Arkadaslar merhaba,
Sayfalar baya ilerlemis, okuyamadim. Biraz kendime gelince bakicam.
Umarim herkes iyidir.
Benim bulanti sorunum vardi, bahsetmistim. Bugun artik dayanilmaz bir hal aldi, kivrana kivrana, sarsila sarsila ogurup durdum. Arada da hep afedersiniz su cikariyorum, mide bos zaten. Bitkinlikten ve aclik ve susuzluktan olucem sandim.
Calisiyorum, esim geldi doktorumun acil durum yonlendirmesini uyguladik, hastaneye gittik. Asistanlar ilgilendi, ultrasonla baktilar, 7 hafta 3 gun gibi dediler, kalp atisi var dediler. Bu vesileyle kalp atislarini gormus oldum. Yoksa doktor randevum bu cuma gunune kalp atisi icin.
Ama hala bulantidan olucektim. Velhasil kelam kan ver idrar ver sonuc bekle derken ben bi yandan hastanenin onunde elimde torba salya sumuk aglayip durdum izdirabimdan.







Ama bi yandan da bir oguruyorum ki beni gorseniz "Ahan du su kizin icine bildigin boz ayi kacmis" dersiniz, yer gok inliyor rezalet! Hem utaniyorum insanlarin midesini kaldiricam diye, hem izdirabim tarifsiz, of Allahim...
Sonuc olarak, tahliller temiz, idrarda o tehlikeli madde yok, bulantilar olucak, yapicak bisey yok, Premesis iki katina cikti dediler. Hadi yallah gule gule

Isten de izin verdiler bugunluk, simdi evdeyim. Bi kuru simit aldim gelirken, az da su icmeye calisiyorum.
Oy ben bu canimi teslim edicem ya, nasil gecicek bu haftalar..





Bi umut 12. haftadan sonra belki azalir.
Umarim kimse benimki kadar yogun yasamiyordur bulantiyi. Dua edin nolur gecsin, cok caresiz hissediyorum kendimi



