Çok dertliyim çookk. 2 gün eşimle tartıştık biraz. dün de kv ve akrabaları iftara geldiler. zoraki davet ettirdiler kendilerini. eşime ben 4 aylık bebekle nasıl hazırlık yapıcam nası hizmet edicem dediysem de ikna edemedim. kv sabahtan damladı eve. ben kızımı emziriyorum uzaktan bizi izliyo. sütün var mı? yutkunuyo mu? çekince mi geliyo? akıyo mu? sonra ikna olmadı iyice yanaştı. yutkunma sesi geliyomu diye dinliyo. üstüne bi de bakıyım süt geliyo mu diyince benim tepem attı. yalan mı söylüyorum sütüm var işte olmasa bu çocuk aç durabilir mi dedim. sonrasındaki muhabbetleri de beni iyice strese soktu. eltimin 3 çocuğuna bakıyo. çok yaramazlar. en küçüğü de benim kızımla aynı zamanda doğdu. tutturdu bunu kimselere vermem buna da ben bakacam diyo. ben çok iyi tanıdığım bi bayan var ona vericem diyorum yok diyo. o çocukların arasında benim kızımın başına ne gelir Allah bilir. biriyle ilgilenirken diğeri çocuğa ne yapıyo haberi bile olmaz. bu arada çocukların büyüğü 3 yaşında. ortanca 1,5 küçük de 4 aylık.
akşama da iftara 22 kişi gelince ben iyice gerildim. evimin altı üstüne geldi. güya temizlik yapmıştım. kızım bi taraftan ağlıyo ben hem onu susturmaya çalışıyorum hem misafirlerin isteklerine koşuşturuyorum. ben gerildikçe kızım daha bi bağırıyo. ne kötü bi gündü Allahım. sonuç olarak benim üstümü ıslatacak kadar akan sütüm bugün kurudu sanki. kızım boş boş çekip ağlıyo. mamayı da ağzına almaz. bi damla uyku kalmadı. başım çatlıyo resmen. ev deseniz her yer alt üst olmuş. çok canım sıkılıyo yaaa