- 19 Mayıs 2011
- 10.943
- 9.677
- 248
kübracım merhaba,
aynı anda burdayız y,ne,işten aynı zamanlarda kaytarıyoruz demek ki
harbidene ne güzel çizmiş ,cadıya bak sen :):)ttalım sanırım hep kurşun kalem çiziyo.bence şimdi renklendirme zamanı olabilir.boya kalemi al bence,renkli çizsin...böylece yavaş yavaş geliştiri kendini..
melcim,sıkma canını be güzelim,benim de o kadar çok kanamam olmuştu ki hamileyken sebebini de bulammaışlardı..çok şükür oğlum sağlıkla doğdu..merak etme gönlünü ferah tut,senin de ikiz ekimcikler sağlıkla gelecek ,inşallah..ilk zamanlar zor olur zaten biliyosun,b,ir de senin için hepsi üst üste geldi,yavaş yavaş alışıcaksın ,zaman ver kendine..Doruk için de ,onu sakinleştirecek,dikkatini bir süre verebileceği birşey bulman lazım.resim müzik dans elişi(kesme yapıştırma)puzzle,hamur ne bilim böyle şeyler..nelere ilgisi vardır en çok ne yapmayı sever,sana yardımcı olayım aktivite konusunda,ne de olsa eğitimci annenin kızıyım :):)
esincim,zaten çocuklar birine bağımlılık derecesinde bağlı olmamalı zaten,anne babası da olsa..ne güzel bağımsız bir çocuk Rüzgar...ama bence sana da düşkün,sonuçta annesi,bitanesisin..
canım Rüzgar ın ayakları için hiç doktora alan götürme,3 yaşına kadar çok bariz bir durum yoksa,ayak şekli ve basması değişiyiomuş zaten..bizim durum çok bariz diye götürdük,ki zaten kemik yapısı düztabanmış..
aslıcım;keşke dediğin tür ayakkabılarla düzelecek olsa,ama Ata onları da ayağının şekline sokuyo...napalım artık oğluşum da basketçi olmayıversinboyu da iyiydi maşallah oğluşum tam 1 metre olmuştu..
evet canım arada buraya takılmak iyi geliyor:)
boya kalemlerimiz çok varda pastel boya almayı düşüyorum şimdi.
maşallah ataya cerencim anne baba uzun oldugu için normal 1 metre olması
selam kızlar..
cerecim bakıcınızın iyi olmasıan çok sevindim.sen de eski düzenine kavuşursun inşallah.
esincim anneannene çok geçmiş olsun.iyi olmasına sevindim.anneanelerin yeri hep bir ayrıdır zaten..gitmekle de çok iyi yapmışsın.
aslı , kübra fatih ve ecrinin yaptıkları çok tatlı gerçekten..ikinizde yaptıklarını yazdığınızda merakle ve gülerek okuyorum gerçekten.maşaallah.
kızlar beni sorarsanız çok keyfim yok.geçen hafta biraz kanamam oldu.şükür bir sorun yok şimdi.ama ömrümden on yıl gitti.bir şey olacak korkusu bile bana yetti.aksi bir durumu kaldıramazdım sanırım.biraz tansiyonum yüksek.18-10 du hastaneye gittiğimizde.doruk a hamileykende preeaklampsi olmuştum ama son üç ayda çıkmıştı.bu kadar erken sıkıntı yaşamak biraz korkuttu bizi.şimdi tansiyon içinde bir ilaç kullanıyorum.tuzu ve şekeri kestik.bir de doruk la başım dertte.iyice çığrından çıktı.her şeyi ağlayarak istiyor.ne bulsa ağzına alıyor.bütün oyuncaklarının tekerlekleri kemirilmiş durumda.resim çizelim diyorum.kağıtı parçalıyor,kalemi ağzına alıyor.oyun hamurları da öyle.kitap zaten okutmuyor.yerinde otursa belki dinler ama sabit durduğu max bir dakikadır.abartmıyorum inanın.son rahatszlığımdan zaten gergindim.bir kez sesimi yükselttim.alışık da olmadığından yadırgadı ve bana annee ehh ehh diyerek vurdu.daha kötü oldum tabi.eşimi de gereksiz alınganlıklarla kırıyorum.dün akşam hatta senin yüzünden geldik buraya,kariyerimi ,sosyal hayatımı bıraktım nankörlük etme bana diye bağırdım.adam dondu kaldı.Allah tan eşim sakin ve olgundur.aşkım mutlu değilsen dönelim,benim için önce ailem sonra işim dedi.gelde bu lafın üstüne tartışmaya devam et..kendimi yine kötü hissettim.anlayacağınız bu ara çok iyi değil ruh halim.kimsem yok.eşim akşama kadar haliyle işte.ben evde.hava soğuk..çevrem yok..üst üste siz şahitsiniz bir kısmına, o kadar çok değişim yaşadım ki , ağır geldi.
neyse sizin de kafınızı şişirdim.kızlarr ailenizin,çevrenizin,arkadaşlarınızın kıymetini gerçekten bilin.çok zor uzakta olmak da yanlız olmak da..
hepinizi kocaman öptük.
slm ekimcikler :)
mel sıkıntını anlayabiliyorum canım sıkma canını yerinde olsam yanlızlıgın tadını çıkarırım kafamı dinlerim
çocugunla beraber..bebişlere iyi bak annesi onlarda ekimcik olacak :)
aslınında dediği gibi ilk aylar önemli gerçi hepsi önemlide..
doruka gelince ilgilendiği sevdiği bi ilgi alanı yokmu sen yönetmeye çalış tatlım
esin tekrar geçmiş olsun canımm..anneci değil diye kafanı yorma.herkeze karşı öyle diyosun..
erkekler annecidir genelde:)
benim fıstıgın yaptıgı resimleri koymak istiyorum kızlar
kızımın ilgisi resimlerde onu anladım ama geliştirmek adına ne yapayım ben..
1.parkdaki kaydırakmış
2. kızmış
3.köpekmil
4.aglayan çocukmuş
5.kızmış yanı kendisi
6.anneannesi ve kendisiymiş (anneannesi şişkodur o yüzden büyük yapmış:)
8.güneşmiş
kizlar kusura bakmayin bugun okuyup okuyup kactim. pazar gunu havayi guzel gorduk aldim oglumu annemi gittik Eyup sultan a hem cami ziyareti yaptim coook seviyorum burayi resmen hafifliyorum sonra oradaki buyuk parka gittik Fatih bayagi bir oynadi ama nazli oglum daha pazar gecesi oksurmeye basladi dunden beride oksuruk hapsirik burun akintisi hepsi bir arada :)) bugun hep oglumla ugrastim bu yuzden okuyup hemencikin kactim =)
Esin sizede gecmis olsun Fatih hasta olunca benim moralim sifir oluyor bu yuzden mi bilmiyorum birde dunden beri migrenim tuttu bas agrisi mide bulantisi cok kotuydum neyse bu gece oglumda bende birazcik daha iyiyiz
günaydınlar herkese
Aslıcım evlilikle ilgili söylediklerinde çok haklısın tabiki. Evet biz öyle çok kavga eden, bağıran çağıran bir çift olmadık hiç, hala da öyle şiddetli kavgalarımız yoktur, bu da eşimin yapısı, o bağrışmayı kavgayı sevmez, gerekse bile yapmaz ki, bazen gerekiyor. öyle tepkisiz olunca da iletişim kopuyor. Bize nazar değimedi canım benim, değdiyse de çok eskiden değmiştir, çünkü uzun süredir zaten iki yabancı, ev arkadaşı, iş arkadaşı gibi yaşıyorduk anlayacağınız. İletişim kopukluğu, soğukluk ve başka başka bir çok sorunumuz var. Öyle bir anlık kavga ya da kızgınlık değil yani, dönem de değil. Biz artık açık açık boşanmayı konuşmaya başladık, nasıl olacak, ne yapacağım, Rüzgar nasıl etkilenecek bilmiyorum. Ailemin yanına dönüp, onlara sığınmak gibi bir niyetim de yok tabi ki, Allahın izniyle yine kendi başımın çaresine bakacağım. Ben zaten üniversiteye başladım 18 yaşımda ondan sonra ailem için hep misafir oldum, şimdi tabi ki kalkıp da çocuğumu alıp onlara sığınmayacağım. Şu anda kesinleşen bir şey yok gerçi ama Allah büyük hakkımızda en başta da Rüzgar'ın hakkında en hayırlısı neyse o olsun diye dua ediyorum.
Neyse bu başlık bunları anlatmamın yeri değil. Sadece şunu bilin ki Rüzgar'ı en çok düşünüyorum, böyle gergin bir ortamda büyümesini de hiç istemem, o benim en kıymetlim.
esin canım sorunun netliği nedir bilmiyorum ama
yaşadıgınız bütün olayları ertelediğiniz için soğuk rüzgarlar esiyor
sorunu çözmek varken ertelemeyin
yaşını başını almış insanlarsınız bunlar sebep değil tatlım
sana tavsiyem (ciddiye alırsan mutlu olurum)
yanlız kalın.... birbirinizi ne arayın ne sorun,zamanı gelince görüşeceksiniz emin ol.
eskisi gibi kaldıgı yerden..
bazen evlilikler böyle yıpratıp,sıkıyor insanı erkek kadın fark etmez
onda çok sevdiğin huyu bile batıyor insana,, yazsam neler neler...
boşanmak en son düşüncen olsun güzelim...
Ceren ben calismak istiyorum dogru hatirliyorsun amaesim cocuktan dolayi pek olumlu bakmaz sanirsamoglunu kimselere birakamaz
ama manyaklik bende cocuk yokken calismama olumlu bakiyordu ama ozamanda ben tembellik yaptim evde olmak gezmek istedigim saatte uyuyup uyanmak coooook cazip geliyordu hatta hep is basvurusu yapiyordum geri donende bayagi olmustu ama ben gitmdin simdide boyle sIkintidan ve pismanlktan patliyorum
günaydınlar herkese
Aslıcım evlilikle ilgili söylediklerinde çok haklısın tabiki. Evet biz öyle çok kavga eden, bağıran çağıran bir çift olmadık hiç, hala da öyle şiddetli kavgalarımız yoktur, bu da eşimin yapısı, o bağrışmayı kavgayı sevmez, gerekse bile yapmaz ki, bazen gerekiyor. öyle tepkisiz olunca da iletişim kopuyor. Bize nazar değimedi canım benim, değdiyse de çok eskiden değmiştir, çünkü uzun süredir zaten iki yabancı, ev arkadaşı, iş arkadaşı gibi yaşıyorduk anlayacağınız. İletişim kopukluğu, soğukluk ve başka başka bir çok sorunumuz var. Öyle bir anlık kavga ya da kızgınlık değil yani, dönem de değil. Biz artık açık açık boşanmayı konuşmaya başladık, nasıl olacak, ne yapacağım, Rüzgar nasıl etkilenecek bilmiyorum. Ailemin yanına dönüp, onlara sığınmak gibi bir niyetim de yok tabi ki, Allahın izniyle yine kendi başımın çaresine bakacağım. Ben zaten üniversiteye başladım 18 yaşımda ondan sonra ailem için hep misafir oldum, şimdi tabi ki kalkıp da çocuğumu alıp onlara sığınmayacağım. Şu anda kesinleşen bir şey yok gerçi ama Allah büyük hakkımızda en başta da Rüzgar'ın hakkında en hayırlısı neyse o olsun diye dua ediyorum.
Neyse bu başlık bunları anlatmamın yeri değil. Sadece şunu bilin ki Rüzgar'ı en çok düşünüyorum, böyle gergin bir ortamda büyümesini de hiç istemem, o benim en kıymetlim.
Çok sağol Cerencim,
evet biliyorum ayrılığın çok zor bir süreç olacağını, ben de böyle olsun istemezdim asla. Çocuğum hep babasıyla büyüsün, babası da her anına şahit olsun isterdim. ama her şey bu hayatta hep istediğimiz gibi olmuyor malesef. Ben içimde bir süre vermiştim bize, o süreçte hiç bir çaba, olumlu gelişme olmadı, bunu şimdi ertelesem daha sonra yine aynı kararı vereceğimden eminim. Sadece doğru zaman ne zaman ondan emin olamıyorum. Bu işler nasıl olur bilmiyorum. Bilmek de istemezdim. Ama bunu yaşamamız gerekiyorsa, yaşayacağız. Rüzgar babasız büyümez zaten babası istediği müddetçe, istediği kadar görür oğlunu, ben asla aralarına giremem ama karı koca olarak birlikte olmayız o kadar.
Bu arada eğer çözülüyorsa kavga sonucunda bir şeyler, kavga etmek de gerekli bence, yani kavga derken tartışabilmekten bahsediyorum, vazoların havada uçuşmasından değil:) Ama kavga edip karşılıklı birbirinizi kırıp hiç bir şey halledilmiyorsa o da zor. Çocuklar kavgadan çok etkilenir bunu çok iyi biliyorum. Ama kavga edilmeyen gerginliği, sevgisizliği de çok iyi anlıyorlar bunu da öğrenmiş oluyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?