2010 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı


tutkucum,sizin huzurunuz fotolara da yansıyor zaten canım...çok da yaışıklı kerata...benim bebişim de Allah bozmasın karnı doyduğu sürece oldukça sakin..annesinde problem...garibim derviş gibi, çok aç olmasına rağmen annesinin meme için hareket halinde olduğunu bildiği müddetçe susup bekliyor...buna rağmen böyle hissediyorum işte...
 

krıtalıt nasıl duygularıma tercuman olmuşsun anlatamam, suan senın yazını okurken bıle aglıyorum nıyeyse :) yasamım resmen tepetaklak olmuş ve ne zaman duzelecek cok merak edıyorum. bırde aynen dedıgın gıbı kocamı cok özluyorum, dogumdan berı bırlıkte sarılarak uyumadık hem dıkıslerımden korkuyor hemde sabah erken uyanıp işe gıdecegı ıcın gece nöbetlernden muaf halde.annem ve kaynananm la aynı odada yatıyorum, çok yardımcılar bana allah razı olsun ama artık ben bebısıme tek basıma bakabılmek de ıstıyorum, herseyıne kendım karar vermek ıstıyorum kımse karısmadan. neyse bu bır baska konu...
alısabılmeyı bende coook ıstıyorum ve merakla beklıyorum 40 ımızın cıkmasını.. burada benm gıbı sızlerın de aynı duyguları paylaştıgınızı görunce az da olsa rahatladım yooksa kendıme coook kızıyordum Çok üzgünüm çoook
 
fıstıklar ve mınık fındıkları nasılsınız bakalım..
kafayı sıyıracagım kızlar sızı takıp edemıyorum
kucuk yerde oturmenın zararları gelen gıden yok bole bısey yaaa
bır gun bod kalamadık..
herkesın saglıgı ıyıdır umarım
soyle gecmıse bakmaya vaktım yok barı ıkı laf edeyım sızle.
 

benım de bebısım allah nazarlardan saklasın cok huysuz degıl, problem aynen dedıgın gıbı annesınde (gitme:
 

kıbelesr, benımde bebısım gelen gıdenlerı hıc sevmıyor, sesden ve kalabalıktan hıc hoşlanmıyor.. sahı sızın bebışlerınız uykusunda yada uykuya yenı dalarken ınsan sesınden yada tv sesınden etkılenıyor mu??a.s.
 


canım ben de aynıyım ozellıkle esımı cok ozluyorum..
gozune bakıyorum benımle azıcık fazla otursun dıye..
dıger soyledıklerın de aynen canımcım cok gelen oluyo bırde uzerıne kafayı yıyecem..
annem artık gelmeyecek mısafırlere nasıl yetecem ben yaa
o da ısıne donmesı lazım zaten gunlerdır ısını bosladı hıc gıtmedı..
 

canım benımkını alıstırdık gecelerı sevmıyo ama gunduz etkılenmıyo pek mecbur alısmak zorunda evde kalabalıktan garıbım uyuması lazım,poset seslerını hıc sevmıyo ama bırde kalın erkek sesınden.
bırde uyurken hep mıkıl mıkıl hıc durmuyo heran uyanacak gıbı hanı soyle derın dalamıyor bırturlu galıba gazlı bebek olacak senınkı nasıl tam dalabılıyor mu?
 
valla kızlar bende kocamı cok ozledım
qrada 5 10 dk gıdıp yatıorum yanında
sarılıp uyumayı ne cok ozlemısım

dungece bebek agladı kaynanam cagırmaya gelıyordu
anıden kalktım da
eşime de çok zor gelmıs kalkıp gıtmem
malum işe gıttıgı için pek gece nöbeti çekmıyor valla
 
keşke tecrübeli anneler burada olsaydı da 40 bittikten sonra neler oluyor bahsetseydi....şimdi eşimle konuşuyoruz da endişelerimden bahsederken belki 40 bitince daha iyi hissedersin dedi,umarım öyle olur...

Canım bizim cuma günü 40'ımız doluyor çok şükür. Aynen ben de senin gibiydim. Hiç alışamayacağım sanıyordum. Sürekli ağlamaklı bir halde dolaştım durdum. Ama inan günler geçtikçe çok hafifliyor bu duygular. Yerini çok güzel duygulara bırakıyor. 40'ın da kesinlikle bir hikmeti var. Hep derlerdi zaten. Çok farklı olacaksın birkaç hafta sonra. Biliyorum günler geçmek bilmiyor ama zaman birden hızlanıyor sonraları. Biraz sabır canım...
 
Gözlümüze Düşen Cemre...
20 Ocak 2010


Kızıma kavuştum... bu cümleyi kurabilmeyi o kadar çok bekledim ki... bunun en yakın tanığı sizlersiniz...

Sizlerle henüz tedaviye başladığım ilk günden bu yana umutlu bekleyiş hikayemi paylaşıyorum... neleri paylaşmadık ki... nelerden geçmedik...dertlerimiz, endişelerimiz, bildiklerimiz, bilmediklerimiz, sevinçlerimiz, alışveriş listelerimiz, sıkıntılarımız... hepsi bitti...

Bu uzun bir yazı olacak... beklenen yazı...

Bu yıl Cemre hava, su ve toprak dışında dördüncü bir boyuta düştü... gönlümüze... kucağımıza... hayatımıza...

37. haftadaki muayene ile kızımın doğumunun 16 Ocak'ta olacağını öğrendik, yalnızca 3-4 gün vardı ve 38. hafta yeni bitiyordu... beklediğimiz halde bir anda heyecanlandık... eşim işlerinden dolayı cumartesi günü olmasını çok istiyordu, daha biz birşey demeden Osman Hoca bu cumartesi alalım kızımızı dedi... sonra bize dönüp sizin istediğiniz birgün var mıydı dedi... biz de cumartesi olmasını istediğimizi söyledik sadece... bir sonraki cumartesiyi beklemez dedi... ve karar verildi...

Hemen eve gidip çantalarımızı hazırladık eşimle, ben artık eğilip doğrulamadığım için eşim sağolsun halletti hepsini... çikolatalarımızı aldık... kuaför işlerimi hallettim... annemler geldi Antalya'dan... Bebek hemşiresi olan ablam da geldi... kayınvalidemler zaten bizdelerdi bir süredir... cuma akşamı herşey hazırdı... heyecanlı ve uykusuz geçti son iki gecemiz...

16 Ocak sabah 07.00'de hastanede olmamız gerekiyordu... Maya'da tedavimizin başından beri yanımızda olan Şerife Hemşire ve Seçil Hemşireyi aldık o sabah evlerinden... Şerifeciğim video kamera, Seçil de foto muhabir olarak katılacaktı doğumuma...Doktorlarımız Osman Denizhan Özgün, Adnan Kaya ve Anestezi Uzmanı Beril Hanım da bizden hemen sonra oradaydı... Osman Hoca o ekip tamamdedi aynı opu günü olduğu gibi... Adnan Hoca koyduğumuz gibi alacağız Nurgül dedi... çok güldüm... çok rahattım o sabah, onların sayesinde...

Epidural sezeryan olacaktı doğumum, ancak epidural uygulanmasına rağmen bir türlü uyuşma gerçekleşmedi ve genel anestesiyedönüldü... ama epidural de yapılmıştı, çok az Opu işlemindekinden daha az genel anestezi ile uyuşturuldum... o anı göremedim... ne kadar isemiştim oysa... hep hayal etmiştim, ayık olacaktım, tüm cesaretimi toplamıştım... ama olmadı, bunda da bir hayır vardır dedim... dua ediyordum, bebek isteyen arkadaşlarım için başta... o arada uyumuşum...

Uyandığımda Beril Hoca yanağımı okşayıp çok güzel bir kızın oldu Nurgülcüğüm dedi... çok iyi dedi...

Oda çıktı şimdi seni de oraya götürüyoruz dedi...

genel anestesiden uyanmama rağmen gayet ayıktım...

kızım tam 08.48'de doğmuş...

boyu 50 cm... kilosu 3 kilo 195 gr olarak....

odaya getirdiklerinde yanağıma tuttular kızımı, cicilerini giydirmiş teyzeleri... mis gibiydi... hemen yüzümü yalamaya başladı... benden de göz yaşları fışkırıyordu... babamız geldi yanımıza öptü bizi... odamız bir anda

bütün sevdiklerimizle doldu... herkes ordaydı ve kızımla buluşmamızı izliyordu...

ama ben neden sürekli ağlıyordum, anestezi etkisi mi... sanmıyorum... şükür göz yaşlarıydı... sevinç göz yaşları... o anı asla unutmayacağım...evettt hayatımın en güzel anıydı... ne kadar sürdü hatırlamıyorum... sonra kutsal emzirme anı... o minicik bebek nasıl emme isteği ile doluydu...

birkaç gün önce rüyamda gördüğüm kızımdı kucağımdaki bebek... rüyanın aynısıydı... hemen emmeye başladık... minicik elleri ile baş parmağımı tuttu... o anda yeniden bittim... yeniden ağlamaya başladım...

o gün kim gelse ağladım, kim arasa ağladım... sonra telefonalraçıkmamaya karar verdim zaten konuşamıyordum...

hamilelik de bir nevi anneliği yaşıyorsunuz ama doğum başka... başka bir mucize...

anne olduğumu kucağıma alınca anladım...

artık hayatım o benim.... Osman hoca geldi... o anda ona sarılmak istedim, teşekkür etmek... yanağımı okşadı... yeni oyuncağını sevdin mi dedi... çok sevdim hocam dedim...

babamız çok heyecanlı... doğum tarihi belli olduğundan itibaren acayip heyecanlandı... korunmayı bıraktığımız ünlerde neden çocuk yapıyoruz, sevmek için mi, iyi düşündün mü diyen eşim...

babaolmaya yaklaştıkçaayakları yerden kesildi... uykusuzluğumuz onun heyecanındandı daha çok... ben çok daha sakindim...

o gün aşık olduğum adamın kızıma bakışını gördüm.... ikisine yeniden aşık oldum... allah bizi birbirimizden ayırmasın.... gözü kızından başka birşey görmüyor şuanda...
bu konu ayrı bir yazı konusu olur....

Ablam hastane sürecimizde kızıma kendi kızı gibi bana da annem gibi baktı... canım benim 2 yaşındaki kızını, 6 yaşındaki oğlunu veeşini bırakıp gelerek hem de... bir kardeş ne kadar önemli bunu çok daha iyi anladım... benim kızımın da kardeşi olmalı...

Cemre şuanda uyuyor... onun da benim de sağlımız yerinde... kızım doğalı 5 gün oldu... eve geleli bu gece 3. gün olacak... anneanne bizimle... cemre mışıl mışıl uyuyor, sütümüz geliyor...

bugün doktor kontrolümüz vardı sarılık tehlikemiz yok, çocuk doktorundan sonra Maya'ya Osman Dedemize uğradık teşekkür için... çok sevindi herkes...

Çok şükrediyorum... sürekli dua ediyorum... eşim de yarın kızımın kimliğini çıkartıp, kulağına ismini söyleyecek...

Yazacak çok şey var... bugünlük bu kadar... şimdi kızımla birlikte uyuma zamanı....

umutlu bekleyişim bebeğimle sona erdi... hepinize bu duyguyu yaşamak kısmet olsun... gerçekten şükredilmesi gereken bir duygu...

hayatımda yeni bir pencere açıldı sanki... görüşmek üzere....
 
babytwin,yazın çok güzel olmuş
sabah sabah çok duygulandım,ağlattın beni
canım kızını güle güle büyüt,sağlıcakla inşallah
bende bir an önce bu duyguyu tatmak istiyorum artık...
 
günaydın kızlara.s.
ya ben daha doğuramadım
dün 40.haftamı doldurdum 41.haftama girdim bugün
ama ne gelen var ne gideeeen
off gerildim artık ya:jeyyar:
ne zaman gelcek bu sıpam boshayallersmile
 
günaydın kızlara.s.
ya ben daha doğuramadım
dün 40.haftamı doldurdum 41.haftama girdim bugün
ama ne gelen var ne gideeeen
off gerildim artık ya:jeyyar:
ne zaman gelcek bu sıpam boshayallersmile
 
ah yaa babytwin canımsın cemrene kavuştun demek
Allah analı babalı hayırlı etsin inşllah
bi duygu bu kadar güzel anlatılır ağzına sağlıkçok şükür canım çok şkr
 
sevcan demek beklemedesin canım Allah sağlıcakla kavuştursun inşallah
nedendir bilmem ben 38+3te doğurdum suyum geldi benim sıpada önce gelmek istedi
bende görmek isterdim 40 ları zaten 39 da alınacaktı ama
bol bol enerji depola olurmu
hep uyu derlerdi uyuyamazdım şimdi bi kereye mahsus 24 saat uyumak istiyorum :))
 
sevcancım gunaydın

bende senın gıbıydım bılıosun
40+
oldugumda cok sabırsızlandım,
ama beklemedıgım anda gelıverdı.cumartesı grcrsı pc basında sabahladım
sabah 7de yattım pazar sabahı
oglen 1de suyum geldı

sanada heran olabılır cnm
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…