20 Eylül sabahı yine ezanla uyanmıştım...Bu sabahın diğer sabahlarımdan farkı bambaşkaydı, oğluma kavuşacaktım
İçim içime sığmıyordu heyecandan...
Son hazırlıklarımızı kontrol ettik ve evden çıkmadan önce son kez sayfaya girmek istedim, 38 hafta boyunca birbirimize yarenlik ettiğimiz siz hamiş dostlarıma hoşçakalın demek istedim...Belki de heyecanımı sizlerle sessiz sedasız sabahın köründe içimden geldiğince paylaşmak istedim...
Saat 9:00 nihayet hastanedeydik...Son işlemler yapıldı ve odamıza geçtik...
Bir süre sonra hemşire geldi, lavman yapıldı hiç öyle korkulacak bişey değilmiş aksine doğumdan sonra çok rahat ettim
Daha sonra yatağıma yattım ve serum taktılar,, yatakta öylece bekliyordum..eşim yanımda oturuyordu...Beni güldürmeye çalışıyordu sürekli foto çekiyordu...İçten içe bir heyecanım vardı ona belli etmemeye çalıştığım ama onun ziyadesiyle farkında olduğu
Birden birinden mesaj geldi...Kim acaba,,tabi ki
camoka
Sonra hemen aradım ve bir süre konuştuk,,iyi gelmişti camoka kuşumla konuşmak
Saat 11:30 civarı odaya geldiler ve beni ameliyathaneye götürmek için hazırladılar...Odamızda son bir kaç foto çektiler ameliyathaneye gitmeden önce...Hamileliğin son anlarında son hatıralarımızdı...
Ve artık ameliyathanedeyim...Eşime siz biraz bekleyin biz hazırlıklarımızı yapalım sizi alacağız dediler...
İlk olarak ameliyat masasına oturttular ve ayaklarımın altına 3 basamaklı merdiven koydular, bir de yastık verdiler...yastığa sarılmamı ve kamburumu çıkarmamı söylediler...Anestezi uzm. bana adım adım her yaptığını anlatıyordu...İlk önce sırtıma soğuk soğuk bişey sürdü ardından hiç kımıldama ve derin bir nefes al dedi,, daha sonra belimin az yukarısında tam kemiğimin arasında ısırık gibi bişey hissettim hiç canım yanmadı ama ardından bana ıhh dedirtecek bir batma hissettim sanki kemiğime sert bişey batmıştı ama dayanılmaz bişe değildi sadece içim çekildi sanki,, ardından sırtıma doğru ilerleyen bir şey hissettim ve anestezi uzm. artık bitiyor sakın bozma katateri itiyorum dedi...veee son olarak bir sıcaklık yayılmaya başladı belimden başlayıp göğsüme kadar çıkıyordu sanki..Ardından anestezi uzm. doktoruma kombine hazır hocam dedi...Beni masaya yatırdılar şaka maka kesilecektim
Eşimi sordum şimdi gelecek dediler...Doktorum başucuma geldi...iyisin değilmi dedi ve iyi olduğumu söyledim...
Nihayet eşim yanıma gelmişti, o an daha bir rahatladım... olup bitenleri hissedebiliyordum ama olumsuz hiçbişey hissetmiyordum..Ameliyathanedeki ortam beni hiç tedirgin etmiyordu,,eşim başucuma oturduğunda ona başladılar mı dedim...
yoo daha başlamadı dedi...ama ben hissediyordum karnımda bi hareketlenme vardı sanki...ayy dedim bir an sonra yukarı kaçtı dedi doktorum ve ardından iki göğsümün tam ortasından aşağı bişey çekildiğini hissettim sanki kalbimin ortasından çekiyorlardı
işte o an anladım oğlum çıkıyordu
üstelik karnımdan değil sanki kalbimden geliyordu annesinin koynuna
Ben bunları hissederken bir anda bir ağlama ve benim pamuk oğlum doğmuştu
eşim ayağa kalktı ve bakmaya gitti..Çıktığı gibi çiş yapmaya başlamıştı oğlum
3 kere çiş yapmış onu temizlerken hemşireler ve birde çocuk doktoru muayene ederken
Babası ile ilk buluşmasında bol bol fotoğraf çektirmiş oğlum
Bi kaç dakika sonra nihayet benim koynumdaydı oğlum, çok şükür iyiydi ve ben onun kokusunu içime çekmeye doyamıyordum
O an ameliyat umrumda bile değildi,,oğluma kavuşmuştum, onu öptüm sonra resim çektirdik babamızla beraber herşey çok güzeldi
Bu hayatta bir insanı başka hiçbirşey bu kadar mutlu edemezdi bu artık bizde anlamıştık...Eşime o an yavrumuz koynumuzdayken söylediğim şey ikinciyi ne zaman yapıyoruz oldu
Allahıma hamdolsun ki artık yavrumuz kollarımızdaydı...
Daha sonra bebeğimizi aşısı ve bakımı için götüreceklerini söylediler...Ameliyatım hala devam ediyordu ve eşime sende git dedim...Aklım oğlumdaydı bir an önce beni odama götürselerde oğluma kavuşsam diyordum..Ameliyathanede ki rahat ortamdan olsa gerek o an hiç sıkılmadım...Daha sonra önümdeki örtüyü indirdiler ve doktorum başucuma geldi...Bi sorun yok değilmi dedi...Çok güzel geçti dedii...Tşk ederim hocam dedim..Gerçekten ona güvenmekle ne kadar doğru bir şey yaptığımı bir kez daha anlamış oldum...Sağolsun beni hayal kırıklığına uğratmadı..
Ve artıkk odamdaydımm..Hemşireler yatağa yattığımda serumumu falan taktılar ve geceliğimi giydirdiler...Bana oğlun anne diye ağlıyor diyerek gülmeye başladılar..Eşime baktım doğru söylüyorlar anneci olmuş senin bu oğlun dedi
Sonra benim minnik paşam odamıza geldi onu emzirmeye başladım
Kollarımdaydı yavrumm
Yine
camoka ile bir konuşma faslı yaptık ve günün özetini geçtik
Sonrasında rahat geçti saat 8 civarı biraz ağrım başladı ve omuzumdaki kataterin ucundan çıtçıtı açarak epiduralden ağrı kesici verdiler...Gece 22:30 da yürümeye kaldırdılar...Sağolsun doktorum 3 kez yanıma uğradı hiç yanlız bırakmadı..Sonrasında zaten sondam çıkmıştı ve wc ihtiyaçlarıma hep kendim kalktım yatmak hiç cazip gelmedi
Oğlumlada hep kendim ilgilendim...O gece altını bile kendim bezledim
Çok şükür ağrım sızım da yoktu...Ertesi gün sabah doktorum kontrole geldiğinde kahvaltı getirmelerini söyledi ve normal kahvaltı yapınca daha da bi canlandım
Doktorum beni yanıltmamıştı ve doğumumla alakalı aklımda ağrı, sızı, acı dolu saatler hiç olmamıştı...Doğumumla alakalı aklımda hep güzel anılarım vardı...
Nihayet 22 Eylül sabahı evimize gidiyorduk son kontrolum yapıldı doktorum flaster taktı ve evde de duş alabileceğimi söyledi,,sonrasında oğlumuzunda son kontrolü yapıldı ve 2 kişi girdiğimiz hastaneden 3 kişi çıkıyorduk
Ve artık biz üç kişilik bir aileydik
Önce Rabbimin sonra eşimin bana en büyük armağanıydı canım oğlum
İyi ki doğurmuşum seni anneciğim