maşallah, neyle besledin bebişi, yoksa genetik mi?
bizde 35+3 'te gittik doktorumuza ...oğlumun boyu 49 santim , kilosu 2700 gr olmuş ......
canım nerelerdesin sen ....sana özelden mesaj yazmıştım cevapta vermedin merak ettim ....Maşallah canım oğluşuna.
canım nerelerdesin sen ....sana özelden mesaj yazmıştım cevapta vermedin merak ettim ....
Canım benim sıkıntılı günler geçirdim.Forumu okuyordum ama yazmaya elim gitmiyordu.Baştan beri hep riskli gebelik geçirmem, hiç evden çıkmamam ve son olarak bebeğimin kilosunun düşük oluşu moralimi çok bozmuştu.Depresyona girmiştim.Psikiyatriste gittim ilaç vermedi verse bile kullanmazdım.Terapi uygular belki rahatlarım dedim ama pek fayda etmedi.Annelik heyecanı bile hissetmiyorum.Sadece sorumluluk gibi.İlk öğrendiğimde bebeğimle konuşuyor kendimi daha fazla anne gibi hissediyordum.Arka arka yaşadığım sorunlar psikolojimi çok bozdu.Umarım bebeklerimiz sağlıklı ve hayırlı evlatlar olurlar.Tek umudum onu kucağıma aldığımda içimde yaşama sevincini belki tekrar hissederim.
bizim bebeklerimiz böyle nazlılar canım ya ....hamilesin haberini alana kadar ne yollardan geçtik biliyosun işte..evet sürekli yatmak gerçekten zor ..senin yanına çağırabileceğin akraban falan yokmu canım yaa .kim olursa anne ,kardeş ,kuzen .bence yanında birinin durması lazım..biriyle dertleşmek inan herşeyden iyi gelir ....bebeğinin kilosunada hiç takılma sağlıklı gelsinde .kardeşimin oğlu 2300 gramdı şimdi maşallah tosun gibi ...
insanız ,hepimiz farklı şeylerle sınav oluyoruz bugünlerde geçer sonra niye kendimi bu kadar sıkmışım dersin .en azından ben öyle diyom ..bi ara gerçekten hiç çocuğum olmıycak gibi hissediyodum ...neticede hepsi gelip geçici .....
Canım benim sıkıntılı günler geçirdim.Forumu okuyordum ama yazmaya elim gitmiyordu.Baştan beri hep riskli gebelik geçirmem, hiç evden çıkmamam ve son olarak bebeğimin kilosunun düşük oluşu moralimi çok bozmuştu.Depresyona girmiştim.Psikiyatriste gittim ilaç vermedi verse bile kullanmazdım.Terapi uygular belki rahatlarım dedim ama pek fayda etmedi.Annelik heyecanı bile hissetmiyorum.Sadece sorumluluk gibi.İlk öğrendiğimde bebeğimle konuşuyor kendimi daha fazla anne gibi hissediyordum.Arka arka yaşadığım sorunlar psikolojimi çok bozdu.Umarım bebeklerimiz sağlıklı ve hayırlı evlatlar olurlar.Tek umudum onu kucağıma aldığımda içimde yaşama sevincini belki tekrar hissederim.
bizim bebeklerimiz böyle nazlılar canım ya ....hamilesin haberini alana kadar ne yollardan geçtik biliyosun işte..evet sürekli yatmak gerçekten zor ..senin yanına çağırabileceğin akraban falan yokmu canım yaa .kim olursa anne ,kardeş ,kuzen .bence yanında birinin durması lazım..biriyle dertleşmek inan herşeyden iyi gelir ....bebeğinin kilosunada hiç takılma sağlıklı gelsinde .kardeşimin oğlu 2300 gramdı şimdi maşallah tosun gibi ...
insanız ,hepimiz farklı şeylerle sınav oluyoruz bugünlerde geçer sonra niye kendimi bu kadar sıkmışım dersin .en azından ben öyle diyom ..bi ara gerçekten hiç çocuğum olmıycak gibi hissediyodum ...neticede hepsi gelip geçici .....
selam canım nasılsın bakıyorum arda haziran topiğinden anneler ne yapıyor diye doğumlar yaklaştı heyecanın nasıl
sevgili haziran topiği annesi merhabalararjin canım biz ne zorlu yollardan geçerek kavuşacaz miniklerimize şimdi kendini ve bebişini böyle üzmeye hakkın yok tamam mı herpimizin genleri faklı mesala ben çok göbekli ama diğer kısımları ufacık doğmuşum bak nasıl büyüdük şimdi hemen kendine gel olur mu yarın bu günlerini üzülerek geçirdiğin için pişman olursun....
Çok teşekkür ederim kızlar.İyi ki siz varsınız.Ben de okb, depresyon ve panik atak var.Yıllarca ilaç kullandım.Bebek düşününce ilaçları doktor kontrolünde bıraktım.Gebeliğimde hep sorun çıkması, psikiyatri ilaçlarını kullanamamam, hep evde yalnız kalmam ruh halimi iyice bozdu.32 hafta bitene kadar doktor bebek için dışarı çıkıp alışveriş yapmama bile izin vermedi.Yatacaksın dedi.Yaşadığım şehirde hiç bir yakınım yok.Annem 10 gün sonra gelecek.Buraya tüm bunları yazıp insanların canını sıkmak istemedim.O yüzden son zamanlarda hep okudum yazmak içimden gelmedi.Zira bu halimden kendim bile bıktım.
Çok teşekkür ederim kızlar.İyi ki siz varsınız.Ben de okb, depresyon ve panik atak var.Yıllarca ilaç kullandım.Bebek düşününce ilaçları doktor kontrolünde bıraktım.Gebeliğimde hep sorun çıkması, psikiyatri ilaçlarını kullanamamam, hep evde yalnız kalmam ruh halimi iyice bozdu.32 hafta bitene kadar doktor bebek için dışarı çıkıp alışveriş yapmama bile izin vermedi.Yatacaksın dedi.Yaşadığım şehirde hiç bir yakınım yok.Annem 10 gün sonra gelecek.Buraya tüm bunları yazıp insanların canını sıkmak istemedim.O yüzden son zamanlarda hep okudum yazmak içimden gelmedi.Zira bu halimden kendim bile bıktım.
bende yarın doktora gidiyorum kızlar.32+0 da bebişleriniz kaç kilo kaç cm di aacaba?
Biz 31+3 de gittik 2 100 boy da 44 cm di canım...
ama suyum azalmış dua edin de sizlerin safiyane dualarıyla kızım saglıcakla en güzel zamanda gelsin
inş sağlıkla hayırlı bir zamanda kucağına bebişini alırsın cnm.senin kuzucuğun kilosu iyi maşallah ben 32+0 da 1830 gr mış benim minik paşam.
kızlar üzülmeyin ne olurrr.... bizbir aile gibiyiz burada sıkıntılarımızı herşeyimizi paylaştık ve çok az zamanımız kaldı meleklerimize kavuşmayaaa... düşünsene arjin minik gözleriyle sana bakıp gülümsüyo aman Allah ım çıldırır insan mutluluktan
34+3deyiz 2100 boy 45
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?