Kizlar Iyi Aksamlar,
Iki gündür keyifsizim, ara ara geldim ama yazamadim. Oglumla ilgili sorun yok cok sükür, sadece kakasi biraz sulu sanki, yaparkende epey ses cikartiyor. Ishal mi acaba yine? Gerci atesi normal, keyifsizde degil. Birde kakasinin rengi sarimsi. Anlamadim vallahi.
Kizlar kendimi aptal gibi hissediyorum ya. Bu ayin sonu Türkiye'ye, esimin ailesinin yanina izine gelecektik. Anne ve babasi yasli oldugu icin, özel bir durum vardi birazda. Malum muhtemelen son torunlari ve görmeyi cok istiyorlar. Gecen yil cok bunalmistim, bu yil gitmeyi düsünmüyordum aslinda. Ama birsey demedim, sonucta yasli insanlar, torunlarini görmeye haklari var...
Ama esim gitmekten, birkac hakli gerekceyle vazgecti. Ilki Doruk'la ucaga binmeye cesaret edemiyor, hava basincindan kötü etkilenme ihtimali yüksek diye. Sonra burada sicaklar, en fazla 30 dereceyi gecmiyor. Ki, hala henüz 25 derece sicakliktan fazlasini görmedik, ucaktan indigimizde 40 dereceyle cocuk kötü olur diye korkuyor. Birde yolculuk cok uzun sürecek. Sabah evden ciksak, en iyi ihtimalle aksamüzeri oraya variriz. Bu süreclerde Doruk kucakta ve muhtemelen cildirasiya aglar

Birde yüksek sezonda ucak biletlerir en iyi ihtimal kisi basi 500 Euro civari. Cok cok fazla, orada harcayacaklarimizida hesaba katarsak...Velhasil sordu bana. Bende kararini kendin ver, etki etmek istemem. Ama oglumu riske atmakta istemem, arabayla gidelim istersen dedim. Oda riskli geldi, karayoluna güvenemiyoruz...
Ailesiyle konustu. Babasi hakli buldu makul karsiladi. Anneside keza, uyumlu kadin. Üzüldüler tabi...Ama ablasi 1,5 saat boyunca olayi anlamadi gitti. Yok istemedigi icin bahane buluyormus, yok bunlarin hepsi fasa-fisoymus...Birde kesin benim etki ettigimi düsündü. Cünkü esim ikide bir, "art niyetli olma abla, kuruyorsun yine" gibi laflar etti...
Sonra icim acidi Anne ve babasina. Dünya hali, 1 sene sonra ne olacagi belli olmaz. Yasli insanlar, sevinsinler diye yaz sonu ben gidebilirim dedim esime. Cok sevindi, hemen haber verdi ve onlarda sevindiler. Icim bir yandan vicdanen rahat. Ama diger yandan ablasi bana karsi hic makul olmadi, hep aramizi acmaya calisti. Hep kötü anilar dirildi bellegimde, isteksizim gitmekte aslinda. Hemen firsati degerlendirdi ve yine emri-vaki bir tavirla, seneye emekli oldugunda buraya gelme karari aldigini söyledi esime telde. Ben insan degilim sanki, sorma geregi bile duymuyor. Aslinda insanlara karsi toleransliyim genelde, hata affederim. Ama cok ciddi hatalarinin yanisira, gecen yil beni soke etti. Hic evlenmemis kendisi, yalniz yasadi yillarca. Istanbul'da sifiri tüketti, babasinin evine dönüs parasini esim yolladi 1.000 Euro. 2 yildirda emeklilik harcini yasli babasina ödetiyor, calismiyor. Sorumsuz ve benmerkezci bir kadin esasen. Esimden 2. cocugumuz oldugunda, kendisine istiyor. Cildirdim bunu duyunca. Günlerce kavga ettik onun yüzünden. Zaten cok seyrek kavga ederiz ama edersekte kesin ablasi yüzünden oluyor ya. Bizle yasamak istiyor ileride ve esime bana ihanet edersen seni affetmem diyor. Valla bildigim birsey var, onunla yasamaktansa, bosanmayi tercih ederim. Esime de söyledim bunu...
Icim epey dolmus, yazdikca yazasim geliyor. Annem'e ve kardesime de anlatamam bunlari. Paylasma geregi duydum, umarim basinizi agritmam...