Birsen, Tuba, Hülya sagolun kizlar. Aklim cikti vallahi, bogulacak sandim bir an. Resmen nefes alamadi ve tir tir titredi. Gece de rüya görmüstüm, Doruk düsmüs, agzinda, yanaklarinda minik minik kan pihtilari, yaralar var. Bu ne hal diyip ürperiyorum, kucaklayip yüzüne bakiyorum. Önce hic sesi cikmiyor, donuk donuk bana bakiyor. Sonra canlaniyor. Gün boyu bir felaket olacak diye tüm dikkatim Doruktaydi, bir anlik dalginligima geldi olan oldu. Poposun kipirdatmasin diye, ellerim simsiki bacaklarini tutarken, gözüm derecedeydi. Yapti yapacagini o ara. Ya Doruk sise ve kapak delisi. O kadar yogun ilgisi var ki, benim zor bela actigim demir ilaci damlasinin sisesini bile kolaylikla aciyor. Cok dikkatli olmak gerekiyor artik...
Hülya'cigim, istahsizlik bizde de had safhada. Zor bela, binbir türlü maskaraliklarla yediriyorum. O da asla tabaginin hepsini yemiyor. Disleri cok zor cikiyor Dorugun ve ona bagliyorum ben. Yarin sabah cocuk hastanesine götürecegiz, tetkik icin. Bu istahsizlik durumunuda soracagim bakalim ne diyecekler.
Birsen, cok yorma canim kendini ya. Esin evde oldugunda onunla yapsaydin, dikis yerlerim cok yoruldugumda ya da üsüdügümde benimde cok agriyor hala...Bu arada umarim, terasini görme sansim olur canim. Bir cayini icmeye gelmeyi cok isterim. Güle güle kullanin.
Tuba'cigim ayakkabilarini güle güle kullan canim.
Pinar'i bende cok merak ettim, kötü birsey olmasinda, gezmelerde olsun. Haber alan yazsin bir zahmet.
Bende telefonu yok...
Kizlar ya sizin kuzular gün boyu neler yiyiyorlar. Ne kadar yiyiyorlar ve kac saat aralarla. Bizim düzen iyice sasirdi, artik saat hesabi vermiyorum. Deneme yanilma yoluyla ne yerse onu veriyorum ve cogu seyi burun kiviriyor zaten...