Bi dag basina gidip icimden geldigi gibi bagirmak istiyorum. sanki icim dopdolu... kelimeler oylesine biriktii sarfettigim butun cumleler anlamsiz, hissttiklerimi anlatmakta yetersiz geliyo. Ruyalardan medet umar oldum, bekliyorumm bekliyorumm bekliyorummm. Bazen biseyi boylesine buyuk bir umut ve arzuyla beklemek bile guzel geliyo. Hayirlisi Rabbimden!
hepimiz boyle bosluklara dusuyoruz zaman zaman.
aslinda mesgul olmak, baska seylerle ilgilenmek iyi geliyor bana. bir de iyi dusunmeye calisiyorum hep.
burada okudugum pek cok kisiyi de acayip kıskanıyorum, cunku calisiyorum ve aksamlari eve yorgun geliyorum, yapilacak isler oluyor. zaman su gibi akıp gidiyor. O kadar cok yapilacak sey var ki hayatta, grafik tasarimi ogrenmek, italyancayi bitirip fransizca ogrenmeye baslamak, indirdigim bir suru e-book'u okumak, terasimda kalaslardan bank yapmak, marul tohumlarini ekmek, omuzlari payetli bluz almak, kirmizi oje surmek, sabahlari kosuya gidip eve gelince sicak yatakta kestirmek. . Yapacak hep cok seyim var, ama gunler geciyor, her gun birseyleri daha erteliyorum.
Bu arada doktora sabahtan gidip, en once beni almasi icin icimden dua edip, kosa kosa kimseye farkettirmeden ise geliyorum.
istedigim 2 asilama, sonrasinda tup bebekti. ama henuz 1 asilama bile yaptiramadim.
herhalde bu ay da yaptiramiyorum, cunku doktora esimdeki likefikasyondan bahsedince, dur seni arkadasima yonlendirecegim dedi bir tup bebek merkezine, o adama da gittim ama bana hic guven vermedi. zaten yeni bastan muayene ol, kan tahlili, hersey sacma geliyor; kimse kimsenin tahliline guvenmiyor; hep en son yapilan, en guncel bilgi gerekli. ama benim de bu adami gozum tutmadi iste.
c.tesi tekrar kendi doktoruma gidip, o adami gozum tutmadi diyecegim. ne olursa olsun 2 kez bana asilama yapmasini isteyecegim. Cunku teorik olarak yaptiklari sey ayni. Ingiliz ve amerikan interfilite sayfalarina goz atıyorum, verilen ilaclar, onerilen tedaviler aynı. Yaptiklari seyleri hepimiz biliyoruz artik. Her doktor bize yardimci olmak icin calisiyor, cunku bizim basarimiz, onlarin basarisi demek. Tabi ki sizin mizaciniza uygun, sizin kesenize uygun birisi olmali, ama surekli doktor degistirenleri anlayamiyorum.
bu arada yeni bir borca giriyorum, bir sure sıkısık olacagim. belki bu kez doktor, tedavi masraflarini oderken zorlanacagim. ama kafam karisikken, cok takmiyorken olacakmis gibi hissediyorum.
hersey olasilik aslinda, bizlerin cok etkisi yok, kendimizi kandiriyoruz bir bakima. Kabul edelim ki bedenlerimiz degisen dunyaya uyum sagliyor, kadinin gorevi artik cocuk dogurmak degil, bu nedenle gec kalip 30'lu yaslarda cocuk arayisina giriyoruz. 15'inde evlenip hemen gebe kalma hikayeleri modern hayatimizda yasanmiyor artik. Hayatimizda bir suru yapay sey var, soludugumuz bir suru zehirli gaz. Belki dogustan anomalim var, tuplerimde tuycuk yok, olabilir. Hersey olabilir. Ve bu olasi nedenlerde benim ve esimin hemen hemen hic sucu yok. Once kendimizi arindiralim bu sorumluymusuz hissinden. Bedenlerimizi gebe kalmamak icin zorlayan bizlerdik, yasantimizdi. Simdi biraz iteklemek gerekli iste bu tedavi yontemleriyle. Bundan cok garip birsey yok. Yapabilenler nasil yapiyor, oluyor iste. Bir aciklamasi yok. En azindan gunumuz tibbi bizde neyin sorun oldugunu bulamiyor, veya sip diye bulamiyor. Ama pek cogumuz boyle.Ben de hemen bugun ve hatta su an gebe kalmak istiyorum, adetimi gorunce cok buyuk hayal kirikligina ugruyorum. Ama bir yandan kendime kiziyorum.Isin puf noktasi, okula giderken tasidigim devasa kalkulus kitabimi otobuste oturarak yolculuk eden insanlarin nazikce tasima tekliflerine sevinmek. Ama 2-3 gun birileri kitaplarimi tasimayi teklif etti diye 4. gun kimse tasinmadiginda icinden homurdanmamak, iyi seylere iyilikleri nedeniyle minnettar kalip, bugun sirtladigim kitaplar yuzunden sikayet etmemek, evden cikarken o kitabi tasiyacagimi biliyordum cunku.
Cocuguma hamile kaldigim an dunyanin en mutlu insani olayim, cunku bir mucize gerceklesecek. Olmadiginda ise siradan hayatim devam ediyor, uzulecek birsey yok. Hayatimdan birsey calinmis degil, sadece eklenmemis durumda. Hepimize sabir dilemekten baska birsey gelmiyor elimizden.
Ayrica mutlaka kendi kanimdan canimdan olsun da demiyorum. Bir cocugu benim cocugum olmasa da sevebilecek bir kalbim var. Artik devlet koruyucu aileligi, evlat edinmeyi kolaylastirmis durumda. Doktorum diyor, kimlerin cocugu oluyor, sizin de olur diye. Sıhhatimiz ve imkanimiz olduktan sonra hersey olur, olacak.
Ama calismasam, haftanin belli gunleri yuvadaki cocuklari ziyaret eder, koruyucu ailelik icin de basvururdum, ama ne yazik ki haftasonlari yuvada gonullu calisilamiyor.
etrafinizda sizin de ilginizi cekecek bir suru sey vardir, ama yaparken zihince yorulacaginiz seyler olsun da, el calisirken kafada kurmayin. zihniniz de yorulsun, atalim kafalardan su olumsuz fikirleri.