ben sırt üstü yatmayı daha 2 aylıkken bıraktım
sonra alışmak zor olur diye
bacağımın arasına yastık alıp uyuyorum
eşimde alıştı bu ara bazen uyurken benden çekip alıyor yastığı
hamile olan benmiyim senmisin göbeğin ağırlıkmı yapıyor diyorum ona
fezyacımm insan aralarında kalınca çok üzülüyor heleki biri ablan olunca onun suçu ne mesela tamam eşi öle biri olabilir ama seninde dediğin gibi sen nasıl ki anasına didisine saygı duyuyorsan oda duymalı bence ne demek eniştem akraba mantığı ya eniştesi öle inançta biri olsaydı o zamanda öle dermiydi demezdiiiii kızzzz eniştesi sonuçtaaa seni ve bebeğini üzmeye hiç hakkı yok kusura bakma ama ben psikologlar gibi rahat bi şekilde şunu yap diemem senin hakkın var eşinde onunda sende kimse istemez tartışsın ama ağır sözler söylemeyecek sen hamilesin yahuuuu çocuğunun annesi olacaksın bebişini üzme canım değmez inankigünaydın kızlar ,
nerden başlıyım nasıl başlıyım anlatayım bilemiyorum çok çok çookk kötüyüm sanırım bu hamilelik sendromu beni yeni ama çok şiddetli vurdu. kısaca konuyu anlatayım. etrafımda gidip konuşup dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok bi annem var ama oda bende çalıştığım için haftada 1 kere anca görüşebiliyoruz ve bende istiyorum ki başbaşa olalım. dün akşam eşime dedim beni anneme götür ki arabayla 20 dk lık mesafede ablamlar annemdeymiş o yüzden gitmek istemedi ( bunun özel bi sebebi var kurbanda biz kurban kestik fakat eniştemin böle bi inancı olmadığı için kesmedi üstüne üstlük eşimle tartıştılar yani eşime saygı duyması gerekirken saçmaladı işte bu yüzden özel günler haricinde görüşmüyorlar)
haklı olarak kendi problemini ben çekmek zorunda değilim diye isyan ettim neyse gittik biz o erkek kardeşimin odasına geçti bende ablam ve annemle salonda oturdum rahat bırak beni dedim. 2 saat sonra hadi gidelim demeye başladı hiç bişey demeden kalktım eve geldim işte o an kriz geldi üstüme çünkü yolda bi ton laf söyledi annene dediğim bişey yok bunlar oldumu gitmem diye o an film koptu ağlamaya başladım ama içim çekiliyor konuşamıyorum bile ağlamaktan karnım acıdı o kadar ağladım nefesim kesildi. aslında koyan bunlar değildi ben onun annesiyle anlaşamasam bile 2 güne bir gidiyorum sırf o gidiyo diye kız kardeşi ve eşiyle sürekli vakit geçiriyorum ama o bunu yapmıyor. kız kardeşinin eşi bunların uzaktan akrabaları ve resmen bana akşam bunu demeye çalıştı ben dedim ikimizde eliz ama ona farklı bana dış kapının mandalı muhabbeti yapıyonuz diye o akrabamız dedi işte o an yıkıldım artık yürüyemez hale geldim ağlamaktan şuan gözlerimi açamıyorum acıdan ve çalışmak zorunda işyerindeyim.bütün bunlardan sonra gece bebeğim hiç durmadı sürekli tekmeledi canımı acıttı anladı beni yanlız bırakmadı kötüyüm yani çok kötü neyse ki sizler varsınız yazıp rahatlıyorum k. bakmayın şişirdim başınızı biraz daha yazarsam ağlama krizim yine gelecek.
tavrım kesin net bu konuda onada söledim haftada bi kereden fazla onlarlada ben görüşmicem ve madem böle akraba kayırılıyo beni tanımasınlar bile yeri gelcek ben bu çocuğu doğurcam işte o zaman sorcam ben onlara
aynen bende senin gibi düşünüyorum canım babasıda olsa ne beni nede bebeğimi huzursuz etmeye hakkı yok ama ben biliyorum ki bebeğim dün bana yaptığını hissetti sesini duyuramasada tepkisni gösterdi akşam yatakta bana döndüğü an hep daha hızlı tekme attı herşeyin farkında gibi ama hiç bişi umrumda değil artık sadece bebeğim
bende azalta azalta geldim bugünlere geçen haftaya daha doğrusu , birden kesemedim hep uyanıyorum dönerken uykuyuda çok severim alışamadım bu duruma, karın iyice büyüyünce hiç uyuyamayacaz heralde
günaydın kızlar ,
nerden başlıyım nasıl başlıyım anlatayım bilemiyorum çok çok çookk kötüyüm sanırım bu hamilelik sendromu beni yeni ama çok şiddetli vurdu. kısaca konuyu anlatayım. etrafımda gidip konuşup dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok bi annem var ama oda bende çalıştığım için haftada 1 kere anca görüşebiliyoruz ve bende istiyorum ki başbaşa olalım. dün akşam eşime dedim beni anneme götür ki arabayla 20 dk lık mesafede ablamlar annemdeymiş o yüzden gitmek istemedi ( bunun özel bi sebebi var kurbanda biz kurban kestik fakat eniştemin böle bi inancı olmadığı için kesmedi üstüne üstlük eşimle tartıştılar yani eşime saygı duyması gerekirken saçmaladı işte bu yüzden özel günler haricinde görüşmüyorlar)
haklı olarak kendi problemini ben çekmek zorunda değilim diye isyan ettim neyse gittik biz o erkek kardeşimin odasına geçti bende ablam ve annemle salonda oturdum rahat bırak beni dedim. 2 saat sonra hadi gidelim demeye başladı hiç bişey demeden kalktım eve geldim işte o an kriz geldi üstüme çünkü yolda bi ton laf söyledi annene dediğim bişey yok bunlar oldumu gitmem diye o an film koptu ağlamaya başladım ama içim çekiliyor konuşamıyorum bile ağlamaktan karnım acıdı o kadar ağladım nefesim kesildi. aslında koyan bunlar değildi ben onun annesiyle anlaşamasam bile 2 güne bir gidiyorum sırf o gidiyo diye kız kardeşi ve eşiyle sürekli vakit geçiriyorum ama o bunu yapmıyor. kız kardeşinin eşi bunların uzaktan akrabaları ve resmen bana akşam bunu demeye çalıştı ben dedim ikimizde eliz ama ona farklı bana dış kapının mandalı muhabbeti yapıyonuz diye o akrabamız dedi işte o an yıkıldım artık yürüyemez hale geldim ağlamaktan şuan gözlerimi açamıyorum acıdan ve çalışmak zorunda işyerindeyim.bütün bunlardan sonra gece bebeğim hiç durmadı sürekli tekmeledi canımı acıttı anladı beni yanlız bırakmadı kötüyüm yani çok kötü neyse ki sizler varsınız yazıp rahatlıyorum k. bakmayın şişirdim başınızı biraz daha yazarsam ağlama krizim yine gelecek.
aynen canım çok derin ve sıkıcı allah sabır versin bize
Amin canım inşallah
Ben de sırt üstü rahatsız olmuyorum ve yatıyorum canım sonra biraz soluma sağıma her yana yatıyorum yani kendi doktorum söyle yat böyle yat diye bisi demedi ztn hiç okuduğum kadariyla da günde 2 saat sola yatmak bile dolaşım için yeterliymis öyle sürekli sola yatmak mümkün değil ztn
nasıl rahat ediyorsanız öyle yatin diyorlar ztn canım ben de sag tarafta uzun süre yatamıyorum carpintim başlıyor done done yatıyorum eşimi de uyandiriyorum yazık her dönüşümde :)
Walla hamilelerin halinden anlasın eşleri ya, bunları da bi kursa göndermek lazım . Benimki de sürekli gergin, trafikte bolca sinirli yapma böle germe diyorum ama umursamıyor mu bilincine mi varamıyor bilemiyorumgünaydın kızlar ,
nerden başlıyım nasıl başlıyım anlatayım bilemiyorum çok çok çookk kötüyüm sanırım bu hamilelik sendromu beni yeni ama çok şiddetli vurdu. kısaca konuyu anlatayım. etrafımda gidip konuşup dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok bi annem var ama oda bende çalıştığım için haftada 1 kere anca görüşebiliyoruz ve bende istiyorum ki başbaşa olalım. dün akşam eşime dedim beni anneme götür ki arabayla 20 dk lık mesafede ablamlar annemdeymiş o yüzden gitmek istemedi ( bunun özel bi sebebi var kurbanda biz kurban kestik fakat eniştemin böle bi inancı olmadığı için kesmedi üstüne üstlük eşimle tartıştılar yani eşime saygı duyması gerekirken saçmaladı işte bu yüzden özel günler haricinde görüşmüyorlar)
haklı olarak kendi problemini ben çekmek zorunda değilim diye isyan ettim neyse gittik biz o erkek kardeşimin odasına geçti bende ablam ve annemle salonda oturdum rahat bırak beni dedim. 2 saat sonra hadi gidelim demeye başladı hiç bişey demeden kalktım eve geldim işte o an kriz geldi üstüme çünkü yolda bi ton laf söyledi annene dediğim bişey yok bunlar oldumu gitmem diye o an film koptu ağlamaya başladım ama içim çekiliyor konuşamıyorum bile ağlamaktan karnım acıdı o kadar ağladım nefesim kesildi. aslında koyan bunlar değildi ben onun annesiyle anlaşamasam bile 2 güne bir gidiyorum sırf o gidiyo diye kız kardeşi ve eşiyle sürekli vakit geçiriyorum ama o bunu yapmıyor. kız kardeşinin eşi bunların uzaktan akrabaları ve resmen bana akşam bunu demeye çalıştı ben dedim ikimizde eliz ama ona farklı bana dış kapının mandalı muhabbeti yapıyonuz diye o akrabamız dedi işte o an yıkıldım artık yürüyemez hale geldim ağlamaktan şuan gözlerimi açamıyorum acıdan ve çalışmak zorunda işyerindeyim.bütün bunlardan sonra gece bebeğim hiç durmadı sürekli tekmeledi canımı acıttı anladı beni yanlız bırakmadı kötüyüm yani çok kötü neyse ki sizler varsınız yazıp rahatlıyorum k. bakmayın şişirdim başınızı biraz daha yazarsam ağlama krizim yine gelecek.
