2. Gebelik

Alllah bagislasin buyumus senin kuzular. Bende bir ara acip yanina biramoyordum disardan gelen seslerden etkilenmesin diye ama uykuya gecmekte zorlaniyor. Bi turlu su gozler kapanmiyor ki devam etsin uyumaya. Tsk ederim ilginiz icin. Arkadasin konusunu sabote ettim resmen...
 
Hiç önemli değil hem bende öğreniyorum :) sabote eden böyle yorumlar olsa keşke :)
 
Tesekkur ederim. Dedigin yonteme hemen bakacagim. Fakat gunduz 2 ye kadar evde degilim. Baba anne ve baba bakiyor. Ozellikle babaabbesi 2 dk aglamasina dayanamiyor. Hatta bazen kendi agliyor bebek aglayinca.
Bu konuda gec kaldim galiba. cok istikrarli olabilecegime inanmadim...
 
isten izin alsan bi kaç gun, kimsenin karismamasi lazim
babaanneyle zor biraz
ver eline uyutsun çok karisirsa :)
 
Bak seni rahatlatacaksa yazayım. Bundan 5 sene önce kadar ilk çocuğum doğduğunda aradan 8 9 ay geçmişti eşim 2.çocuğu istedi 28 yaşındaydım. Dr a gittik ben inatla istemedim bu psikoloji yüzünden ve olmadı bu yüzden. Geçen ekim gibi karar verdiğimde cocugumun olma ihtimalinin çok zor olduğu söylendi. Pko hastasiydim ve tedavi oldum tedaviye sonuç alamadım. Her şeyden vazgeçtiğim de allah bana 2 ay sonra kendiliğinden nasip etti yaş 33 bu arada.sonrasında ikili testim öylesine yukek çıktı ki tam 1 aydır ağlamaktan perişan oldum.yurt dışına test gönderdim onun sonucu temiz çıktı çok şükür. Ve dr yaşımı 30 üstünde olmasının bu testte yüksek çıkmasında bir neden olduğunu söyledi. Şimdi şükrediyorum zamanında istemediğim bu bebek sağlıklı olsun diye sukrediiyorum allah onu bana verdi diye.eşim tabiki dedi ben demiştim diye...o yüzden bırak sağlıklı olsun bırak kısmetine yaşasın allah sorun yaşatmasın
Allah sana layık gormuş hayırlı evlat olsun şimdiden.
 
Korunma yöntemlerini kullandım zaten ayrıca ilk bebegım tüp bebek çocugum olmuyordu benim
Oncelikle hayirli olsun.. siz allahtan istemissiniz bir göz allah vermis iki göz.. bence şükür edin ve bebegini dogur evet oncelikle biraz zorlanacaksin sonra iyiki olmus diyeceksin.. cevremde aynisini yasayanlari cok gördüm... ayrica planlar herzaman tutmaya biliyor bakin benim alti yasinda bir oglum var ve ben ikinciyi iki senedir istiyorum olmuyor yani olduda birincide düşük ikicide kurtaj olmak zorunda kaldim.. simdi hamile olanlara nasil imreniyorum.. keske benimde iki tane ardarda olsaydi diyorum simdi o da büyümüştü... neyse sakin aldirma kardesim bunun mebali büyüktür.. ve birdaha dogrulamassin allah verdiyse vardir bi bildigi...
 
Benim kizim da 6aylik.inanin ben de 2.yi dusunmuyor degilim. Bi tanidigimizin aralarinda 8yas olan 2evladi var. 10 yildir cocuk buyutuyorum dinlenmeye firsat kalmiyor diyor. Yas araliginin az olmasi bu sureyi azalticak ve sonrasinda cok rahatlayacaksiniz. Bilemezsiniz belki simdi tereddut ettiginiz bu evladiniz cok hayirli bi evlat, hayirli bi insan olacak. Allah kolaylik versin daim inşallah .
 
Direk siz okusanız aslında
Beni lafa tutuyorlar. :))
Böylesi onlara da bana da daha iyi geldi. Hatta üstten gürültü oldu geçen gün uyanmis anne açar misin diye yanıma gelmiş. :))

Ferber yöntemi yatağa birakip çıkmak mi MaRaL_ ??
 
Bende bebegim 9 aylikken hamile kaldim cok uzulmustum aldirmayi dusundum yapamazdim burda arkadaslrda cok destek olmustu benim kizim cok ama cok zordu okadar zorluk ustune hamilelik bittim diyordum zamanla alistim kabullendim hatta kizimin ustune bu cocugu sevemem diyodum iki evlattin sevgiside baska oluyor. Kucuk kizim 15 aylikken rahatsizlandi oldu sandim ve o an gozumun onunden onu istemedigim keske dusuk olsa vs dedigim zaman gecti kalbim sikisti rabbim verdiyse bi bildigi vardir saglikli olsunlar yeter zor oluyor ama buyuk kucugun ogretmeni oluyor simdi buyuk 3 kucuk 1.5 yasinda zor ama cok guzeller sukurler olsun rabbime
 
Teşekkürler. Hepimizinkini.. Gündüz uyuyorsa eğer gündüz uykusu çok geliyor olabilir mi?
 
Bakın bu ciddi bir karar, ilk önce onu istemediğinizi düşünmeyin, bu onun hissetmesini sağlar. Daha sonra onu neden istemediğinizi kendinize anlatın, sadece istek dışı birşeyde bu yapmayın, imkanlarınız doğrultusunda mümküniyetsizlik varsa doğru bir karar verdiğinizden emin olun.
Yine de 2 ke düşünün, bu ciddi bir karar..
 
Benim gibi bir arkadaş daha, üzüldüm diyemeyeceğim.:)
Örnekler çoğalınca, olağanlaşıyor bu durum çünkü.

Öncelikle, hayırlı olsun Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah.
Herhangi bir sağlık sorunu yok ise annede ya da bebekte, kürtaj fikrine karşıyım evli insanlarda.
Ben de istenmedik bir şekilde hamile kaldım bebeğim 6 aylıkken, ertesi gün hapı dahi içtim nafile.
Doğurmak dışında başka bir alternatifi yok bu işin.
Bizlerin biraz vurdumduymazlığının bedelini hiçbir can ödemeyemez.
Neler hissettiğini çok iyi anlıyorum, ama geçecek.
Ben burada tek konumu 2.hamilelik üzerine açtım ve üyeler sağolsun beni alıştırdılar, korkumu dindirdiler.
İlkini o becereksizlik ve isteksizlikle yapabildiysem, bunu da yapabileceğimi aşıladılar bana.

Ben ilk hamileliğimde aylarca kabullenemedim, istemedim bile diyebilirim.
Şuanki hamileliğimde ise duyunca sadece 'Allahım ben oğluma nasıl yeteceğim, ikisine de yazık' diyebildim.
Kendimi düşünmedim bile.
Doktorum dahil herkesin söylediği, 'iyi oldu ara verirsen bir daha asla kalkışmazdın, hazır hayatın zaten raydan çıkmışken ikisi de büyüyecek' oldu.
Şuan oğlum 9 ayı bitirmek üzere ve inanın küçük bir bebek gördüğümde içim eriyor, benim de böyle olacak meleğim diyorum.
O minicik anlarını öyle çabuk unutmuşum, meğer o kadar çok severmişim ki bebekleri yeni hamilelik haberimle anladım.
Karnımda dil çıkarıyor miniğim bana, abisi onu görünce çığlıklar atıyor ekrandan.
Daha ne isterim ki bu hayatta.:)
O sebeple, iyi yanlarını görmeye çalışın, üzülmek yersiz artık olan oldu.
İkiz gibi büyüteceğiz, birkaç yıl evimiz pazar yeri olacak, kendimizi unutacağız ama 2020 yılında derin bir nefes alacağız.
 
Hayırlı ugurlu olsun. Zor olduğunu biliyorum ama hic üzülmeyin bence. Biraz yorucu ama çok güzel bir şey ard arda hamilelik.

Sizi cok iyi anlıyorum. Evliliğimin 3. Ayında hamile kaldım. Hiç 2 kişilik yaşamı tecrübe etmedim yani. Çok saşkındim.

Bebeğimin hemen ardından korunmaya başladım. Bir arkadaşımın da benimle aynı ayda çocuğu oldu ve 3 ay sonra onun hamilelik haberini öğrendik, hem de İkizlere :) .

O zaman ay allah im ne kadar zor, allah korusun diyordum içimden. Uzulmustum arkadaşım için. Hatta o zamana kadar prezervatif kullanıyordum ama eşime guvenmedigim için, koşarak spiral taktırdım.

Bazı sorunlarımız sebebiyle 5 sene çocuk düşünmedim. Süresi bittiğinde spirali çıkardım ama 2 senedir olmuyor çocuk.

Yani hayatta beklenmedik şeyler olabiliyor. Bunlara karşı sabırlı ve güçlü olmak gerekiyor. Bazı sürprizler kötü, bazıları iyi. Seninki iyi olanlarindan.

Benim o zaman çok isteyerek taktirdigim spiral, Rahmimin iç yapısını tamamen bozmuş. Hassas bir yapım varmış. Bir de üstüne menapoza girişim 27 yaşında. Şu anda tüp bebeğe milyarlar döküyorum. 500 tl ye taktirdigim spiraling tahribatıni tedavi etmek için milyarlık rahim ameliyatları oluyorum.

Oğlum şimdi 8 yasinda.o kadar çok kardeşe ihtiyaç duyuyor ki. Eve çocuk getirmek, onunla oyunlar oynamaz icin kırk takla atıyorum. Evimi yazın mahalle çocuklarının oynama noktasına çeviriyorum.

O üzüldügüm arkadaş var ya, biri 8, ikisi 7 yaşında artık ve su anda çok rahat maşallah. Onlara gittigimde, ben de rahat ediyorum. Çocuklar içerde kendi kendilerine oynuyorlar. Acayip egleniyorlar. Biz muhabbet ediyor, işimizi yapıyoruz.

Bu benim hiç bulamadığım bir lüks, çünku oğlumun hem annesi, hem oyun arkadaşı, hem de evin hanımıyim.

Hem bebekli hali, hem tek çocuğu yatmış biri olarak diyebilirim Ki, önce yorulacak, sonra çok rahat edeceksin.

Çocukların arasında 1 yaş olan bütün tanıdıklarım şu anda çok rahatta.

Ben de şu anda tüp bebek sürecindeyim ama başarısız deneme ve bir düşükten sonra su anda art arda yumurta toplama yapıyorum. Çünkü 2 sene sonrasına, tamamen adetten kesilebilirim.

Ve allah izin verirse, bir bebeğim daha olursa, hemen arkasından ikinci bir bebek daha istiyorum. Doktorum bAsta şaşırmışti.senin zaten çocuğun var, üçüncü için bu zahmetlere girmek istiyor musun dedi. Ben de bir tane tek çocuk büyüttüM 8 senedir, ikinci bir tek çocuk daha buyutmek istemiyorum dedim. Evim Şenlensin, çocuk kahkahalari birbirine karişsin istiyorum.

Sen bundan 3 sene sonra buna kavusacAksın allah izniyle. Aradaki 1-2 senelik yorgunlukta sabret yalnızca :)

Bir de, evet stresli olacak. O yüzden kardes kıskançlıgi, çocuklar ataşı rekabeti yönetebilne hakkında pedagojik yazılar oku bol bol.

Ben adem güneş in Pedagoji okulu videolarını dinliyorum devamli. Annelik ilgili çok faydalanıyorum, sana da tavsiye ederim.

Hayırlı olsun. Sen iyi hissedersen bebeğinle ilgili, büyük çocuğun da öyle hisseder ve huzursuzluk kaynağı gibi görür onu. Ama sen huzurlu olursan, onlara da huzur verirsin emin ol.

Buyugüne haksızlık etmiyorsun. Ona verebileceğin en güzel hediyeyi veriyorsun. Bir ömür onunla buyur ve sen süreci iyi idare edebilirsen, hayat boyu birbirlerine çok bağlı olurlar.

Benim de kardeşimle aramda 13 ay var. Ana annem onu aldırmaya hastaneye kadar gitmiş de doktor almam demiş. Hep bizim yüzümüZ'den hayatınin kaydığına inandı ve biz bunu hissettik. Kardeşim hep hırçın bir çocuk oldu ve su anda 30 yaşında, hayattan ipleri koparmis durumda resmen. Bunun üstünde annemin ona küçükken devamli istenmediğini hissettirmesi çok etkili oldu.
 
Kardeş geri çekilme nedir ya? Yazmayım dedim ama dayanamadım. Çocuk düşünmüyorsanız eğer daha islanmaya başlamadan bile o prezervatifi takacak eşiniz. Neyse, belki bundan sonra korunmanın ne demek olduğunu anlarsınız. Bu arada sizin adınıza sevindim çünkü zorluklarla evlat sahibi olmuşsunuz bu da büyük bir lütuf bence, oncaa isteyip de evlat sahibi olamayanlar var... İnşallah sağlıcakla kucağınıza alır doya doya koklarsiniz evlatlarinizi Lütfen şükredin lutfen
 
Özellikle yazdığınız bu paragrafa sonuna kadar katılıyorum.
Annem bana hamile kaldığında 2-3 yılı aşkındır bir rahatsızlığından dolayı ilaç kullanıyormuş ama o dönem 2 ay kadar temin edememişler.
Doktora defalarca gitmişler beni aldırmaya ama doktor bey 'vücudun arınmıştır iki ayda ben sapasağlam doğurtacağım bu bebeği' diyerek her defasında geri çevirmiş.
Hayatım boyunca asi, laf söz dinlemeyen ve asabi bir insan oldum.
Her yolunda gitmeyen şeyde ben de ailemi suçladım.
Çok severim o ayrı ama aşırı bir düşkünlüğüm yoktur.
15 gün aramazlarsa merak edip de aramam.
Ama bu saydıklarım ben anne olana kadardı.
Her şey o zaman değişti ve yaşadığım her an ailemi anıyorum günde defalarca konuşuyorum, meğer neler çekmişler benim için şuan anladım.
İlk bebeğimi hiç istemedim ve doğduğundan beri asabi, huysuz ve çok çok zor bir çocuktur.
İkinci hamileliğimi duyduğumdan beri ona bakış açım değişti, çok daha sevecen ve ilgiliyim çünkü yakın zamanda kardeşi olacak onunla geçirdiğim vakit azalacak diye her dakika beraberim, sabrımı yüze katladım ve bebeğimin de sakinleştiğini, artık daha uysal olduğunu ve bana düşkünlüğünü gördüm.
Sevgi denen şey, daha doğmadan hissediliyormuş meğerse.
Ve sadece sevgi ektikçe biçilebilirmiş, anladım.
 
Merhaba arkadasim.. herkes korunsaydin yazmış ama sunu bilmiyorlarmi allah ol dedigide olur buna hiçbir sey mani olamaz.. istedigin kadar korun allah isterse hicbirsey engel olamaz ... sende rabbim nasip ettiyse vardir bi bildigi de....! Evladini dogur bagrina bas.. evet zorlanacaksin ama inanki bikac yil sonra iyi olmus diyeceksin.
 
psikolojini anlayabikiyorum ama allahin nasip gordugunw aen mudahele etme...daha onceden de olmuyormus rabbim simdi cifter cifter veriyor tevekkul et
 
Çok doğru söyledikleriniz. Daha anne karnında geçiyor bebeğe hislerimiz bir şekilde. Karakterini etkiliyor. Sonrasında da muhtemelen o hamileliğin devamı olarak gergin bir annelik yaşanıyor, bu da bebeğe geçiyor.

Halbuki bıraksa insan kendini çocuğa, çocuk da kalbini açıyor, o sevgiyi hissettikçe, güneşte açan çiçekler gibi açıyor onlarda ve hırçınlıkları geçiyor yavaş yavaş. dediğiniz gibi kardeşim de, artık iletişimi koparmış durumda. İşin komiği yılın çoğu evde ama işten geldiği gibi odasına kapandığından, eve gitsen bile onu görmeme ihtimalin yüksek. O istenmeme duygusu, sanırım bir müddet sonra, bir tür savunma refleksi olarak, başkalarını da istememe ve kendinden uaklaştırma hissine çeviriypr kendini.
 
Bu arada arkadaşa neden korunmadın diyenler bana çok saçma geldi. Normal bir şekilde gebe kalmış birine, neden korunmadın derler de Zaten çocuğu olmamış, tedaviyle olmuş bir kadın, gayet korunmasa da çocuğunun olmayacağını düşünebilir. Önlem alınabilir tabi ama bu süreçleri yaşamış bir insanın normali korunmasa da çocuğunun olmamasıdır. Çünkü ilk tecrübe olarak, milletin bir gün tedbirsiz davransa ay sonu acaba hamile miyim endişelerinin yerine; kaç ay ve sene boyunca, ümitle bekleyip, her adet olduğunda hayal kırıklığı yaşamış ve normali bu olmuştur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…