ALLAHIM hayırlısıyla kucağına almayı nasip etsin inş.. :)
ALLAHIM hayırlısıyla kucağına almayı nasip etsin inş.. :)Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5
Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı
Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın
Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5
Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı
Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın
Canım benim inşallah en kısa zamanda kavuşursun Damla'na... İyi ki sezaryen olmuşsun, riske atmamışsın güzel yavrunu. Allah analı babalı büyütsün inşallah.
işyerinn kameralarını kimsenin izlememesi için dua edecem çünkü biraz önceki erken doğum ve sizinkinden sonra iyice gözyaşımı ve burnumu durduramıyorum. allahım sağ salim sizi kavuştursun.. allah ayırmasın canım..benimde anlattığın gibi kasılmalarım erken başladı bana magnezyum arada unuttuğum için böyle oluyor diyorlar. kasılmalarım, peynir kıvamında akıntım, aşağıya inanılmaz baskı, gece uykusuzluklar, terlemeler, kramplar, sadece kananmam yok şuanda inş. da olmaz.. dediğin gibi allah kimseye bu korkuyu yaşşatmasın,allah yardımcınız olsun ve tüm hamile olan canlıların yardımcısı olsun..
Insallah en kisa zamanda kavusursunuz ve bu sizi son korkutmasi olur. Allah uzun saglikli bir ömür nasip etsin insaallah
Rabbim tez vakitte sağlıkla kavuşmanı nasip etsin inşallah kızına canım. Allah'ın izniyle zor kısmını atlatmışsın, bundan sonra bayram olur inşallah kızınla senin için. Amin
ALLAHIM hayırlısıyla kucağına almayı nasip etsin inş.. :)
damla'mızz topiğimizin ilk gözağrı aceleci bebeğiinşallah çok yakında alırsın kucağına güzel kızını çok duygulandım okurken her doğum hikayesi beni duygulandırıyor ama seninki bi başka canım..
Allahım sana ve bebeğine sağlık ve uzun ömürler versinn.. Hayırlı bir evlat olsun İnşallahhhh
Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5
Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı
Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın
Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5
Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı
Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın
ayşegülcüm en kısa zamanda kızına damlana kavuşursun canımm ağlayarak okudum hikayeni gerçektençok etkilendim
Bebeğimin Adı: DAMLA
Doğum Günü Ve Saatı: 22.08.2013 14:50
Bebeğimin Kılosu Ve Boyu: 1000 37cm
Doğum Şekli: Sezeryan
Doğdugu Hafta: 27+5
Kızımın sabredememesı üzerine kasım annesı olamadım ama yınede hikayemı bende yazmak istedım. O kadar zor gunlerin ve zorlu tedavı surecını ardından hamıle oldugumu ögrenmıştım dunyalar bızım olmuştu ve çok guzel giden bı hamılelık dönemım oldu hiç bulantım , agrım yemeklere karsı isteksizliğim olamadan geçirdim 27. haftaya kadar 21 agustosta hafıften gıren kasılmalarım basladı tabı ben onun kasılma oldugunun farkında degılım kızım karnımın bı tarafına toplanıyo agrı gırıyo sonra gecıyo böyle öglenden akşam üstüne kadar devam ettı ben doktorumu aradım amelıyatta oldugu için ulaşamadım sonra akşam ustu saat 6 gıbı ulaşabıldım gel hemen dedı kendı hastanede yokmuş ama ebelerın oldugunu soyledı bız hemen hastaneye gıttık benı nstye soktular 40 dk falan bekledıler bende sancı çıkmadı sonucu doktorumda bılgısayarından takıp ettı bışey yok dendı ebeler bebek buyudugu için artık karnına sıgmıyodur ondan böyle oluyodur dedı neyse eve geldık ama benım agrım devam edıyodu sabah tekrardan gıdecektık doktora eve gelınce benım akıntım basladı şu yumurta akı denen akıntıdan ama baya yogundu işte o benım nışanımmış ben bılemedım ama içim huzursuzdu ya kanda gelırse dıye ve benım akıntım cogaldı oturmaya calıştım oturamadım rahimde bi doluluk oldu sık lavaboya gıtmeye basladım sabaha karsı 5 te baktıgımda akıntıyla beraber kan gördum ben sıkdıkce normal kana döndu hemen eşimle annemi alıp hastaneye gittik yolda aradım hastaneyı ama sureklı karnımı yoklayarak kızımın hareketlerını hıssetmeye calışarak gıttık benı kapıda beklıyolarmış ebeler nstye falan bagladılar sancım 74 cıktı doktrum geldı alttan muayene ettı ve surat ifadesı gözumun önunden hiç gitmiyo ne oldugunu sordugumda erken dogum yada düşük olabılecegını söyledı o an öldüm sankı bebegımı kaybedecegımı düşündüm 5 santım acılmam olmuş ben aglamaya başladım hemen durdurmak için ilaçlar ciğer geliştirici iğneler yaptılar ve bıze kuvez aramaya başladılar dogumu yaptırıp bebegı göndermek zor oldugundan benı ambulansla uşak medıcal parka sevkettıler annem babam ve kardesım arabayla önden benı karsılamak için gittiler sonra bı sure sonra ben ambulansa bındırıp yola cıktı esımde ambulansın arkasında annemler bızden önce yetışmek için hızlı gıderlerken kaza yapmışlar çok şükür ki burunları dahı kanamadan kurtulmuşlar ambulans onlarıı görunce yavaşlamış ama bana bellı etmedıler 2 saatlık yoldan sonra hastaneye geldık kapıları acılınca herkes karsımdaydı benı hemen doktorun odasına göturduler doktr bır baktı 7 santım olmuş acılmam her an suyun gelebılır dedı ama bende sancı yok denecek kadar az hissedıyordum doktor normal mı sezeryanmı istıyorsun dıye sordu kızımı rıske atmamak için sezeryan istedım ve benı hazırladılar herkesı arkamda gözu yaslı bırakarak gırdım kızımı kaybetme korkusuyla amelıyathaneye gırdım ve hemen belımden iğne yaparak uyuşşturdular kestıklerını falan herşeyı hıssedıyordum ve kızımın aglama sesını duydum bana gösterdıler minicikti yavrum hemen göturduler o anı hiç unutamam sonra dıktıler yapıştırldılar benı odama cıkardılar herkes asansorun kapısında benı karsıladı ama herkesın gözu kıp kırmızıydı 3gun hastanede yattım benı taburcu ettıler o gunden berı kzım küvezde ve melegımın hasretını çekıyorum inş. az kaldı yakında evımıze gelecek dokunabılecegım kokusunu içime cekebılecegım gunumuz gelecek hayatımın en zor gunlerını gecırdır bunada şükür kı allahım kızımı ve ailemı bana bagışladı
Allahım kımseye böyle evladını kaybetme korkusu yaşatmasın hepimizin evlatlarını bagışlasın uzun ömürler versın
rabbim tüm isteyenlere bu duyguyu yaşatsın ..şifa bekleyen miniklere de şifa versin ..oğlumu da sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?