Kızım 2 yaşında evde her şey normal hiç hırçınlık ağlama yok ama bi yere gittiğimizde ya da dışarı çıktığımızda asla sözümü dinlemiyor kendini yerlere atıyor ağlıyor vuruyor bununla nasıl baş ettiniz anneler bana tavsiyeleriniz neler
Çünkü sinirlerimin çok yıprandığını hissediyorum her eve geldiğimizde bende oturup ağlıyorum
Kızım 2 yaşında evde her şey normal hiç hırçınlık ağlama yok ama bi yere gittiğimizde ya da dışarı çıktığımızda asla sözümü dinlemiyor kendini yerlere atıyor ağlıyor vuruyor bununla nasıl baş ettiniz anneler bana tavsiyeleriniz neler
Çünkü sinirlerimin çok yıprandığını hissediyorum her eve geldiğimizde bende oturup ağlıyorum
Ne yazık ki baş edilmiyor. Sakin kalıp, net sınırlar çizeceksiniz başka yolu yok. Kendini yerlere attığında soğukkanlılığınızı koruyun ve bir süre sonra bu davranışla bir şey elde edemediğini anlayacak.
Ben nasıl yaptım bilmiyorum ama o dönem evliya gibiydim, şimdi olsa yapabilir miyim bilmiyorum. Çok zor ama geçiyor
O şu an sınırları zorlayacak her şeye baştan hayır demeyin ama hayır dediğiniz şeyden de dönmeyin. Yoksa ağlayarak, tepinerek istediğini elde edebildiğini düşünür.
Kızım 2 yaşında evde her şey normal hiç hırçınlık ağlama yok ama bi yere gittiğimizde ya da dışarı çıktığımızda asla sözümü dinlemiyor kendini yerlere atıyor ağlıyor vuruyor bununla nasıl baş ettiniz anneler bana tavsiyeleriniz neler
Çünkü sinirlerimin çok yıprandığını hissediyorum her eve geldiğimizde bende oturup ağlıyorum
İkna edici cümleler kurmaya çalışın. Ben genelde seçenek sunuyorum ve birini seçiyor. Biraz sabır gerekli tabii ama önce kabullenmek lazım. Bu, gelişiminin bir parçası