır ağlardi biride açlıktan.
Şimdi küçük 9 aylık büyük 5 yasında
olmak üzere. Hepsi gecti bitti. Eve
yetisemedigim için bugün yardımcı aldım
evi bastan aşağıya temizledi.ev parladı
resmen:) yaşadığım sehirde sadece esım
ve kızlarım cocuklarımı söyle 1 saat
birakicak kimse yok. Onlar uyudumu
bende uyuyorum. Yada oje surup makyaj yapıyorum. En büyük zevkim kahvemi alıp kitap okumak. Herseyi bir kenara bırakıp 3 sayfada olsa kitap okuyorum. Oda benim özgürlüğüm:)
 
Lohusalik boyle birsey mi ben korktumm ((((
 
Bebeğim yok ama ablamda çok korkmuştu ilk zamanlar..Senin de annenler falan kimse yok mu haftada bir bile bikaç saat gelseler azcık kendine vakit ayırsan bi kuaföre gitsen ne bilim açılırsın..
 
Aaa kalk bakalım ,kendine gel,bebeğin uyumuyormu,uyuduğu zamanlarda yap işlerini ,bak benimde okula giden bir kızım 2 aylıkta bir bebeğim var,abartısız 2 aydır hergün misafir ağırlıyorum ,aile ve çevre kalabalık,koşturmaktan 10 kilo verdim ,ama mutluyum,evin içinde sekerek geziyorum,şarkılar söylüyorum ,kendimi motive ediyorum,akşam olup çocuklar uyudumu yapıyorum kahvemi ohh mis.kendime zaman ayıramaya çalışıyorum ,elbet bazen yapamadığım oluyor ,çamaşırlar birikiyor ,ev 3 gün süpürülmüyor ,benim saç baş karışık ama mutluyum.sende toparlan bakalım,kaşık kadar bebe seni hayattan soğutamaz .eşin 1 saat baksın kuaföre filan git,ne bileyim kadın tut başatn aşağı yapsın işini ,inan mutlu hissedersin.
 
arkadaşım zordur mutlaka ama bırde benı düşün ben 14 yıldır bebek hasretıyle yanıyorum...çok şükrek tadını çıkar bence...
 
hahaha alemsin ohh
 

ben lohusalık depresyonunun dibine vurmadan çıkmanın ilerde patlak vereceğini düşünüyorum.. bence varsın bulun dibini.. aynı hızla çıkacaksınız.. elif şafak'ın siyah süt kitabında dediği gibi.. o (lohusalık depresyonu) gitmiyor siz yollayacaksınız aslında.. ama hazır olduğunuzda.. 2 ay çok erken inanın.. çok yenisiniz annelik işinde.. kendinize zaman tanıyın.. belki çok daha kolay olabilirdi herşey.. ama olmadı.. bunu düşünmeyin.. inanın her geçen gün daha iyi olacaksınız.. daha kolay olmasa da.. alışacaksınız, güçlenecek ve kendinizi tekrar bulacaksınız..

kızım 2,5 yaşında.. yazdıklarınızın aynısını binbir örnekleme ile yazabilirdim ben de..

dağınık ev.. yetebiliyor muyum telaşı.. bakımsızlığımdan utanırken hala saçımı tarayamamak o tarağın bi türlü elime ulaşamaması.. yemek yapmamak.. fazla kiloların eşofman içine tıkıştırılması ile oluşan ben neyim sorusu.. parfüme dönüşmüş kusmuk kokusu.. etrafın dediklerini sanki çok elzemmiş gibi kulağımda çınlatmak.. vs vs vs

ama tüm bunlar zamanla yerini bir düzene bırakıyor.. sizin zoraki oturttuğunuz bir düzen değil bu.. bebeğinizle sizin zaman içinde farkında olmadan kurduğunuz bir düzen..

şimdilerde kızımla bir takımız sanki.. beraber herşeyi yapıyoruz.. ev yine dağınık evet bazen yemek yine yapamıyorum evet bazen bakımsızım yine.. ama daha nadir.. sadece o ve etrafında dönen anne yok.. o ve ben varız.. tüm zorlukların ardından bebeklikten çocukluğa geçen kızım ve harabeden sedaya dönüş yapan ben..

bir süreç bu.. yaşanması gereken.. komik gelecek ama tadını çıkarın.. bir daha hiç bu kadar dağıtamayacaksınız muhtemelen.. bebeğiniz sağlıklı mı mutlu mu? gerisini boşverin.. hepsi geçecek..

sevgiler..
 
bende senin gibi olmuştum cnm
çünkü yalnızdım.yaşım da genç
üstüne birde bel ağrısı eklenince
hayat işkence olmuştu.hiç bitmeyecek
sanıyordum.her şey de yalnızdım
aylarca korseyle gezdim.yataktan
kalkamıyor kızıma zor bakıyordum
hiç unutmam kıxıma banyo yaptırırken
bel ağrısından dolayı kızımla banyoda
kalmıştım.ve benim bir çok derdim
var eşim ve kızım olmasa darmadağın
olurdum.ama bitti şuan geçmeyecek
gibi gelir ama zaman her şeyin ilacı
annelik zor ve kutsal.keşke beni seven
bir annem olsaydı yanımda olsaydı
diyorum.sana tavsiyem sana berbat
gibi gelen günlerinin tadını çıkar
çünkü bir gün mutlaka bugünleri
özlersin.bebeğin büyüyecek ve daha
çok ilgi isteyecek işlerini boş ver
bol bol uyu dinlen...uzun oldu kusura bakma
canım
 
Canimmmmmm postpardum depresyonu diye bisey duydun mu hic ? Gececek, gececek.. Dua et, psikolojini bozmadan atlatirsin insallah bu donemi.
 
Canim benimde bebeğim iki aylık her ne kadar eşler yardım etsede bir yere kadar. ..ilk doğduğunda babalık izni vardı eşim baktı resmen ben tutmayı bilmiyordum korkuyordum sadece emzirdim eşim altını değiştirdi, giydirdi gazını aldı ...ise başladı yine gece benle kalktı ama birinde duyuyorsa ikinci kalkmaya zorla uyanıyordu...Şimdi yine yardimci ama olmuyor yinede ben günde kac defa üstümü değiştiriyorum bi noktadan sonra aman kalayim böyle diyorum. En güzel yani siz yeni üstünüzü değiştirmişsiniz oh temizim diyorsunuz pat kusuyor üstünüze kizarken onun yüzünüze bakip gülmesini görünce geçiyor. ..
Bu kadar zor olduğunu bilmiyordum öğrendim
kocanız ne yapıyor?
işte bu duyguları kaldıramam diye çocuk sahibi olmaktan korkuyorum.
 
Kendini yalniz hissetme canim ben de ayni senin gibiyim.

Bebeğim emmese bile sürekli memede kalmak isteyen bi bebek. Ayiramiyorum, sürekli emmekten bi gogsumun ucunun yarısı koptu diğer göğüs ucum paramparça.. Çekmeye kalksam damagiyla ezip tutuyor zaten deli gibi acıyan canımı daha da acitiyor. Sürekli yapışık haldeyiz kucagimda saatlerce tutmaktan ne kol kaldı ne sırt omuz.. Gündüz uyumaz, uyumadığı zaman kendi kendine durmaz. Hep kucakta gezecek hep konusacaksin. Kahvaltıyı aksam beste yaptığım çok oldu. Kucağından bırakıp birşey yiyemem yemedikce sut olmaz sut olmadıkça doymaz memede kalır bi kısır dongu halinde gider bu. Gece 10-7 arası uyur, onda da 2 saatte bi kalkıp iki saat hem emer hem uyur olan benim uykuya olur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…