Kahraman Bebek Cem Efendi, 4 temmuz sabah 09:00 da doğal doğumla dünyaya gözlerini açtı.
Güçlü ve ne istediğini bilen bir anne, destekçi bilinçli baba, doğal doğumu destekleyen harika bir doktor ve ben, bu mucizeyi beraber yaşadık.
Hikayeye fazla girmeden bu doğumdaki çok önemli noktaları sizinle paylaşmak istiyorum.
2 temmuz salı gecesi annenin suyunun gelmesiyle doğum süreci başladı. Anne paniğe kapılıp hastaneye koşmadı, doktoruyla konuşup geceyi evinde geçirdi.
Sabah yapılan kontrolde bebeğin suyunun yeterli, kalp atışlarının çok iyi olduğunu söyleyen doktorumuz, anneyi evine geri yolladı.
Doğumun yaklaşık on üçüncü saati...
Dün gece kasılmalar vardı ama artık yok.
Anne, baba akşam yemeklerini dışarıda yediler, panik olmadan normal hayatlarına devam ettiler ve gece yarısı evlerinde buluştuk.
Yani herkes sakin, bebeğin suyu geldi diye kimse panik değil, doğal süreç devam ediyor.
Artık ihtiyacımız olan tek şey doğum dalgalarının başlaması ve işe koyulduk. Masajlar, accupresure, aromaterapi, reflexoloji bildiğimiz ne varsa uyguladık.
Biz suni sancıdan önce, doğumu başlatmak için ilaç dışı yöntemleri denedik, elimizden geleni yaptık, anne rahatladı ve biraz uyuyalım dedik.
İşe yaramıştı doğum başladı. Tabi ben bu arada uyuyordum :))
Sabah 06:00 gibi gözlerimi annenin nefes sesleriyle açtım. Anne kasılmalar geldikçe evin içinde dolaşıyor, o saate kadar hafif hafif gelen kasılmalar şiddetlenmeye başlıyordu.
4 temmuz sabahı hastaneye gittiğimizde dalgalar çok düzenli gelmeye başlamıştı. İlk muayene 7-8 cm açıklık herşey harika, doktor bebeğin biraz yukarıda olduğunu söyleyince daha fazla ayakta, diz üstü, çömelme türü pozisyonlar kullandık.
Anne NST ye bağlanmadı, hastanede doğuma kadar geçen yaklaşık 2 saatlik süreçte, bebeğin kalp atışları üç ya da dört kere anne hangi pozisyondaysa o şekilde yatağa bağlanmadan dinlendi.
Aromaterapi yağlarını burada da kullandık, anne mide bulantısı için nane yağı kokladı.
Yaşasın masaj! Yaşasın nefes farkındalığı!
Doğacak olan bebek, çiftin ikinci bebekleri. İlki normal doğumla dünyaya gelmiş, baba tecrübeli ve ne yapacağını biliyor. Doğum sürecinin nasıl işlediğinin farkında, anneye destek...
Ne demiş İna May Gaskin;
“Eğer bir kadın, doğum yaparken tanrıça gibi görünmüyorsa, etrafındakilerden yeterince destek görmüyor demektir.”
İşte o Tanrıça, bizim anne :)
Güçlü, nefesine konsantre, kasılmalar sırasında bedeninin ihtiyacını dinleyen, içgüdülerini takipte, doğumun doğal akışına güvenen.
Odada geçirilen 2 saatin sonunda anne ıkınmaya hazır.
Doğumhaneye geçiyoruz, anne başkalarını değil bedenini dinliyor, ayakta doğurmayı tercih ediyor, spontan ıkınıyor.
Kimse ona "IKIN"diye bağırmıyor, ne yapacağını söylemiyor.
Anne ayakta, dikişsiz, sağlıkla bebeğini dünyaya getiriyor.
Bebek hemen anneye veriliyor.
İlk müdahaleler annenin kucağında yapılıyor. Bebek yıkanmıyor, anneden ayrılmıyor.
Odaya geçtikten sonra, bebeğin anneyi hemen emmesi beklenmiyor ama bebeğimiz cin gibi, etrafı seyrederken başlıyor annesini emmeye.
Kahvaltı, duş annemiz sağlıklı, rahat, mutlu...
Gün içindede taburcu olup evlerinin yolunu tutuyorlar.
***
Doğal doğuma tanık olmak, doğuran kadının gücünü hissetmek inanılmaz bir tecrübe, içimde kuşlar uçuyor, insanın hayata karşı bakışı değişiyor. Birde o bebeği doğuran kadının duygularını düşünün.