2010 Mayıs Anneleri Paylaşım Alanı

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Kazen
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
tatlım hormonların etkisiyle ben de dengesiz duygular yaşıyoruz burada çoğumuzun ilk gebeliği rabbim bize bu mucizeyi yaşatmış bizim şükredip bebişimizi beklememiz gerekiyo canım niye bakamıyacakmışız Allahın izniyle büyütece<z bebişlerimizi sen içii ferah tut başlarda annelerimiz kayınvalidelerimiz yrdım eder sonrasında alışırız düzenimiz değişecek tabi ben eime diyorum sessiz uyuyoruz seneye cıvcıv bırakmıyacak bizi düşünmesi bile güzel o gelsin sağlıkla annesi hep birlikte devam ederiz yola paylaşırız bilgilerimizi sen şimdi onu kucağına almayı düşün tamam mı canımm

Söylediklerin doğru canım, benimde hep kendime verdiğim telkinler bunlar. Fakat bunları düşünemiyorum her zaman. Sağlıklı düşünmediğimin de farkındayım. Ama elimden bişey gelmiyor. Bu psikolojiden kurtulmanın bir yolu olmalı. Belki de 3 ay geçtikten sonra düzelirim. Yarın doktorla da konuşacağım inşallah...
 
kızlar benim karnım acıktı ben yemeğe kaçıyorum bana dua edin emi yarım saat sonra ikili kan testi sonucumu öğrenicem iyidir inşallah.. utrason iyidi kan testim bugün çıkmış doktor yoktu arar yarım saate kadar çok heyecanlıyım inşallah iyidir ....
inşallah canımm iyi haberlerini bekliyoruz
 
Canım tek sorun çirkinlik ve ya güzellik değil. O en basitleri, eşim sağolsun her zaman iltifat eder durur. Benim asıl sorunum bebeğime bakamayacağım korkusu ve bazen yaşadığım pişmanlıklar. Yani keşke olmasaydı bebeğim diyorum :(( senağlama
Her zaman olmuyo bu duygu değişimleri ama çoğunlukla üzerimde. Kimseyle konuşmak istemiyorum vs vs

Canım benim. Bu hislere kapılman o kadar normalki. Ben kendimi bildim bileli çocuk aşığıyım. Anne olmak hayatımda belkide en çok istediğim şey. Buna rağmen zaman zaman nasıl bakacağım ben bu çocuğa diye düşünüp korkuya kapılıyorum. Fakat Yüce Rabbim herşeyin kolayını veriyor sen hiç düşünme. Ben bu şekilde korkuya kapıldığımda sokakta yaşayan, evsiz, işsiz insanları düşünüyorum. Onlar yokluk içinde büyütürken çocuklarını ben arkamda onca destek olan insan varken yapamayacakmıyım diyorum. Benim ne eksiğim var??? Üstelikte artık daha bilinçli bir toplum olduk. Hertürlü bilgi, alet, edevat elimizin altında.
Asla suçluluk ya da eksiklik hissetme. Bu 9 ay sadece bebek büyümüyor, bizlerde anneliğe hazırlanıyoruz. Şöyle düşün dün hamile kalsaydın ve bu gün eline bir bebek verselerdi ne yapardın? Hiç birşey. Ama 9uncu ayın sonunda onu kucağına aldığında herşeye hazırlıklı olacaksın. Yeterki pozitif düşün :)))
 
Off off canım sakın böyle düşünceler getirme aklına rabbim ne verirse hayırlısını versin de... Senelerce çocuk özlemiyle yanıp tutuşan nice anneler babalar var sen hayırlısı iste herşeyin güzeli gelir önüne hiiç panik yapma bakamam diye ...kadınsın sen içgüdüsel olarak yapıcaksın merak etme.. herşeye rağmen allah sana bi emanet verdi çook iyi bak hayırlı evlat olur inşallah o da sana bakar canım benim hormonal bunlar geliip geçicek merak etme sen aslında çook güçlüsün bikere kadınsın unutma ana olmak için yaratıldın sen boşuna endişe ediyosun....sıkıldıkça gel burda paylaş biz burdayız sakın unutma...

Teşekkür ederim canım. Bunlar hamilelik psikolojisi işte:( Ama bu asosyallikten filan bir an önce çıkmak istiyorum. Hiç birşey elimde değil. Hep hastayım, hastalıklı oldum yaa:(( Allah hepimizin yardımcısı olsun... :a015:
 
seni çok iyi anlıyorum bende yaşadım
aynısını olamsaydı dedğim oldu bi den bütün düzenim bozuldu planlarım altüst oldu yeniden bi hayat tamamen değişecek bi hayat kurmaya gözüm korktu açıkcası ama zamanla karnındaki valıkla arandaki bağ gelişince sende görüüceksinki ondan önceki düzeninin hiç bi önemi yok muş hayatındaki en önemli şey o olmuş hele bi de hareket etsin birden herşey değiştiğini anlıyosun üzülme senin bu yaşadıklarını çoğu anne anne yaşıyo herkes bebek özlemiyle yada bunu bekleyerek hamile kalmıyo bazılarıda bizim gibi hazırlıksız yakalanıyo ama merak etme bebeğin seni çok güzel hazırlıcak:emir_bebek:

Evet işte beni tam olarak korkutan da yeni bir hayata başlamak sanırım. Daha evliliğe tam alışamadım derken, bambaşka bir hayat beni bekliyor. Sorumluluklarım çok ağır olacak. Bebek, ev, iş, eş derken gözüm korkuyor. Eminim Allah bir yoluna koyar ama elimde değil işte. Ben bebeğimiz olmasını çok fazla istedim. Allah'da hemen verdi bize şükürler olsun. Şimdi de nankörlük ediyorum gibi geliyor işte... Offff
 
Söylediklerin doğru canım, benimde hep kendime verdiğim telkinler bunlar. Fakat bunları düşünemiyorum her zaman. Sağlıklı düşünmediğimin de farkındayım. Ama elimden bişey gelmiyor. Bu psikolojiden kurtulmanın bir yolu olmalı. Belki de 3 ay geçtikten sonra düzelirim. Yarın doktorla da konuşacağım inşallah...
tatlım bak ben bebişimi 7 haftalık görmüştüm 1 cmdi 11 haftalık gördüüğümde okadar duygulandım ki anlatamam büyüdükçe ona daha çok bağlanacağız senden bir parça ama sen sakın kendii suçlama bebişin senin beklemediğin bir anda gelmiş olabilir ama bana inan onu kucağına aldığında herşeyi unutacaksın. onunla konuşmayı denesen ben yapıyoru bazen ona alacaklarını düşünsen kokusunu mini ellerini valla benim içim gidiyo ama ben isteyerek hamile kaldım 2,5 yıllık evliyim özlemle bekledim bbebişimi sonunda karnımda rabbim herkese nasip etsin
 
Canım benim. Bu hislere kapılman o kadar normalki. Ben kendimi bildim bileli çocuk aşığıyım. Anne olmak hayatımda belkide en çok istediğim şey. Buna rağmen zaman zaman nasıl bakacağım ben bu çocuğa diye düşünüp korkuya kapılıyorum. Fakat Yüce Rabbim herşeyin kolayını veriyor sen hiç düşünme. Ben bu şekilde korkuya kapıldığımda sokakta yaşayan, evsiz, işsiz insanları düşünüyorum. Onlar yokluk içinde büyütürken çocuklarını ben arkamda onca destek olan insan varken yapamayacakmıyım diyorum. Benim ne eksiğim var??? Üstelikte artık daha bilinçli bir toplum olduk. Hertürlü bilgi, alet, edevat elimizin altında.
Asla suçluluk ya da eksiklik hissetme. Bu 9 ay sadece bebek büyümüyor, bizlerde anneliğe hazırlanıyoruz. Şöyle düşün dün hamile kalsaydın ve bu gün eline bir bebek verselerdi ne yapardın? Hiç birşey. Ama 9uncu ayın sonunda onu kucağına aldığında herşeye hazırlıklı olacaksın. Yeterki pozitif düşün :)))

Teşekkür ederim canım:)
Ben de eskiden beri her hamileye özenir, hep bir bebeğim olsun isterdim. Onun hayaliyle evlendim:) Şimdi bu duygular normal değil biliyorum. Herşeyi şu üç aya bağlıyorum. 2,5 hafta sonra hepsi geçecek inşallah. Tek umudum bu. Halsizlik bitecek, duygu karmaşası geçecek ve huzurla bebeğimi bekleyeceğim. Ben onu çok seviyorum.. Korkum ona bakamamak...mafoldumben
 
tatlım bak ben bebişimi 7 haftalık görmüştüm 1 cmdi 11 haftalık gördüüğümde okadar duygulandım ki anlatamam büyüdükçe ona daha çok bağlanacağız senden bir parça ama sen sakın kendii suçlama bebişin senin beklemediğin bir anda gelmiş olabilir ama bana inan onu kucağına aldığında herşeyi unutacaksın. onunla konuşmayı denesen ben yapıyoru bazen ona alacaklarını düşünsen kokusunu mini ellerini valla benim içim gidiyo ama ben isteyerek hamile kaldım 2,5 yıllık evliyim özlemle bekledim bbebişimi sonunda karnımda rabbim herkese nasip etsin

Canım haklısın ben en azından yıllarca bebek sahibi olmayı bekleyenleri düşünmeliyim. Ben çok şanslıyım ki Rabbim onu bana hemen verdi. Ben bebeğimle konuşuyorum, miniğim diye seviyorum onu hep. Elim hep karnımda. Bazen gelen bu duygularsenağlama çok korkutuyo beni...
 
Evet işte beni tam olarak korkutan da yeni bir hayata başlamak sanırım. Daha evliliğe tam alışamadım derken, bambaşka bir hayat beni bekliyor. Sorumluluklarım çok ağır olacak. Bebek, ev, iş, eş derken gözüm korkuyor. Eminim Allah bir yoluna koyar ama elimde değil işte. Ben bebeğimiz olmasını çok fazla istedim. Allah'da hemen verdi bize şükürler olsun. Şimdi de nankörlük ediyorum gibi geliyor işte... Offff

yok kesinlikle öle düşünme suçluluk hissedersin sonraki hiç öle değil.sen şunu bil kesinlile ama kesinlikle bebek büyüdükçe bütün kaygıların geçiçek . bu allahın annelere bi lutfu zamnla seni öle güzel hazırlıyoki sen bile şaşarsın bebeğinin hareket etmesini bekle . ve hayal kur . yeni bi hayatın hayallerini kur ve hazırlan hevesle.benim 3. hamileliğim .bana güven:lepi:
 
Canım haklısın ben en azından yıllarca bebek sahibi olmayı bekleyenleri düşünmeliyim. Ben çok şanslıyım ki Rabbim onu bana hemen verdi. Ben bebeğimle konuşuyorum, miniğim diye seviyorum onu hep. Elim hep karnımda. Bazen gelen bu duygularsenağlama çok korkutuyo beni...
sen korkma teyzeleri burada doğumdan sonrada görüşürüz boşuna demiyoruz paylaşırız yine benim bebiş şöyle yapıyo diye annesi hormonlar yapıyo bizi böyle hafta sonu vamısın yokmusunda adam 500 milyar alıyo ben ağlıyorum bananeyse kaydirigubbakcemile3
 
mide bulantısı ve halsizlik çok kötü.insanı a sosyal yapıyo.12. hafta bitecekmiş .benim ilk defa bulantılarım oluyo . hadi hayırlısı
 
sen korkma teyzeleri burada doğumdan sonrada görüşürüz boşuna demiyoruz paylaşırız yine benim bebiş şöyle yapıyo diye annesi hormonlar yapıyo bizi böyle hafta sonu vamısın yokmusunda adam 500 milyar alıyo ben ağlıyorum bananeyse kaydirigubbakcemile3

ya ewet sorma .bu ağlamalar bana çok komik geldiği halde tutamıyorum.çoğu zaman noluyo bana diyorum.çocuk filmlerinde bile ağlıyorum.en ufak bi şeye dayanamıyorum iki göz iki çeşme oluyorum
 
mide bulantısı ve halsizlik çok kötü.insanı a sosyal yapıyo.12. hafta bitecekmiş .benim ilk defa bulantılarım oluyo . hadi hayırlısı
aynen uyumak istiyorum bende esneyip duruyorum eve gidince yemek yeyipmutfağı oplayıp uzanıyoumm senin kaç haftalıkk
 
Teşekkür ederim canım:)
Ben de eskiden beri her hamileye özenir, hep bir bebeğim olsun isterdim. Onun hayaliyle evlendim:) Şimdi bu duygular normal değil biliyorum. Herşeyi şu üç aya bağlıyorum. 2,5 hafta sonra hepsi geçecek inşallah. Tek umudum bu. Halsizlik bitecek, duygu karmaşası geçecek ve huzurla bebeğimi bekleyeceğim. Ben onu çok seviyorum.. Korkum ona bakamamak...mafoldumben

Birde çok önemli bir ayrıntı. Bu tür endişeler kendinden geçecek diye bekleme. Bunun için çaba sarfet. Beynini boşalt. Güzel şeyler düşün. Çünkü şuan vücudunda salgılanan tüm hormonlar bebeğine geçiyor. Adrenalin, mutluluk hormonu vs.. Sen korkarsan oda korkuyor, sen endişelenirsen oda endişeleniyor ve sen mutlu olursan oda mutlu oluyor. Bebeğin için bu korkulardan endişelerden uzaklaş. Komedi film seyret, çikolata ye ve pozitif olan insanlarla görüş. Derdini sıkıntısını anlatmayacak, neşeli insanlarla...
 
yok kesinlikle öle düşünme suçluluk hissedersin sonraki hiç öle değil.sen şunu bil kesinlile ama kesinlikle bebek büyüdükçe bütün kaygıların geçiçek . bu allahın annelere bi lutfu zamnla seni öle güzel hazırlıyoki sen bile şaşarsın bebeğinin hareket etmesini bekle . ve hayal kur . yeni bi hayatın hayallerini kur ve hazırlan hevesle.benim 3. hamileliğim .bana güven:lepi:

:))))))) Tamam canım inşallah dediklerini yapmaya çalışacağım. Zaten yapıyodum ama, daha da çok yapacağım. Ben anneyim:))
Bebekleri kucaklarında olanlara nasıl özeniyorum anlatamam yaa...-tatlicadiarzu-
 
aynen uyumak istiyorum bende esneyip duruyorum eve gidince yemek yeyipmutfağı oplayıp uzanıyoumm senin kaç haftalıkk

9+6 ama zor dayanıyorum.yemek açlık bastırınca yiyorum.o zamanda daha kötü oluyorum hep uyumak istiyorum.mutfağa girmek bile istemiyorum.şu anda çocuklar okuldan geldi onlara yemek hazırlayamıyorum oğlum kendi yumurta kırıyor kendine .iyice alıştı .neyse az kaldı 12. haftada biticekmiş biraz daha sabır.seninki kaç haftalık.
 
yok kesinlikle öle düşünme suçluluk hissedersin sonraki hiç öle değil.sen şunu bil kesinlile ama kesinlikle bebek büyüdükçe bütün kaygıların geçiçek . bu allahın annelere bi lutfu zamnla seni öle güzel hazırlıyoki sen bile şaşarsın bebeğinin hareket etmesini bekle . ve hayal kur . yeni bi hayatın hayallerini kur ve hazırlan hevesle.benim 3. hamileliğim .bana güven:lepi:

sen korkma teyzeleri burada doğumdan sonrada görüşürüz boşuna demiyoruz paylaşırız yine benim bebiş şöyle yapıyo diye annesi hormonlar yapıyo bizi böyle hafta sonu vamısın yokmusunda adam 500 milyar alıyo ben ağlıyorum bananeyse kaydirigubbakcemile3

Evet yaa ben de çok duygulandım ona:)) Ah bu hormonlar...
 
Birde çok önemli bir ayrıntı. Bu tür endişeler kendinden geçecek diye bekleme. Bunun için çaba sarfet. Beynini boşalt. Güzel şeyler düşün. Çünkü şuan vücudunda salgılanan tüm hormonlar bebeğine geçiyor. Adrenalin, mutluluk hormonu vs.. Sen korkarsan oda korkuyor, sen endişelenirsen oda endişeleniyor ve sen mutlu olursan oda mutlu oluyor. Bebeğin için bu korkulardan endişelerden uzaklaş. Komedi film seyret, çikolata ye ve pozitif olan insanlarla görüş. Derdini sıkıntısını anlatmayacak, neşeli insanlarla...

Ayy uzun zamandır hiç çikolata yiyemiyorum ben:(( Midem bulanıyor.
Canım kendim çaba sarfedeceğim hem de çok... Ama hafta sonu evimizde misafirlerimiz vardı valla hiç konuşmak gelmedi içimden. Hepsi kahkahalar atıyo ben sadece gülümseyebiliyorum. Böyle olunca da kendime olan ümidim bitiyo..
 
Kızlar ya ben öğlen fast food yedim.Vicdan azabı çekiyorum mafoldumben Normalde çok sevmem aslında.İlk defa yedim bebişle.Kociş duymasın akannehir Yemem bidaha
 
Back
X