- 7 Ekim 2011
- 3.843
- 1.045
- 248
canım testi yaptırmadan sonucunu bilemeyiz...stres yapma Rabbim neyi uygun gördüyse razı olacağız.hadi cesaretini topla bizde meraktayız.ALLAH C.C gönlünün muradını versin canım
Henuz gtmedim tip merkzne aslnda kndi tedavi oldgum yere gdicektim esimle ama uzak oldgu icin yaknda bi yere gdicm , cok krkyrm cok endiseliym ruyalar gordum sabaha kadar , sabah namaznda kalkamadimsmdi kalktm kuran okudm birz ama negtf gormktenmidr ne hayal bole edemiyorm lutfen cok dua edin arkdaslar
Arkadaşlarım, dün doktora gittik. Keseyi ve kalp atışını görme umuduyla.
Kese göründü ama içinde embriyo seçilmiyor. 6 haftayı doldurmuş gebelik olmasına rağmen 5 haftalık görünümü var. embriyal kutup gibi bir şey söyledi doktor, görünmesi gerekirken görünmüyormuş.
1 hafta bekleyelim bir daha bakalım dedi. Eğer bir gelişme olmazsa sorun var demektir dedi. Hatta aynen şöyle dedi: ben seni şimdi kürtaj etsem, aklımız kalır acaba bir hafta sonra gelişme olur muydu diye. O yüzden bekleyelim, gerekirse haftaya müdahale edelim. Tabii o günden önce kanaman olursa daha erken görüşmemiz gerekecek.
Söylediklerinin yarısını duydum, yarısını duymadım. Duyduklarımın da çoğunu anlamadım.
Daha önce hiç karşılaşmadığım kavramlarla bu son haftalarda tanıştım: Dış gebelik, biyokimyasal gebelik, boş gebelik, missed abortion. Şansıma boş gebelik düştü.
Meğer normal bir hamilelik geçirip bebeğini kucağına almak ne kadar mucizevi, büyük bir olaymış.
Hep konuşuyoruz ya sürpriz bir şekilde hamile kalıp bunu sonradan fark etmek, sevinmek ne güzel olurdu diye. İşte ben şimdi 10. Ya da 12. Gününde test yaptırıp pozitif sonuç alan, olması gereken günde olması gereken şeyle karşılaşıp sağlıklı bir hamilelik ve doğum geçiren herkese çok imreniyorum. Hatta inanmazsınız belki, test günü 0 sonuç alıp yoluna devam edenlere bile çok imreniyorum. 20 Aralıkta beta hcg 0 sonucunu alsaydım çok üzülürdüm ama ilaçları bırakır ve şimdiye çoktan normal hayatıma dönmüş olurdum. Bir sonraki denememi planlardım. Şimdi bebeğim kendisi mi düşecek, kürtajla mı alınacak yoksa gelişim geriliği mi var diye düşünüyorum Yakınlarıma nasıl anlatacağım, kürtaj olmam gerekirse nasıl toparlanacağım diye düşünüyorum.
Bana yine bekle dedi, sabır dedi. İlaçlara devam dedi. Kolum kanadım kırıldı, beni sizden başkası anlamayacak biliyorum. Planlamadan 2 kere üst üste doğum yapan kuzenim bana dur bakalım canım daha birinci denemen dedi. Daha bir sürü eş dost farkında olmadan canımı çok yaktı.
Moralinizi bozmak hiç istemezdim, size güzel haberlerle gelmeyi ummuştum. Dünden beri sürekli ağlıyorum, aklımı kaçırmak üzereyim. Akşam üstü 1,5 saat kadar uyumuşum. Sonra bir daha uyuyamadım. Dudağımın altında kocaman bir şey çıktı, dudağım şişti yamuldu. Ağzım yüzüm çarpıldı üzüntüden ya Sabah işe gelmemek için istifa etmeyi bile düşündüm. Ama tıpış tıpış geldim, şimdi insanlara neyim olduğunu anlatamıyorum. Eşim tevekkülle karşıladı, gece her zamanki saatinde mışıl mışıl uyudu. Onun gibi olmayı çok isterdim ama artık gerçekten kontrolümü kaybettim.
Beni bırakacaksa bir an önce gitsin istiyorum, böyle yaşamaya dayanamıyorum. Hamile gibi özen göster, ilaç kullan, kendine bak ama hamileyim diyeme, bebeğinin seni nasıl bırakacağını izle. Ben bu kadar güçlü değilim
canım testi yaptırmadan sonucunu bilemeyiz...stres yapma Rabbim neyi uygun gördüyse razı olacağız.hadi cesaretini topla bizde meraktayız.ALLAH C.C gönlünün muradını versin canım
Arkadaşlarım, dün doktora gittik. Keseyi ve kalp atışını görme umuduyla.
Kese göründü ama içinde embriyo seçilmiyor. 6 haftayı doldurmuş gebelik olmasına rağmen 5 haftalık görünümü var. embriyal kutup gibi bir şey söyledi doktor, görünmesi gerekirken görünmüyormuş.
1 hafta bekleyelim bir daha bakalım dedi. Eğer bir gelişme olmazsa sorun var demektir dedi. Hatta aynen şöyle dedi: ben seni şimdi kürtaj etsem, aklımız kalır acaba bir hafta sonra gelişme olur muydu diye. O yüzden bekleyelim, gerekirse haftaya müdahale edelim. Tabii o günden önce kanaman olursa daha erken görüşmemiz gerekecek.
Söylediklerinin yarısını duydum, yarısını duymadım. Duyduklarımın da çoğunu anlamadım.
Daha önce hiç karşılaşmadığım kavramlarla bu son haftalarda tanıştım: Dış gebelik, biyokimyasal gebelik, boş gebelik, missed abortion. Şansıma boş gebelik düştü.
Meğer normal bir hamilelik geçirip bebeğini kucağına almak ne kadar mucizevi, büyük bir olaymış.
Hep konuşuyoruz ya sürpriz bir şekilde hamile kalıp bunu sonradan fark etmek, sevinmek ne güzel olurdu diye. İşte ben şimdi 10. Ya da 12. Gününde test yaptırıp pozitif sonuç alan, olması gereken günde olması gereken şeyle karşılaşıp sağlıklı bir hamilelik ve doğum geçiren herkese çok imreniyorum. Hatta inanmazsınız belki, test günü 0 sonuç alıp yoluna devam edenlere bile çok imreniyorum. 20 Aralıkta beta hcg 0 sonucunu alsaydım çok üzülürdüm ama ilaçları bırakır ve şimdiye çoktan normal hayatıma dönmüş olurdum. Bir sonraki denememi planlardım. Şimdi bebeğim kendisi mi düşecek, kürtajla mı alınacak yoksa gelişim geriliği mi var diye düşünüyorum Yakınlarıma nasıl anlatacağım, kürtaj olmam gerekirse nasıl toparlanacağım diye düşünüyorum.
Bana yine bekle dedi, sabır dedi. İlaçlara devam dedi. Kolum kanadım kırıldı, beni sizden başkası anlamayacak biliyorum. Planlamadan 2 kere üst üste doğum yapan kuzenim bana dur bakalım canım daha birinci denemen dedi. Daha bir sürü eş dost farkında olmadan canımı çok yaktı.
Moralinizi bozmak hiç istemezdim, size güzel haberlerle gelmeyi ummuştum. Dünden beri sürekli ağlıyorum, aklımı kaçırmak üzereyim. Akşam üstü 1,5 saat kadar uyumuşum. Sonra bir daha uyuyamadım. Dudağımın altında kocaman bir şey çıktı, dudağım şişti yamuldu. Ağzım yüzüm çarpıldı üzüntüden ya Sabah işe gelmemek için istifa etmeyi bile düşündüm. Ama tıpış tıpış geldim, şimdi insanlara neyim olduğunu anlatamıyorum. Eşim tevekkülle karşıladı, gece her zamanki saatinde mışıl mışıl uyudu. Onun gibi olmayı çok isterdim ama artık gerçekten kontrolümü kaybettim.
Beni bırakacaksa bir an önce gitsin istiyorum, böyle yaşamaya dayanamıyorum. Hamile gibi özen göster, ilaç kullan, kendine bak ama hamileyim diyeme, bebeğinin seni nasıl bırakacağını izle. Ben bu kadar güçlü değilim
Oyle de ilk defa kanda test yapicam icin daha heycanliyim bide onceleri adet gecikince idrar testi yapiodm , smdi tup bebek yptrdn onun sonucnu alcm umarim yuksek yuksek degerler gorurm
Arkadaşlarım, dün doktora gittik. Keseyi ve kalp atışını görme umuduyla.
Kese göründü ama içinde embriyo seçilmiyor. 6 haftayı doldurmuş gebelik olmasına rağmen 5 haftalık görünümü var. embriyal kutup gibi bir şey söyledi doktor, görünmesi gerekirken görünmüyormuş.
1 hafta bekleyelim bir daha bakalım dedi. Eğer bir gelişme olmazsa sorun var demektir dedi. Hatta aynen şöyle dedi: ben seni şimdi kürtaj etsem, aklımız kalır acaba bir hafta sonra gelişme olur muydu diye. O yüzden bekleyelim, gerekirse haftaya müdahale edelim. Tabii o günden önce kanaman olursa daha erken görüşmemiz gerekecek.
Söylediklerinin yarısını duydum, yarısını duymadım. Duyduklarımın da çoğunu anlamadım.
Daha önce hiç karşılaşmadığım kavramlarla bu son haftalarda tanıştım: Dış gebelik, biyokimyasal gebelik, boş gebelik, missed abortion. Şansıma boş gebelik düştü.
Meğer normal bir hamilelik geçirip bebeğini kucağına almak ne kadar mucizevi, büyük bir olaymış.
Hep konuşuyoruz ya sürpriz bir şekilde hamile kalıp bunu sonradan fark etmek, sevinmek ne güzel olurdu diye. İşte ben şimdi 10. Ya da 12. Gününde test yaptırıp pozitif sonuç alan, olması gereken günde olması gereken şeyle karşılaşıp sağlıklı bir hamilelik ve doğum geçiren herkese çok imreniyorum. Hatta inanmazsınız belki, test günü 0 sonuç alıp yoluna devam edenlere bile çok imreniyorum. 20 Aralıkta beta hcg 0 sonucunu alsaydım çok üzülürdüm ama ilaçları bırakır ve şimdiye çoktan normal hayatıma dönmüş olurdum. Bir sonraki denememi planlardım. Şimdi bebeğim kendisi mi düşecek, kürtajla mı alınacak yoksa gelişim geriliği mi var diye düşünüyorum Yakınlarıma nasıl anlatacağım, kürtaj olmam gerekirse nasıl toparlanacağım diye düşünüyorum.
Bana yine bekle dedi, sabır dedi. İlaçlara devam dedi. Kolum kanadım kırıldı, beni sizden başkası anlamayacak biliyorum. Planlamadan 2 kere üst üste doğum yapan kuzenim bana dur bakalım canım daha birinci denemen dedi. Daha bir sürü eş dost farkında olmadan canımı çok yaktı.
Moralinizi bozmak hiç istemezdim, size güzel haberlerle gelmeyi ummuştum. Dünden beri sürekli ağlıyorum, aklımı kaçırmak üzereyim. Akşam üstü 1,5 saat kadar uyumuşum. Sonra bir daha uyuyamadım. Dudağımın altında kocaman bir şey çıktı, dudağım şişti yamuldu. Ağzım yüzüm çarpıldı üzüntüden ya Sabah işe gelmemek için istifa etmeyi bile düşündüm. Ama tıpış tıpış geldim, şimdi insanlara neyim olduğunu anlatamıyorum. Eşim tevekkülle karşıladı, gece her zamanki saatinde mışıl mışıl uyudu. Onun gibi olmayı çok isterdim ama artık gerçekten kontrolümü kaybettim.
Beni bırakacaksa bir an önce gitsin istiyorum, böyle yaşamaya dayanamıyorum. Hamile gibi özen göster, ilaç kullan, kendine bak ama hamileyim diyeme, bebeğinin seni nasıl bırakacağını izle. Ben bu kadar güçlü değilim
Arkadaşlarım, dün doktora gittik. Keseyi ve kalp atışını görme umuduyla.
Kese göründü ama içinde embriyo seçilmiyor. 6 haftayı doldurmuş gebelik olmasına rağmen 5 haftalık görünümü var. embriyal kutup gibi bir şey söyledi doktor, görünmesi gerekirken görünmüyormuş.
1 hafta bekleyelim bir daha bakalım dedi. Eğer bir gelişme olmazsa sorun var demektir dedi. Hatta aynen şöyle dedi: ben seni şimdi kürtaj etsem, aklımız kalır acaba bir hafta sonra gelişme olur muydu diye. O yüzden bekleyelim, gerekirse haftaya müdahale edelim. Tabii o günden önce kanaman olursa daha erken görüşmemiz gerekecek.
Söylediklerinin yarısını duydum, yarısını duymadım. Duyduklarımın da çoğunu anlamadım.
Daha önce hiç karşılaşmadığım kavramlarla bu son haftalarda tanıştım: Dış gebelik, biyokimyasal gebelik, boş gebelik, missed abortion. Şansıma boş gebelik düştü.
Meğer normal bir hamilelik geçirip bebeğini kucağına almak ne kadar mucizevi, büyük bir olaymış.
Hep konuşuyoruz ya sürpriz bir şekilde hamile kalıp bunu sonradan fark etmek, sevinmek ne güzel olurdu diye. İşte ben şimdi 10. Ya da 12. Gününde test yaptırıp pozitif sonuç alan, olması gereken günde olması gereken şeyle karşılaşıp sağlıklı bir hamilelik ve doğum geçiren herkese çok imreniyorum. Hatta inanmazsınız belki, test günü 0 sonuç alıp yoluna devam edenlere bile çok imreniyorum. 20 Aralıkta beta hcg 0 sonucunu alsaydım çok üzülürdüm ama ilaçları bırakır ve şimdiye çoktan normal hayatıma dönmüş olurdum. Bir sonraki denememi planlardım. Şimdi bebeğim kendisi mi düşecek, kürtajla mı alınacak yoksa gelişim geriliği mi var diye düşünüyorum Yakınlarıma nasıl anlatacağım, kürtaj olmam gerekirse nasıl toparlanacağım diye düşünüyorum.
Bana yine bekle dedi, sabır dedi. İlaçlara devam dedi. Kolum kanadım kırıldı, beni sizden başkası anlamayacak biliyorum. Planlamadan 2 kere üst üste doğum yapan kuzenim bana dur bakalım canım daha birinci denemen dedi. Daha bir sürü eş dost farkında olmadan canımı çok yaktı.
Moralinizi bozmak hiç istemezdim, size güzel haberlerle gelmeyi ummuştum. Dünden beri sürekli ağlıyorum, aklımı kaçırmak üzereyim. Akşam üstü 1,5 saat kadar uyumuşum. Sonra bir daha uyuyamadım. Dudağımın altında kocaman bir şey çıktı, dudağım şişti yamuldu. Ağzım yüzüm çarpıldı üzüntüden ya Sabah işe gelmemek için istifa etmeyi bile düşündüm. Ama tıpış tıpış geldim, şimdi insanlara neyim olduğunu anlatamıyorum. Eşim tevekkülle karşıladı, gece her zamanki saatinde mışıl mışıl uyudu. Onun gibi olmayı çok isterdim ama artık gerçekten kontrolümü kaybettim.
Beni bırakacaksa bir an önce gitsin istiyorum, böyle yaşamaya dayanamıyorum. Hamile gibi özen göster, ilaç kullan, kendine bak ama hamileyim diyeme, bebeğinin seni nasıl bırakacağını izle. Ben bu kadar güçlü değilim
kızlar hepinizi çok seviyorum.... akşam gelemedim çünkü migrenim tuttu... bilgisayarı açamadım bile bütün gece yattım.... ama neden biliyor musunuz...
size müjdemmmm varrrr.. eşim hadi hazırlan bir daha deneyeceğiz, hastaneyi ara, program yapalım dedi... uçtum uçtum uçtum akşam... heyecandan da migrenim tuttu... affedilirim artık değil mi????
kızlar hepinizi çok seviyorum.... akşam gelemedim çünkü migrenim tuttu... bilgisayarı açamadım bile bütün gece yattım.... ama neden biliyor musunuz...
size müjdemmmm varrrr.. eşim hadi hazırlan bir daha deneyeceğiz, hastaneyi ara, program yapalım dedi... uçtum uçtum uçtum akşam... heyecandan da migrenim tuttu... affedilirim artık değil mi????
inşaALAH canım müjde vereceksin bize
kızlar bu gun transferden sonraki 8. Gunum ara ara kasık ağrılarim var cöook korkuyorum idrar testi alip yapsam cıkarmi acaba
Canim benim sende belirti varmi ya bende cok sık kasık ağrıları var surekli olsa dayanamamÇıkmaz canım moralinin bozulduğuyla kalırsın sakın yapma hepberaber sabrediyoruz bak benimde 7.günüm
Canim benim sende belirti varmi ya bende cok sık kasık ağrıları var surekli olsa dayanamam
Benimde kasık ağrılarım var ama ben onlar takmıyorum canım kendini çok dinleme Allah hayırlısını versin kanama görmeden hiçbişey seni korkutmasın
Canım benim çok çok geçmiş olsun seni çok iyi anlıyorum kendim adıma sözün bittiği yerdeyim benimde 2. tüp bebiğimde aynısı başıma geldi senin için bir teselli olurmu bilmiyorum ama benimki 2 hafta geriden gidiyordu o zaman doktorum bana fark 1 hafta olsa kapanma şansı daha fazla demişti şimdi düşünüyorum bende o zaman gebelik tarihine göre gittiğimde 6 haftalıktı ve biz keseyi hiç görememiştik doktorum şu an en azından kesemeyi görmeliydik demişti siz keseyi çok ŞÜKÜR görmüşsünüz İNŞALLAH RABBİM seni korktuğuna uğratmasın mucizesiyle seni sevindirsin İNŞALLAH ......Arkadaşlarım, dün doktora gittik. Keseyi ve kalp atışını görme umuduyla.
Kese göründü ama içinde embriyo seçilmiyor. 6 haftayı doldurmuş gebelik olmasına rağmen 5 haftalık görünümü var. embriyal kutup gibi bir şey söyledi doktor, görünmesi gerekirken görünmüyormuş.
1 hafta bekleyelim bir daha bakalım dedi. Eğer bir gelişme olmazsa sorun var demektir dedi. Hatta aynen şöyle dedi: ben seni şimdi kürtaj etsem, aklımız kalır acaba bir hafta sonra gelişme olur muydu diye. O yüzden bekleyelim, gerekirse haftaya müdahale edelim. Tabii o günden önce kanaman olursa daha erken görüşmemiz gerekecek.
Söylediklerinin yarısını duydum, yarısını duymadım. Duyduklarımın da çoğunu anlamadım.
Daha önce hiç karşılaşmadığım kavramlarla bu son haftalarda tanıştım: Dış gebelik, biyokimyasal gebelik, boş gebelik, missed abortion. Şansıma boş gebelik düştü.
Meğer normal bir hamilelik geçirip bebeğini kucağına almak ne kadar mucizevi, büyük bir olaymış.
Hep konuşuyoruz ya sürpriz bir şekilde hamile kalıp bunu sonradan fark etmek, sevinmek ne güzel olurdu diye. İşte ben şimdi 10. Ya da 12. Gününde test yaptırıp pozitif sonuç alan, olması gereken günde olması gereken şeyle karşılaşıp sağlıklı bir hamilelik ve doğum geçiren herkese çok imreniyorum. Hatta inanmazsınız belki, test günü 0 sonuç alıp yoluna devam edenlere bile çok imreniyorum. 20 Aralıkta beta hcg 0 sonucunu alsaydım çok üzülürdüm ama ilaçları bırakır ve şimdiye çoktan normal hayatıma dönmüş olurdum. Bir sonraki denememi planlardım. Şimdi bebeğim kendisi mi düşecek, kürtajla mı alınacak yoksa gelişim geriliği mi var diye düşünüyorum Yakınlarıma nasıl anlatacağım, kürtaj olmam gerekirse nasıl toparlanacağım diye düşünüyorum.
Bana yine bekle dedi, sabır dedi. İlaçlara devam dedi. Kolum kanadım kırıldı, beni sizden başkası anlamayacak biliyorum. Planlamadan 2 kere üst üste doğum yapan kuzenim bana dur bakalım canım daha birinci denemen dedi. Daha bir sürü eş dost farkında olmadan canımı çok yaktı.
Moralinizi bozmak hiç istemezdim, size güzel haberlerle gelmeyi ummuştum. Dünden beri sürekli ağlıyorum, aklımı kaçırmak üzereyim. Akşam üstü 1,5 saat kadar uyumuşum. Sonra bir daha uyuyamadım. Dudağımın altında kocaman bir şey çıktı, dudağım şişti yamuldu. Ağzım yüzüm çarpıldı üzüntüden ya Sabah işe gelmemek için istifa etmeyi bile düşündüm. Ama tıpış tıpış geldim, şimdi insanlara neyim olduğunu anlatamıyorum. Eşim tevekkülle karşıladı, gece her zamanki saatinde mışıl mışıl uyudu. Onun gibi olmayı çok isterdim ama artık gerçekten kontrolümü kaybettim.
Beni bırakacaksa bir an önce gitsin istiyorum, böyle yaşamaya dayanamıyorum. Hamile gibi özen göster, ilaç kullan, kendine bak ama hamileyim diyeme, bebeğinin seni nasıl bırakacağını izle. Ben bu kadar güçlü değilim
Arkadaşlarım, dün doktora gittik. Keseyi ve kalp atışını görme umuduyla.
Kese göründü ama içinde embriyo seçilmiyor. 6 haftayı doldurmuş gebelik olmasına rağmen 5 haftalık görünümü var. “embriyal kutup” gibi bir şey söyledi doktor, görünmesi gerekirken görünmüyormuş.
1 hafta bekleyelim bir daha bakalım dedi. Eğer bir gelişme olmazsa sorun var demektir dedi. Hatta aynen şöyle dedi: “ben seni şimdi kürtaj etsem, aklımız kalır acaba bir hafta sonra gelişme olur muydu diye. O yüzden bekleyelim, gerekirse haftaya müdahale edelim. Tabii o günden önce kanaman olursa daha erken görüşmemiz gerekecek.”
Söylediklerinin yarısını duydum, yarısını duymadım. Duyduklarımın da çoğunu anlamadım.
Daha önce hiç karşılaşmadığım kavramlarla bu son haftalarda tanıştım: Dış gebelik, biyokimyasal gebelik, boş gebelik, missed abortion. Şansıma boş gebelik düştü.
Meğer normal bir hamilelik geçirip bebeğini kucağına almak ne kadar mucizevi, büyük bir olaymış.
Hep konuşuyoruz ya sürpriz bir şekilde hamile kalıp bunu sonradan fark etmek, sevinmek ne güzel olurdu diye. İşte ben şimdi 10. Ya da 12. Gününde test yaptırıp pozitif sonuç alan, olması gereken günde olması gereken şeyle karşılaşıp sağlıklı bir hamilelik ve doğum geçiren herkese çok imreniyorum. Hatta inanmazsınız belki, test günü 0 sonuç alıp yoluna devam edenlere bile çok imreniyorum. 20 Aralıkta beta hcg 0 sonucunu alsaydım çok üzülürdüm ama ilaçları bırakır ve şimdiye çoktan normal hayatıma dönmüş olurdum. Bir sonraki denememi planlardım. Şimdi bebeğim kendisi mi düşecek, kürtajla mı alınacak yoksa gelişim geriliği mi var diye düşünüyorum… Yakınlarıma nasıl anlatacağım, kürtaj olmam gerekirse nasıl toparlanacağım diye düşünüyorum.
Bana yine bekle dedi, sabır dedi. İlaçlara devam dedi. Kolum kanadım kırıldı, beni sizden başkası anlamayacak biliyorum. Planlamadan 2 kere üst üste doğum yapan kuzenim bana “dur bakalım canım daha birinci denemen” dedi. Daha bir sürü eş dost farkında olmadan canımı çok yaktı.
Moralinizi bozmak hiç istemezdim, size güzel haberlerle gelmeyi ummuştum. Dünden beri sürekli ağlıyorum, aklımı kaçırmak üzereyim. Akşam üstü 1,5 saat kadar uyumuşum. Sonra bir daha uyuyamadım. Dudağımın altında kocaman bir şey çıktı, dudağım şişti yamuldu. Ağzım yüzüm çarpıldı üzüntüden ya… Sabah işe gelmemek için istifa etmeyi bile düşündüm. Ama tıpış tıpış geldim, şimdi insanlara neyim olduğunu anlatamıyorum. Eşim tevekkülle karşıladı, gece her zamanki saatinde mışıl mışıl uyudu. Onun gibi olmayı çok isterdim ama artık gerçekten kontrolümü kaybettim.
Beni bırakacaksa bir an önce gitsin istiyorum, böyle yaşamaya dayanamıyorum. Hamile gibi özen göster, ilaç kullan, kendine bak ama hamileyim diyeme, bebeğinin seni nasıl bırakacağını izle. Ben bu kadar güçlü değilim…
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?