:)) Şu saate kadar söylemişsindir herhalde... :))Ümidini yitirmë yine de canım, idrarda çıkmayıp kanda çıkan kaç kişinin hikayesini okudum burdan,gerçi yine de insan kötüye alıştırma k istiyor ki güzel sonuçlar olursa Aliyyul ala olur. Ben silik çizgiyi gordum elh. Ama emin olamıyorum. Hatta akşam eşime söyleyip Söylememek arasında kararsızlık yaşıyorum:18::18:
Valla seyir cim markasına falan bakmak hic aklima gelmedi hatta bütün testlerin aynı oldugunu düşünmüştüm ama dediğim gibi çok silil çıkmıştı. Öncesinde ben kan testi yaptırmıştim ve hamile olduğmu zaten biliyordum ama heves işte bir de idrarda gormek istedim. İdrarda öyle cikinca paniklemistim.
Çok heyecanlıı, güzel haberlerini bekliyoruz canım:)) Şu saate kadar söylemişsindir herhalde... :))
Bende eşime kendini çok heveslendirme böyle böyle oldu dedim. Üzüldü tabi ama hiç önemsemiyormuş gibi davrandı.Oysa biliyorum ki o benden çöok üzülecek. Kısmet işte!
En iyisi artık gidip kan testi yaptırmak. yarın işe gitmeden bi yerlere uğrayayım bağri :) telefonla bir iki saate de öğrenirim biter bu çile
SON
.
Ne ilacı olursa olsun Rutine oturtmak adına aynı saatlerde almak daha faydalı olacaktır. Birkaç defa saat şaşırdıysa sorun olmaz ama dikkat etmekte fayda var.
teşekkür ederim canım artık saat belirledim inş ona göre alıcam
Canım. İnşallah rabbim seni bebiş ine kavuştursun
Tedavin hayırlı olsun, hoş geldin hem topiğimize hem de aynı yolda yürüyen "biz"lerin arasına... Yumurtaların kaliteli embriyolara dönüşsün, sana sıkı sıkı tutunsun, sağlıkla kucağına gelsin.... Benim de cumartesi opu olacak yakınız birbirimize, umarım bebek haberlerimiz de paylaşırız....
İlk ve son olsun dilerim:) bebek annesine sarılsın...
Benim de ilk, OPUm yapıldı, donduruldu blastokist olarak 3 tane. bugun regl oldum, yakınlarda transferim var:)
bu ay tutturursak yılbaşında bebekli olacağız:) umarım olur...hepimizin bebeği olsun!
Korkacak bişey yok OPUda. Sonrası heyecan artıyor. Kaç yumurta, kaçı döllendi, kaçı embriyo oldu vs vs...
Kolay gelsin, heyecanlar başlıyor:)
Ayyy inşAllah canımmm. walla kontrollerde yumurtaları görünce bile içim acayip mutlu oluyor.heleki onun varlığını içimde hissetmek..düşündüğümde içmde kelebekler uçuşuyor sanki. umut çok güzel birşey ama tehlikeli de.aşılamada umut etmek istemesemde çok heyecanlanmıştım.negatif görünce üzüldüm tabii.Ama Rabbim herşeyin hayırlısını versin dedim hep .Bu yolda herkezlere önce sabır versin. minişlerimiz daha bize gelmeden sabrı , umudu ve yaşama sevincini öğretiyorlar bizlere. geldiklerinde kimbilir daha neler öğrenicez .sevgiyle kal canım..
İlk ve son olsun dilerim:) bebek annesine sarılsın...
Benim de ilk, OPUm yapıldı, donduruldu blastokist olarak 3 tane. bugun regl oldum, yakınlarda transferim var:)
bu ay tutturursak yılbaşında bebekli olacağız:) umarım olur...hepimizin bebeği olsun!
Korkacak bişey yok OPUda. Sonrası heyecan artıyor. Kaç yumurta, kaçı döllendi, kaçı embriyo oldu vs vs...
Kolay gelsin, heyecanlar başlıyor:)
kızlar transfer sonrası bu ilaçların gününü saatini birazcık gecirtirmekle bişey olur mu
Arkadaşlar merhaba...
Öncelikle bana bugüne kadar destek veren herkese teşekkür ederim.
Bu sabah uyandım ve teste gitmekten vazgeçtim. Umudum olmadığı için "yarın nasılsa öğreneceğim boşver gitme"dedim; ama sonra bazı arkadaşlara verdiğim sözü hatırladım ve inanın sırf o nedenle gittim.
Sabah 8'de kan verdim. 9.15 gibi internetten sonucumu öğrendim. O dakikadan sonra üzerime iki farklı duygu yerleşti. Birincisi kuş gibi hafifledim çünkü artık kafamda soru işareti kalmamıştı. İkincisi hafiflediğim kadar da ağırlaştım çünkü kafamda yeni soru işaretleri oluşmuştu...
Ortada tıbbın belirlediği bir sorun vardır ve ona yönelik tedavi uygulanır iyileşirsin; ama hiç bir sebep yokken aynı tedaviyle uğraşırsın uğraşırsın yeniden uğraşırsın sonuç da cevap da alamazsın!Onlara göre kolaydır; "sebepsiz infertelitedir" adı sana göre ise bu yeni bir sorudur "peki o ne demektir" le biten ve üç noktası kalan...
Çok uzatmak istemiyorum; değerim 0.49 çıktı ve bunun ne demek olduğunu hepimiz bilecek kadar tecrübe edindik bu zorlu ve yıpratıcı mücadelede. Belki hiç bir zaman "anne" olmayacağım, belki "iyi bir anne olamayacaktım" bilinmez; ama benim bilmediğim sadece Allah'ın bildiği ve bana uygun gördüğü yolda yürümeye devam etmek zorundayım. Çocukluğumda, ergenliğimde, gençliğimde yetişkinliğimde asla anne rolü biçmedim kendime. Hiç o konumda olmayı gönülden istemedim. Şimdi olsun dediğimde de; yıllardır gönülden dileyen, isteyen o kadar kişi varken;
"Bilmem; belki de ben bunu hak ettim...!"
Sevgiler...
Arkadaşlar merhaba...
Öncelikle bana bugüne kadar destek veren herkese teşekkür ederim.
Bu sabah uyandım ve teste gitmekten vazgeçtim. Umudum olmadığı için "yarın nasılsa öğreneceğim boşver gitme"dedim; ama sonra bazı arkadaşlara verdiğim sözü hatırladım ve inanın sırf o nedenle gittim.
Sabah 8'de kan verdim. 9.15 gibi internetten sonucumu öğrendim. O dakikadan sonra üzerime iki farklı duygu yerleşti. Birincisi kuş gibi hafifledim çünkü artık kafamda soru işareti kalmamıştı. İkincisi hafiflediğim kadar da ağırlaştım çünkü kafamda yeni soru işaretleri oluşmuştu...
Ortada tıbbın belirlediği bir sorun vardır ve ona yönelik tedavi uygulanır iyileşirsin; ama hiç bir sebep yokken aynı tedaviyle uğraşırsın uğraşırsın yeniden uğraşırsın sonuç da cevap da alamazsın!Onlara göre kolaydır; "sebepsiz infertelitedir" adı sana göre ise bu yeni bir sorudur "peki o ne demektir" le biten ve üç noktası kalan...
Çok uzatmak istemiyorum; değerim 0.49 çıktı ve bunun ne demek olduğunu hepimiz bilecek kadar tecrübe edindik bu zorlu ve yıpratıcı mücadelede. Belki hiç bir zaman "anne" olmayacağım, belki "iyi bir anne olamayacaktım" bilinmez; ama benim bilmediğim sadece Allah'ın bildiği ve bana uygun gördüğü yolda yürümeye devam etmek zorundayım. Çocukluğumda, ergenliğimde, gençliğimde yetişkinliğimde asla anne rolü biçmedim kendime. Hiç o konumda olmayı gönülden istemedim. Şimdi olsun dediğimde de; yıllardır gönülden dileyen, isteyen o kadar kişi varken;
"Bilmem; belki de ben bunu hak ettim...!" Sevgiler...
Arkadaşlar merhaba...
Öncelikle bana bugüne kadar destek veren herkese teşekkür ederim.
Bu sabah uyandım ve teste gitmekten vazgeçtim. Umudum olmadığı için "yarın nasılsa öğreneceğim boşver gitme"dedim; ama sonra bazı arkadaşlara verdiğim sözü hatırladım ve inanın sırf o nedenle gittim.
Sabah 8'de kan verdim. 9.15 gibi internetten sonucumu öğrendim. O dakikadan sonra üzerime iki farklı duygu yerleşti. Birincisi kuş gibi hafifledim çünkü artık kafamda soru işareti kalmamıştı. İkincisi hafiflediğim kadar da ağırlaştım çünkü kafamda yeni soru işaretleri oluşmuştu...
Ortada tıbbın belirlediği bir sorun vardır ve ona yönelik tedavi uygulanır iyileşirsin; ama hiç bir sebep yokken aynı tedaviyle uğraşırsın uğraşırsın yeniden uğraşırsın sonuç da cevap da alamazsın!Onlara göre kolaydır; "sebepsiz infertelitedir" adı sana göre ise bu yeni bir sorudur "peki o ne demektir" le biten ve üç noktası kalan...
Çok uzatmak istemiyorum; değerim 0.49 çıktı ve bunun ne demek olduğunu hepimiz bilecek kadar tecrübe edindik bu zorlu ve yıpratıcı mücadelede. Belki hiç bir zaman "anne" olmayacağım, belki "iyi bir anne olamayacaktım" bilinmez; ama benim bilmediğim sadece Allah'ın bildiği ve bana uygun gördüğü yolda yürümeye devam etmek zorundayım. Çocukluğumda, ergenliğimde, gençliğimde yetişkinliğimde asla anne rolü biçmedim kendime. Hiç o konumda olmayı gönülden istemedim. Şimdi olsun dediğimde de; yıllardır gönülden dileyen, isteyen o kadar kişi varken;
"Bilmem; belki de ben bunu hak ettim...!"
Sevgiler...
Arkadaşlar merhaba...
Öncelikle bana bugüne kadar destek veren herkese teşekkür ederim.
Bu sabah uyandım ve teste gitmekten vazgeçtim. Umudum olmadığı için "yarın nasılsa öğreneceğim boşver gitme"dedim; ama sonra bazı arkadaşlara verdiğim sözü hatırladım ve inanın sırf o nedenle gittim.
Sabah 8'de kan verdim. 9.15 gibi internetten sonucumu öğrendim. O dakikadan sonra üzerime iki farklı duygu yerleşti. Birincisi kuş gibi hafifledim çünkü artık kafamda soru işareti kalmamıştı. İkincisi hafiflediğim kadar da ağırlaştım çünkü kafamda yeni soru işaretleri oluşmuştu...
Ortada tıbbın belirlediği bir sorun vardır ve ona yönelik tedavi uygulanır iyileşirsin; ama hiç bir sebep yokken aynı tedaviyle uğraşırsın uğraşırsın yeniden uğraşırsın sonuç da cevap da alamazsın!Onlara göre kolaydır; "sebepsiz infertelitedir" adı sana göre ise bu yeni bir sorudur "peki o ne demektir" le biten ve üç noktası kalan...
Çok uzatmak istemiyorum; değerim 0.49 çıktı ve bunun ne demek olduğunu hepimiz bilecek kadar tecrübe edindik bu zorlu ve yıpratıcı mücadelede. Belki hiç bir zaman "anne" olmayacağım, belki "iyi bir anne olamayacaktım" bilinmez; ama benim bilmediğim sadece Allah'ın bildiği ve bana uygun gördüğü yolda yürümeye devam etmek zorundayım. Çocukluğumda, ergenliğimde, gençliğimde yetişkinliğimde asla anne rolü biçmedim kendime. Hiç o konumda olmayı gönülden istemedim. Şimdi olsun dediğimde de; yıllardır gönülden dileyen, isteyen o kadar kişi varken;
"Bilmem; belki de ben bunu hak ettim...!"
Sevgiler...
Arkadaşlar merhaba...
Öncelikle bana bugüne kadar destek veren herkese teşekkür ederim.
Bu sabah uyandım ve teste gitmekten vazgeçtim. Umudum olmadığı için "yarın nasılsa öğreneceğim boşver gitme"dedim; ama sonra bazı arkadaşlara verdiğim sözü hatırladım ve inanın sırf o nedenle gittim.
Sabah 8'de kan verdim. 9.15 gibi internetten sonucumu öğrendim. O dakikadan sonra üzerime iki farklı duygu yerleşti. Birincisi kuş gibi hafifledim çünkü artık kafamda soru işareti kalmamıştı. İkincisi hafiflediğim kadar da ağırlaştım çünkü kafamda yeni soru işaretleri oluşmuştu...
Ortada tıbbın belirlediği bir sorun vardır ve ona yönelik tedavi uygulanır iyileşirsin; ama hiç bir sebep yokken aynı tedaviyle uğraşırsın uğraşırsın yeniden uğraşırsın sonuç da cevap da alamazsın!Onlara göre kolaydır; "sebepsiz infertelitedir" adı sana göre ise bu yeni bir sorudur "peki o ne demektir" le biten ve üç noktası kalan...
Çok uzatmak istemiyorum; değerim 0.49 çıktı ve bunun ne demek olduğunu hepimiz bilecek kadar tecrübe edindik bu zorlu ve yıpratıcı mücadelede. Belki hiç bir zaman "anne" olmayacağım, belki "iyi bir anne olamayacaktım" bilinmez; ama benim bilmediğim sadece Allah'ın bildiği ve bana uygun gördüğü yolda yürümeye devam etmek zorundayım. Çocukluğumda, ergenliğimde, gençliğimde yetişkinliğimde asla anne rolü biçmedim kendime. Hiç o konumda olmayı gönülden istemedim. Şimdi olsun dediğimde de; yıllardır gönülden dileyen, isteyen o kadar kişi varken;
"Bilmem; belki de ben bunu hak ettim...!"
Sevgiler...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?