Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Gözün aydın allah analı babalı büyütsün:) bende nst ye girdim biraz önce hiç sancı çıkmadıSelam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Gozun aydin canim gecmis olsun.. allah anali babali buyutmeyi nasip etsin..Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
canim ne güzel anlatmissin okurken cok duygulandim..hadi gözün aydin allah anali babali büyütsün.insallah bol bol sütün olur..darisi bizim basimiza...Selam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Allah analı babalı büyütsün canım darısı bşımıza sütünde hep bol olsun inş canımSelam kızlar,
Dün Sabah 5 te normal doğum için gelip hastaneye giriş yaptık. Yatış, ilacın verilmesi falan derken 6 da artık sancı çekmeye başladım. Rahim ağzının açılması için bi fitil verdi. Hemen de başladı sancılarım. Önce 60-70 gibiydi, sonra 80 lere çıktı. İlk muayenede 1-2 cm gibi bir açılma var dedi hemşire. Sonra sancılar devam. Kendi sancılarım epey sıklaştı. Her gelen böyle giderse çabuk açılır dedi durdu. Saat 12 ye doğru nst de kızımın strese girmeye başladığını gördüler. O ara benim de sancılarım etkinliğini kaybetmiş dediklerine göre. Ama ben artık o sıklığa dayanamayıp yorgun düştüm. Tek tesellim açılma olmuş olması olacaktı ki hemşire bi baktı hiçbir ilerleme olmamış o kadar sancıya. Bu arada kimseyi korkuymak da istemem. Benim rahim ağzım fazla gerideymiş. Çatı muayenesinde de söylemişti doktor. Kızım oraya yolu bulamamış, kanala inemediği için de açılma olmamış. Tabii ben bunları duyunca koyverdim gitti... Hüngür hüngür ağladım. Suni sancıyı da kaldıramayabilir bebek dediler. Zaten 7 saat sancı çektikten sonra yeni bir maratona başlayacak gücüm kalmamıştı. Zaten doktor da en iyisi sezaryen şu noktada dedi ve sezaryene hazırladılar. Zaten epidural için hazırlamışlardı. Hemen gerekli hazırlık yapıldı. Ameliyathaneye alındım. Tabii bunu beklemesiğim için fazla gerildim, orda da bi posta ağladım. Hiç ameliyat olmamıştım, çok korktum. Uyuşuğum ama içimde bi şeyler yapıyorlar. Çok garip bi histi. Eşim yanımda bitti bitti diyordu. O an kızımın sesini duyduk:) 2 viyakladı, çok garip bi histi. Hemen o beşik gibi şeye aldılar. Kuzum döndü bize gözlerini kırpıştırıp etrafa bakmaya çalışıyor:)) sonra sarıp getirdiler, bi öptüm kuzumu. Çok tatlıydı. Çok güzel bi his, allahım herkese yaşatsın inşallah... Sonra kilosunu bi söylediler ki şaştım kaldım. Doğduğunu görmesem bu benim değil diyebilirdim:) 2 hafta önce 2880 demişti doktor. 3400 doğdu kızım. Tabii biraz ödem atınca bu sabah 3270 çıktı. Sezaryene ilk girdiğimde bından sonrakilerde sezaryen olmak zorunda, bi daha doğurur muyum ki gibi şeyler geçti aklımdan, ama doğunca neyden korktum ki dedim:) dün başta memeyi tutturana kadar kızıma epey uğraştık ama şimdi uyanık ve aç olduğunda maşallah çok güzel emiyor. Bizden haberler şimdilik böyle:)) bu arada bu mesajı da dün gece yazmaya başladım. Emzirme, uyku derken ancak bitirdim:))
Darısı bekleyen annelerin başına diyerek bu mesajımı sonlandırıyorum:))
Canım analı babalı büyütmek nasip eylesin satlarımız aynıydı ben hala bekliyorum:) hiç sancımda yok bakalım hayırlısıselamın aleyküm kızlar allah razı olsun merak eden dua eden arayan soran arkadaşalrım hepinize cok teşekkür ederim
kızımızı kucamıza aldık cok şükür ben biraz değil baya bi heycan yaptım ameliyatta cok değişik adı olmayan tarifi imkansız bi duygu korku heycan endişe bisürü insan başında ve bi ses bi soluk bi can bekliyosun sonra sesi geldi kuzumun nefesim düzeldi titremem hafifledi ilk öpüşüm ilk kokusu sonra gerisi malum uykusuz geceler günler süt beklemeler emzirmeler aglamalar kusmalar .... dikişlerim iyileşsin yavruma bakayım istiyorum şimdilik bu kadar sonra olanları yazıcam ....
hep bol bol uyuyun dmeelerini şimdi anlıyorum rabbim herkeze sag salim evladına kavuşmayı nasip etsin anaların hakkı asla ödenmezmiş her an bunu anlıyorum
hepinizi öpüyorum
beni hatırladınız mı geçen verdiğiniz cevaplarla rahatlatmıştınız... merak ettim sizi bi de baktım güzel dogum haberiniz çok sevindim bakın bebişiniz gayet iyiymiş.. bana da umut oldunuz.. su azalması...
kızlar 38. haftada göğüslerinde şişme falan olmayan var mı benim hamilelik boyunca ağız suyu geldi ve sarı süte benzeyen bişi geldi ama çok az sıkınca geldi başka bişey yok korkuyorum doğumdan sonra süt gelmez diye böyle olan var mı :18:
Canim hic korkma benim ilk hamileligimde kocaman olmustu ama sut gelmiyirdu sutumde fazla olmustu zevkle 2 sene emdi oglum simdiki gebeligimde hic gogsum buyumedi sut gelmedi ayni senin gibi dusundum goguslerimde sut olmuyscak diye bebegim dogar dogmsz emdikce sutumgeldi goguslerim bi sistiki dirna tavsiyem bolbol emzirkızlar 38. haftada göğüslerinde şişme falan olmayan var mı benim hamilelik boyunca ağız suyu geldi ve sarı süte benzeyen bişi geldi ama çok az sıkınca geldi başka bişey yok korkuyorum doğumdan sonra süt gelmez diye böyle olan var mı :18:
çok teşekkür ederim içimi rahatlattın rabbim senin yavrunuda analı babalı büyütmeyi nasip etsin inş bizde en kısa zamn da kucağımıza alırız sağlıklı bi şekildeKızlar hepimize çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için. Bekleyenlerinizi allah bir an önce sağlıkla kavuştursun inşallah yavrularına.
Eracım sana da allah kolaylık versin. Hayırlısıyla alırsın inşallah yavrunu bugün:)
Hatırladım tabii. Çok teşekkür ederim. İnşallah sizinki de çok sağlıklı bir şekilde zamanında dünyaya gelir.
Ben de hiçbir değişiklik yoktu. Yani çok a bi büyüme oldu ama öyle şişme gibi falan değil. Hatta şimdi de sütüm geliyor ama göğüslerim olduğu gibi duruyor, aynı. Belki daha ilk gün olduğu içindir bilmiyorum ama bence kafana takma. Yakarsan daha çok etkileniyor süt çünkü.
Canim hic korkma benim ilk hamileligimde kocaman olmustu ama sut gelmiyirdu sutumde fazla olmustu zevkle 2 sene emdi oglum simdiki gebeligimde hic gogsum buyumedi sut gelmedi ayni senin gibi dusundum goguslerimde sut olmuyscak diye bebegim dogar dogmsz emdikce sutumgeldi goguslerim bi sistiki dirna tavsiyem bolbol emzir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?