her geçen başka şeyler öğreniyorlar her geçen gün farklılaşıyorlar, şaşırtıyorlar. anne-anneanne-dede demeyi uzun zamandır beceriyordu da baba demiyordu bi türlü, 1 aya yakındır artık onu da diyor. hafta sonu babası yorulup kanepeye uzanmıştı, saçıından tutup yere indirdi ve addi diye diye kapıya kadar sürükledi. babası ayağa kalktı, kaçırmamak işini garantiye almak için hem elini hem paçasını yakaladı, hala addi diyordu. dayanamayıp gezdirip getirdi. yetmedi gene istedi anneannesi çıkaedı biraz da. art gün içinde addi istiyormuş ve olmazsa ağlıyormuş, dizinden ameliyat olacak annem de hergün 4 kat inip çıkmak zorunda kalıyor :) çıkarmazsa zaten durmuyormuş hiç. çıkaeken de yanına bişey almak ya da ayakkabı giymek gibi kaygısı yok. sadece vakit kaybetmeden çıksa yetiyor. ayakkabı giymeyi beklemeye bile tahammülü olmuyor. dışarı çıkaranın kucağından almaya kalkınca kıyameti koparıyor. yolda yürümeyi öğrenmiş. elimizden tutup usul usul adam gibi yürüyor. kaldırım bölünüpte araya tali yol girince kafasını sağa sola çevirip koşmaya başlıyor, anneannesi öğretmiş. ali baba şarkısını çok seviyor, ya söylettiriyor ya da bilsiyardan izlemek istiyor, evin içinde aliii aliii diye bağırıyo izlemek için. artık ali baba da diyor. tüm hayvanların seslerini öğrendi. şarkıyı söylerken kendisi yönlendiriyor sıranın hangi hayvanda olduğunu kendisi belirliyor. "çiftliğinde çocukları var" deyince de "hahahaha" diye gülme taklidi yapıyor en hepimiz kopuyoruz. papağan gibi oldu, ne söylesek tekrar etmeye çalışıyor. papağan mısın diyorum, papağa diyor. ve ismini sorunca söylemeyi de öğrendi, birkaç gündür iyice pekiştirdi. nerde bayrak ya da atatürk posteri görse heyecanla atatürk diyor.. minare görünce bazan mina bazan de allah diyor.komşunu her ezanda uluyan köpeği var. ezan okununca allah deyip sus diyor parmağını ya kendi dudağına götürüyor ya da benimkine uzatıyor, sus işareti yapmak için.çişini kakasını yaparken söylüyor.