Gelelim doğum hikayeme...:) 05.06.2015 Saat; 05:50
38+3 tük Kiii eşimle bir gün öncesinden köye Kayinvalidemlere gitmiştik temiz köy havası iyi gelir diye, nitekim iyi geldi, ertesi gün döndugumuzde 17:30 civarı nişanim geldi.. başta nişan mi emin olamadım..fakat kahverengi lekelenmem devam edince emin oldum.. sancılarım sadece sinek isitici gibiydi o esnada.. ilk doğum acemiliği olunca hastaneye gidelim dedik..
Baktılar ki açılmam 1 cmmis.. daha yolun uzun ,hele ki ilk gebelik ne zaman gelir bebek belli değil dediler eve gönderdiler...
Gece yatıp uyudum sabah 4 buçukta sancilarimin seviyesi bir tık artmış ve düzene girmişlerdi 5 ila 8 dakikada bir gelip yarım dakika sürüp gidiyorlardı...
Ben 5 dakikada bir gelince yine hastane yoluna düştüm...fakat sancinin açılmanin olması için en az 1 dakika sürmesi gerekiyormus..tekrar eve gittik :))
Aksam yine 17:00 sularında sancilarim değişiklik göstermeye başladı.. bir tık daha arttı.. artık inlemeye başlamıştım.. eşime bu ne kadar sürecek böyle demeye başlamıştim.. sancilarim artık 45 saniye sürüyor 5 dakikada bir geliyordu.. esim bu aşamada çok yardımcı oldu, sürekli masaj yapıyordu.. gece 2 ye kadar evde bu şekilde sanci çektim..artık sancilarim 3 dakikada bir 1 dakika süreliğine gelince ve dayanılmaz boyuta ulaşınca hadi gidelim dedik ve yola çıktık, yolda suyum geldi, hastanede açılmami kontrol ettiler ki 3 cmmis... Çok sukur 3 saatte 8 cme ulaştı.. ama o 3 saat ömrümden ömür gitti..o kadar canim yanıyordu ki çok yorgun düştüm çığlık atmaktan , annemi de dövmüşum azcik :))
Sanci aralarında hep bir ayık bir baygindim... O 3 saat oyle geçti, ve sonunda doğumhaneye alındım... 2 ikinmada yaparsın dedi ebe , hamd olsun 3 ikinmada 10 dakikada doğdu kizim Zülal... 2.900 ,48 cm ...
İçimden çıktığında inanamadim... Gözlerini açmış bakiniyordu yavrum, Yüzüne gözüne baktım.. getirip göğsüme yatirdilar inanılmaz bir duyguydu.. :))
O esnada bana dikiş atılıyordu...iç dikişim hayli var ,dışta da en fazla 6 dir..
Ben dikis atılırken hissettim ve o da acı verdi :) ama geçti gitti elhamdülillah... Şu anda dikişlerimden dolayı hala popomun üstüne oturamasam da günden gune daha iyi oluyor elhamdülillah..:)
Bu da benim hikayemdi.. Rabbim herkese kolay doğumlar nasip etsin :)