Kizlar selam, belki birilerine umut olur diye ben de basimdan gecenleri yazayim istedim. Cikolata kistim nedeniyle hamile kalamiyordum ve ilk tedavimde kaliteli 2 embriyo konulmasina ragmen hic tutmadi. 2. Dondurulmus denememde doktorum cok umutlanmamami, bunlarin kalitesinin ilki kadar iyi olmadigini soyledi. Ben de sonucta ameliyat olmaya da kendimi hazirlayarak surece basladim. %100 olacak diye dusunmedim hic, bi ihtimal olabilir dedim. Ilk transferimde huzursuzdum, cok su icmis acaip sikisik bi sekilde transfere girmistim. Bikac kisi haric kimseye soylememistim, ailem dahil. Transferden 2 gun sonra annem sehirdisindan geldiginde bile. Bisey anlamasin diye yemek filan ugrasip, kendimi de yormustum. Toksozplazmam negatif ciktigi icin, evin icinden cikmayan kedime dokunmayi birakmistim. Zavallicik nerdeyse yalvariyordu sevmem icin. Ictigim her cay,kahvede vicdan azabi duyuyordum. Ve test gunu 0i gordugumde yikildim, olamazdi.. Hersey yolunda gitmisti, simdi olmadiysa hic olmayacakti.. Cok agladim.. Ama toparladim, bikac ay sonra vucudum duzene girince dondurulmuslarimi aldim. Dedigim gibi bunda olasilik daha dusuktu, ama olsun deneyecektim. Herseyin zamani geldiginde olacagina inandim. Transferde daha akilli davranip, sikisma olayini abartmadim ve boyle huzurlu bi sekilde bebeklerimi aldim. Transferden sonra 1 saat kalkmadan durabildim :) Sevdigim, guvendigim, bana poztif enerji veren insanlarla tedavi surecimi paylastim. Kedimi sevmeyi birakmadim. Cayi kahveyi azalttim ama kontrolu abartmadim. Ilk 2-3 gun dinlendim sonra normal hayatima dondum. 2. Gunden itibaren hergun en az yarim saat yurudum. Bu yuruyuslerin cok iyi geldigine inaniyorum. Hem psikolojik hem fiziksel olarak. Buraya girip ara ara baktim. Zaman zaman okuduklarimdan gaza gelip, erken test yapma dusuncesi gecti aklimdan. Sonra kendimi tuttum, test gunune kadar yapmayacaktim. Cok kolaydi demeyecegim ama saplantili derecede buna da odaklanmaktan kacindim. Ve test gunu.. Esim en basindan beri ben ruyamda gordum olacak diyordu. Test sonucunu olumsuz gorup, ona soyleyen ben olmamak icin beraber bakalim dedim. Sonucu actigimda degere bakamiyordum ama bir satir yerine 6-7 satir yazi gorunce hemen degere baktim. 14. Gun 1350 cikmisti. Ciglik atip aglamaya basladim.. Degerlerden anlamayan esim, ne oldu niye agliyorsun deyip durdu. Sarildim ve cok iyi diyebildim aglarken.. 2 gun sonra degerim katlandi, cok sukur simdilik hersey yolunda. Biliyorum daha bu bi baslangic ama bi asamayi gectik. Devami da gelir umarim, kismetse.. Yolun basindakilere, negatif gorenlere onerim umut dolu olun. Tek odaginiz bu olmasin. Rahat olun, mumkun oldugunca.. Zamani geldiginde olacagina inanin.. Belirti vs aramayin, inanin hicbisey olmadi. Negatif tedavim de bu da ayniydi.. Hala bi belirti yok.. Belirti arayarak kafayi yiyor insan, cok iyi biliyorum ama bosunaymis anladim.. Herkesin bir gun yavrusuna kavusmasi dilegimle..
Sent from my iPad using Kadınlar Kulübü