2013 Kasım Annelerinin Doğum Hikayeleri:))

filiz86 .!.:

2013 Kasım annişleri topiğimizi açalım.Hayırlı uğurlu olur İnşallah
Güzel güzel hıkayelerimiz olur inşallah ... vaktınde zamanında saglıkla alırız kucagımıza inşallah erken dogumlarımız olmaz :18:

Güzel doğum hikayeleri paylaşmak dileğiyle...

Hikayelerimizi yazarken şöyle yazarsak iyi olur..
Bebeğin Adı:
Doğum Günü ve Saati:
Bebeğin Boyu ve Kilosu:
doğum Şekli:
Kaçıncı Haftada Doğduğu:

Genişletmek için tıkla...

KibritciKiz .!.:

topiğimizde ilk doğum yapan ben değilim ama hikayemi kısaca ilk ben yazayım :)

çok zor oldu oğlumla kavuşmamız..anlatmak kolay ama gerçekten zor oldu.....
hamile kalmam ,hamileliğim ve doğumum anlatsam roman olur dedirtir :)
ben sadece doğumumu anlatayım...

29. haftada kasılmalarım başladı hafif hafif.. Dr. önemli değil ,olur bu haftalarda dedi ama normal değildi..
giderek artan kasılmaları ilaçla durdurmaya çalıştılar..durmadı ama azaldı..bense daha 4 aylık hamileyken gördüğüm rüyamdan erken geleceğini biliyodum oğlumun :) her rüyamı hatırlamam ama hatırladığım rüyalarım çıkar mutlaka..
bir gün 5 dak. da bir olmaya başladı ..apar topar Dr.a gittik..evet doğum sancı başlamıştı 5 dak. da bir 120yi bulan sancılarım vardı..ciğer geliştiriciler yapıldı..açıklığa ve rahim boyuna bakıldı..herşey normaldi eve yolladı bizi dr..
akşam kıpır kıpır olan oğlum hareket etmemeye başladı..uykumdan tekmeleriyle uyandıran oğlum durmuştu birden..tekrar gittik Dr.a kalp atışı normal ama oynama yok dedi..hast.ye yatışım apıldı..4 gün 6 saatte bir nstye bağlandım..yok oynamıyodu oğlum..
ultrasonda herşey normalken hareket etmiyordu.bi sabah artık alışkanlıktan hemşire nst yi bağlarken ben uyumaya devam ettim..gözlerim kapalı oğlumun kalp atışlarını dinliyodum....birden kesildi ses.. bekledim elimle yerini değiştirdim nst kemerinin yok ses yok.. fırladım yataktan kalp atışı 80e düşmüş nst de kopuk kopuk çizgiler..dr. geldi bebekte sıkıntı var riske atamam dedi..ben ağlamaktan başka bişey yapamadım tabi..aç kal belki bu gün almam ama sen hazırlıklı ol dedi dr..
akşam 4 e kadar oğlumu sevdim karnımda oda son bi şansını mı denedi nedir oynamaya başladı :)
16 :00 ameliyathaneye alındım ..ağlaya ağlaya bekledim dr.u..spinal anestezi yapıldı (iğrenç ama anesteziye göre daha kolay bi yöntem) hemşireler Dr.lar hepsi başımda beni teselli ediyolardı..tabi ben kimseyi duymuyodum .
dr. ağrı hissetmeyecksin ama baskı hissedecksin korkma dedi..oğlumu çıkardıklarını hissettim..henüz doğum pozisyonu almadığından halen inmemişti oğlum ..kaburgalarımın altından aldılar resmen :)

ve o ince ses :) kısa bir süre ağladı oğlum ..sümüklerim aka aka oğlumu gösterin bana diye konuşabildim sonunda:)
boncuk boncuk iki göz gördüm yeşil örtünün içinde ..dünyaya bedel bi bakış..

güzel oğlum erkenden dünyaya geldi..küvözde sıkıntılı günler geçirdik..halen küvözde ama daha iyi hamdolsun..
ne lohusa yatağım ,ne lohusa depresyonum ,bebek şekerlerimiz hiçbişeyim olmadı :) olsun oğlum iyi olsun hepsi hikaye..

Allah isteyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin..benim oğluma da sağlıklı uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

KibritciKiz .!.:

topiğimizde ilk doğum yapan ben değilim ama hikayemi kısaca ilk ben yazayım :)

çok zor oldu oğlumla kavuşmamız..anlatmak kolay ama gerçekten zor oldu.....
hamile kalmam ,hamileliğim ve doğumum anlatsam roman olur dedirtir :)
ben sadece doğumumu anlatayım...

29. haftada kasılmalarım başladı hafif hafif.. Dr. önemli değil ,olur bu haftalarda dedi ama normal değildi..
giderek artan kasılmaları ilaçla durdurmaya çalıştılar..durmadı ama azaldı..bense daha 4 aylık hamileyken gördüğüm rüyamdan erken geleceğini biliyodum oğlumun :) her rüyamı hatırlamam ama hatırladığım rüyalarım çıkar mutlaka..
bir gün 5 dak. da bir olmaya başladı ..apar topar Dr.a gittik..evet doğum sancı başlamıştı 5 dak. da bir 120yi bulan sancılarım vardı..ciğer geliştiriciler yapıldı..açıklığa ve rahim boyuna bakıldı..herşey normaldi eve yolladı bizi dr..
akşam kıpır kıpır olan oğlum hareket etmemeye başladı..uykumdan tekmeleriyle uyandıran oğlum durmuştu birden..tekrar gittik Dr.a kalp atışı normal ama oynama yok dedi..hast.ye yatışım apıldı..4 gün 6 saatte bir nstye bağlandım..yok oynamıyodu oğlum..
ultrasonda herşey normalken hareket etmiyordu.bi sabah artık alışkanlıktan hemşire nst yi bağlarken ben uyumaya devam ettim..gözlerim kapalı oğlumun kalp atışlarını dinliyodum....birden kesildi ses.. bekledim elimle yerini değiştirdim nst kemerinin yok ses yok.. fırladım yataktan kalp atışı 80e düşmüş nst de kopuk kopuk çizgiler..dr. geldi bebekte sıkıntı var riske atamam dedi..ben ağlamaktan başka bişey yapamadım tabi..aç kal belki bu gün almam ama sen hazırlıklı ol dedi dr..
akşam 4 e kadar oğlumu sevdim karnımda oda son bi şansını mı denedi nedir oynamaya başladı :)
16 :00 ameliyathaneye alındım ..ağlaya ağlaya bekledim dr.u..spinal anestezi yapıldı (iğrenç ama anesteziye göre daha kolay bi yöntem) hemşireler Dr.lar hepsi başımda beni teselli ediyolardı..tabi ben kimseyi duymuyodum .
dr. ağrı hissetmeyecksin ama baskı hissedecksin korkma dedi..oğlumu çıkardıklarını hissettim..henüz doğum pozisyonu almadığından halen inmemişti oğlum ..kaburgalarımın altından aldılar resmen :)

ve o ince ses :) kısa bir süre ağladı oğlum ..sümüklerim aka aka oğlumu gösterin bana diye konuşabildim sonunda:)
boncuk boncuk iki göz gördüm yeşil örtünün içinde ..dünyaya bedel bi bakış..

güzel oğlum erkenden dünyaya geldi..küvözde sıkıntılı günler geçirdik..halen küvözde ama daha iyi hamdolsun..
ne lohusa yatağım ,ne lohusa depresyonum ,bebek şekerlerimiz hiçbişeyim olmadı :) olsun oğlum iyi olsun hepsi hikaye..

Allah isteyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin..benim oğluma da sağlıklı uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

KibritciKiz .!.:

topiğimizde ilk doğum yapan ben değilim ama hikayemi kısaca ilk ben yazayım :)

çok zor oldu oğlumla kavuşmamız..anlatmak kolay ama gerçekten zor oldu.....
hamile kalmam ,hamileliğim ve doğumum anlatsam roman olur dedirtir :)
ben sadece doğumumu anlatayım...

29. haftada kasılmalarım başladı hafif hafif.. Dr. önemli değil ,olur bu haftalarda dedi ama normal değildi..
giderek artan kasılmaları ilaçla durdurmaya çalıştılar..durmadı ama azaldı..bense daha 4 aylık hamileyken gördüğüm rüyamdan erken geleceğini biliyodum oğlumun :) her rüyamı hatırlamam ama hatırladığım rüyalarım çıkar mutlaka..
bir gün 5 dak. da bir olmaya başladı ..apar topar Dr.a gittik..evet doğum sancı başlamıştı 5 dak. da bir 120yi bulan sancılarım vardı..ciğer geliştiriciler yapıldı..açıklığa ve rahim boyuna bakıldı..herşey normaldi eve yolladı bizi dr..
akşam kıpır kıpır olan oğlum hareket etmemeye başladı..uykumdan tekmeleriyle uyandıran oğlum durmuştu birden..tekrar gittik Dr.a kalp atışı normal ama oynama yok dedi..hast.ye yatışım apıldı..4 gün 6 saatte bir nstye bağlandım..yok oynamıyodu oğlum..
ultrasonda herşey normalken hareket etmiyordu.bi sabah artık alışkanlıktan hemşire nst yi bağlarken ben uyumaya devam ettim..gözlerim kapalı oğlumun kalp atışlarını dinliyodum....birden kesildi ses.. bekledim elimle yerini değiştirdim nst kemerinin yok ses yok.. fırladım yataktan kalp atışı 80e düşmüş nst de kopuk kopuk çizgiler..dr. geldi bebekte sıkıntı var riske atamam dedi..ben ağlamaktan başka bişey yapamadım tabi..aç kal belki bu gün almam ama sen hazırlıklı ol dedi dr..
akşam 4 e kadar oğlumu sevdim karnımda oda son bi şansını mı denedi nedir oynamaya başladı :)
16 :00 ameliyathaneye alındım ..ağlaya ağlaya bekledim dr.u..spinal anestezi yapıldı (iğrenç ama anesteziye göre daha kolay bi yöntem) hemşireler Dr.lar hepsi başımda beni teselli ediyolardı..tabi ben kimseyi duymuyodum .
dr. ağrı hissetmeyecksin ama baskı hissedecksin korkma dedi..oğlumu çıkardıklarını hissettim..henüz doğum pozisyonu almadığından halen inmemişti oğlum ..kaburgalarımın altından aldılar resmen :)

ve o ince ses :) kısa bir süre ağladı oğlum ..sümüklerim aka aka oğlumu gösterin bana diye konuşabildim sonunda:)
boncuk boncuk iki göz gördüm yeşil örtünün içinde ..dünyaya bedel bi bakış..

güzel oğlum erkenden dünyaya geldi..küvözde sıkıntılı günler geçirdik..halen küvözde ama daha iyi hamdolsun..
ne lohusa yatağım ,ne lohusa depresyonum ,bebek şekerlerimiz hiçbişeyim olmadı :) olsun oğlum iyi olsun hepsi hikaye..

Allah isteyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin..benim oğluma da sağlıklı uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

KibritciKiz .!.:

topiğimizde ilk doğum yapan ben değilim ama hikayemi kısaca ilk ben yazayım :)

çok zor oldu oğlumla kavuşmamız..anlatmak kolay ama gerçekten zor oldu.....
hamile kalmam ,hamileliğim ve doğumum anlatsam roman olur dedirtir :)
ben sadece doğumumu anlatayım...

29. haftada kasılmalarım başladı hafif hafif.. Dr. önemli değil ,olur bu haftalarda dedi ama normal değildi..
giderek artan kasılmaları ilaçla durdurmaya çalıştılar..durmadı ama azaldı..bense daha 4 aylık hamileyken gördüğüm rüyamdan erken geleceğini biliyodum oğlumun :) her rüyamı hatırlamam ama hatırladığım rüyalarım çıkar mutlaka..
bir gün 5 dak. da bir olmaya başladı ..apar topar Dr.a gittik..evet doğum sancı başlamıştı 5 dak. da bir 120yi bulan sancılarım vardı..ciğer geliştiriciler yapıldı..açıklığa ve rahim boyuna bakıldı..herşey normaldi eve yolladı bizi dr..
akşam kıpır kıpır olan oğlum hareket etmemeye başladı..uykumdan tekmeleriyle uyandıran oğlum durmuştu birden..tekrar gittik Dr.a kalp atışı normal ama oynama yok dedi..hast.ye yatışım apıldı..4 gün 6 saatte bir nstye bağlandım..yok oynamıyodu oğlum..
ultrasonda herşey normalken hareket etmiyordu.bi sabah artık alışkanlıktan hemşire nst yi bağlarken ben uyumaya devam ettim..gözlerim kapalı oğlumun kalp atışlarını dinliyodum....birden kesildi ses.. bekledim elimle yerini değiştirdim nst kemerinin yok ses yok.. fırladım yataktan kalp atışı 80e düşmüş nst de kopuk kopuk çizgiler..dr. geldi bebekte sıkıntı var riske atamam dedi..ben ağlamaktan başka bişey yapamadım tabi..aç kal belki bu gün almam ama sen hazırlıklı ol dedi dr..
akşam 4 e kadar oğlumu sevdim karnımda oda son bi şansını mı denedi nedir oynamaya başladı :)
16 :00 ameliyathaneye alındım ..ağlaya ağlaya bekledim dr.u..spinal anestezi yapıldı (iğrenç ama anesteziye göre daha kolay bi yöntem) hemşireler Dr.lar hepsi başımda beni teselli ediyolardı..tabi ben kimseyi duymuyodum .
dr. ağrı hissetmeyecksin ama baskı hissedecksin korkma dedi..oğlumu çıkardıklarını hissettim..henüz doğum pozisyonu almadığından halen inmemişti oğlum ..kaburgalarımın altından aldılar resmen :)

ve o ince ses :) kısa bir süre ağladı oğlum ..sümüklerim aka aka oğlumu gösterin bana diye konuşabildim sonunda:)
boncuk boncuk iki göz gördüm yeşil örtünün içinde ..dünyaya bedel bi bakış..

güzel oğlum erkenden dünyaya geldi..küvözde sıkıntılı günler geçirdik..halen küvözde ama daha iyi hamdolsun..
ne lohusa yatağım ,ne lohusa depresyonum ,bebek şekerlerimiz hiçbişeyim olmadı :) olsun oğlum iyi olsun hepsi hikaye..

Allah isteyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin..benim oğluma da sağlıklı uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

KibritciKiz .!.:

topiğimizde ilk doğum yapan ben değilim ama hikayemi kısaca ilk ben yazayım :)

çok zor oldu oğlumla kavuşmamız..anlatmak kolay ama gerçekten zor oldu.....
hamile kalmam ,hamileliğim ve doğumum anlatsam roman olur dedirtir :)
ben sadece doğumumu anlatayım...

29. haftada kasılmalarım başladı hafif hafif.. Dr. önemli değil ,olur bu haftalarda dedi ama normal değildi..
giderek artan kasılmaları ilaçla durdurmaya çalıştılar..durmadı ama azaldı..bense daha 4 aylık hamileyken gördüğüm rüyamdan erken geleceğini biliyodum oğlumun :) her rüyamı hatırlamam ama hatırladığım rüyalarım çıkar mutlaka..
bir gün 5 dak. da bir olmaya başladı ..apar topar Dr.a gittik..evet doğum sancı başlamıştı 5 dak. da bir 120yi bulan sancılarım vardı..ciğer geliştiriciler yapıldı..açıklığa ve rahim boyuna bakıldı..herşey normaldi eve yolladı bizi dr..
akşam kıpır kıpır olan oğlum hareket etmemeye başladı..uykumdan tekmeleriyle uyandıran oğlum durmuştu birden..tekrar gittik Dr.a kalp atışı normal ama oynama yok dedi..hast.ye yatışım apıldı..4 gün 6 saatte bir nstye bağlandım..yok oynamıyodu oğlum..
ultrasonda herşey normalken hareket etmiyordu.bi sabah artık alışkanlıktan hemşire nst yi bağlarken ben uyumaya devam ettim..gözlerim kapalı oğlumun kalp atışlarını dinliyodum....birden kesildi ses.. bekledim elimle yerini değiştirdim nst kemerinin yok ses yok.. fırladım yataktan kalp atışı 80e düşmüş nst de kopuk kopuk çizgiler..dr. geldi bebekte sıkıntı var riske atamam dedi..ben ağlamaktan başka bişey yapamadım tabi..aç kal belki bu gün almam ama sen hazırlıklı ol dedi dr..
akşam 4 e kadar oğlumu sevdim karnımda oda son bi şansını mı denedi nedir oynamaya başladı :)
16 :00 ameliyathaneye alındım ..ağlaya ağlaya bekledim dr.u..spinal anestezi yapıldı (iğrenç ama anesteziye göre daha kolay bi yöntem) hemşireler Dr.lar hepsi başımda beni teselli ediyolardı..tabi ben kimseyi duymuyodum .
dr. ağrı hissetmeyecksin ama baskı hissedecksin korkma dedi..oğlumu çıkardıklarını hissettim..henüz doğum pozisyonu almadığından halen inmemişti oğlum ..kaburgalarımın altından aldılar resmen :)

ve o ince ses :) kısa bir süre ağladı oğlum ..sümüklerim aka aka oğlumu gösterin bana diye konuşabildim sonunda:)
boncuk boncuk iki göz gördüm yeşil örtünün içinde ..dünyaya bedel bi bakış..

güzel oğlum erkenden dünyaya geldi..küvözde sıkıntılı günler geçirdik..halen küvözde ama daha iyi hamdolsun..
ne lohusa yatağım ,ne lohusa depresyonum ,bebek şekerlerimiz hiçbişeyim olmadı :) olsun oğlum iyi olsun hepsi hikaye..

Allah isteyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin..benim oğluma da sağlıklı uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

trnaysgl .!.:

Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5


Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı

Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın

Genişletmek için tıkla...

trnaysgl .!.:

Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5


Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı

Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın

Genişletmek için tıkla...

trnaysgl .!.:

Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5


Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı

Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın

Genişletmek için tıkla...