sabah sabah kayınvalidem nedeni ile ağlıyorum
kızlar size anlatayım, ben mi duygusallık yapıyorum..bunların bir komşusu vardı bunun bebeği olacağında defalarca birlikte çarşıya çıktılar, bebeğin odasını hazırladılar hatta kız başka şehirde oturuyor, k.validem bi ara kız hastalandığında gidip çocuğuna bakmayı bile teklif etti. Bize gelecekler diye anlaşmışken önceki haftalarda hastayım deyip sonra onlara bebek görmeye gittiğini öğrendim. Sonraki hafta işim var dedi, bize gelmek istemedi sonra dediği işine gitmediğini öğrendik.Bir kere eşim şehir dışına çıkmıştı, benim yanımda kalmasını rica etti bu aynı kızla bebek kınası için alışverişe çıkacağını gelemeyeceğini söylemişti. Eşim de kızıp "gelme" demişti.Sonra zorla geldi ama bir ton söylendi. Geçen hafta görümcemle geldiler bize, bu hafta beraber kahvaltıya çıkacağız sonra alışverişe gideceğiz diye anlaşmıştık. Sabahın köründe aradı, uzak bir akrabaları vefat etmiş de ona gidecekmiş, e yarın gidelim deyince de yarın da başka bir komşuları var daha yakın zamana kadar küslerdi onun için alışverişe çıkacaklarmış! Geldiğinde dünyanın nazını yapıyor, hep alttan alıyorum ama yinede sürekli başkalarına tercih ediliyorum. Benim kırılacağımı hiç düşünmüyor mu acaba,bu kaç oldu..Eşim ağladığımı görünce arayıp "bu kaçıncı oldu, senin oğlun benim başkasını tercih ediyorsun" diye azarladı. Ama ben biliyorum aslen onu değil beni istemiyor. Ben kayınvalideme hiç bir saygısızlık yapmadım bugüne kadar, hiç kırmadım(en azından benim bildiğim), zaten her dediğine peki diyorum. Ama hiç bir zaman da onun kafasındaki gibi, misal görümcem ya da o birlikte alışverişe çıktığı kızlar gibi olmadım. Misal onlar şımarıklık yapar bir şeyin süslüsünü isterler ben işlevli olsun isterim. Düğüne, giyinip süslenmeye bayılırlar. Tamam ben de giyiniyorum, makyaj yapıyorum ama bunu konu yapmam. Hiçbiri okumamış, doğru düzgün çalışmıyorlar. Günlere fln gidiyorlar bense çalışıyorum ve işim hayatımın büyük bir kısmını kaplıyor. Ya nasıl anlatayım bi farklılık var işte, ben öyle fıkır fıkır bi insan sayılmam vs. herhalde öyle bir gelin tercih ederdi. Mümkünse göçmen olan, okumamış,çalışmayan,günlere giden,evini pespembe döşeyen,giyinip süslenmeyi hayatının merkezine koyan...Sorsan öyle demez ama sanki öyle gibi. Bilemiyorum..Çok doldum,bi yorum yapın kızlar
Ben amniyosentez olduktan sonra annemde kaldım, bir kere bile arayıp sormadılar.. Eve döndüm, kayınvalidem başkasına geçmiş olsuna gitti bana hiç gelmedi hatta yanımda eşim aradı, eşim dedi anne istersen bir vereyim de konuş diye telefonda iyi misin diyip geçti.. Sonraki günlerde hiç gelmediler.. kızları da öyle ne zaman ki ben tavır yaptım o zaman ne oldu ki? diye söylendiler ben hamile olduğum için alınganlık yapmışım.. Ben daha yeni evliyken bile kayınvalidem ameliyat olduğunda hastanede yanında ben kaldım ayıptır söylemesi altının temizliğine kadar yaptım, geldi evinde de baktım, her bayram hamileliğimde dahil evinde misafirlerini ben ağırlarım, her zaman söyler kızlarımdan çok gelinimi görüyorum diye..
Ben onun etrafında ki eş dost akraba kızları da dahil herkese göre daha farklıyım eğitim, iş vs.. Ama hiç fark etmiyor canım..
Hatta alttan alırım gereksiz cevap vermem yakın davranırım.. Hepsi dibimde bir gün bile nasılsın ihtiyacın var mı demezler.. Evimin temizliğine bile annem karşıdan gelir yardım eder.. Bebekle ilgili ne bir plan ne bir alış veriş hiç bir şey görmedim..
Benim annemse herşeyi ben alayım derdinde ama ben izin vermiyorum.. Doğmadan birşey yapılmazmış..
Bu tür söylemlere eşimde kapılır bizim aramız açılır başka da kimseye birşey olmaz..
Arada lafınıda sokar rahatlar ben güler geçerim.. Evet ben de senin gibi şımarık hayatta yaşadığıyla ilgili bile bir fikri olmayan insanların daha çok kıymet gördüğünü gördüm, üzüldüm..
Ben şu sıkışık günlerimizde neyi nasıl yaparım diye listeler yapar araştırırım onlar arkamdan gülüp dalga geçerler..
Benim bir arkadaşım var evlendikten sonra kayınvalidesini evine bile almadı ama şimdi gördüğü ilgiyi ben hiç görmedim..
İyilik yap denize at demişler.. Helal olsun diyorum..
Ama istesemde soğan cücüğü kadar aklı olmayan ama ayrı bir havada yaşayan insanlar gibi olamıyorum..
Talepkar değilim, cıtamı çok aşağıda tuttum galiba şimdi acısını çekiyorum..
Yazdıklarını okuyunca aynı şeyleri hisseden biri olarak anladım seni.. Ama hiç bir zaman o cücükler gibi olamayacaksın bunu unutma.. O yüzden ağlamak yerine sevdiğin birini al yanına çık alışverişine.. Çünkü böyle tipler kendilerine bağımlı olunmasından ayrı bir haz duyuyorlar.. Hiç kimseyi bulamadın mı kendin git araştır bul al hazırla.. Emin ol seninle paralel olamayan birinin yardımı seni daha da zora sokacaktır, beklentilerini sıfırla başının çaresine bak derim..
Hamileliğim hayatımın en büyük dersi oldu bana eşim de dahil herkesi çok daha iyi tanıdım.. Tek başımayım gocunmuyorum
Kimseyi yargılamıyorum ama artık ben de taviz vermek taraftarı değilim..
Çok eskiden biri bana nasihat etmişti dinlememiştim;
Nezaketle, aptallık arasında ince bir cizgi vardır sakın geçme! Ben geçmişim, sadece iyi biri olmak yetmiyor acı çekiyorsun..
Sen iyiysen herkes iyi..
Ben de sana moral mi verdim fırsat bulmuşken kısmen de olsa içimi mi döktüm bilmiyorum..
daha dur bebek dogunca o damarlar catliyacak gibi oluyor nerdeyse cok fena oluyorlar
