2010 Ağustos Annelerinin Doğum Hikayeleri

Cümlenize maşallah süphanallah, Allah ım bize de nasip eder böyle bebeklerimizi kucağımıza alıpta anılarımızı yazmayı inşallahopuyorumnanaktan
 
HALİSNA allah analı babalı büyütsün.. uzun ömürler versin ipek kızına.. senin hikayeni merakla bekliyordum.. bende tüp bebek annesi olucam inşallah.. o yüzden daha bir duygulandırdı senin hikayen..
kaçıncı haftanda doğum yaptığını yazmamışsın.. çok merak ediyorum.. bilgilendirirsen çok sevinirim.. tekrar tebrik ederim canım.. bu arada bizim tüp bebek topiğine de bekleriz.. umut olman için.. aralık 2010 ocak 2011 tüp bebekle anne olacaklar..
 
İşte sonunda ben de okuduğum yüzlerce doğum hikayesinden sonra benim küçük mucizemi size anlatma fırsatı buldum. Allah herkese bu duyguyu nasip etsin öncelikle. Hepinizin bildiği gibi çok rahat 1 gebelik sürecinden sonra (belimdeki rahatsızlıktan dolayı mecburi sezeryan neticesinde) 26.07.10 tar,h,nde berat günü saat 12:00'ye sezeryan randevusu aldım.40. haftaya girmeme sadece 1 gün kalmıştı ve ben o güne kadar dayandığı için kızımı içten içe kutluyordum(erken doğumdan müthiş korkuyordum)pazar günü son eksiklerimizi de tamamladık. hastane için çikolatalar aldım kurabiyeler pişirdim vs. En son gece eşimle oturduk uzun uzun konuştuk yeni hayatımızı artık son kez 2 kişi olarak yattık sabaha kadar uyumuşum. Sabah 9da hastanedeydik odamız açıldı eşim sağolsun herşeyi ayarlamış odamı süslemeye geldiler, suit oda açtırmış zaten her şey çok güzel gidiyordu. Önlüğümü giydirip kan vs aldılar derken herkes akrabalar arkadaşlar hastaneye akın etmeye başladı 20 kişiyhi geçmiştik, ben gayet sakindim taki doktorum gelip sondayı takana kadar artık son yarım saatteydim ve kendimi kurbanlık koyun gibi hissediyordum nst cihazı bebeğimin kalp atışlarını dinlettikçe benim kalbim sanki onun 2 katı atıyordu. Derken hemşire geldi bonemi taktı ve hadi gidiyoruz dedi kamera açıldı çekim başladı bir baktım annem ağlıyor babamın gözler kızarmış eşim ortalarda yok başladım ben de ağlamaya asansöre bindim baktım eşim de bindi arkamdan şişmiş gözleri ağlamaktan "ben iyiyim biz iyiyiz üzülme herşey süper olacak dedim" ameliyathanenin önüne kadar eşlik etti bana ben içeri girdim o camdan bana bakıyordu artık hüngür hüngür ağlıyordu. İster inanın ister inanmayın ilk ke eşimi ağlarken gördüm. evvveeet artıkameliyathanedeydim fonda serdar ortaç çalıyordu ameliyat masasına geçirdiler beni 2 kolum bağlandı sorular soruyorlar işte ilk çocuk mu kaç yıllık evlisin filan diye ben cevao veriyorum ama gözüm br duvardaki saate bir de küvezin de durduğu kapıya kayıyor. Saat 12:10 küvez bebeişim için hazır bekliyor(küvez derken yukarı çıkartmak için olanlardan hani yoğunbakım küvezi değil) ama doktorum yok "mehtap hanım nerede diyorum" ama korkudan ölmek üzereyim oradan kaçmak ve bebeği içimde tutma kararı vermek üzereyim ve ben emin olun çok ciddiyim. jeller sürüyorlar filan mehtap hanım geliyor saçımı okşuyor "üşüyorum" diyorum üstümü örttürüyor artık ağlamak üzereyim anesteziste artık uyutun kötüyüm diyorum tamam başlıyoruz dedi "ben bayılmadım" durun diye bağrınırken meğer dalıp gitmişim(belimden dolayı genel anestezioldum) sonra huzurlu ne gördüğümü hatırlamasam da rüyalarla dolu biir uykudan 1 sesle uyandım "didem hanım kızınız bekliyor bir an önce ayılın da yanına gidin" diyordu gözlerimi açmakistedim olmadı derken 2. kez seslendiler ve gözlerimi açabildim kızım nasıl dedim çok güzel dediler uyumuşum. Bu sefer doktorumun sesini duydum "didemcim bak annenler yoğunbakım bölümünün kapısındalar uyan da el salla dedi" meğer annemler ayılma odasının kapısına kadar kaçak göçek gelmişler annem eşim babam bana bakıyorlardı uzaktan. Kızım nasıl dedim doktoruma kapkara saçlı bembeyaz tenli 1 prenses çok sağlıklı dedi.Artık dünyalar benimdi. Ağrım yoktu kendimi süper hissediyordum ve kızımı görmeliydim. BU arada annemler yine kovulmuşlar doğum katından eşim zar zor saklanmış asansörün oraya tam asansöre bşnerken baktım o da geldi hemşireler yarı sitemle hadi gelin bari dediler. O anda içimi korku kapladı 1a kızıma bir şey olduysa ya küvezdeyse diye ama eşim resmini gösterdi bana bak çok sağlıklı dedi o an o resme aşık oldum zaten kapkara 2 göz bana bakıyordu odama çıktım bizim 20 kişi 30a çıkmış her yer curcuna derken 2-3 dk sonra 1 ağlama duydum bak kızın geliyor dediler kollarımın arasına pamuk kızımı bıraktılar ve sustu benim yanıma gelince bana bakmaya başladı "hoşgerldin kuzum iyiki geldin sefa getirdin" dedim ona 9aydır o muydu içimdeki inanamadım çok güzeldi süper kokuyordu ve her şeye değerdi. O an karar verdim gerçekten insan ömrünü verirmiş onun için ve hiç bir sevgi onun yerini tutamazmış. O günden beri uykusuzum bazen yorgunluktan her yerim ağrıyor ama mis kokusu herşeye değer. Allah herkese en az 1 kez bu duyguyu tattırsın. Arife günü hamile olduğumu öğrendim berat kandilinde doğdu dünyam ve ben de yeniden doğdum. Yer bebek doğunca 1 de anne doğarmış ve yeni doğum tarihim 26.07.10 12:20....


**tüm hamileliğim boyunca yanımda olan desteklerini esirgemeyen can yoldaşlarım tüm kk arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler siz olmasanız bu süreçte ne bu kadar bilgi sahibi olur ne de bu kadar mutlu olurdum.iyiki varsınız
 
didemcim gözün aydın aylarca beklediğin son işte ya da başlangıç,hayırlı olsun tekrardan
 
canım didemim ne güzel anlatmışsın allahım mutluluğunuza mutluluk katsın inşallahhh :))
 
Benim güzel kızım ne kadar çok beklemişim seni, meğer aldığım her nefes sana biraz daha çabuk kavuşmak içinmiş..Şimdi yanımdasın ya elimi o minik ellerin ile tutuyorsun ya aklım başımda değil inan ki..Hala geldiğine inanamıyorum ..Ben hiç yaşamamışım öncem yokmuş ve sonram ise sadece sensin..Sensiz ben ne kadar azmışım meğerse..ne kadar eksikmişim ..yeni anladım..Kalbim senin için atacak, her akıttığın gözyaşın da benimki de akacak..Beni tamamladın artık ben benim..Tüm benliğim seninle doldu..

Oysa 2 senedir sana kavuşmak için ne kadar zorluklar çektim ben..Senden önce 4 kere canımdan can gitti..Ve senin içimde olduğunu anladığımızda hemen iğnelere başladık..her gün karnımdan iğne olurken canım hiç acımadı çünkü biliyordum ki her bir iğne seni bana biraz daha yaklaştırıyordu..Günler günleri aylar ayları kovaladı ve sen içimde her gün biraz daha büyüdün..hele tekmelerini hissettiğim o günleri asla unutamayacağım..mucize gibiydin..babanda ben de her gün her dakika dua ettik sağlıkla kucağımıza gel diye..

Doğumu nerede yapacağım konusunda hep kararsız kaldım, baban ise kararı bana bıraktı..Öyle ya İtalya’da yaparsam anneannen ve teyzen sadece kısa bir süreliğine yanıma gelebilirler ve bana yardımcı olabilirlerdi..O yüzden en mantıklısı İstanbul’da doğumu yapmaktı ve sen 34 haftalıkken İstanbul’a geldim. Doğuma daha 4 hafta daha vardı ve baban da doğumdan 1 hafta önce İstanbul’a yanıma gelecekti..Yani planlar böyleydi..Hatta sırf baban değil..dayın ve deden de doğumdan önce İstanbul’da seni karşılamak için hazır olacaklardı.

21 Temmuz 2010 sabah saat 09:30 uyandım ve banyoya gittim bir baktım ki sen gelmeye hazırlanıyorsun. Hemen doktorumuz Prof. Hayri Ermiş’i aradım ve durumu anlattım bana şayet suyum gelirse hemen kendisini aramamı söyledi ve telefonu kapattık. O gün teyzen ve anneannen dedenin evinde olduğum için oraya oturmaya geldiler. Çok ısrar ettiler gidip onlarda kalmam için ama ben bir şey olmaz diyerek gitmedim. Gece yarısı saat 24:30 civarında uyandığımda suyumun geldiğini gördüm ve hemen önce teyzeni aradım sonra da doktorunu aradım. Hayri hoca bana hemen Florance Nightingale Gayrettepe hastanesine gelmemi söyledi. Allahtan doğum çantamız hazırdı teyzen hemen taksi ile beni almaya geldi. Anneannen bizimle gelemedi çünkü Pıtırımın yanında birisinin durması gerekiyordu. Ve böylece doğuma teyzen ve ben yalnız başımıza gittik. Bu arada hemen babanı aradım ve ertesi gün hemen gelmesini çünkü senin geldiğini söyledim. Çok heyecanlandı ve tabiî ki o gece hiç uyuyamamış olarak ertesi gün gelmek üzere hazırlanmaya başladı.

Hastaneye gittik odamıza yerleştik teyzen ve ben seni beklerken çok eğlendik çok güldük. Çünkü sana kavuşacağımız için çok mutluyduk canım kızım. Böylece doğumunda ne baban ne deden ne anneannen ne de dayın yanımızda olamadılar. Ama teyzen, benim canım ablam, zor günlerimin en büyük destekçisi her zamanki gibi yanımızdaydı.

22 Temmuz saat 05.37 de sezeryan ile dünyaya, dünyamıza merhaba dedin canım kızım. Tam 44 cm ve 2 kg 190 gr olarak. Genel anestezi yaptı doktorumuz. Ameliyathanede masada yatarken hiç ama hiç heyecanlanmadım çünkü biliyordum ki her şey yolunda gidecekti ve emin ellerdeydik. Ne kadar uyudum bilmiyorum ama hemşirenin sesi ile uyandım ve hayal meyal tam kendime gelememişken bile bebeğim nasıl iyi mi diye sorduğumu hatırlıyorum. Bebeğiniz çok iyi diyen hemşirenin sesi hala kulaklarımda. Allahıma şükürler olsun dedim içimden. Tam bir ay önce gelmiş olmana rağmen çok şükür hiçbir ek müdahaleye gerek kalmadı ve hemen seni kucağıma verdiler.

Allahım seninle ilk göz göze gelişimiz ilk seni koklamam sanki rüyada gibiydim. O anlara tüm hayatımı verebilirim canım kızım. Bu arada Baban o gün ancak akşamüzeri İstanbul’da olabildi. Aynı zamanda dayın da hemen koşarak seni görmeye geldi.


İşte Lara Yeşim’cim seninle koskoca bir yaşama merhaba deyişimizin kısa hikayesi böyle. Allahım bana senin en güzel en mutlu günlerini göstersin, o güzel gözlerin hep çok güzel şeyler görsün ve karşına hep iyi insanlar çıkarsın. Bütün dualarım senin için.

Seni çok seviyorum , sen benim her şeyimsin, bir tanemsin..
 
allaım ya süper hikayeler var nerdeyse ağlayacaktımmm allah bazılarımızı kurtardı bazılarımızı da kurtaracak nşallah... sıra bende...

21 temmuzda son kontrolümüz için dr a gittik kocişimle annem evde kaldı neyse biz kızımızın hala dönmediğini öğrenmiş olduk inatçı kızım hala oturur vaziyette idi bşrazcık rahatına düşkündü kendisi hla aynı:) değişen bişi yok... neyse bize kilosunun 3800 old. dönmeiği içnde 26 temmuzda sezeryan olacağımı söyledi daha fazla beklememeliymişiz öle ddi dr teyzemiz neyse çıktık dr dan biraz gezdik eve geldik annem sağolsryeri temizliyo bende dayanamadım kalktım gece 12 buçuka kadar kap ları sildik 3 ümüz sora yattık. saat 4 gibi wc yegittim çok öle sıkışmış hissim yoktu ama küçük tuvalet gelince duramıyorsun işte daha tam iç çamaşırımı indirdim oturuyordum ki alafranga ya foşur diye su geldi dedim demekki son haftakarda kadınlar idrarlarını tutamıyoz diye buna diyolar neyse bekliyorum ama bitmioy tam bitti kalkayım diyorum yok banamısın demiyo tekrar ahanda doğuruyom herhal dedim:) kocişimi çağırdım ne dese beğenirsin kalk hadi bizde gircez heralde tuvalete dedim nah girersin kalk üstünü giy hastaneye gidiyorz adam çok geçirdi annem içerde uyuyo ddim çaktırma şimdiden belki bekletirler kadın telaş yapması boşuna neyse çıktık gittik hastane zaten hemen yanımızda 2 dk hastanedeyiz ebe gördü beni yine mi sn sen daha dün sokakta gezmedin mi dedi bana bende heee diye güldüm dedi birazdan bende sana aynısı yapıcam çatalda:) ki yaptı da dediğini. beni çatala aldı evet doğum başlaamış ama çock dönmemiş dedi bi hasta bezi sardı tamam geç uzan yatakta bekle dedi bekle bkle vakit geçmiyo birde cıscıbıl oturuyorsun giydim bene üstümü çıktım kocamın yanına dedim bizim dr u arayalım nede olsa sezeryanım yani ben ebe hanım saat 8 i bezkliyo mesai baaşlasın dr geldsin diye bende 6 buçukta aradım kadını oda hemen ebelere yatış işlemlerimi yaptırdı sonda takıldı lanet birşey nefret ediyorum ondan ıyyyyyyyyyyyyyy ben artık sondayla gezmeye başlaım satt 7 buçukta drum geldi saolsun hemen ameliyat hneye gidiyorduk annemle eşim kapının önünde bekliyolardı zaten kocam aat 6 da gitmiş annemi almış aama anem sinirden heyecandan kocama saydırmış durmuş:)))))))) ameliyathaneye girerken baktım annem ağlıyo dedim ben gelene kadar kızmı süsleyin onlarda gülmeye başaldı... ameliyathanede drumu gördüm korkudan titriyom ama çaktırmıyom:) kadın dedi hadi bakalım adı ne olacak falan dedi bi baktım tavan dönüyo bayılmışımmmm.......... saat 8 buçuk ve ben yavaş yavaş ayılıyorum herşeyi duuyorum am gölerimi açamadım ilk sonra karnımda kocaman bi ağrı hisettim kalktım bi açtım gözlerimi ilk dediğim kelimene olur bi ağrı kesici daha verin yaaa. sonra dedim e kız nerde o aada hemşireler de kızla ilgileniyo tosun bu tosun maşallah 4.750 demezmi az kaldı tekrar bayılıyordum ne dedim e 3800 olacaktı flan derken bi bakıtm yanakları kıpkırmızı bi kzuu var kucağımda aç mı aç hstaaneyi yıkıyo resmen tabbi hemen memeyi tutamadı süt yoktu derken baya bi kavga etti kıxım benimle:) ama öle bişi ki onun o mis kokuusunu içime bi çektim dedim beni bununla bırakın gidin ben bunu yerimmmm allahım tekrar aşık oldum hem kocama hem kızıma allahıma binlerce kez şükürler olsun ki bu duyguyu tattırdı bana allah herkese tattırsın inşallahhh benden şimdilik bu kadar melekim ağlıyo
 
kızlar dün sabah nişanım geldı hastaneye giitk 3cm acıklık var dendı sunı sancı takıldı 9gibi.çok bağırdım cok sancı cektım sezaryene alsınlar dıye yalvardım hemşirelere sancı odasında yatarken ebeler başka bı doğum için doğumhaneye gitmişlerdi..ıkındıkca ıkınasımgeldı bıara bi ağırlık hissetım bırkalktımkı yusufum kafasını cıkarmıştı bıle ebelere cığlık attım yetişin diye ..onlarda neoluyo dıye koştu catala almak istedıler benı reddtım çünkü zaten doğumu yapmıştım daha sonra yatakta bebeğin eşini temizlediler hiç dıkışım ve yırtığımda yok ebeler benı tebrık ettı yanlızn tek sorun karnım hala aynı şiş ebeler yukardan baskı yapmadığı için kan doldu karnım yanı hala 9aylık gibi gorunuyo doktorum gececek dedı ama yusufum herşeye değer darısı başınıza.
 
Ve işte o an,
ben ne zaman yazacağım diye düşündüğüm kaçıncı günlerden birindeyim yine.

Tarih:12.08.2010

Bütün gün yarını düşünmek oğlumu düşünmekle geçti. annem kayınvalidem eşim görümcem babannem evde ve ben yatak odasında sürekli yarı ağlamaklı bir şekilde düşünüyorum karnımdaki oğlumla konuşuyorum ona hikayeler anlatıyorum ve buluşacağımız dakikalara az kaldığını onada anlatıyorum. zaman geçmiyor ama sürekli uyuyorum bende.derken gece oldu. eşimle birbirimize sarılıp hayallere daldık düşündük konuştuk.
ve sabah...
doktor en son saat 8 de kahvaltı edeceğimi ve bir daha yemek ve su içmeyeceğimi söyledi. kalktım iki üç lokma atıştırdım ve geri yattım. yemek yemeye halim yoktu sanki. içimde birşey dışarı çıkmak için can atıyordu gibi. herşey hazırlandı. herkes kalktı ve 2 araba hastanenin yolu tututldu.

Tarih:13.08.2010
Yer:Medıcana avcılar hastanesi
Hastaneye vardık hemen yatışım yapıldı odamız hazırdı zaten. hastanenin en serin en ferah suit odasına yerleştik. hemen hemşireler odadaki herkesi dışarı çıkardı üzerime önlüğüm giydirildi. önce lağman yapıldı. en çok bundan kokuyordum ama endişe ettiğim gibikötü değildi. sonra hemşireler geldi ve sondayı taktı. ameliyathaneye gideceğim sedyeye uzandım. ve içim kıpır kıpır coşuyordu. ne bir endişe vardı ameliyattan dolayı nede oğlumdan. o an içimi öyle bir sevinç kapladı ki, oğlumu sağ sağlim kucağıma alacağımı herşeyin çok güzel olacağını sanki birisi kulağıma fısıldadı. sevinçten uçuyordum. ebeler hemşireler bana şaşırıyordu ne kadar pozitifsin ameliyata giderken bravo dediler.
ve odadan çıktım herkes görmek istediğim herkes ordaydı kimi ağlıyor kimi sevinçten gülüyordu tuhaftı. bir tek eşimi göremedim ameliyata giderken. onu bebeğin kıyafetlerini alması için arabaya göndermişlerdi. eşim nerde diye sordum onu göremeden asansöre bindim.binerken arkamdan herkese el salladım ve söylediğim söz bebeği görünce beni sakın unutmayın oldu.ve doğru ameliyathaneye indik. asansörde bile ne kadar neşeliolduğum hakkında yorum yapıyorlardı.
ameliyathanede erkek bir anestezist beni karşıladı çok gülzer yüzlüydü. giderken soğuk duş almıştım saçlarım ıslaktı. bana burası çok soğuk üşüyeceksin dedi. olsun ben razıyım dedim ve ameliyat masasına yattım. örtüm açıldı ve doktoru beklerken ameliyat yardımcıları benimle konuştular. çok neşeliydi onlarda ben de. hepsi bu girdiğimiz en neşeli sezeryan dediler. doktorum geldi nasılsın hazır mısın dedi. bende bomba giyim sizi bekliyorum dedim. ne zaman ayılacağım dedim 40 dk sonra dedilaer. sonra yavaşça narkozu verdiler bende kendişm sayıcam dedim yavaş yavaş uyuşuyorum ellerim uyuştu kollarım bacaklarım ve uyuyorum dedim ve uyudum.
sonra bir ses demet hanım uyanın hadi dedi ve uyandım gözlerimi açtım bebeğim nasıl dedim çok tatlı ama çok ağlıyor dediler. hemen görmem lazım deidm yukarı çıktık herkes odanın kapısının önünde bekliyor ve gene eşm yok. bu seferde babannem fenalaştı diye su almaya gitmiş.
eşim nerde dedim su almaya gitti dediler herkes ağlıyor bana bakıyor bende ağlamayın çok iyiyim diyorum o halde teselli etmeye çalışıyorum onları ama canımda çok yanıyor.
sonra odaya geldik bir fitil vbe iğne yediktn sonra eşim yanıma geldi bana sarıldı ve ağladı oğlumuz çok güzel bir melek dedi hemen kameraya çekilmiş gösterdi bayıldım ağlayaadım canımın acısından ağlayamadım. ama şimdi bu satırları yazarken ağlıyorum.
 
valla ben doğumdan sonra çok sulu gözlü oldum.durmadan ağlıyorum.allah ım bebişlerimize uzun ve sağlıklı bir ömür nasip etsin inş....
 
02.08.2010 pazartesi günü doktor kontrolüne gittik dr hanım suyumun bittiğini ve yarın yatışımın yapılması gerektiğini söyledi istemedğim tek şey suni sancı veya sezeryandı.çarşamba gününe kadar bekleyelim dedim zorda olsa kabul etti.
04.08.2010 çarşamba sabah valizimizi aldık annemi evden aldık düştük hastanenin yoluna.hala inanamıyorum vaktin geldiğine o gün bebeğime kavuşacağıma.sanki hayat hep böyle devam edecek gibiydi.

son muaynemi oldum hiç açılma yok bebeğimin suyu bitik doktorum normal doğum istediğim için suni sancıyı deneyelim ama bebeğin suyu az olduğu için normal doğumu kaldıramayabilir dedi yinde şansımızı denedik.odamıza yerleştik 10.30 koluma serum takıldı nst cihazı yanımda ve sancılar 110 a vuruyor ben bu sancıları en fazla regl dönemimdeki ağrılar kadar hissediyorum.yanımda annem ve eşim var annem gözümün içine bakıyo eşim yanımda elnde netbook bi yandan işleri takip ediyo bi yandan bana moral depolamaya çalışıyo.derken 2 saat geçti ebe geldi muayne etti hiç açılma yok.saat 14.30 gibi doktorum geldi tekrar muayne etti yine açılma olmayınca sezeryana alalım dedi.
sonrası su gibi geçti.


serum çıkarıldı ben hemen abdest aldım namazımı kıldım güzelce duamı ettim.ebe hemşiler geldi sedye geldi masaya alındım sonda takıldı ve çıktık ameliyathanenin yoluna kalbim nasıl atıyor nasıl heyecanlıyım hem korkuyorum hem bebeğime kavuşucam mutluyum karmakarışık dugular.önce anneme baktım sonra eşime gözümün taa bebeğine bakıyodu ikiside dualar emanet etim onlara.

ameliyat masasındayım sadece bir an önce bayılmak istiyorum bi yandan hazırlık yapılıyo veee doktorum geldi üzerime sımsıcak bi şey örtüldü doktorum nasılsın sultancım dedi heyecanlıyım dedim hiiç heyecanlanma dedi başımdaki hemşire başlıyoruz dedi doktorum güle güle sultan hanım dedi vee depderin bi uyku.

o derin uykudan kalktığımda başımda iyimisiniz diyen hemşireye çok canım acıyo dediğimi hatırlıyorum.odama çıkarıldım herkes nasılda mutlu eşim bebeğimizin başında meftun bi şekilde kalakalmış.fakat benim sancılarım bebeğimi görmeye bile izin vermiyo.
ağrı kesici istedim 1 saat sonra kalmadı bişey.ve rahat rahat meleğimi gördüm.Allahım bu nasıl bi mucize ne kadar güzel bi bebek bu benimmi?bu koku nasıl bi şey insan doymuyo.ve ilk emzirmem hayal ettiğimden daha müthiş bi şeyy.2 gün kaldı evmizideyiz çok mutluyuz.uyurken çook özlüyorum.

ayyy ne kadar uzatmışım böylee.aslında az bile anlatılmaz yaşanır.herkesi kocaman öpüyorum.
 
haklısın sultancım.gerçekten kelimeler o duyguları anlatmaya yetmiyor.allah bağışlasın bebeğini.
 
bebeğim 20 günlük olacak ama ancak fırsat bulabildim.bizim hikayemizde değişik.sabah ben 6da bir heyecanla kalktım saçlarımı düzleştirdim zemuszemussonra hazırlandım falan neyse aşagı bi indik oto parkta aracımızın arkasında yanında yöresınde bi sürü araba.millette uyanmaz oldu o gün neyse sonunda bi komsu indi çekti arabayı çıktık.hastaneye gittik oğlumdayken tek odada kalmıstım bundada sordular tek odamı iki kişilik odamı die.arada 300lira fark var.eşim saolsun çift kişilk dedi.kımse yok sişzi tek odaya alırız falan dedıler.ama almadılar.biz odaya cıktık yanımıza hemen hasta verdıler tüm odaları bos olmasına rağmen.sanırım bilerek yaptılar tek odaya geçelim die.neyse benı amelıyata götürcekler eşime bi bozuğum ben haklı olarak.tanımadığım bi adam çaprazımda arada bi perde var sadece ve ben orda cocuk emzircem.amelıyata girerken eşim kazması ne öptü ne bişey dedı ne ben ona bişey dedım.amelıyata girdim zaten korkuyorum.neyse dr um geldı konustuk falan sonra bi ara bayıltmıslar beni.uyandığımda ipeğim ağlıyordu.kıl yumagı kızın dünyaya merhaba dedı hemşireler:ecrin_bebek:

cıktık odaya yanımdakı hastanın eşi oturuyo adam odada cocuğu emzırcem hiççç oralı olmadı bile.ağlıyorum bende ,eşimde öleee bakıo.soruyo falan almıyacakmısınız tek odaya dıe.neyse yok diyene kadar zorladı.sonra verdı 300lirayı ama 6da gectım tek odaya hemen kalkamadımki..2gece yattık eşimde bende hast.de.eşim pc yi getırdı saolsun saatlerce nette dolastı.hiççç hasta mıyım iimiyim öle aman aman ilgilenmedı.bi çiçek bile almadı.sanki baskasını çocuğunu doğurmuşum mafoldumben
sizin o güzel hikayelerınızı okudukca içim sızlıyo imrenıyorum....ben sana özel hast.de doğum yaptırdım daha ne hedıyesı dıyıp duruyo.verdığıde 900lira.isterse 9000lira olsun.yaşadıklarım hiç güzel seyler değildi...
benım hıkayemde bu...
 
Eveeeet, sıra geldi bizim hikayemize.Biraz uzun ama baştan sona yazmak istiyodum hep. opuyorumnanaktan

13 Aralık pazar günü, regl günüm 3 gün gecikince test almak için dışarı çıktım.Nöbetçi eczaneyi aradım aradım bulamadım. Orda bi hastane vardı, kapısında da bi doktor, doktora sordum nöbetçi eczane nerde acaba diye. Doktor beni içeri çağırdı, vezneye kadar gittik beraber, ordaki bayana baktırdı.Sonra tarif etti bana yerini eczanenin. Teşekkür ettim, o da geçmiş olsun dedi giderken. Test alıcağımı söylemedim tabi ki .kaydirigubbakcemile3 Sonra baktım eczane benim gittiğim yerin tam ters tarafında, o kadar yürüdükten sonra bi daha öbür tarafa gidemem deyip eve geldim. Akşam kocamı aradım, test almaya çıktım ama nöbetçi eczaneyi bulamadım, sen gelirken alır mısın dedim.O da tamam dedi. Sonra kocam geldi , testi de almıştı, yemeğe oturduk önce.Sonra daha fazla dayanamayıp testi yapmaya gittim yemeğin ortasında. kaydirigubbakcemile3 Testi yapar yapmaz çıktım wc den.Baktım ilk önce tek çizgi var, yok dedim yine olmadı.Aradan bir kaç dk geçti ikinci çizgi belirmeye başladı.Yavaş yavaş koyulaştı.Kocama dedim kimseye haber vermeyelim önce, hastaneye gidip kan testi yaptıralım, emin olduktan sonra söyleriz. Kocam daha fazla dayanamadı ve en yakın arkadaşını aradı , bende onu görünce hemen annemleri aradım, ilk ben haber vermeliyim dedim. Sonra herkes duydu zaten. kaydirigubbakcemile3 Hastanede kan testi yaptırdık,4 haftalık hamileydim.2 hafta sonra tekrar gel dedi doktor, şimdi görünmez ,çok ufak dedi. 2 hafta sonra gittik kuzumuzun kalp atışlarını gördük.Ertesi gün annemlere sürpriz yapmak için yola çıktım( 2 saat mesafe var annemlerle) . Kapıda beni görünce şok oldular tabi.Aradan 15 dk geçti, wc ye gittim ben.Birde ne göreyim, kan geliyo benden. :1shok: Çıktım wc den , anneme seslendim, annem ve teyzemlerle hemen acile gittik. Kan testi yaptılar 2 kere. Vajinal ultrsonla baktılar, bebişim hala ordaydı.Çok korkmuştum ama orda olduğunu duyunca çok rahatladım. Evime döndükten sonra kendi doktoruma gittik, kahverengi akıntılarım devam ediyodu.Düşük tehlikesi var dedi doktor. 3 ayı doldurana kadar dinlenmem gerektiğini söyledi. Sonra zaman geçti hızlıca . ( Hiçte hızlı değildi ama, şimdi bakınca öyle geliyo kaydirigubbakcemile3 ) 9. ayımıza geldik.36+6 haftalıkken kontrole gittik, kızımız 2980 gr görünüyodu.Her hafta kontrol ve nst vardı.Normal doğum istiyodum, ama son 1 hafta kalana kadar hiç sancım olmadı. 37+6 haftalıkken kızımız 1 hafta geri görünüyodu.Doktor 1 haftadan bişey olmaz dedi. 38+6 haftalıkken kızımız bu defa 2 hafta geride görünüyodu, çünkü 36+6 haftalıkken gelişimi durmuştu kızımın.Nst de sancı yoktu.Ultrasonda suyunda küçük küçük parçalar yüzüyodu.Doktor bebeğin sıkıntıda olduğunu söyledi. 1 hafta daha beklersek sancın gelir belki ama doğumda bebek kakasını yapar, çünkü küçük daha dedi.Küveze girer, enfeksiyon kapar dedi.Antibiyotikte veremeyiz ufak olduğu için dedi.Şu an bebeğin durumu önemli dedi. Senin normal doğum yapmana izin veremem dedi.Ben şok oldum tabi.9 ay boyunca hep normal doğum istedim. Doktor dedi sezeryan yapıcaz.Ben de , istemem ben sezeryan dedim. Fazla beklemeye gerek yok, yarın sabah alalım bebeği dedi. Bu defa daha da şok oldum.akannehir Çünkü hazır değildim böyle bişeye. Ama yapıcak bişey yoktu.Ertesi gün sabah 08:30 da hastaneye gittik. Yatış yapıldı.Odamıza çıktık. üstümü değiştirdim.Sonda takıldı.Biraz acıdı takarken. (Iyyy ne biçim bişey o, takmasalar da altıma işemezdim ki ben ). kaydirigubbakcemile3 Sonra beni ameliyathaneye götürdüler.benden önce bi bayan vardı, onu çıkardılar ameliyathaneden.Ben sedyede bekliyodum.Ebe geldi, kız mı dedi , evet dedim. O zaman göbek adı Şükran olsun, bugün benim doğum günüm dedi. kaydirigubbakcemile3 Tamam dedim.Zaten çok sevdiğim bi Şükran teyzem var dedim.Daha sonra doktor geldi ,sen fazla heyecanlı değilsin, o yüzden seni tamamen uyuşturmayız dedi .Tamam dedim, ameliyathaneyi hazırladılar. Beni içeri aldılar.Oturdum, belimden iğne yaptı anestezi uzmanı, o da az bişey acıdı. Bebeğin göbek adı Önder olsun dedi , kendi adı Önder'miş.Aaa dedim erkek değil ki benim bebeğim kız. Hem Şükran koyduk göbek adını dedik.kaydirigubbakcemile3 Olsun dedi Şükran Önder olsun göbek adı dedi.İsmini ne koyucaksın dedi, Irmak Öykü dedim. Tamam o zaman adı Şükran Önder Irmak Öykü oldu dedi.kaydirigubbakcemile3 Tamam öyle olsun dedim. İğneden sonra ayaklarım karıncalanmaya başladı. Sonra uzandım ebe ayaklarını kaldır bakiim dedi, kaldırdım ama azıcık kalkıyodu ayaklarım, bu kadarcık mı kaldırabiliyosun dedi. Evet, daha kalkmıyo dedim.kaydirigubbakcemile3 Sonra üstümdeki önlüğü bi demire taktılar, kapattılar benim önümü.Ellerimi bağladılar. Karnıma falan bişey sürdü doktor, ebe soğuk mu bu dedi, hayır ılık bişey dedim. O da aslında buz gibi ama sen hissetmiyosun dedi. Sonra üstüme bir sürü şey örtmeye başladılar.Kestiğini hissettim doktorun, ama canım acımadı hiç tabi ki. Sanki kalemle çizdi biri karnımı, öyle hisettim.Sonrasında üst tarafımdan bastırmaya başladılar, garipti o zaman.içimden bişeyler çektiler ,göbek deliğim yerinden çıkıcak gibiydi, az biraz acıdı o zaman. Sanki göbek deliğimi çekiyolardı iç taraftan. İlk kestiklerinde çoooooook susadım, doktora dedim ki su istiyorum, doktorda en son ne zaman su için dedi.Dün gece içtim dedim. Şimdi su veremeyiz, başka şeyler düşün dedi, başka bişey düşünemiyorum ki dedim.kaydirigubbakcemile3 Bari dudaklaıma su sürün dedim, sürmediler.kaydirigubbakcemile3 Çok üşümeye başladım.Az sonra kızımın sesini duydum, o an susuzluğum gitti gerçekten.Kızımı gösterdi doktor bana.O benim kızım mı dedim.Çok garip bi duyguydu. Kızımın üstünden elime 1 damla kan aktı. ( Akan kan kuruyunca kalp şekli oldu bu arada , resmini de çektim :) )sonra bebek hemşiresi sanırım kızımı aldı,temizliyodu,bi daha görebilir miyim kızımı dedim.Getirdi hemşire yanıma,yanağını uzattı kızımın, öptümmmmm,sıcacıktı kızım...opuyorumnanaktan opuyorumnanaktan Ebeye ellerimi çözer misin dedim, ama sakın ellerini uzatma ön tarafa dedi.Yok dedim , üşüdüm de,üstümdeki önlüğü biraz yukarı çekicem dedim. Çözdü ellerimi, üstümü biraz örttüm. Sonra dikişlerim yapıldı.Kızımı giydirmeye götürmüşlerdi. 2900 gr. , 49 cm doğdu kızım.Anestezi uzmanı hala üşüyosun dedi, evet donuyorum dedim. Önlüğünü çıkarıp üstüme örttü.opuyorumnanaktan Erkek hemşire ve Anestezi uzmanı beni ameliyat masasından alıp sedyeye yatırıcaklardı, bende onlara " hadi iyisiniz ben zayıfım, kolay taşırsınız beni " dedim.Gülmeye başladılar. Erkek hemşire beni yarı yola kadar götürdü sedyeyle, kaç yaşında olduğunu falan sordum o sırada, 19 dedi.kaydirigubbakcemile3 Ayy ufacıkmışsın dedim.Evet daha büyük duruyorum değil mi dedi ,evet dedim 22 duruyosun.Sen de 22 duruyosun dedi. Dosyama bakmış .kaydirigubbakcemile3 Kızında sana benzerse çok güzel olur dedi. Fotoğraf makinasını bana verdi,resimlere bak dedi.50 ye yakın resim çektim dedi.Sonra hastabakıcı aldı beni, bak seni bekliyolar, sen de onların resmini çek bari dedi . Kapı açıldı, o sırada herkes beni bekliyodu, bende o anın resmini çektim. Tabi herkes beni baygın bekliyodu, ama ben gayet rahattım.kaydirigubbakcemile3 Hastabakıcının soyadı da bizimle aynıymış, ameliyata girerken ve çıkarken herkese bu benim akrabam heee deyip durdu.kaydirigubbakcemile3 Çok komikti ameliyat öncesi ve sonrası. Bi daha çocuk doğurmam dedim ameliyattan sonra herkese. kaydirigubbakcemile3 kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3 Ama şimdi sanki ben hiç doğum yapmamışım gibi geliyo,çünkü pamuk prensesim artık yanımda. opuyorumnanaktan
 
Son düzenleme:

Canım arkadaşım yaşadıklarının çoğunu biliyorum zaten.Testi aldığın günden annenlere gitttiğin gün, mercimeği ilk görüşümüz ve daha arada olan bir çok şey.
Bazı bölümlerde çok duygulandım mafoldumben bazı bölümlerde de güldüm kaydirigubbakcemile3
Çok güzel bi hamilelik geçirdin,çok da güzel bi kızın oldu. bayanssulusmile
:Saruboceq: Allah bağışlasın, şansı da güzel olsun inşallah :Saruboceq:
Mutluluğunuz hiiç eksik olmasın Şeniz
Bak doğumda olduğun gün sen bi kez doğurdun ama ben de burda dokuz doğurdum bunu her zaman söyleyeceğim unutma kaydirigubbakcemile3
Yanında olabilmeyi de çok isterdim olumunekankayizsmile opuyorumnanaktan
 
tekila cnm üzülme sen ya.boşver kim ne yaparsa yapsın.sen bebeğine kavuştuğuna bak.insanın bazen hayatında herşey istediği gibi olmuyor.benim doğumum iyiydide sonrasını ve şimdisini anlatmayayım hiç.o yüzden herkesi unut bebeğini düşün.en iyisi bence yoksa hayat bu saatten sonra çekilmez.
 
berrakada cnm çok hoş bi hikayeydi.allah kızına ve sizlere uzun ömürler nasip etsin.
 

ayy canım benim yaa sanki dün gibi eczane bulamadım o kadar yürüdüm demen ve testi yapman..ilk haftalar mercimek nasıl diye sorduğumuz günlerr
ismiyle yaşasın ırmak öykümüz allah sağlıklı uzun ömürler versin Şeniz Şeniz Şeniz Şeniz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
18 Ağustos ve sonrası transfer olacaklar birlikte bekleyelim ❤️
42 43 44
Yorumlar
862
Görüntüleme
29K
ELIF7007
P
Yumurtlamadan sonra gün gün gebelik belirtilerim hanımlar
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
3K
minedurgut35
H
Gebeliğe Hazırlık 17 yaşında anne olmak
Yorumlar
10
Görüntüleme
885
esra1928
Pozitif mi negatif mi bilmem ama tüm gerçekliğiyle doğum hikayem. 😂
Yorumlar
19
Görüntüleme
3K
Lady Guinevere
H
Doğruyu seçemiyorum
Yorumlar
16
Görüntüleme
568
albatroza
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…