canım iyi o bebek durumuyomuş öyle, benimki hep ama hep yerlerde, bizimki de koltuk üstünü görmüyo... sürekli kucakta da durmaz oturup da durmaz yani, mümkün değil, arabada bile zor zaptediyorum evle arasındaki farkı anlamıyo her yere ulaşmak gezinmek istiyo... evim sıcak ama soğuk olsaydı da yere bişeyler serer yine bırakırdım... zaten küçücük ev gezsin dolaşsın yavrucum...yasaklı yerleri biliyo benimki bile bile inadına gidiyo, ben de hep peşindeyim napayım... tabi ki izin vermiyorum ama hiç gezmesin dolaşmasın diye de kucağa koltuğa hapsetmiyorum... kimse kızmasın özgüveni yüksek olsun diye herşeyi karıştırmasına izin verilen çocuklar gerçekten arsız oluyo etrafımda çok örnek var her zaman heryerde herkese karşı çekinmesiz oluyolar, yeni nesilde de çok var böyle çocuk, sırf anneler aman özgüvenleri gelişsin diye tamamen ama tamamen özgür bıraktıkları için, bazen de kolaylarına öyle geldiği için, son zamanlarda zaten yaramaz şımarık çocuğun adı da hiperaktif oldu :) çocuk yetiştirmek terbiye etmek gerçekten zor ve emek istiyo, ben mesela bşeyi almaması gerekiyosa vermiyorum o anlık ağlıyo, onu eline versem çabucak susacak biliyorum ama ben ona zaman ayırıp ilgisini başka bişeye çevirmeyi tercih ediyorum ya kucağım alıp sevmeyi ya oturup en sevdiği oyuncakla beraber oynamayı ya camdan baktırmayı falan, unutuyo o zaman, eşimse hemen veriyo ağlayınca hatta ağlamasın diye eline direkt onun daha istemediği yasak bişeyi verebiliyo, işte böyle şeylere kızıyorum, tek bi doğruyu öğrensin çocuk, bişey yasaksa yasaktır, bu sefer madem verilebiliyo bu diye benden de isteyecek...
canım herşey çok güzel görünüyo, nice güzel seneleri olsun güzel kızının...