- 7 Ocak 2014
- 2.111
- 2.005
- 198
tamam teşekkürederim :)
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2014 Kasım Anneleri
- Konu Sahibi birgen
- Başlangıç Tarihi
tamam teşekkürederim :)
- 31 Temmuz 2007
- 904
- 839
- 648
Kestirme yazayım demiştim de,eşimin tarafında ikizler var ama genellikle çift yumurta, benim tarafımda da var, kuzenlerimin falan onlar tek yumurta ikizleri..
- 5 Ocak 2013
- 577
- 299
- 333
Allah Allah ya bu konu neden daha önce gündeme gelmedi ki ben hiç duymamıştım, hiç te aklıma gelmedi gelseydi kapatırdım tüh, bak çok üzüldüm şimdi
zaten tehlikeli dönemleri geçirdik İnşallah bişey olmamıştır ya
- 25 Şubat 2008
- 1.434
- 657
- 448
biliyom, ben az yiyom öz yiyom diyom ama alıyom
bom bom bili bili boomm
Bu kadar yoğun çalışmayaydım herşey daha iyi olurdu günlük yürüyüşümü yapardım pilatesimi yapardım, akşam 21:00 lere kalmazdı son öğünüm oy oy oy.
- 23 Ocak 2014
- 7.295
- 4.332
- 248
hehe eşimin tarafta 2 tane tek yumurta ikizi varmış bize de öyle denk geldi herhalde
Son düzenleme:
- 25 Şubat 2008
- 1.434
- 657
- 448
Kuzucum5-6 aylıktan bahsediyosun farkındasın dimi, 1kg dediğin şey bi sifon ile gelirr gider. Başarırsan da harikasın :18:
- 23 Ocak 2014
- 7.295
- 4.332
- 248
Allah Allah ya bu konu neden daha önce gündeme gelmedi ki ben hiç duymamıştım, hiç te aklıma gelmedi gelseydi kapatırdım tüh, bak çok üzüldüm şimdi
birşey olmaz canım yaa her yanımız radyasyon, çok önemli olsaydı doktorumuz söylerdi elbet, ona bakılırsa internetsiz cep telefonu mu kaldı? bence rahat olalım herşey iyi olsun
Arkadaşlar merhaba,
Çok uzun süredir girip bakamadım, berbat günler geçirdim.
Bu arada aramızda bazı kayıplar oldu sanıyorum, o arkadaşlarımıza yürekten geçmiş olsun dileklerimi gönderiyorum, inşallah en hayırlı kısa zamanda yeni bir hamilelikle sağlıklı evlatlarına kavuşurlar.
Benim de oldukça yıpratıcı bir dönemim oldu maalesef. Allah beterinden korusun diyorum ama gerçekten çok zordu
Benim çok kötü bulantılarım oluyordu, değil yemek, su bile içermiyordum. Doktor rapor verdi, annem İstanbul'dan kalktı geldi bana bakmaya. Ama olacak gibi değildi, artık bir gün kalktık özel bir kliniğe gittik, serumdu ilaçtı filan bir kaç saat yatıp kendime gelir gibi olmuştum. Tam oradan çıkarken kapıda, annem son merdivene takılıp gözümün önünde yere yuvarlandı, düştü, başını , kollarını çarptı, her yeri mahvoldu, ben mahvoldum, hala gözümün önünden atamıyorum görüntüyü. Hemen müdahale ettiler, şükür başına bişey olmadı ama kolu kırıldı, ben şoka girdim, o anlar geçmek bilmedi. Anneme bir şey oldu diye aklım yerinden oynadı, ağlıyorum, çığlıklar atıyorum. Yazık o halde kadıncağız beni sakinleştirmeye çalışıyor. İşlemler bitince kalktık eve gittik. Düzgün müdahale edememişler kırık kola, gece yarısı annem rahatsızlandı tekrar, başka büyük hastaneye gittik sabaha karşı acile, elimde torba, öğürüyorum, röntgene annemin yanına giremiyorum hamile olduğum için, üç tane doktor annemin kırık kemiğini yerleştirmeye çalışıyor, üstüne abandılar, sesini duymiyim diye beni çıkardılar, ağlıyorum, bağırıyorum, öğürüyorum, kusuyorum. Vicdan azabından kahroluyorum, benim yüzümden oldu diye, annemi çağırmasaydım, bulantıya susuzluğa katlansaydım, hatta hiç hamile kalmasaydım, vs. Benim depresyon öyküm var zaten, ilaçları hamilelikle bırakmıştım. Bu olayların ertesi günü, açlık, susuzluk, uykusuzluk, üzüntü, bitkinlik derken ben de tansiyon da kalmadı, ölecek gibi hissediyorum, yarı baygınım, ayrıca kolum bacağım, bir çok kasım sürekli atıyor, titriyor, sıçrıyor, kontrol edemiyorum. Ağlaya ağlaya eşime "ben dayanamıyorum, canımı teslim edicem artık, bu çocuğu aldıralım dedim hıçkıra hıçkıra, akıl, mantık, psikoloji filan kalmadı çünkü. Annem bana bakmaya gelmiş, kendisi bakıma muhtaç hale düştü, benim kolum kanadım kalkmıyor, kadına bir bardak suyu zor götürüyorum, eşim desen aşırı yoğun çalışıyor, sabahın köründe gidip gecenin köründe geliyor, hayatım kabus gibi vs. Eşim beni aldığı gibi hastaneye götürdü, annemi de sabahına acilen uçakla İstanbul'a mecburen gönderdi. O gece beni yatırdılar, 5 gece kaldım hastanede, ketonum yükselmiş, kan değerleri düşmüş. Serum ilaç vs biraz kendime geldim o ara.
Ama hastaneden çıkınca yine berbat bi hale döndüm. Ne kraker, ne leblebi, ne şu ne bu, bu hamilelik bulantısına hiç bir şey çare olmadı bende arkadaşlar. Değil yemek yapmak ya da yemek mutfağa bile yaklaşamadım, hala çok farklı değilim. Hastaneden sonra rapor verdiler, evde yattım bir hafta, bir de Dramamine ya da Metpamidi günde üçü geçmemek üzere alabileceğimi zar zor ordayken intern doktorlardan öğrendim. Ben anlamıyorum, bir insanı acı içinde kıvranırken görüp nasıl duyarsızca bakabiliyorlar bazı sağlık personelleri, o da ayrı bir konu, ona da girip daha da uzatmiyim yazıyı. Güya iyi bir hastane ama doktorum sadece bir kez gördü beni hastanede, o da yatırıldığımın ertesi günü. Hastane kısmı da tam bir saçmalıktı yani. Sonuç olarak bir kez Dramamine içtim evdeyken, bin pişman oldum, bulantıya ek çarpıntı ve baygınlık hissi yaptı, ölücem sandım. Resmen tek başıma, aç, sefil günler
Rabbim yardımcın olsun ,annen için çok geçmiş olsun
inşallah en kısa zamanda bulantıların kesilir ve rahata erersin, arada bir hastanede yatıp serum takviyesi yapılsın sanahehe eşimin tarafta 2 tane tek yumurta ikizi varmış bize de öyle denk geldi herhalde
seni görünce ikiz hevesim canlandı
benim tarafımda hiç yok ama eşimin tarafında dolu, kayınvalidemin kardeşleri iki defa ikiz olmuş hatta, bu saatten sonra bir bebiş daha çıkar mı ki, bebişimin arkasından
- 5 Ocak 2013
- 577
- 299
- 333
Arkadaşlar merhaba,
Çok uzun süredir girip bakamadım, berbat günler geçirdim.
Bu arada aramızda bazı kayıplar oldu sanıyorum, o arkadaşlarımıza yürekten geçmiş olsun dileklerimi gönderiyorum, inşallah en hayırlı kısa zamanda yeni bir hamilelikle sağlıklı evlatlarına kavuşurlar.
Benim de oldukça yıpratıcı bir dönemim oldu maalesef. Allah beterinden korusun diyorum ama gerçekten çok zordu
Benim çok kötü bulantılarım oluyordu, değil yemek, su bile içermiyordum. Doktor rapor verdi, annem İstanbul'dan kalktı geldi bana bakmaya. Ama olacak gibi değildi, artık bir gün kalktık özel bir kliniğe gittik, serumdu ilaçtı filan bir kaç saat yatıp kendime gelir gibi olmuştum. Tam oradan çıkarken kapıda, annem son merdivene takılıp gözümün önünde yere yuvarlandı, düştü, başını , kollarını çarptı, her yeri mahvoldu, ben mahvoldum, hala gözümün önünden atamıyorum görüntüyü. Hemen müdahale ettiler, şükür başına bişey olmadı ama kolu kırıldı, ben şoka girdim, o anlar geçmek bilmedi. Anneme bir şey oldu diye aklım yerinden oynadı, ağlıyorum, çığlıklar atıyorum. Yazık o halde kadıncağız beni sakinleştirmeye çalışıyor. İşlemler bitince kalktık eve gittik. Düzgün müdahale edememişler kırık kola, gece yarısı annem rahatsızlandı tekrar, başka büyük hastaneye gittik sabaha karşı acile, elimde torba, öğürüyorum, röntgene annemin yanına giremiyorum hamile olduğum için, üç tane doktor annemin kırık kemiğini yerleştirmeye çalışıyor, üstüne abandılar, sesini duymiyim diye beni çıkardılar, ağlıyorum, bağırıyorum, öğürüyorum, kusuyorum. Vicdan azabından kahroluyorum, benim yüzümden oldu diye, annemi çağırmasaydım, bulantıya susuzluğa katlansaydım, hatta hiç hamile kalmasaydım, vs. Benim depresyon öyküm var zaten, ilaçları hamilelikle bırakmıştım. Bu olayların ertesi günü, açlık, susuzluk, uykusuzluk, üzüntü, bitkinlik derken ben de tansiyon da kalmadı, ölecek gibi hissediyorum, yarı baygınım, ayrıca kolum bacağım, bir çok kasım sürekli atıyor, titriyor, sıçrıyor, kontrol edemiyorum. Ağlaya ağlaya eşime "ben dayanamıyorum, canımı teslim edicem artık, bu çocuğu aldıralım dedim hıçkıra hıçkıra, akıl, mantık, psikoloji filan kalmadı çünkü. Annem bana bakmaya gelmiş, kendisi bakıma muhtaç hale düştü, benim kolum kanadım kalkmıyor, kadına bir bardak suyu zor götürüyorum, eşim desen aşırı yoğun çalışıyor, sabahın köründe gidip gecenin köründe geliyor, hayatım kabus gibi vs. Eşim beni aldığı gibi hastaneye götürdü, annemi de sabahına acilen uçakla İstanbul'a mecburen gönderdi. O gece beni yatırdılar, 5 gece kaldım hastanede, ketonum yükselmiş, kan değerleri düşmüş. Serum ilaç vs biraz kendime geldim o ara.
Ama hastaneden çıkınca yine berbat bi hale döndüm. Ne kraker, ne leblebi, ne şu ne bu, bu hamilelik bulantısına hiç bir şey çare olmadı bende arkadaşlar. Değil yemek yapmak ya da yemek mutfağa bile yaklaşamadım, hala çok farklı değilim. Hastaneden sonra rapor verdiler, evde yattım bir hafta, bir de Dramamine ya da Metpamidi günde üçü geçmemek üzere alabileceğimi zar zor ordayken intern doktorlardan öğrendim. Ben anlamıyorum, bir insanı acı içinde kıvranırken görüp nasıl duyarsızca bakabiliyorlar bazı sağlık personelleri, o da ayrı bir konu, ona da girip daha da uzatmiyim yazıyı. Güya iyi bir hastane ama doktorum sadece bir kez gördü beni hastanede, o da yatırıldığımın ertesi günü. Hastane kısmı da tam bir saçmalıktı yani. Sonuç olarak bir kez Dramamine içtim evdeyken, bin pişman oldum, bulantıya ek çarpıntı ve baygınlık hissi yaptı, ölücem sandım. Resmen tek başıma, aç, sefil günler
Çok geçmiş olsun. Okurken bile içim acıdı Allah yardımcın olsun. Yalnız olumsuz düşünmen beni çok üzdü. Bebeğine sahip çık lütfen
- 23 Ocak 2014
- 7.295
- 4.332
- 248
seni görünce ikiz hevesim canlandı
benim tarafımda hiç yok ama eşimin tarafında dolu, kayınvalidemin kardeşleri iki defa ikiz olmuş hatta, bu saatten sonra bir bebiş daha çıkar mı ki, bebişimin arkasından
hehe inşallah neden olmasın
- 23 Ocak 2014
- 7.295
- 4.332
- 248
tek seferde biter bebiş işiinşallah canım yaa
evet ama çok riskli diyolar sürekli...
gözüm korktu baya..
bilmiyorum ki..hayırlısı olsun...
allaha emanet canım, o koruyacak inşallah hepimizin kuzularını, risk olabilir tabii , daha zor bir süreç mutlaka ama sonuçta allah nasip yazdıysa korur ve hiçbirşey olmaz inşallah, bence hep olumlu düşün , olumlu şeyler olsun
Dedim ya hedefim bu yönde canım, beni birazda diyetisyen umutlandırdı açıkcası.
Hamile kalmadan önce fazlalıklarımı verebilmek için bir diyetisyene gitmiştim. Anlattım bebek istediğim için kilo vermem lazım diye. Başladık diyete 3 -4 kilo verdim ve hamile kaldım. Gittiğimde ben yeteri kadar kilo veremeden hamile kaldım nolcak falan derken, kadın bana hiç endişe etme dedi. Versen iyi olurdu ama veremediysen de sıkıntı olmaz ilk 3 ay 1-2 kilo verebilirsen süper olur veremezsen 20. haftaya kadar 1 kilo limiti koyarız dedi. 28. haftaya kadar 3 kilo son ayda 4 kilo daha alırsın 8 kilo ile bitirirsin diye plan yapmıştı. hatta 90 kilo ile hamile kalan birine sadece 4 kilo aldırmış tüm hamilelik boyunca yani sadece bebek kilo almış kadın doğumdan sonra 80 lere düşmüş. bebeğide 3600 falan doğmuş.
Ama ben diyetisyene gittiğim haftanın sonunda düşük yaptığım için sonra gidemedim bir daha. Şimdi o diyetisyen gittiğim merkezden başka yere geçmiş. Bakalım önümüzdeki hafta gitmeyi düşünüyorum.
İnşallah düşündüğüm planladığım gibi olur.
Ama işte benim o psikolojiye girmem ve hiç aksatmadan diyetisyenin verdiklerini uygulamam lazım. Tek başıma yapamam. Şuan sadece bana o zaman dediklerini uygulamaya çalışıyorum. Geçen hafta evdeyken çok abarttım, birde yemekten 1 saat sonra uyumuş oluyordum. Önceki gittiğimde verdiği program aşağıdaki gibiydi.
Kurallar
Günde 3 litre su mutlaka (bu olmazsa olmazı)
öğün araları 2 saat olacak 3 saati geçmeyecek.
son öğün yatmadan 3-4 saat önce yenmiş olacak.
Şekerli şeyler yenmeyecek, hazır gıdalardan uzak durulacak tuz tüketimi azaltılacak.
Porsiyonlar..
süt, yoğurt, ayran günde 4 porsiyon.(light tercih edilecek)
Meyve günde 4 porsiyon
yumurta ve peynir günde 2 porsiyon (yumurta haftada en az dört kez)
Haftada 1 mutlaka bakliyat
günde 2 porsiyon et ( kırmızı et 2-3 defa, tavuk pek önermedi, ama iki kez balık demişti o zaman balık mevsimiydi tabi)
sebze sınırsız (çiğ ve haşlanmış olarak)
ekmek grubu 4 porsiyon( bu çok geniş bi grup, çorbada bu gruba giriyor pilavda, leblebide vs..)
yağ grubu günde 2 porsiyon (ör. 2 ceviz, 5 fındık, 5 zeytin, 1 tatlı kaşığı zeytin yağ 1 porsiyon yapıyor.)
Arkadaşlar merhaba,
Çok uzun süredir girip bakamadım, berbat günler geçirdim.
Bu arada aramızda bazı kayıplar oldu sanıyorum, o arkadaşlarımıza yürekten geçmiş olsun dileklerimi gönderiyorum, inşallah en hayırlı kısa zamanda yeni bir hamilelikle sağlıklı evlatlarına kavuşurlar.
Benim de oldukça yıpratıcı bir dönemim oldu maalesef. Allah beterinden korusun diyorum ama gerçekten çok zordu
Benim çok kötü bulantılarım oluyordu, değil yemek, su bile içermiyordum. Doktor rapor verdi, annem İstanbul'dan kalktı geldi bana bakmaya. Ama olacak gibi değildi, artık bir gün kalktık özel bir kliniğe gittik, serumdu ilaçtı filan bir kaç saat yatıp kendime gelir gibi olmuştum. Tam oradan çıkarken kapıda, annem son merdivene takılıp gözümün önünde yere yuvarlandı, düştü, başını , kollarını çarptı, her yeri mahvoldu, ben mahvoldum, hala gözümün önünden atamıyorum görüntüyü. Hemen müdahale ettiler, şükür başına bişey olmadı ama kolu kırıldı, ben şoka girdim, o anlar geçmek bilmedi. Anneme bir şey oldu diye aklım yerinden oynadı, ağlıyorum, çığlıklar atıyorum. Yazık o halde kadıncağız beni sakinleştirmeye çalışıyor. İşlemler bitince kalktık eve gittik. Düzgün müdahale edememişler kırık kola, gece yarısı annem rahatsızlandı tekrar, başka büyük hastaneye gittik sabaha karşı acile, elimde torba, öğürüyorum, röntgene annemin yanına giremiyorum hamile olduğum için, üç tane doktor annemin kırık kemiğini yerleştirmeye çalışıyor, üstüne abandılar, sesini duymiyim diye beni çıkardılar, ağlıyorum, bağırıyorum, öğürüyorum, kusuyorum. Vicdan azabından kahroluyorum, benim yüzümden oldu diye, annemi çağırmasaydım, bulantıya susuzluğa katlansaydım, hatta hiç hamile kalmasaydım, vs. Benim depresyon öyküm var zaten, ilaçları hamilelikle bırakmıştım. Bu olayların ertesi günü, açlık, susuzluk, uykusuzluk, üzüntü, bitkinlik derken ben de tansiyon da kalmadı, ölecek gibi hissediyorum, yarı baygınım, ayrıca kolum bacağım, bir çok kasım sürekli atıyor, titriyor, sıçrıyor, kontrol edemiyorum. Ağlaya ağlaya eşime "ben dayanamıyorum, canımı teslim edicem artık, bu çocuğu aldıralım dedim hıçkıra hıçkıra, akıl, mantık, psikoloji filan kalmadı çünkü. Annem bana bakmaya gelmiş, kendisi bakıma muhtaç hale düştü, benim kolum kanadım kalkmıyor, kadına bir bardak suyu zor götürüyorum, eşim desen aşırı yoğun çalışıyor, sabahın köründe gidip gecenin köründe geliyor, hayatım kabus gibi vs. Eşim beni aldığı gibi hastaneye götürdü, annemi de sabahına acilen uçakla İstanbul'a mecburen gönderdi. O gece beni yatırdılar, 5 gece kaldım hastanede, ketonum yükselmiş, kan değerleri düşmüş. Serum ilaç vs biraz kendime geldim o ara.
Ama hastaneden çıkınca yine berbat bi hale döndüm. Ne kraker, ne leblebi, ne şu ne bu, bu hamilelik bulantısına hiç bir şey çare olmadı bende arkadaşlar. Değil yemek yapmak ya da yemek mutfağa bile yaklaşamadım, hala çok farklı değilim. Hastaneden sonra rapor verdiler, evde yattım bir hafta, bir de Dramamine ya da Metpamidi günde üçü geçmemek üzere alabileceğimi zar zor ordayken intern doktorlardan öğrendim. Ben anlamıyorum, bir insanı acı içinde kıvranırken görüp nasıl duyarsızca bakabiliyorlar bazı sağlık personelleri, o da ayrı bir konu, ona da girip daha da uzatmiyim yazıyı. Güya iyi bir hastane ama doktorum sadece bir kez gördü beni hastanede, o da yatırıldığımın ertesi günü. Hastane kısmı da tam bir saçmalıktı yani. Sonuç olarak bir kez Dramamine içtim evdeyken, bin pişman oldum, bulantıya ek çarpıntı ve baygınlık hissi yaptı, ölücem sandım. Resmen tek başıma, aç, sefil günler
Canım çok büyük geçmiş olsun hem sana hem annene..
Sabret ve dua et. Bebeğini kucağına aldığında hepsini unutacaksın.
çok çok geçmiş olsunnn hayatımm
çok üzüldüm gerçektennn resmnen çaresizleri oynamışsın ya 
Allah beterinden saklasınn en kötüsü bu olsun , hep iyi düşün iyi çağır iyi olsunnn
zencefil koy ıhlanura falannn bakarsın iyi gelir he :26:
- 17 Ocak 2011
- 1.723
- 799
- 248
canım hiç korkmasın gözün,benim ablamın ikizleri var biraz erken doğdular ama küveze bile girmediler maşallah.şimdi 11 yaşında koca adam oldular. gayet sağlıklılar allaha şükür:) sende hiç takma kafana güzel güzel büyüyüp gelecek bebeişlerin:)
- 26 Aralık 2011
- 1.283
- 1.836
- 198
Kızlarrr kilolar napıyo bakalım 1 haftadır var mı artış? Benim dikkatlerim işe yaramaya başladı, kilo alışım duruldu, 400 gr fln aldım son hafta. Sizde durumlar nedir?
Merhaba canım
Ben kendimden hiç beklemediğim bir perfonmans gösterdim ve 3.ayı hiç kilo almadan bitirdim
Ama asıl önemli olan sonrası:18:
Canım çok güzel yazmışsın
bu söylediklerini neredeyse bire bir kadın doğum doktorum söyledi
işte bende elimden geldiğince uygulamaya çalışıyorum
zaten işin püf noktası sağlıklı beslenme hep bunu yapabilsek keşke
Ahh birde yürüyüş eklesek o zaman tadından yenmez
