13.12.11 Saat 15:08 ve 15:10 34+5 hafta
Bende artık bir ikiz annesiyim.
Allah'ıma şükürler olsun ki oğullarım sorunsuz bir şekilde dünyaya geldi. Haftalarını tamamlamadıkları için şuan küvezdeler. Bugün ilk kez dokundum onlara.. Emzirdim. Yarın bir aksilik olmazsa alacağız oğullarımızı hastaneden. Allah herkese nasip etsin bu duyguyu. Gerçekten tarifi yokmuş. Tekrardan kucağıma alacağım anı ipe çekiyorum.
Doğumum doktorumun kararıyla epidural oldu. Salı günü kontrolüm vardı. Sabahtan kahvaltı yapıp gtmiştim hastaneye. Doğum olacağını tahmin etmediğim için aç gitmekde aklıma gelmedi. Doktorum bebeklerden biri doğum yoluna girmiş hemen doğuma alıyorum dedi. Karnım tok olduğundan riske atamam genel anestezi ile o yüzden belden uyuşturacağız dedi. İstemeyerek kabul ettim. Çünkü ameliyat esnasında ayık olmak beni çok geriyordu. Ama korktuğum gibi olmadı. Sanırım sakinleştiricininde etkisiyle gayet rahat atlattım. HEmşireler en son bu birinci bebek bu ikinci bebek diyerek bebeklerimi omzumun yanından gsterdiler. Ondan sonrada hemen küveze çıkarmışlar. Ameliyattan sonra uyuşukluğumun geçmesi ile benim için zor dönem başladı. Ameliyat ağrıları. ilk ayağa kalkış tam bir işkenceydi. Çok zorlandım. Belki ilk adımımı atabilmek için ayağa kalktıktan sonra 5 dakika beklemişimdir. Sonrası yürümeye başladıkça biraz daha kolaylaştı. Ama hala ayağa kalkarken çok zorlanıyorum hemen doğrulamıyorum. Doğrulduktan sonra yürümek biraz daha kolay. Ama yataktan kalkmak çok zor. Sırt üstü yatabiliyorum yanızca. Kalkışı yandan yapmam gerekiği içinde dönmek epey bir zamanımı alıyor. Canımda yanıyor tabiki. Ama oğullarım
gelince herşey çok güzel olacak.
Darısı hepinzin başına inşallah
Bende artık bir ikiz annesiyim.
Allah'ıma şükürler olsun ki oğullarım sorunsuz bir şekilde dünyaya geldi. Haftalarını tamamlamadıkları için şuan küvezdeler. Bugün ilk kez dokundum onlara.. Emzirdim. Yarın bir aksilik olmazsa alacağız oğullarımızı hastaneden. Allah herkese nasip etsin bu duyguyu. Gerçekten tarifi yokmuş. Tekrardan kucağıma alacağım anı ipe çekiyorum.
Doğumum doktorumun kararıyla epidural oldu. Salı günü kontrolüm vardı. Sabahtan kahvaltı yapıp gtmiştim hastaneye. Doğum olacağını tahmin etmediğim için aç gitmekde aklıma gelmedi. Doktorum bebeklerden biri doğum yoluna girmiş hemen doğuma alıyorum dedi. Karnım tok olduğundan riske atamam genel anestezi ile o yüzden belden uyuşturacağız dedi. İstemeyerek kabul ettim. Çünkü ameliyat esnasında ayık olmak beni çok geriyordu. Ama korktuğum gibi olmadı. Sanırım sakinleştiricininde etkisiyle gayet rahat atlattım. HEmşireler en son bu birinci bebek bu ikinci bebek diyerek bebeklerimi omzumun yanından gsterdiler. Ondan sonrada hemen küveze çıkarmışlar. Ameliyattan sonra uyuşukluğumun geçmesi ile benim için zor dönem başladı. Ameliyat ağrıları. ilk ayağa kalkış tam bir işkenceydi. Çok zorlandım. Belki ilk adımımı atabilmek için ayağa kalktıktan sonra 5 dakika beklemişimdir. Sonrası yürümeye başladıkça biraz daha kolaylaştı. Ama hala ayağa kalkarken çok zorlanıyorum hemen doğrulamıyorum. Doğrulduktan sonra yürümek biraz daha kolay. Ama yataktan kalkmak çok zor. Sırt üstü yatabiliyorum yanızca. Kalkışı yandan yapmam gerekiği içinde dönmek epey bir zamanımı alıyor. Canımda yanıyor tabiki. Ama oğullarım
gelince herşey çok güzel olacak.Darısı hepinzin başına inşallah
