Allahıma binlerce şükürler olsunki 9 ay boyunca gün gün sayarak her detayını araştırıp herşeyin en iyisini yapmaya çalışarak beklediğim mis kokulu yavruma sağlıcakla kavuştum. ..Allah isteyen herkese bu muhteşem ve tarifi mümkün olmayan duyguyu yaşamayı nasip etsin diyereekk başlıyorum hikayemi yazmaya...
Ben başından beri sezeryan istediğim icin ve bebeğimde bu gidişle 4 kg üzerinde olacak gibi göründüğünden sondan bi önceki randevumda doktorum bu tatlı cadı biz beklesekte beklemeyebilir heran gelebilir ama biz sezeryan tarihimizi 4 haziran olarak verelim dedi ve biz evimize geldik...ertesi gün evimde annemler temizlik yaptılar herşeyimizi hazırladık ama tabi dilimizde hep çarşamba 4 haziran var işler bitti akşam annem eşim ben tv karşısında oturuyoruz benim karnım bi sağa bi sola inanılmaz bi hareketlendi kızım içerde her zaman çok hareketliydi aslında ama bu seferki cok bi başkaydı...babasi espri yapti karnımı severken kızım gelmek mi istiyomuş artık yanımıza falan diye bende yok babası daha 4 günü var kızımın hem hiç ağrım falan yok diyodum...güzelce yattık hepimiz ve ilk defa deliksiz bi uyku uyumuşum sabah saat 8de birden tutmama imkan olmayan istemsizce boşalan bi suyla uyandım...Amanın dedim kendi kendime kızım harbiden geliyo normaldede sakin bi yapım vardır daha doğrusu kendimi telkin etmeyi çok iyi yaparım... içimde panikledim birden ama aklıma doktorun dedikleri geldi birden " tatlım bu bebek beklemeyebilir sakın panikleme suyun falan gelirse gece gündüz farketmez Medicanaya gel 13.kata çık onlar seni hazırlayana kadar ben gelirim" demişti..Emin olabilmek için tuvalete gittim baktım tuvalettede kontrol edemediğim bi su geliyor benden ara ara tamam dedim meleğim geliyor...Önce annemi uyandırdım sakince kadın bi ne olduğunu anlayamadı sonra kalktı eşimi uyandırdık beraber..Eşim bana göre panikli biridir onu korkutmadan uyandırdım Aşkım hadi uyan dedim sakin sakin gözünü açtı dedim aşkım korkcak bişey yok ama benim suyum geldi dedim...yatağın icinde anlamsizca bakti yüzüme hoca demişti zaten falan demeye basladi panikten yazik yavrum ne dediginide bilemedi sonra ben hemen doktorumu aradım anlattım tamam canım sakin ol hadi medicanaya gel alalım kızımızı artık dedi... bende bu ara internette suyun gelmesini falan arastirmistim hep su gekdikten sonra 6 saate kadar doğum gerçekleşir cümlesi aklimda kalmış.. bizimkiler panikten koridorda bi sağa bi sola gidip duruyolardi dedimki ben bi duşa giriyorum eşimede dedim aşkım sende hemen fotografciyi ara biz doğuma kesin gircez dedim ve duşuma girdim güzelce...hepimizde bi panik var birbirimize çaktırmasakta ama hepimiz görevlerimizi yerine getirmişiz...annem hazirladigim tüm süsleri almış eşim hemen kahvaltilik bişeyker bişeyler atıştırmiş hemen doğuma gireriz tansiyonum düsmesin diye bende fotografcim gelecek ya duştan çikinca saçimi güzelce kuruttum fönlü gibi yaptım makyajimi yaptım tabi bunlarin hepsini yarim saat icinde yaptık kameram annemlerin evindeydi babama telefonda onu unutmamasini tembihledim ve ciktik evdeen... gittik hastaneye hemsire beni muayene masasina aldi..ayy tatlim sakin ol evet senin suyun geliyor hocamda bi baksin yinede dedi..hoca kapidan girdi daha uzaktan bi bakti bana 1 sn falan hadi canim kalk hadi çık yukarı seni hazırlasınlar bende hemen geliyorum dedi.biz çıktık yukarı odamız verildi fotoğrafcim hemen birkaçpoz aldı bu arada..2 tane hemşire geldi beni hazırlamak için Üzerimi çıkarıp sadece ameliyat önlüğü ile kaldım hemen nst'ye bağladılar beni minişimin kalp atışları gayet normaldi Çok şükür ki...bu arada diğer tüm aile fertleri hemen hastaneye koşmuşlar sağolsunlar.. beni tekerlekli sandalyeye bindirdiler aileme el sallayıp girdim doğumhaneye...içeri girergirmez sandalyeden indim başıma bone taktılar birde terlik giydirdiler baktım içerde birsürü doktor,Hemşire var .Ortada bi yatak vardı yanına 2 basamak koymuşlar diğer taraftada anestezi doktoru oturmuş beni bekliyordu. Basamaklardan çıkıp belim anesteziciye doğru olacak şekilde oturdum.Omuzlarımı aşağı verdim Çenemide iyice göğsüme doğru yaklaştırdım nerde çalışıyorsun nerelisin falan derken zaten anesteziyi vermiş bile bana hiç ama hiççç canım yanmadı..işi sadece benimle ilgilenmek olan 1 tane hemsirem vardı başımda saçlarımı okşadı bana herşeyi olmadan önce anlattı. Anestezici iğneyi vurunca Hemşire dedi ki Canım şimdi ayaklarının ısındığını hissedeceksin sonra biz seni yatıracağız dediği an zaten benim ayaklar uyuşmaya başlamıştı bile... o andan sonra ayaklarım tamamen benden bağımsızdı (çok ilginç bi duygu bu).Önüme bir demir koyup üzerine örtüler örttüler benim görüş alanımı kapattılar.2hemşire önde hazırlık yaptılar derken doktorum geldi ama ben bi yandan eşimi bekliyorum neyse ki doktorun peşine eşim ve fotoğrafcimda geldi daha bi rahatladım.O kadar heyecanlıydımki ama orda yatarken bir garip oluyor insan ne düşüneceğini bilemiyor öyle kuzu gibi yatıyodum.-. Eşim gelip elimi tutunca daha bi rahatladım... Doktorum benle biraz sohbet etti "Senin kız su koyuverdi" diye espri yaparken beni kesmiş Canım şimdi seni bir kontrol ediyorum dedi 0 sırada başımdaki hemşirem şimdi karnında biraz baskı hissedebilirsin dedi gerçektende o sırada doktorum karnıma bastırdı vee hayatımın yeni rengi dünyamıza geldi.Doktorum bana senin ağrında gelmiş canım dedi halbuki ben hiç ağrı sancı Hissetmedim..Bebeğimi çıkardı doktor kordonu keserken "Ayy tontişşş " dedi.. Bende sürekli eşime soruyorum geldi mi diye o arada doktorum minişimi kaldırdı ve bize gösterdi.Sonra hemen kızımızı muayene masasına aldılar kuzum ağlamaya başladı her kontrolü bitti minişimi giydirdiler ve bize getirdiler...ilk aile pozumuzu verdik....Ondan Sonra bebek eşim ve fotoğrafCI çıktılar Bundan sonrası insana daha uzun geliyor biran önce kızıma kavuşmak istiyordum. Dikiş işlemi sürerken hemşire dedi ki Canım şimdi biraz miden bulanabilir rahat ol bu beklediğimiz bir şey dedi ve biraz sonra benim midem bulanmaya başladı ama tabi mide boş olduğu için öylece kaldı ve geçti Zaten ameliyat toplamda 1 saat falan ya sürdü ya sürmedi hemencik bitti.Beni diğer yatağa geçirdiler ve odama götürdüler minişime kavuştum Hemşire hemen geldi ve ilk emzirme işini hem bana hem de miniş kızıma büyük bir Sabırla öğretmeye çalıştı 0 an işte Anne olduğumu ilk kez bukadar net anladim..Allahıma binlerce kez şükürler olsun...1gece yattık hastanede belimde epidural vardı ağrım oldukca butona bastım böylelikle hiç rahatsızlık çekmeden atlattım Ertesi gün dikiş yerimdeki bantı çıkarmaya kendi doktorum geldi bantı açtı eşimde izliyordu Doktorum döndü eşime dikişleri (ki dikiş dediğime bakmayın nasıl bir şeyse neredeyse iz bile yok) gösterdi "Abi işçilik nasıl olmuş" diye espri yaptı.Çok Şükür ki hiçbir ağrım sızım olmadan atlattım ameliyat kısmını...Doktor seçiminin ne kadar önemli olduğunu 0 Zaman daha net anladım.Yaptığım doğru seçim için kendime teşekkür ettim minişimle evimize geldiğimizden beride hiçbir sıkıntım olmadı hemen normal hayatıma döndüm (spinal düşünenlere tavsiye ediliiir) ..Artık hayatım gerçek anlamını buldu.Varım yokum Kızım oldu iyi ki doğdu meleğim... Günler o kadar dem doluki hikayemi tamamlayıp size yazmak birkaç günümü aldı. Darısı meleklerine kavuşmayı bekleyen herkese olsun inşallah... Hepinize iyi doğumlar ....
Ben başından beri sezeryan istediğim icin ve bebeğimde bu gidişle 4 kg üzerinde olacak gibi göründüğünden sondan bi önceki randevumda doktorum bu tatlı cadı biz beklesekte beklemeyebilir heran gelebilir ama biz sezeryan tarihimizi 4 haziran olarak verelim dedi ve biz evimize geldik...ertesi gün evimde annemler temizlik yaptılar herşeyimizi hazırladık ama tabi dilimizde hep çarşamba 4 haziran var işler bitti akşam annem eşim ben tv karşısında oturuyoruz benim karnım bi sağa bi sola inanılmaz bi hareketlendi kızım içerde her zaman çok hareketliydi aslında ama bu seferki cok bi başkaydı...babasi espri yapti karnımı severken kızım gelmek mi istiyomuş artık yanımıza falan diye bende yok babası daha 4 günü var kızımın hem hiç ağrım falan yok diyodum...güzelce yattık hepimiz ve ilk defa deliksiz bi uyku uyumuşum sabah saat 8de birden tutmama imkan olmayan istemsizce boşalan bi suyla uyandım...Amanın dedim kendi kendime kızım harbiden geliyo normaldede sakin bi yapım vardır daha doğrusu kendimi telkin etmeyi çok iyi yaparım... içimde panikledim birden ama aklıma doktorun dedikleri geldi birden " tatlım bu bebek beklemeyebilir sakın panikleme suyun falan gelirse gece gündüz farketmez Medicanaya gel 13.kata çık onlar seni hazırlayana kadar ben gelirim" demişti..Emin olabilmek için tuvalete gittim baktım tuvalettede kontrol edemediğim bi su geliyor benden ara ara tamam dedim meleğim geliyor...Önce annemi uyandırdım sakince kadın bi ne olduğunu anlayamadı sonra kalktı eşimi uyandırdık beraber..Eşim bana göre panikli biridir onu korkutmadan uyandırdım Aşkım hadi uyan dedim sakin sakin gözünü açtı dedim aşkım korkcak bişey yok ama benim suyum geldi dedim...yatağın icinde anlamsizca bakti yüzüme hoca demişti zaten falan demeye basladi panikten yazik yavrum ne dediginide bilemedi sonra ben hemen doktorumu aradım anlattım tamam canım sakin ol hadi medicanaya gel alalım kızımızı artık dedi... bende bu ara internette suyun gelmesini falan arastirmistim hep su gekdikten sonra 6 saate kadar doğum gerçekleşir cümlesi aklimda kalmış.. bizimkiler panikten koridorda bi sağa bi sola gidip duruyolardi dedimki ben bi duşa giriyorum eşimede dedim aşkım sende hemen fotografciyi ara biz doğuma kesin gircez dedim ve duşuma girdim güzelce...hepimizde bi panik var birbirimize çaktırmasakta ama hepimiz görevlerimizi yerine getirmişiz...annem hazirladigim tüm süsleri almış eşim hemen kahvaltilik bişeyker bişeyler atıştırmiş hemen doğuma gireriz tansiyonum düsmesin diye bende fotografcim gelecek ya duştan çikinca saçimi güzelce kuruttum fönlü gibi yaptım makyajimi yaptım tabi bunlarin hepsini yarim saat icinde yaptık kameram annemlerin evindeydi babama telefonda onu unutmamasini tembihledim ve ciktik evdeen... gittik hastaneye hemsire beni muayene masasina aldi..ayy tatlim sakin ol evet senin suyun geliyor hocamda bi baksin yinede dedi..hoca kapidan girdi daha uzaktan bi bakti bana 1 sn falan hadi canim kalk hadi çık yukarı seni hazırlasınlar bende hemen geliyorum dedi.biz çıktık yukarı odamız verildi fotoğrafcim hemen birkaçpoz aldı bu arada..2 tane hemşire geldi beni hazırlamak için Üzerimi çıkarıp sadece ameliyat önlüğü ile kaldım hemen nst'ye bağladılar beni minişimin kalp atışları gayet normaldi Çok şükür ki...bu arada diğer tüm aile fertleri hemen hastaneye koşmuşlar sağolsunlar.. beni tekerlekli sandalyeye bindirdiler aileme el sallayıp girdim doğumhaneye...içeri girergirmez sandalyeden indim başıma bone taktılar birde terlik giydirdiler baktım içerde birsürü doktor,Hemşire var .Ortada bi yatak vardı yanına 2 basamak koymuşlar diğer taraftada anestezi doktoru oturmuş beni bekliyordu. Basamaklardan çıkıp belim anesteziciye doğru olacak şekilde oturdum.Omuzlarımı aşağı verdim Çenemide iyice göğsüme doğru yaklaştırdım nerde çalışıyorsun nerelisin falan derken zaten anesteziyi vermiş bile bana hiç ama hiççç canım yanmadı..işi sadece benimle ilgilenmek olan 1 tane hemsirem vardı başımda saçlarımı okşadı bana herşeyi olmadan önce anlattı. Anestezici iğneyi vurunca Hemşire dedi ki Canım şimdi ayaklarının ısındığını hissedeceksin sonra biz seni yatıracağız dediği an zaten benim ayaklar uyuşmaya başlamıştı bile... o andan sonra ayaklarım tamamen benden bağımsızdı (çok ilginç bi duygu bu).Önüme bir demir koyup üzerine örtüler örttüler benim görüş alanımı kapattılar.2hemşire önde hazırlık yaptılar derken doktorum geldi ama ben bi yandan eşimi bekliyorum neyse ki doktorun peşine eşim ve fotoğrafcimda geldi daha bi rahatladım.O kadar heyecanlıydımki ama orda yatarken bir garip oluyor insan ne düşüneceğini bilemiyor öyle kuzu gibi yatıyodum.-. Eşim gelip elimi tutunca daha bi rahatladım... Doktorum benle biraz sohbet etti "Senin kız su koyuverdi" diye espri yaparken beni kesmiş Canım şimdi seni bir kontrol ediyorum dedi 0 sırada başımdaki hemşirem şimdi karnında biraz baskı hissedebilirsin dedi gerçektende o sırada doktorum karnıma bastırdı vee hayatımın yeni rengi dünyamıza geldi.Doktorum bana senin ağrında gelmiş canım dedi halbuki ben hiç ağrı sancı Hissetmedim..Bebeğimi çıkardı doktor kordonu keserken "Ayy tontişşş " dedi.. Bende sürekli eşime soruyorum geldi mi diye o arada doktorum minişimi kaldırdı ve bize gösterdi.Sonra hemen kızımızı muayene masasına aldılar kuzum ağlamaya başladı her kontrolü bitti minişimi giydirdiler ve bize getirdiler...ilk aile pozumuzu verdik....Ondan Sonra bebek eşim ve fotoğrafCI çıktılar Bundan sonrası insana daha uzun geliyor biran önce kızıma kavuşmak istiyordum. Dikiş işlemi sürerken hemşire dedi ki Canım şimdi biraz miden bulanabilir rahat ol bu beklediğimiz bir şey dedi ve biraz sonra benim midem bulanmaya başladı ama tabi mide boş olduğu için öylece kaldı ve geçti Zaten ameliyat toplamda 1 saat falan ya sürdü ya sürmedi hemencik bitti.Beni diğer yatağa geçirdiler ve odama götürdüler minişime kavuştum Hemşire hemen geldi ve ilk emzirme işini hem bana hem de miniş kızıma büyük bir Sabırla öğretmeye çalıştı 0 an işte Anne olduğumu ilk kez bukadar net anladim..Allahıma binlerce kez şükürler olsun...1gece yattık hastanede belimde epidural vardı ağrım oldukca butona bastım böylelikle hiç rahatsızlık çekmeden atlattım Ertesi gün dikiş yerimdeki bantı çıkarmaya kendi doktorum geldi bantı açtı eşimde izliyordu Doktorum döndü eşime dikişleri (ki dikiş dediğime bakmayın nasıl bir şeyse neredeyse iz bile yok) gösterdi "Abi işçilik nasıl olmuş" diye espri yaptı.Çok Şükür ki hiçbir ağrım sızım olmadan atlattım ameliyat kısmını...Doktor seçiminin ne kadar önemli olduğunu 0 Zaman daha net anladım.Yaptığım doğru seçim için kendime teşekkür ettim minişimle evimize geldiğimizden beride hiçbir sıkıntım olmadı hemen normal hayatıma döndüm (spinal düşünenlere tavsiye ediliiir) ..Artık hayatım gerçek anlamını buldu.Varım yokum Kızım oldu iyi ki doğdu meleğim... Günler o kadar dem doluki hikayemi tamamlayıp size yazmak birkaç günümü aldı. Darısı meleklerine kavuşmayı bekleyen herkese olsun inşallah... Hepinize iyi doğumlar ....