2014 Şubat Anneleri

canım bayramdan sonra inşallah hepsini teker teker deneyecem daha önce denedim sonu hüsrandı ama yinede tekrar deneyecem
 
bir kız haberi de ben veriyorum oğlumun kız kardeşi olacak içimden hep 2 erkek annesi olmak geçiyordu ama yeterki sağlıklı olsun hiç önemli değil ben adını bahar düşündüm yanına ikinci isim de koyarım diyorum ama bilmiyorum :) bu arada biz bizi bırakmayalım arada yazalım kızlar mesela muhammed baya baya konuşuyor artık her şeyi anlıyor ve tam dışarı delisi oldu asla eve girmek istemiyor ya balkondayız ya parktayız yemek yemiyor dişleri çıkacak sanırım.
 
canım çok sevindim allah sağlıklı sıhhatli hayırlı uzun ömür versin inşallah ensar da 2 kelimelere geçti istediklerini anlatabiliyor dışarıyı bizimkide çok seviyor bide her gidenin arkasından ağlamasa daha iyi olacak
 

sağlıkla büyüsünler inşallah...
bizim kızda hiç eve girmek istemiyor kelimeler de çoğalttı her güne başka kelime öğreniyor ..
 
canım tam tesadüfmü desem, işe başlayacağın kızının içinemi doğdu desem sana olan bağımlılığına bilemedim
canım emir süt içiyor ama devam sütünde öğürüyor. yalnız senin bebişte markalı takılıyor. :)
 
canım hayırlı olsun. tabi en önemlisi sağlıklı olsunlarda. bizim emir dışarı delisi değil. meselsa 2-3 gün önceydi sanırım. abisine dedim emiri dışarı çıkart azıcık diye emir içeriyi tercih etti. ilk defa başına geldi ve çok şaşırdım bir an önce o dişlerdende kurtuluruz inşallah. bizim son 1 diş kaldı. sabahtan beri biraz huysuz. bu arada bizimde kelimeler yavaş yavaş artıyor.
 
kızlar selam herkese,
1 haftadır yazamadım size içim şişti valla.
kız haberi gelmiş hayırlı olsun kızımız...
bizimki de 2 gündür anneannesinde takılıyor, ben akşam oraya gidiyorum zira meme emmeden asla uyumuyor.
süte ben de alıştıramadım, bir kaç teklif edip de almayınca ısrar etmedim. yoğurt ve muhallebide ve anne sütü yeter diye düşündüm.
kitap konusuna gelince, net çocuk-pearson yayıncılık-mikado yayıncılık gibi yayınların yaşına uygun kitaplarını ve kartlarını aldım. 1 kaç tane de masal kitabı var, resimlerine bakıp eliyle gösteriyor bize söylettiriyor adını. biz sorunca da gösteriyor, bazılarının adını söylüyor, renkleri öğrendi bu ara, takla atmayı öğrendi. sayı sayıyor bir de aklınca, bi-du-du-du diyor. güya dört e kadar sayıyor:) mini okey takımı aldım orada sayıları eşleştiriyor. bir de ikea dan açık pembe renkte çalışma masası ve sandalyesi aldım. ona oturup boyama kitabını karalıyor. içindeki çıkartmaları benim yardımımla çıkartıp kitabı iç sayfalarına yapıştırıyor. küçük hayvanları var onlarla oynuyor. hayvan seslerini taklit ediyor.
dedesi parka götüriyor, orada çocukları indirmeye çalışıyormuş elbislerinden çekiştirip. parktaki küçük eve girip girip çıkıyormuş. çok komik sıpa ya...bir de çiroz ki hiç sormayın...
dişlere gelince 2 tane köpek dişi kaldı çıkmayan, biri bu sabah beyazı azıcık görünüyordu, zaten 2 gündür iştahsız, mızmız. bugün de burnu akıyormuş hapşırmış bir kaç kez. inşallah diştendir, hasta olmaz. hasta olacak bir şey de olmadı ki yani bu kadar dikkat ediyoruz. canım sıkıldı hemen bunu duyunca. cuma da k.v. ler geliyor 9 gün buradalar.
bende durumlar böyle canlar, hepinize önce sağlık sonra huzur mutluluk...diliyorum...
 
vuhuuu bahar hanim geliyoooor saglikla gelsin insallah.. coook sevindim..
 
Neeeee???? 2 kelimelik cumleler miiiiii ?
Ezgi anneeeaaaaaaaa diye bagiriyor, bir de nihayet mama demeye basladi
İnsallah 3 yasina dogru baba da diyecek
Amaaa benim kizimin da sortunu ve bezini kendi basina cikarip, haliya kaka yapmak
turunden yetenekleri var nabeeeer..
cilgin bebek
 
kızlar herkese hayırlı cumalar,

benim eşimin düşünceli mi düşünceli ailesi bir sürpriz yapıp gece yerine akşam 17.30 da gelecekmiş. bu kız işten yorgun argın gelecek mi, evinde yemek var mı, bulaşıkları kim yıkayacak, çocuğa kim bakacak....off offf

valla hiç bir hazırlığım yok, evi salı günü temizlettirmiştim, o da tozlandı zaten 3 günde... yemek yapacak ne vaktim var ne bir şey, dışarı gidelim dedi eşim, valla siz gidin çocuğun hiç keyfi yok, dedim. bir yere gidince akşam en geç 9 da kalkmamız gerekiyor yoksa huysuzlanıyor uykusu geliyor, bir de gittiğimiz yerde adamakıllı bir şey yemiyor. dün akşam bir tas muhallebi yedirene kadar göbeğim çatladı zaten, kafamın içinden terler boşaldı, antalya zaten sıcak ve nemli hala, klimasız oturulmuyor. çocuğun burnu akıyor hapşırıyor, dün akşam yemekten sonra bir ölçek peditus verdim, ilk 3 denemede ağzından püskürttü, 4. yü zorla verdim, kıyameti kopardı. annem bana kızdı, eşim içerden koştu, kustu zannetmiş. hepsi bir panik oldular. babam da eşime zaten ne zamandır söylemek isteyip de söyleyemediklerini söyledi. annemgilin ev oldu çarşı pazar... herkes bir triplerde... ben dayanamadım gidip ağladım.
anneme çok bozuluyorum, devamlı "ben çok zorlanıyorum, bakamıyorum, yoruluyorum" diyor. bir kaç gündür oraya götürüp bırakıyoruz ama yine yaranamadık. anneme vitamin hapı aldım kendisini zinde hissetsin diye, onu da içmemiş. ben ne yapayım. akşam 18.30 da çıkıyorum. 7 ye doğru evdeyim. çocuğu emziriyorum gider gitmez. biraz oynuyorum. yemek varsa sofra kuruyorum, yemek yoksa ya dışardan istiyoruz, ya da eşim yapıyor fırında bir şeyler. nisa beni hiç bırakmıyor. biz yerken kızın önüne yemek koyuyorum yerse ne ala, yemezse ona ayrı yemek hazırlıyorum, çorba-püre-muhallebi kaşıkla yedirebileceğim şeyler sırf aç kalmasın diye, sonra çocuğa banyo yaptırıyorum, kurulayıp giydirip odasında biraz daha oynuyoruz.sonra uykusu geliyor.illa ki memede uyuyacak, yine emzirip ayağımdaki yastığa alıyorum uyku tutana kadar azcık sallayıp daldığına emin olunca yatağpına yatırıyorum. eğer dalmazsa yatağından kalkıp ağlıyor.
sabah ezanına doğru illa ki uyanıyor yanıma alıp emziriyorum, bu sefer kah bizim yatağa kah kendi yatağına yatırıyorum.
sabah da ya eşim gidip annemi alıp geliyor ya da eşim aracıyla kızı annemgile bırakıyor. bir günümüz böyle geçiyor. buhengamede benim ne kuaföre gitmeye ne spora ne alışverişe,ya inanın kaş aldırmaya dahi gidemiyorum. bir de çalışan insanım bakımlı olmam lazım.stresten iyice yemeye vurdumi diyetisyene gidip verdiğim 6 kilonun 2 kilosunu tekrar aldım. haftasonu çocuğu eşime bırakıp 1 saat bir yere gidemiyorum. çocuk uyuduğunda zaten mutlaka ev işi oluyor. benim eş de zaten ya araba yıkatmaya gider, ya kasaba gider, ya balığa gider, ya haftasonu işi olur çalışır.

kreş düşünmeye başladım, daha da pek küçük gibi geliyor. kreşe verirsem bu kışı devamlı hasta olarak geçircek zaten biliyorum...napayım sizce...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…