Yazıııık hamişler gece gece bekleşiyolar burda) şaka şaka kızlar biz de bebişlerle uğraşıyoruz ıhlayıp duruyo sürekli emmek istedi daha yeni uyudu maşallah diyim her an ıhlayabilir arkasından ağlayabilir diye diken üstündeyim. Hele abisi ne yiyosa bu çocuk düz duvara tırmanıyo teyzelerinin pestilini çıkardı resmen
Takip ediyo muydun burayı canım herkesin değişik sorunları var konuşup anlatıp birbirimize destek oluyoruz sen de anlatıp rahatlayabilirsin. Aynı duyguları çoğumuz yaşadık. İnş doğumun çok iyi geçer Allah gönlüne göre versin
Kızlar saat 16 da bebeğimi kucağıma aldım spinal yapıldı çok rahat geçti doğum tavsiye ederim. Bebeğim 2950 gr 49 cm doğdu . Dualarınız için teşekkür ederim.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
kizlar hayirli haberlerinize cok sewindim hele ki ikinizinde gayet saglikli olmasi cok ii...allahim baska sikinti yasatmasin bol sutunuz olsun
papatya canim dilerim rabbim caresi olan bir dert wermistir dualarimiz minik kizinla ......
Bu gece kimseler yok burda 😕gecekuslari doğurdu bebisler ile hepsi kalan sağlar uykuda sanırım benim ağrılarım var kızım bobregimi deliyor yarın yatak odası boyanacak...vaktini beklese bari yavrum daha yapılacak işler var...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Maşallah, analı babalı büyüsün.. Doğum hikayeni uzun uzun yazmanı bekliyorum. Sütün bol olsun..
Allah analı babalı buyutsun ne mutlu size ikinci yavrunuzuda kucağınıza aldınız...oğlunuz da kardeşini çok sevecek :) bol sutlu gunler diliyorum.
Aslinda hep 15.05.2014 istedim.kismet olmadi doktor sehir disinda ama bu 14 de sevdim:)) evet dok.dogans kadar 3500 gecer dedi gorxez.kilo onemli dillk disarda hemen toparliyolar sadece saglikli olsun.tek dusundugum bu.benim 2li testim riskli cikti.aminno
benimde 2 li ve 3 lu rısklı cıktı bende amnio yaptırmadım ama ayrıntılı ve sonraki kontrollerde bi sıkıntı gormedi doktorlar o yuzden bu ihtimali dusunmemeye moral bozmamaya çalıiıyorum.iyi olacak onlar ...
maaşallah size..ne guzel haberler bunlar bol sutlu gunler diliyorum size..
bozmayın moralinizi doktorlar bardağın hep boş tarafını gorur nokta kadar sorunu buyuk bişey olabilirmşiş gibi yansıtabiliyorlar.her şey iyi olacak Rabbim buyuk bıol sutlu gunler diliyorum.
İnş önemli bişi değildir canım Allah korusun bebeğini
Maşallah size
Gözün aydın canım kurtuldun maşallah geçmiş olsun
İnş yanlış teşhistir ki erken degilmi böyle bir teşhis icin Rabbim dermansız dert vermesin
Geçmiş olsun ve gözünüz aydın bol bol sütünüz olsun ins
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Canım inşallah yanlış bi teşhistir, ki ben çok içten bir şekikde öyle olduğuna iNanıyorum.. Allah sağlık versin meleklerimize, dualarım sninle, güzel haberlerle gel en kısa zaman da inşallhhh..
Maşallahh herşeyin yolunda olmasına çok sevindim.. Hayırlı olsun tekrar, bizim yerimize de sev fıstığını
Geçmiş olsun cqnım güzel geçmesine çok sevindim. Maşallah miniğine de..
Hayırlı olsun sana da, bebişlerimiz durmuyor artık gelen gelene maşallahhh
sağlıklı güzel bi ömrü olsun prensesinin inşallahh, aaminnn..
Son paylasiminida okudum sevindim canim iyi olmalarina
Cok merak ediyordum ne yazacagini :)
Sukurler olsun iyisiniz..Hikayenide okudum..
Merakla dogurmayi bekliyorum,o an'ı yasamayi..
Insallah sutunde daha cok bekletmeden gelir,stres yapmazsan kendine daha cabuk gelecegine inaniyorum
Telefondan goremiyorum ama hatirladigim kadariyla aynimiydik?
Bende bekliyorum
Cok erken degil mi boyle bir teshis icin ki..bilmiyorum tabii ama tum kontrollerden sonra bunu bi teshis gb soyleseymis..
Insallah dedigin gb yanlistir,erkendir boyle bisy icin canim..
Kiyamam ya son cumlenle daha da cok dogurmak istiyorum artik!!
Daha da varmis ama bak bizimkilerde bekletiyor :)
Beklemek sıkıcı diye cok erken karar verme derim,eger hersey onlar icinse,o suan icinde mutlu bunu dusun..
Gozunuzaydin canim
Ben bile inanamiyorum artik okudukca..
Sevindim hersey yolundaymis..Allah kolaylik versin,insallah agri sikintinda olmaz..
Gozunuzaydiiinn :)))
Masallah miniseee
Aglattin beni yaa :)
Yaslar iniyor..
Allah mahrum etmesin birbirinizden..
maşallah size hayırlı olsun ne güzel ya mis mis kokla yavrunu bekliyoruz haberlerini
Ay canım Amin inşallah ne güzel yazmissin. Allah evladini d sana bagislasin inşallah.
Gözün aydin canım.
hadi gözün aydın çok şükür dogurdun o kadar sıkıntı yasadin ödülun geldi :)
Papatyacim inşallah gecici biseydir degilse bile erken teshisle tedavi edilir inşallah Allah acil şifalar versin canim.
maşallah
haberlerin güzel canım. inşallah sıkıntısız doğumunu yaparsın
inşallah artar canım tomrisin emzirme notları diye yaz Google la güzel bilgiler var
cuma günü nişanım geldi. ama hiç bir doğum belirtisi yok. sadece adet olacakmışım bazen karnım ağrıyor. herkes doğuruyo ben kaldım
hoşgeldiniz evinize. duamı okudum.kalbini ferah tut cannım
sorun olmamasına sevindim
evet son günler yapılması doğum açısından faydalıymış. ama eşim asla diyor. merdiven inmeye devam
Oooy geçmiş olsun çok sevindim canım
Ben ev hanımıyım bebeğim on günlük oldu ben bile daraldım evde çok gezesim var :))
maşaAllah canım bizim yerimize de koklaAllah bağışlasın
Allah yardimcin olsun özleyince kendini😉
Canim devamı ya da nisan gelmesiyle su olmayabilir yoğun akinti olabilir
Riskli gebe değilse yasak değil 9 ay boyunca
Maşallah ben de bugun girdim nst ye benim kız da 2950 olmus😊kaç haftaliksin
Oyyy Kıyamam minik kuşa. Gözün aydın.maşallah size
Bugün nst ye girdim kızım proplari tekmeledi bir guzel.sancı çıkmadı 37+3 um sancı olmadığı için çatı muayenesi de olmadım.kaşıntılardan bahsettim karaciğer enzimlerine bakmak istedi Test yaptıracağım yarınkızın 2950gr 10 günde 150 gr almış muhtemel doğuma 18 gün var en fazla 300 daha alır heralde.şimdilik hersey normal dogumu işaret ediyor.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
tebrıkler cnm gecmıs olsun allah analı babalı buyutsun cnm darısı bızlerın basına maşllah yavrusuna
Canım çok mutlu oldum hayırlı olsun
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Hayırlı olsun canım, mutlu,sağlıklı bi ömrü olsun inşallahhh..
Ve oferta :)
Sizelere de allah kolaylık versin herşey yolunda ve çok güzel gitsin inşallah.. En güzel haberlerinizi bekliyoruzz :)
Canım allah yardımcın olsun bi avazda kurtul inşallahhh..
Güzel kalpli arkadaşlarım; tek tek alıntılayıp okudum mesajlarınızı. Dualarınız, iyi dilekleriniz için ne kadar teşekkür etsem azdır, Allah hepinizden razı olsun...
Kızlar;
...
Böylece biricik kızım Deren'im; 5 Mayıs saat 10:05'te 3.260 gr ve 51 cm olarak aramıza katıldı:)
Sanırım yarın çıkacağız evimize. Doğuran tüm anniş ve bebişlerine sevgi dolu öpücüklerimi gönderiyorum; bol süt diliyorum. Henüz doğurmayanlara azcık sabır diliyorum; Allah en kısa zamanda mucizelerinize kavuşturacak sizi de canlarım, bol dua edin, herşey çok güzel olacak, güzel düşünün...
Hepinizi çook seviyorum...
Masallah Rabbim bol bol sutle doldursun seni ins.canm.Hiksayenizi cok guzel anlatmissin.,.Ikinizede mutluluklarr.Kızlar;
Doğumdan bir önceki gün çok gergin olmama rağmen, ertesi sabah uyandığımda tarifsiz bir huzur vardı içimde. Gece oğlumu yanımıza alıp yattık. Zaten çok derin uyuyamadım ama sabaha dek oğlumun süt, çiş, su ihtiyaçları için birkaç kez kalkınca 1-2 saat kestirdim desem yeridir... Herhalde o da gergindi normalde bu kadar uyanmaz.
Sabah altı gibi uyandım. Banyomu sabaha bırakmıştım, iyi ki de öyle yapmışım. Güzelce hazırlandım, süslendim, rahat kıyafetlerimi giydim. Oğlumu hazırladım, sonra hep beraber çıktık ve onu okula bıraktık. Eşim çok gergindi, nasıl yolda durup biriyle kavga etmediğine şaşırıyorum.
Hastaneye varır varmaz, az zaman kaldı diyip önlüğü vs giymemi istediler. Hafiften heyecan başladı tabii. Doğum için annem, babam dahil olmak üzere herkes biraraya gelmişti. Sadece babamın eşi sorun olabilir diye gelmişti ama yukarı çıkmamış. NTS'ye bağlandım son kez. Biraz sonra hadi gidiyoruz dediler, yataktan sedyeye yerleştirildim. Asansör kapısına dek herkes beni uğurladı. Eşim fotoğraf makinasını odada unuttuğu için odaya geri dönünce ben sürekli eşimi bekleyelim, o da doğuma girecek diye sayıklamaya başladım. Kalbim güm güm atıyordu. Asansörün aşağı inişi mağma tabakasına kadar sürdü sandım:)
Derken ameliyathaneye alındım. Doktorum odaya da gelmişti ama hemen gelip elimi tuttu. Epidural takılıncaya dek Fikret bekleyecek canım merak etme biz burdayız dedi. Anestezi uzmanı beni görünce, "aaa yine mi sen?" diye espri yaptı. Ben onu 3 sene önceki doğumumdan tanıdım ama onun beni tanıması mümkün değildi; belli ki ortamı yumuşatmak için anlaşmışlar önceden. Doktorum da ""oo bu ne ki, üçüncü için gelicez, birkaç sene içinde" dedi. Buarada ben oturup çökme pozisyonu aldım. Elimi bin kişi filan tutuyordu. Anestezi uzmanı sürdüğü baticonun (steril için sıvı) vereceği hisse kadar önceden ne yapacağını adım adım söylemeye başladı. Artık eşimin gelişini filan unutmuş durumdaydım, kuzu gibi teslim oldum ellerine resmen.
Derken 1-2 dk içinde epidural katateri takılmış oldu. Hemen masaya yatar pozisyon verdiler, sn. ler içinde etkili olacak denildi. Klasik parmağımı dokunduğumu hissedeceksin ama bunu (?!?!) hissetmeyeceksin testi yapıldı. O arada kapı açıldı eşim telaşla girdi, hemen sağ taraftaki elime de o yapıştı. Yapılan test tabii oyalamak ve sakin tutmak için. Çünkü, bunu hissedeceksin, bunu hissetmeyeceksin derken; ben biraz da tecrübeden ilk katın açıldığını hissettim. Artık kızım geliyor dedim. Bir iki dua okudum ya da okumaya çalıştım ama tamamladım mı emin değilim; çübkü başının çıktığını hissettim. İki sn sonra doktorum "şuna bakın seni koca kafa" dedi. Şimdi bastıracaklar ve çıkacak dedim içimden. Derken anestezi uzmanı elime sıksıkı yapıştı. Kızım biraz zor çıkıyordu, kaburgalarıma dek bastırmaya başladılar. Derin nefes almaya çalıştım, göz bebeklerim yerinden çıkıyor gibiydi ama hiçbir acı hissettmiyordum sadece baskı, eziliyormuşum hissi... Eşim iyi misin diye soruyor ama cevap veremiyordum. Sadece derin derin nefes alıyordum ve resmen doğuruyordum o an içimden mutluydum. Doğum anında edilen dualar kabul olur denilirmiş; kan kanseri bir teyze defalarca rica etmişti bana dua et diye, tam o anda aklıma o geldi, herhalde 15-20 kere takılmış şekilde ona dua ettim, sonra sadece Allah'ım yavrularımızın sağlıklı, güzel günlerini göster, onlara hastalık, yokluk, savaş, felaket gösterme" gibisinden bir kaç şey sıralayabildim; oysa evde çok güzel çalışmıştım dileklerime ama... Sizin için edeceklerim, evlenmek isteyen candostum ve bebek isteyen doktorum için edeceklerim buharşatı biranda... Baskılar aniden durdu; "gıık" diye bir ses geldi... Doktorum "aa bu aynı Demir" dedi. Kafamı sağa çevirdim, eşimi yanımda gördüm biraz arkasında masada kızıma ilk işlemleri yapılıyordu. İlk ağlamasını duydum. Hemen sonra yanağıma doğru tuttular; gözgöze geldik. Bana dilini çıkarıp, emmeye çalışma hareketi yaptı, şok oldum. O anda kızımın tuttuğunu koparacak bir kız olduğunu düşündüm. Derken eşim kızımla yukarı çıktı. Onu yalnız bırakmaması için anlaşmıştık. Sonra bana sakinleştirici birşey verdiier, hala milyon kişi elimi tutup burdayız, şu an bu yapılıyor, yanındayız vs diyordu:) Bulutların üzerinde gibi olduğum anlarda, dikişlerim atılıyordu, yukarı çıkışımızı hayal gibi hatırlıyorum. Odaya çıkar çıkmaz, gözgöze geldiğimiz an aklıma geldi ve hemen kızımı emzirmek istiyorum dedim sarhoş bir halde. Yarım yamalak hatırladığım gögsümü çıkarır çıkarmaz gözlerimi fırlatacak şekilde saldırması oldu gögsüme. Oğlumun bir minik kopyası ama oğlumda memeyi tutturmak için bir hafta uğraşmıştım, kızım ise anında yapışmıştı. Annem "bu ne böyle sen bu kızı içerde aç bırakmışsın" diye dalga geçti.
Böylece biricik kızım Deren'im; 5 Mayıs saat 10:05'te 3.260 gr ve 51 cm olarak aramıza katıldı:)
Doğumdan 1.5-2 saat sonra yürümeye kaldırdılar. Bacaklarımın kuvveti yerindeydi ama his duygusu yerinde olmadığı için normal kalkıp yürüdüm. Aslında korkuyla beklediğm acılı ilk yürüme anı garip şekilde birşey hissetmeden tamamlandı. Bugun epidural çıkıncaya dek; yardımsız yürümek, tuvalate gitmek, banyo yapmak gibi her türlü hareketi tek başıma yardımsız yaptım. Epidural alerji yaptığı için çılgın gibi kaşınmam oldu. Antiallerjik ilaçlar yapıldı ama fayda etmeyince ben de bugun epidural çıkana dek hatur hurur bir güzel kaşındım. Bugun öğlen itibariyle üzerimde hiçbir damaryolu, kablo, sonda vb kalmamış oldu. Epiduralin etkisi geçtikçe, doğal olarak hafif dikiş yeri, bastırılan kaburgalar, vs ağrılarım oldu ama çok şükür henüz fayanılmayacak gibi birşey yok zaten en zoru ilk günün ağrısıydı, bir şekilde atlattık.
Çok bol su içtim, sondayı çıkarttırıp, sürekli tuvalate kalktım. Yemem için verilen herşeyi (iğrenç tadı olan çorbalar da dahil, tükettim:)
Herleyden önemlisi kızıma ve oğluma sağ salim kavuştum. Darısı tüm anne adaylarının başına. Dilerim en az benimki kadar rahat bir doğumuzun olur benim canyoldaşlarım.
Sanırım yarın çıkacağız evimize. Doğuran tüm anniş ve bebişlerine sevgi dolu öpücüklerimi gönderiyorum; bol süt diliyorum. Henüz doğurmayanlara azcık sabır diliyorum; Allah en kısa zamanda mucizelerinize kavuşturacak sizi de canlarım, bol dua edin, herşey çok güzel olacak, güzel düşünün...
Hepinizi çook seviyorum...
merhaba arkadaslar.tam 40.haftamin bittigi gun yani 4mayis sabahi 8.40 ta normal dogumla kizim dunyaya geldi.3.120gr 48cm boyunda:) 7 saat suren bi suni sanci maceramiz oldu.zordu ama yavrunu kucagina alinca insan herseyi unutuyo.bi ara uzun uzun yazarim dogum maceramizi.yavrusunu kucagina alan arkadaslar allah anali babali buyutsun.bekleyen arkadaslra kolay dogumlar diliyorum.vv
Kızlar;
Doğumdan bir önceki gün çok gergin olmama rağmen, ertesi sabah uyandığımda tarifsiz bir huzur vardı içimde. Gece oğlumu yanımıza alıp yattık. Zaten çok derin uyuyamadım ama sabaha dek oğlumun süt, çiş, su ihtiyaçları için birkaç kez kalkınca 1-2 saat kestirdim desem yeridir... Herhalde o da gergindi normalde bu kadar uyanmaz.
Sabah altı gibi uyandım. Banyomu sabaha bırakmıştım, iyi ki de öyle yapmışım. Güzelce hazırlandım, süslendim, rahat kıyafetlerimi giydim. Oğlumu hazırladım, sonra hep beraber çıktık ve onu okula bıraktık. Eşim çok gergindi, nasıl yolda durup biriyle kavga etmediğine şaşırıyorum.
Hastaneye varır varmaz, az zaman kaldı diyip önlüğü vs giymemi istediler. Hafiften heyecan başladı tabii. Doğum için annem, babam dahil olmak üzere herkes biraraya gelmişti. Sadece babamın eşi sorun olabilir diye gelmişti ama yukarı çıkmamış. NTS'ye bağlandım son kez. Biraz sonra hadi gidiyoruz dediler, yataktan sedyeye yerleştirildim. Asansör kapısına dek herkes beni uğurladı. Eşim fotoğraf makinasını odada unuttuğu için odaya geri dönünce ben sürekli eşimi bekleyelim, o da doğuma girecek diye sayıklamaya başladım. Kalbim güm güm atıyordu. Asansörün aşağı inişi mağma tabakasına kadar sürdü sandım:)
Derken ameliyathaneye alındım. Doktorum odaya da gelmişti ama hemen gelip elimi tuttu. Epidural takılıncaya dek Fikret bekleyecek canım merak etme biz burdayız dedi. Anestezi uzmanı beni görünce, "aaa yine mi sen?" diye espri yaptı. Ben onu 3 sene önceki doğumumdan tanıdım ama onun beni tanıması mümkün değildi; belli ki ortamı yumuşatmak için anlaşmışlar önceden. Doktorum da ""oo bu ne ki, üçüncü için gelicez, birkaç sene içinde" dedi. Buarada ben oturup çökme pozisyonu aldım. Elimi bin kişi filan tutuyordu. Anestezi uzmanı sürdüğü baticonun (steril için sıvı) vereceği hisse kadar önceden ne yapacağını adım adım söylemeye başladı. Artık eşimin gelişini filan unutmuş durumdaydım, kuzu gibi teslim oldum ellerine resmen.
Derken 1-2 dk içinde epidural katateri takılmış oldu. Hemen masaya yatar pozisyon verdiler, sn. ler içinde etkili olacak denildi. Klasik parmağımı dokunduğumu hissedeceksin ama bunu (?!?!) hissetmeyeceksin testi yapıldı. O arada kapı açıldı eşim telaşla girdi, hemen sağ taraftaki elime de o yapıştı. Yapılan test tabii oyalamak ve sakin tutmak için. Çünkü, bunu hissedeceksin, bunu hissetmeyeceksin derken; ben biraz da tecrübeden ilk katın açıldığını hissettim. Artık kızım geliyor dedim. Bir iki dua okudum ya da okumaya çalıştım ama tamamladım mı emin değilim; çübkü başının çıktığını hissettim. İki sn sonra doktorum "şuna bakın seni koca kafa" dedi. Şimdi bastıracaklar ve çıkacak dedim içimden. Derken anestezi uzmanı elime sıksıkı yapıştı. Kızım biraz zor çıkıyordu, kaburgalarıma dek bastırmaya başladılar. Derin nefes almaya çalıştım, göz bebeklerim yerinden çıkıyor gibiydi ama hiçbir acı hissettmiyordum sadece baskı, eziliyormuşum hissi... Eşim iyi misin diye soruyor ama cevap veremiyordum. Sadece derin derin nefes alıyordum ve resmen doğuruyordum o an içimden mutluydum. Doğum anında edilen dualar kabul olur denilirmiş; kan kanseri bir teyze defalarca rica etmişti bana dua et diye, tam o anda aklıma o geldi, herhalde 15-20 kere takılmış şekilde ona dua ettim, sonra sadece Allah'ım yavrularımızın sağlıklı, güzel günlerini göster, onlara hastalık, yokluk, savaş, felaket gösterme" gibisinden bir kaç şey sıralayabildim; oysa evde çok güzel çalışmıştım dileklerime ama... Sizin için edeceklerim, evlenmek isteyen candostum ve bebek isteyen doktorum için edeceklerim buharşatı biranda... Baskılar aniden durdu; "gıık" diye bir ses geldi... Doktorum "aa bu aynı Demir" dedi. Kafamı sağa çevirdim, eşimi yanımda gördüm biraz arkasında masada kızıma ilk işlemleri yapılıyordu. İlk ağlamasını duydum. Hemen sonra yanağıma doğru tuttular; gözgöze geldik. Bana dilini çıkarıp, emmeye çalışma hareketi yaptı, şok oldum. O anda kızımın tuttuğunu koparacak bir kız olduğunu düşündüm. Derken eşim kızımla yukarı çıktı. Onu yalnız bırakmaması için anlaşmıştık. Sonra bana sakinleştirici birşey verdiier, hala milyon kişi elimi tutup burdayız, şu an bu yapılıyor, yanındayız vs diyordu:) Bulutların üzerinde gibi olduğum anlarda, dikişlerim atılıyordu, yukarı çıkışımızı hayal gibi hatırlıyorum. Odaya çıkar çıkmaz, gözgöze geldiğimiz an aklıma geldi ve hemen kızımı emzirmek istiyorum dedim sarhoş bir halde. Yarım yamalak hatırladığım gögsümü çıkarır çıkarmaz gözlerimi fırlatacak şekilde saldırması oldu gögsüme. Oğlumun bir minik kopyası ama oğlumda memeyi tutturmak için bir hafta uğraşmıştım, kızım ise anında yapışmıştı. Annem "bu ne böyle sen bu kızı içerde aç bırakmışsın" diye dalga geçti.
Böylece biricik kızım Deren'im; 5 Mayıs saat 10:05'te 3.260 gr ve 51 cm olarak aramıza katıldı:)
Doğumdan 1.5-2 saat sonra yürümeye kaldırdılar. Bacaklarımın kuvveti yerindeydi ama his duygusu yerinde olmadığı için normal kalkıp yürüdüm. Aslında korkuyla beklediğm acılı ilk yürüme anı garip şekilde birşey hissetmeden tamamlandı. Bugun epidural çıkıncaya dek; yardımsız yürümek, tuvalate gitmek, banyo yapmak gibi her türlü hareketi tek başıma yardımsız yaptım. Epidural alerji yaptığı için çılgın gibi kaşınmam oldu. Antiallerjik ilaçlar yapıldı ama fayda etmeyince ben de bugun epidural çıkana dek hatur hurur bir güzel kaşındım. Bugun öğlen itibariyle üzerimde hiçbir damaryolu, kablo, sonda vb kalmamış oldu. Epiduralin etkisi geçtikçe, doğal olarak hafif dikiş yeri, bastırılan kaburgalar, vs ağrılarım oldu ama çok şükür henüz fayanılmayacak gibi birşey yok zaten en zoru ilk günün ağrısıydı, bir şekilde atlattık.
Çok bol su içtim, sondayı çıkarttırıp, sürekli tuvalate kalktım. Yemem için verilen herşeyi (iğrenç tadı olan çorbalar da dahil, tükettim:)
Herleyden önemlisi kızıma ve oğluma sağ salim kavuştum. Darısı tüm anne adaylarının başına. Dilerim en az benimki kadar rahat bir doğumuzun olur benim canyoldaşlarım.
Sanırım yarın çıkacağız evimize. Doğuran tüm anniş ve bebişlerine sevgi dolu öpücüklerimi gönderiyorum; bol süt diliyorum. Henüz doğurmayanlara azcık sabır diliyorum; Allah en kısa zamanda mucizelerinize kavuşturacak sizi de canlarım, bol dua edin, herşey çok güzel olacak, güzel düşünün...
Hepinizi çook seviyorum...
Kızlar biz evimize geldik bir ara vakit bulursam hikayemizi yazacağım uzun uzun. Şu an dikiş ağrılarım çok var birde gaz çıkarmakta çok zorlanıyorum. Çok fenayım bu gaz beni mahvetti
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Canım, Ne güzel anlatmışsın doğum hikayeni. kızın da hemen emmiş maşallah:) allah analı babalı büyütsün. darısı başımızaKızlar;
Doğumdan bir önceki gün çok gergin olmama rağmen, ertesi sabah uyandığımda tarifsiz bir huzur vardı içimde. Gece oğlumu yanımıza alıp yattık. Zaten çok derin uyuyamadım ama sabaha dek oğlumun süt, çiş, su ihtiyaçları için birkaç kez kalkınca 1-2 saat kestirdim desem yeridir... Herhalde o da gergindi normalde bu kadar uyanmaz.
Sabah altı gibi uyandım. Banyomu sabaha bırakmıştım, iyi ki de öyle yapmışım. Güzelce hazırlandım, süslendim, rahat kıyafetlerimi giydim. Oğlumu hazırladım, sonra hep beraber çıktık ve onu okula bıraktık. Eşim çok gergindi, nasıl yolda durup biriyle kavga etmediğine şaşırıyorum.
Hastaneye varır varmaz, az zaman kaldı diyip önlüğü vs giymemi istediler. Hafiften heyecan başladı tabii. Doğum için annem, babam dahil olmak üzere herkes biraraya gelmişti. Sadece babamın eşi sorun olabilir diye gelmişti ama yukarı çıkmamış. NTS'ye bağlandım son kez. Biraz sonra hadi gidiyoruz dediler, yataktan sedyeye yerleştirildim. Asansör kapısına dek herkes beni uğurladı. Eşim fotoğraf makinasını odada unuttuğu için odaya geri dönünce ben sürekli eşimi bekleyelim, o da doğuma girecek diye sayıklamaya başladım. Kalbim güm güm atıyordu. Asansörün aşağı inişi mağma tabakasına kadar sürdü sandım:)
Derken ameliyathaneye alındım. Doktorum odaya da gelmişti ama hemen gelip elimi tuttu. Epidural takılıncaya dek Fikret bekleyecek canım merak etme biz burdayız dedi. Anestezi uzmanı beni görünce, "aaa yine mi sen?" diye espri yaptı. Ben onu 3 sene önceki doğumumdan tanıdım ama onun beni tanıması mümkün değildi; belli ki ortamı yumuşatmak için anlaşmışlar önceden. Doktorum da ""oo bu ne ki, üçüncü için gelicez, birkaç sene içinde" dedi. Buarada ben oturup çökme pozisyonu aldım. Elimi bin kişi filan tutuyordu. Anestezi uzmanı sürdüğü baticonun (steril için sıvı) vereceği hisse kadar önceden ne yapacağını adım adım söylemeye başladı. Artık eşimin gelişini filan unutmuş durumdaydım, kuzu gibi teslim oldum ellerine resmen.
Derken 1-2 dk içinde epidural katateri takılmış oldu. Hemen masaya yatar pozisyon verdiler, sn. ler içinde etkili olacak denildi. Klasik parmağımı dokunduğumu hissedeceksin ama bunu (?!?!) hissetmeyeceksin testi yapıldı. O arada kapı açıldı eşim telaşla girdi, hemen sağ taraftaki elime de o yapıştı. Yapılan test tabii oyalamak ve sakin tutmak için. Çünkü, bunu hissedeceksin, bunu hissetmeyeceksin derken; ben biraz da tecrübeden ilk katın açıldığını hissettim. Artık kızım geliyor dedim. Bir iki dua okudum ya da okumaya çalıştım ama tamamladım mı emin değilim; çübkü başının çıktığını hissettim. İki sn sonra doktorum "şuna bakın seni koca kafa" dedi. Şimdi bastıracaklar ve çıkacak dedim içimden. Derken anestezi uzmanı elime sıksıkı yapıştı. Kızım biraz zor çıkıyordu, kaburgalarıma dek bastırmaya başladılar. Derin nefes almaya çalıştım, göz bebeklerim yerinden çıkıyor gibiydi ama hiçbir acı hissettmiyordum sadece baskı, eziliyormuşum hissi... Eşim iyi misin diye soruyor ama cevap veremiyordum. Sadece derin derin nefes alıyordum ve resmen doğuruyordum o an içimden mutluydum. Doğum anında edilen dualar kabul olur denilirmiş; kan kanseri bir teyze defalarca rica etmişti bana dua et diye, tam o anda aklıma o geldi, herhalde 15-20 kere takılmış şekilde ona dua ettim, sonra sadece Allah'ım yavrularımızın sağlıklı, güzel günlerini göster, onlara hastalık, yokluk, savaş, felaket gösterme" gibisinden bir kaç şey sıralayabildim; oysa evde çok güzel çalışmıştım dileklerime ama... Sizin için edeceklerim, evlenmek isteyen candostum ve bebek isteyen doktorum için edeceklerim buharşatı biranda... Baskılar aniden durdu; "gıık" diye bir ses geldi... Doktorum "aa bu aynı Demir" dedi. Kafamı sağa çevirdim, eşimi yanımda gördüm biraz arkasında masada kızıma ilk işlemleri yapılıyordu. İlk ağlamasını duydum. Hemen sonra yanağıma doğru tuttular; gözgöze geldik. Bana dilini çıkarıp, emmeye çalışma hareketi yaptı, şok oldum. O anda kızımın tuttuğunu koparacak bir kız olduğunu düşündüm. Derken eşim kızımla yukarı çıktı. Onu yalnız bırakmaması için anlaşmıştık. Sonra bana sakinleştirici birşey verdiier, hala milyon kişi elimi tutup burdayız, şu an bu yapılıyor, yanındayız vs diyordu:) Bulutların üzerinde gibi olduğum anlarda, dikişlerim atılıyordu, yukarı çıkışımızı hayal gibi hatırlıyorum. Odaya çıkar çıkmaz, gözgöze geldiğimiz an aklıma geldi ve hemen kızımı emzirmek istiyorum dedim sarhoş bir halde. Yarım yamalak hatırladığım gögsümü çıkarır çıkarmaz gözlerimi fırlatacak şekilde saldırması oldu gögsüme. Oğlumun bir minik kopyası ama oğlumda memeyi tutturmak için bir hafta uğraşmıştım, kızım ise anında yapışmıştı. Annem "bu ne böyle sen bu kızı içerde aç bırakmışsın" diye dalga geçti.
Böylece biricik kızım Deren'im; 5 Mayıs saat 10:05'te 3.260 gr ve 51 cm olarak aramıza katıldı:)
Doğumdan 1.5-2 saat sonra yürümeye kaldırdılar. Bacaklarımın kuvveti yerindeydi ama his duygusu yerinde olmadığı için normal kalkıp yürüdüm. Aslında korkuyla beklediğm acılı ilk yürüme anı garip şekilde birşey hissetmeden tamamlandı. Bugun epidural çıkıncaya dek; yardımsız yürümek, tuvalate gitmek, banyo yapmak gibi her türlü hareketi tek başıma yardımsız yaptım. Epidural alerji yaptığı için çılgın gibi kaşınmam oldu. Antiallerjik ilaçlar yapıldı ama fayda etmeyince ben de bugun epidural çıkana dek hatur hurur bir güzel kaşındım. Bugun öğlen itibariyle üzerimde hiçbir damaryolu, kablo, sonda vb kalmamış oldu. Epiduralin etkisi geçtikçe, doğal olarak hafif dikiş yeri, bastırılan kaburgalar, vs ağrılarım oldu ama çok şükür henüz fayanılmayacak gibi birşey yok zaten en zoru ilk günün ağrısıydı, bir şekilde atlattık.
Çok bol su içtim, sondayı çıkarttırıp, sürekli tuvalate kalktım. Yemem için verilen herşeyi (iğrenç tadı olan çorbalar da dahil, tükettim:)
Herleyden önemlisi kızıma ve oğluma sağ salim kavuştum. Darısı tüm anne adaylarının başına. Dilerim en az benimki kadar rahat bir doğumuzun olur benim canyoldaşlarım.
Sanırım yarın çıkacağız evimize. Doğuran tüm anniş ve bebişlerine sevgi dolu öpücüklerimi gönderiyorum; bol süt diliyorum. Henüz doğurmayanlara azcık sabır diliyorum; Allah en kısa zamanda mucizelerinize kavuşturacak sizi de canlarım, bol dua edin, herşey çok güzel olacak, güzel düşünün...
Hepinizi çook seviyorum...
Masallah canmmucizen buyumus ama hic fazla kilo almis gibi görunmuyorsun kac kilosun aldin toplamda? tahminimce 8-9 ?
Allah yardimciniz olsun merak etme annesi bir an önce kendini topluycak minik bey yeterki moralini yuksek tut ki sutun gelsin....
Protein ve yuksek tansiyon bendede var ama hic hastanede kalmam gerekmedi kötu hissedersen kalabilirsin demislerdi.... senin tansiyonun biraz dusuk gbi geldi bana bugunlerde kontrol altinda olmanda fayda var doktor kontrolunun haftada 2 defa yapilmasi gibi...
Bu beyaz akinti dedigin mcus plug denilen sumuksu akinti degil sanirim kremsi bir akintiysa her hamilelikte son aylarda gelebiliyor... ama sirtindan kasiklarina dogru olan sanci dogum belirtisi bebisin gelisi yakin gibi.
Kızlar biz evimize geldik bir ara vakit bulursam hikayemizi yazacağım uzun uzun. Şu an dikiş ağrılarım çok var birde gaz çıkarmakta çok zorlanıyorum. Çok fenayım bu gaz beni mahvetti
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
canlarim benim 3350 kg 50 cm dogdu yawrum tam bi tosun gibi icimden ciktigina inanmak zamanimi alicak...gaz sancisi cekiorum daha yeni pirt yaptim sutum cok geldi ama bise yedirip icirmediler barsaktan dolayi sanki pat die kesildi mama werdik ama yine gelicek biliorum cok cok icio yawrum cok ii gecen anlarim kabus saniyelerim de oldu hepsini anlaticam...daha tabircu olmadik .allaha emanet olun...
Kızlar;
Doğumdan bir önceki gün çok gergin olmama rağmen, ertesi sabah uyandığımda tarifsiz bir huzur vardı içimde. Gece oğlumu yanımıza alıp yattık. Zaten çok derin uyuyamadım ama sabaha dek oğlumun süt, çiş, su ihtiyaçları için birkaç kez kalkınca 1-2 saat kestirdim desem yeridir... Herhalde o da gergindi normalde bu kadar uyanmaz.
Sabah altı gibi uyandım. Banyomu sabaha bırakmıştım, iyi ki de öyle yapmışım. Güzelce hazırlandım, süslendim, rahat kıyafetlerimi giydim. Oğlumu hazırladım, sonra hep beraber çıktık ve onu okula bıraktık. Eşim çok gergindi, nasıl yolda durup biriyle kavga etmediğine şaşırıyorum.
Hastaneye varır varmaz, az zaman kaldı diyip önlüğü vs giymemi istediler. Hafiften heyecan başladı tabii. Doğum için annem, babam dahil olmak üzere herkes biraraya gelmişti. Sadece babamın eşi sorun olabilir diye gelmişti ama yukarı çıkmamış. NTS'ye bağlandım son kez. Biraz sonra hadi gidiyoruz dediler, yataktan sedyeye yerleştirildim. Asansör kapısına dek herkes beni uğurladı. Eşim fotoğraf makinasını odada unuttuğu için odaya geri dönünce ben sürekli eşimi bekleyelim, o da doğuma girecek diye sayıklamaya başladım. Kalbim güm güm atıyordu. Asansörün aşağı inişi mağma tabakasına kadar sürdü sandım:)
Derken ameliyathaneye alındım. Doktorum odaya da gelmişti ama hemen gelip elimi tuttu. Epidural takılıncaya dek Fikret bekleyecek canım merak etme biz burdayız dedi. Anestezi uzmanı beni görünce, "aaa yine mi sen?" diye espri yaptı. Ben onu 3 sene önceki doğumumdan tanıdım ama onun beni tanıması mümkün değildi; belli ki ortamı yumuşatmak için anlaşmışlar önceden. Doktorum da ""oo bu ne ki, üçüncü için gelicez, birkaç sene içinde" dedi. Buarada ben oturup çökme pozisyonu aldım. Elimi bin kişi filan tutuyordu. Anestezi uzmanı sürdüğü baticonun (steril için sıvı) vereceği hisse kadar önceden ne yapacağını adım adım söylemeye başladı. Artık eşimin gelişini filan unutmuş durumdaydım, kuzu gibi teslim oldum ellerine resmen.
Derken 1-2 dk içinde epidural katateri takılmış oldu. Hemen masaya yatar pozisyon verdiler, sn. ler içinde etkili olacak denildi. Klasik parmağımı dokunduğumu hissedeceksin ama bunu (?!?!) hissetmeyeceksin testi yapıldı. O arada kapı açıldı eşim telaşla girdi, hemen sağ taraftaki elime de o yapıştı. Yapılan test tabii oyalamak ve sakin tutmak için. Çünkü, bunu hissedeceksin, bunu hissetmeyeceksin derken; ben biraz da tecrübeden ilk katın açıldığını hissettim. Artık kızım geliyor dedim. Bir iki dua okudum ya da okumaya çalıştım ama tamamladım mı emin değilim; çübkü başının çıktığını hissettim. İki sn sonra doktorum "şuna bakın seni koca kafa" dedi. Şimdi bastıracaklar ve çıkacak dedim içimden. Derken anestezi uzmanı elime sıksıkı yapıştı. Kızım biraz zor çıkıyordu, kaburgalarıma dek bastırmaya başladılar. Derin nefes almaya çalıştım, göz bebeklerim yerinden çıkıyor gibiydi ama hiçbir acı hissettmiyordum sadece baskı, eziliyormuşum hissi... Eşim iyi misin diye soruyor ama cevap veremiyordum. Sadece derin derin nefes alıyordum ve resmen doğuruyordum o an içimden mutluydum. Doğum anında edilen dualar kabul olur denilirmiş; kan kanseri bir teyze defalarca rica etmişti bana dua et diye, tam o anda aklıma o geldi, herhalde 15-20 kere takılmış şekilde ona dua ettim, sonra sadece Allah'ım yavrularımızın sağlıklı, güzel günlerini göster, onlara hastalık, yokluk, savaş, felaket gösterme" gibisinden bir kaç şey sıralayabildim; oysa evde çok güzel çalışmıştım dileklerime ama... Sizin için edeceklerim, evlenmek isteyen candostum ve bebek isteyen doktorum için edeceklerim buharşatı biranda... Baskılar aniden durdu; "gıık" diye bir ses geldi... Doktorum "aa bu aynı Demir" dedi. Kafamı sağa çevirdim, eşimi yanımda gördüm biraz arkasında masada kızıma ilk işlemleri yapılıyordu. İlk ağlamasını duydum. Hemen sonra yanağıma doğru tuttular; gözgöze geldik. Bana dilini çıkarıp, emmeye çalışma hareketi yaptı, şok oldum. O anda kızımın tuttuğunu koparacak bir kız olduğunu düşündüm. Derken eşim kızımla yukarı çıktı. Onu yalnız bırakmaması için anlaşmıştık. Sonra bana sakinleştirici birşey verdiier, hala milyon kişi elimi tutup burdayız, şu an bu yapılıyor, yanındayız vs diyordu:) Bulutların üzerinde gibi olduğum anlarda, dikişlerim atılıyordu, yukarı çıkışımızı hayal gibi hatırlıyorum. Odaya çıkar çıkmaz, gözgöze geldiğimiz an aklıma geldi ve hemen kızımı emzirmek istiyorum dedim sarhoş bir halde. Yarım yamalak hatırladığım gögsümü çıkarır çıkarmaz gözlerimi fırlatacak şekilde saldırması oldu gögsüme. Oğlumun bir minik kopyası ama oğlumda memeyi tutturmak için bir hafta uğraşmıştım, kızım ise anında yapışmıştı. Annem "bu ne böyle sen bu kızı içerde aç bırakmışsın" diye dalga geçti.
Böylece biricik kızım Deren'im; 5 Mayıs saat 10:05'te 3.260 gr ve 51 cm olarak aramıza katıldı:)
Doğumdan 1.5-2 saat sonra yürümeye kaldırdılar. Bacaklarımın kuvveti yerindeydi ama his duygusu yerinde olmadığı için normal kalkıp yürüdüm. Aslında korkuyla beklediğm acılı ilk yürüme anı garip şekilde birşey hissetmeden tamamlandı. Bugun epidural çıkıncaya dek; yardımsız yürümek, tuvalate gitmek, banyo yapmak gibi her türlü hareketi tek başıma yardımsız yaptım. Epidural alerji yaptığı için çılgın gibi kaşınmam oldu. Antiallerjik ilaçlar yapıldı ama fayda etmeyince ben de bugun epidural çıkana dek hatur hurur bir güzel kaşındım. Bugun öğlen itibariyle üzerimde hiçbir damaryolu, kablo, sonda vb kalmamış oldu. Epiduralin etkisi geçtikçe, doğal olarak hafif dikiş yeri, bastırılan kaburgalar, vs ağrılarım oldu ama çok şükür henüz fayanılmayacak gibi birşey yok zaten en zoru ilk günün ağrısıydı, bir şekilde atlattık.
Çok bol su içtim, sondayı çıkarttırıp, sürekli tuvalate kalktım. Yemem için verilen herşeyi (iğrenç tadı olan çorbalar da dahil, tükettim:)
Herleyden önemlisi kızıma ve oğluma sağ salim kavuştum. Darısı tüm anne adaylarının başına. Dilerim en az benimki kadar rahat bir doğumuzun olur benim canyoldaşlarım.
Sanırım yarın çıkacağız evimize. Doğuran tüm anniş ve bebişlerine sevgi dolu öpücüklerimi gönderiyorum; bol süt diliyorum. Henüz doğurmayanlara azcık sabır diliyorum; Allah en kısa zamanda mucizelerinize kavuşturacak sizi de canlarım, bol dua edin, herşey çok güzel olacak, güzel düşünün...
Hepinizi çook seviyorum...
canlarim benim 3350 kg 50 cm dogdu yawrum tam bi tosun gibi icimden ciktigina inanmak zamanimi alicak...gaz sancisi cekiorum daha yeni pirt yaptim sutum cok geldi ama bise yedirip icirmediler barsaktan dolayi sanki pat die kesildi mama werdik ama yine gelicek biliorum cok cok icio yawrum cok ii gecen anlarim kabus saniyelerim de oldu hepsini anlaticam...daha tabircu olmadik .allaha emanet olun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?