HER SECIS BIR VAZGECIS..ama ben cok seyden vazgecmisim, basta kendimden..
ozlem istanbula alısan kopamıo oyle trafik gurultu kesmekes ama 2gun ayrı kal istanbulun gelio resmen bagımlılıkk .. ozledim senide sahalara dön artık
seninle hemen hemen aynı şeyleri yaşıyoruz aslında. ben de 5 yıl önce onur burda çalışmak istediği için evlenip geldim. ikimiz de ankaralıyız oysa. ailelerimiz de öyle. ama onun ailesi de 25 yıldan sonra iş durumları filan istanbulda yaşamaya karar veridiler. onurun ablası kanadada doktoradaydı o dönem. o döndü tr ye ama mecburi hizmeti var, odtü de, mecbur ankarada. e oğullarını yanlarında istediler. ikimiz de aynı anda mezun olduk 2001 de, onur kanadaya ablasının yanına gitti 1 yıl.. bekledim.. harab ettim kendimi bir görsen.. sonra döndü master yapıcam dedi, iyi yap.. ben çalışmaya başlamıştım bile o dönem şimdiki işimde, çok da seviyordum. master yaparken çalışmadı, sonra burda iş bulunudu bir şirkette. büyük bir şirket. büyük ama maaş bit kadar. neyse madem istiyorsun peki dedim, evlendik geldik. sağolsun patronum bırakmadı beni. sen istanbul işlerimizi takip et dedi. o dönem annemler karşı ıktı baya buraya gelmeme ama direttim.yeni bir hayat kurucam ha burda ha orda ne fark eder dedim ediyormuş, bilemedim...bütün ailemi, arkadaşlarımı, geçmişimi, işimi bıraktım geldim. şimdi, hala burdan nefret ediyorum. 3-5 rkadaşımız var, e çocuk olunca ister istemez uzaklaşıyorsun herşeyden. işimden ayrılmak üzereyim, çünkü sırf istanbulda olduğum için, buradan heryere güya onlara göre ulaşım daha kolay olduğu için, herşeyi, tüm şehir dşı işlerini bana yıktılar, dayanamadım artık.. annem ankarada olduğundan ve kayınvaldem çalıştığından (hoş çalışmasa da pek kotaramıyor) çocuğumu tanımadığım insanların eline emanet etmek zorundayım.ankara da olsak bunların hiçbiri olmayacaktı. onura kızgınım o yüzden.. haa bütün bunlara değecek bir para alıyor mu? o da yok.. ne saçma değil mi? tabii senin durumunla kıyaslanamaz sen sonuçta yurtdışındasın , daha uzaksın ama benzer işte..Destek ve moral veren arkadaslarim cok sagolun, buraya yazip sizi sikmak istemiyorum ama icime atmaktan yoruldum..
zor bir karar gerekten esracım.. hayırlısı olsun..son gunlerde buyuk bir karar arifesindeydik ailecek dusun dusun kafayı yiyecektim.
seninle aynı fkirdeyim.. alışamadım birtürlü buraya.. sevmiyorum ben de keşmekeşi, kalabalığı..yok cnm aman uzunca bir süre İst. ismini duymak istemiyorum Altınoluk cennetmiş ya birazdan gezmeye çıkacağım ohhh misss sahil kenarı tenha dingin bir yaşama alışmışım meğerse.... En kısa zamanda aktif olarak aranıza döneceğim :)) Bende çok özledim opuyorumnanaktan
Sibel nice mutlu, sağlıklı, huzurlu yıllara canım opuyorumnanaktan
BABYBİM allah kavuştursun..... anne kız kaldınız demek:)))
sagol canım benim güzel bi akşamdı çok sağol....
canimsin, sizlr gibi dostluklar kazandigim icin ne mutlu bana, ne diyim iyiki varsiniz.gecicek..daha oncede boyle bi onem olmustu, Teo bana Allahin bi hediyesi, en kotu donemimde verdi onu bana gecen sene..o sirada ciddi bir depresyonun esigindeydim, yine oyle olmak istemiyorum..kendinden asla vazgecmemelisin cunku sen ozelsin ve onemlisin ve sen cok ozel ve onemli bir bebegin annesi ve o bebegin babasının esisin.. ikisininde sana ihtiyacı var once sen mutlu olacaksınki onlara can verebilesin yuregi guzel arkadasım
evet canim ilk etapta o yuzden bi ilac firmasina giricem, maddi kaynak yaratabilmek icin o yuzden is gorusmeleri yaptim ama 6 ay duzenli ders calissam istedigim yere girebilirim uzmanlik icin eminim..calismadan evde oturup ders calisabilecek imkanim olsa bu eylulde kesin kazanirdim istedigim yeri..nurdancım okudukça içim eridi. ama sen şöyle düşün eşin mi kariyerin mi diye bi seçim yapmak zorunda kalmışsın. eşini seçmişsin. her seven kadın bunu yapardı. ben de eşim için vazgeçerdim heralde. pişman olma. o zaman en iyisi buymuş. sen de onu yapmışsın. ama artık eşinle gelme kararı aldıysanız sen de devam edebilirsin kaldığın yerden. benim kuzenim de uzmanlığı beş veya altıncı senesinde kazanmıştı. geç değil yani. üzme kendini..
insallah sibelcim..yıldönümüzü kutlayan herkese teşekkür ederim.... çok sağolun...... en çok hoşuma giden çocuklarınızla ifadesiydi... inşallah aminnn diyorum.... selin biraz daha büyüsün 2. çocuk istiyorum :)))
evet cok haklisin burcum, yapmaya calisicam..ama hala 2005 yilini yasiyor beynim ruhum, beyin mutlu oldugu zamana gidiyor direk, hala ordayim, hep o zamani dusunuyorum, universite sonlari mezuniyet, arkadaslarim, uzmanlik sinavi vs.. hep ozaman dilimi kafamda, sonrasi silik...bundan kurtulmam gerek once..Atlayarak okudum, kusura bakmayın. NURDAN seni mutlu edecek yaşam neyse, onu yaşamalısın. Dünyaya bir daha gelmeyeceğiz. Keşkelerinden kurtul, geleceğine yönel. Pervin'e hak veriyorum. Kimseyi mutlu etmek zorunda değilsin. Kendin, Teo ve Tibet dışında. Sıralamaya dikkat ettin mi?
seninle hemen hemen aynı şeyleri yaşıyoruz aslında. ben de 5 yıl önce onur burda çalışmak istediği için evlenip geldim. ikimiz de ankaralıyız oysa. ailelerimiz de öyle. ama onun ailesi de 25 yıldan sonra iş durumları filan istanbulda yaşamaya karar veridiler. onurun ablası kanadada doktoradaydı o dönem. o döndü tr ye ama mecburi hizmeti var, odtü de, mecbur ankarada. e oğullarını yanlarında istediler. ikimiz de aynı anda mezun olduk 2001 de, onur kanadaya ablasının yanına gitti 1 yıl.. bekledim.. harab ettim kendimi bir görsen.. sonra döndü master yapıcam dedi, iyi yap.. ben çalışmaya başlamıştım bile o dönem şimdiki işimde, çok da seviyordum. master yaparken çalışmadı, sonra burda iş bulunudu bir şirkette. büyük bir şirket. büyük ama maaş bit kadar. neyse madem istiyorsun peki dedim, evlendik geldik. sağolsun patronum bırakmadı beni. sen istanbul işlerimizi takip et dedi. o dönem annemler karşı ıktı baya buraya gelmeme ama direttim.yeni bir hayat kurucam ha burda ha orda ne fark eder dedim ediyormuş, bilemedim...bütün ailemi, arkadaşlarımı, geçmişimi, işimi bıraktım geldim. şimdi, hala burdan nefret ediyorum. 3-5 rkadaşımız var, e çocuk olunca ister istemez uzaklaşıyorsun herşeyden. işimden ayrılmak üzereyim, çünkü sırf istanbulda olduğum için, buradan heryere güya onlara göre ulaşım daha kolay olduğu için, herşeyi, tüm şehir dşı işlerini bana yıktılar, dayanamadım artık.. annem ankarada olduğundan ve kayınvaldem çalıştığından (hoş çalışmasa da pek kotaramıyor) çocuğumu tanımadığım insanların eline emanet etmek zorundayım.ankara da olsak bunların hiçbiri olmayacaktı. onura kızgınım o yüzden.. haa bütün bunlara değecek bir para alıyor mu? o da yok.. ne saçma değil mi? tabii senin durumunla kıyaslanamaz sen sonuçta yurtdışındasın , daha uzaksın ama benzer işte..
..
oh aman gözün aydın..bloody merry seklinde geziorum sonunda
aynen öyle şekerim, aynen öyle..gizem ankaralı biri eger ruhunda yoksa istanbulda yapamaz..ankaranın o mistik havası duzeni memuriyet havası unvleri herkesin birbirne hocam die hitap etmesi ..ankaranın hocamı istanbulda hacıma donuyo dimi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?