kızlar veda yazıma yaptığınız yorumları okudum hepiniz çok tatlısınız desteğinizi kalbimde hissediyorum, bazıları sitem etmiş veda ediyorum diye ama beni neyin beklediğini bilmediğimden veda dedim, zira o günden beri koşturuyoruz ve daha tedaviye başlamadık tedavi süresi içinde yazabilir miyim bilmiyorum zaten ne kadar süreceği de belli değil....
hastalığımın adı : invaziv duktal karsinom imiş
en yaygın olan meme kanseri türü, ama invaziv agresif, saldırgan, yayılımcı anlamına geliyor
yani tümör hızlı ilerliyor ve ciğere kemiklere sıçrama riski var, hızlı ilerlemesinin bir sebebi de hamile olmam yoğun hormon salınımı hastalığın 5 senede kat edeceği yolu 2 ayda kat etmesine sebep olmuş, tabii bunda yoğun stres ve üzüntünün de payı vardır diye düşünülüyor...
bazı genel cerrahlar " bu memeden sana hayır gelmez patlamaya hazır bir bomba, hemen kesip atılması lazım, yoksa sıçrar" dediler, çok üzüldüm mememi kaybedeceğime mi yanayım, hamilelikte genel anestezi alacağıma mı yoksa bebeği 32. haftada alacaklarına mı bilemedim. Cerrahlar bebeği düşünmüyor zaten kimisi alınmasından yana kimisi yaşarsa yaşar düşüncesinde "çocuğu değil önce kendi canını düşün" dediler ama işte o da bir can nasıl düşünmezsin ki...
ama sonra bize dediler ki "senin durumun çok komplike ve bu sorunla başa çıkabilecek 2 dr var biri prof. dr Abdullah İğci diğeri prof. dr. Mahmut Müslümanoğlu
İkisi ile de görüştük Abdullah hoca dedi ki "ameliyat sonra acil hemen bugün yarın kemoterapi alman lazım hiç vakit kaybetme başka da çaren yok, doğuma kadar 3-4 defa kemoterapi alırsın bebek 36-37. haftada alınır bir ay sonra tekrar kemoterapi, doğundan 3 ay sonra da ameliyat" dedi, ben sordum "bebeğe zarar vermez mi" diye, "olmaz, ol-maz"dedi,tabi Allah a emanet! bizi hemen bir onkoloji prof. gönderdi (Adnan Aydıner) o da hemen kemoterapiye başlayalım dedi, kemoterapileri Çapa Onkoloji de alacağım en iyisi orasıymış hocalar da zaten hep Çapa lı...
ben biraz rahatladım en azından hemen ameliyat masasına yatmayacak oluşum ve bebeğe gelişimi için biraz daha süre tanınması içime su serpti.
Ama hemen harekete geçmeden önce bir dr a daha gidelim dedik ve esas bana teşhis koyan hoca hanımın "hocamız" dediği Mahmut hocaya da gittik, adam öyle nam salmışki bizi Trabzondan doktor bulduk diye arayanlar onun ismini veriyor, metrobüste bir kız konuşmalarımıza şahit oldu "benim annem de ablam da kanser di Mahmut Bey iyileştirdi" dedi, en son kadın doğum doktorum "benim çok yakınım akciğer kanseri idi Mahmut Bey kurtardı, Mahmut Bey ne derse biz onu yapalım" diyince ben Mahmut Hoca da karar kıldım ve ona gittim ptesi
o da muayene etti dedi ki meme Mr ı çekilsin ne kadar yayılmış görelim ona göre konuşuruz ama kemoterapi ile başlar tümörü küçültür sonra alırız" dedi
yani iki hoca da aynı şeyleri söyleyince rahatladık. Arkadaşım var doktor Gazi Üniversitesinde o da dedi ki "son yurtdışı litaratürleri önce kemoterapiyi öneriyor tümörü hemen almak yerine" dedi. Kemoterapi ilaçları çok gelişmiş bebeğe zarar vermiyormuş sadece tümöre yapışıyorlarmış ama dozu ayarlamak çok önemli o yüzden en iyi onkologla çalışmak gerekiyor...
salı sabah 5 te ilaçlı meme MR ı çekildi, ilaçlı olmalıymış ilaç tümöre yapışıp daha parlak görünmesini sağlarmış ama ilaç biraz tehlikeli (dotarem) sanırım radyoaktifler içeriyormuş, bana bir kağıt imzalattılar "ilacın zararları anlatıldı, kabul ediyorum" diye. tabi beni telaş aldı, sabah 5 te girdik MR a 7 ye kadar sürdü önce meme sonra tüm kemikler tek tek çekildi ama ben öldüm öldüm dirildim tak tak küt küt tar tar... kabus gibi yüz üstü yattım kaç defa, kalbim küt küt bebeğim korktu küstü bana 1 gün hiç kıpırdamadı, bir de üstüne hastane de idrar yolları enfeksiyonu kaptım ne sancı ne sancı neyse doktoru aradık bir antibiyotik verdi şimdi iyiyim, evdeyim...
tüm sonuçlarım cuma günü çıkacak inşallah o zaman da yol haritamız belli olacak ve umuyorum hayatımız normale dönecek, kemoterapi zormuş bulantı iştahsızlık bağışıklık sisteminde zayıflık, saç dökülmesi yaparmış ve bebeğimi hiç emziremeyeceğim mamayla beslenecek yavrum sütümü keseceklermiş, ama sağ salim doğsun bu yaşadıklarımdan tedavilerden zarar görmeden dünyaya gözlerini açşın başka bir şey istemem, günahsız meleğim şimdiden annesinin hastalığından ruhsal durumundan etkileniyor, ne büyük haksızlık Ya Rabbim sabır ver bize kuvvet ver!
şimdilik böyle kızlar ara ara yazmaya çalışırım, sizlere de tavsiyem oranızda buranızda garip bir şey farkederseniz ihmal etmeyin hatta sadece ultrason çektirmeyin biyopsi yaptırın çünkü hailelik her şeyi hızlandırıyor, öpüyorum hepinizi, bunları paylaşmak benim için çok zor yazarken ağlıyorum ama dualarınızı eksik etmeyin, buna ihtiyacımız var...
bi an kendi mesajımı okuyorum sandım
aynen canım ya nerde zaralı şey var canım onu istiyo doymuyorum resmen
oh canım ne güz eşin seni elleriyle besliyo bende elimde her dk bişey eşime çok yiyorum dimi diyorum yok aşkım canın îstiyosa ye diyo ama adam artık yanımda yemek ismi sölemeye korkar oldu hemen canım istedi diyorum çünkü
