Kızlar sizinle birsey paylaşacağım, çünkü artık dayanmakta zorlanıyorum. Belki moral verirsiniz belki akıl, bilmiyorum ama çok yalnız hissediyorum. Benim sorunum esimle. Son zamanlarda o kadar agresif oldu ki, tanımamıyorum. Zaten pek sütten çıkmış ak kasık degildi ama bana kızımızı doğurduğum gunün ertesi gunü kızıp bağırdı.. Annemler yoktu o gün yanlizdik. Herseyi hazırlayıp gitmislerdi. Bizimki yedi icti hadi topla dedi. Dikislerimden dolayı, oturup kalkmam zor, yürümek zor, eğilmek acı veriyor, ya dünyalar güzeli bir prenses vermisim ona çok istediği şeyi. Daha bir gün olmuş. Neymiş efendim herkesin bir gorevi varmış mutfak benim isimmis. Madem öyle annemler gitmeseymis. Annem de rahatsız zaten, koluna biri girerek yürüyor. Ablam esinden izin alamadı. Sonuçta yemeği yapıp sofrayı kurup gittiler. Olay oldu. Bugün de ben bebeği emziriyorum, 4.5 yasında oğlum yatmak istemiyor, oyuncak oynuyor gürültü yapıyor falan, o da hasta ve ateşli aslında. Bana emzirmeyi bırak oğlanı sustur yatir sonra devam et diyor. Kendisi iPad oynuyor. Tv seyrediyor. Gece yattık, bu yaptığın haksızlık değil mı dedim diye kızdı. Açıköğretim onlisans okuyorum, son dönemim, dgs düşünüyorum. Ona da izin vermeyecekmiş. Egitim hayatımı bitirmismis. Bu bana yaptıkları. Oğluma da çok bağırıyor, hatta hirpaliyor. Kolundan tutup odanın dısına atıyor, üzerine de kapıyı çarpıyor. Cocuğun halini gördükçe dayanamıyorum artık. Ailesi ile konuşacağım. Hoş babası da boyleymis ama artık hatasını anlamış olmalı ki oğluna nasihat ediyor. Belki ise yarar. Aslında durumu psikologluk ama ?!
canım senin esin aynı benim enistem. kız kardesimede soylediğim sey hep aynı oluyor "evliyamısın?" cidden siz evliyamısınız?
bu kadar sabır gostermek zorunda degilsiniz. tepkilerinizi belli edin. yaptıkları bir esin değil yoldan gecen herhangi birinin bile yapmaması gereken seyler. bilmiyorum ya ben cok sabırsızım.
benim esimde bi havalarda bu aralar, ama agzının payını veriyorum haddini asınca. biz kole değiliz, hizmetci hic degiliz, yaptıgımız en kutsal sey: annelik. birazcık saygı hakkımız... Allah yardımcın olsun.
kızlar benim bu halim ne olucak bilmiyorum çok kötü hissediyorum kendimi
bu halime şükrediyorum ama bazen çok bunaldığım oluyo
sürekli hastayım artık eşime şuram buram ağrıyo demeye utanıyorum
hastalık hastasıda değilim çok tez değil canım aksine çok dayanıklıyım
safra kesemde taş var ameliyat olmam lazım bebeğimin biraz büyümesini bekliyorum
fakat öyle bi ağrı yapıyoki bazen dayanılcak gibi değil iliyorum resmen
midemde hala rahatsız mide ağrımda sırtıma vuruyo kalbime vuruyo
bazen yemeklereden sonra çok rahatsızlanıyorum nabzım çok hızlı atıyo ve kendimi çok kötü hissediyorum
belimde düzleşme var dün ani bi hareket yaptım dünden beri popom dışarı çıkık yürüyorum çok ağrıyo belim
kan pıhtılaşmam var hematoloğa gitmem lazım
alerjim var neye dokunsam alerji yapıyo
geçen kuaförde saçımı yıkadılar başımı koyduğum lavabo ensemi öyle şişirdiki 2 gün ağrıdı ve kaşındı
sezeryandan sonrada alerji oldum
her yerim şişti özellikle ayak altlarım ve ellerim
hem kabarıyo hem ağrıyo hemde yanıyo ve kaşınıyo
bebeğimi geceler boyu ağlayarak inliyerek emzirdim
sezeryanın acısını bile unuttum alerjilerimden 40 günün sonunda biraz rahatladım yine heryerimde çıkıyo ama ayak altlarımda çıkmıyo birkaç gündür şükür
eveet daha başka bişey varmı diyosunuzdur kesin
aslında dahasıda var ama çok sık yaşamadığım şeyler olduğu için yazmadım
ben bu halde ne yapim şaşırdım
bu durum beni çok bunaltıyo bazen istiyerek yaşamıyorumki bunları
hastayım demek istemiyorum artık ne diyim allah şifamı versin
bu sıkıntıların hiç birini kafama takmıyorum yanlış anlamayın sadece bazen üst üste gelmesinden bunalıyorum yoksa bu halimede şükür
canım ya kıyamam bende aynı durumdayım artık kendi kendimle dalga geciyorum. o kadar fazla sorunum varki dogumun getirdiklerinide uzerimden atamıyorum haliyle. kayınvalidemde hastalıgın bini bir para oldugu icin esim ne zaman rahatsız oldugumu soylesem "annemin aynısını nerden buldum" diyor sakayla. ama bende cekiniyorum artık soylenmeye. Allah sifa versin hepimize...
Kızlar kendimi çok kötü hissediyorum hiç destek çıkanım yok.
Bbeğim gazlı ve uyku problemimiz var.
Haliyle o uyumadığı için bende uykusuz kalıyorum ve ne zaman uyursa bende yatmak istiyorum
hem hala göğüslerim çok acıyor ve yorgunluğum var.
Hiçbir işimide yapamıyorum annem yapıyor sağolsun
ama oda sen o uyuduğunda uyursan hiç yapamazsın işlerini
ben gece siz uyurken yapardım herşeyimi falan deyince bende kendimi kötü hissettim.
sanki bana yardım ettiği için memnuniyetsiz gibi geldi
ve bende kendimi öyle deyince beceriksiz hissediyorum
ilk günlerden beri elimden geleni yapıyorum
gece hep tek ilgileniyorum bebeğimle çok şükür gelişimide çok iyi ama yinede bakamıyorsun deniyor
kendimi kötü hissediyorum moralim bozuldu ağladım
annem geldi ne oldu dedi
bende ağlıyordum siz küçükken nasıl büyüyeceksiniz diye dedi
bende olurmu ben beceriksizim siz herşeyin en iyisini yapıyorsunuz dedim
oda alındı artık karışmam hiçbirşeyde demem dedi çıktı gitti
ben şuan kendimi daha kötü hissediyorum
kızımda sürekli ağlıyor zaten ben ona yetemediğimi düşünürken eleştirilere katlanamıyorum kızımda ağladıkça yetemiyorum ona diye içim gidiyor
Birde bebeğimin gazı olduğundan bazen tokta olsa emmek istiyor emerkende ağlıyor eşimde her ağladığında mama verelim emerken ağlıyor yoruluyor diyor sütüm var çok şükür neden mama vereyim emzireyim diyorum yok yoruluyor mama verelim uyusun diyor onada sinirleniyorum.
Kızlar sizler ilk 20 günde evinizin her işini yapabilir duruma geldinizmi benmi çok beceriksizim ne zaman kimseye hitiyacım olamdan herşeyi yapabilicem
canım senin 20 gun olmus benim bir ay oldu, bebegime bile bakamıyorum. gecen hafta biraz kucagıma aldım diye dkislerim sisti.
annem bakıyo hem bana hem bebgime. ona mecburum, ama mecbur olmasam bile o benim annem ve ben essek kadar olsamda onun yavrusuyum. biz nasıl bebegimizin ustune titriyorsak onlarda bize hala aynı seyi hissediyorlar. annen konusunda cok fazla alıngan olma. evet biz lohusayız ama onlarda yaslı. anlayıslı olmak lazım. birde gercekten onlar kendi zamanlarında atom karınca gibi herseyin ustesinden gelirlermis, biz yapamıyoruz. bu konuda cok haklılar. ama bizim jenerasyon boyle napalım, elimizden gelse bizde yaparız. ben anneme hep oyle diyorum "çürük nesiliz biz". sen annene darılma bence, yine ondan baska kimsemiz yok cunku. endiselenme de bebegin bakımı icin. Rabbim herseyi hal yoluna koyar merak etme:)