Ben yurtdışındayım, epidurali doğum anında soruyorlar ister misin diye, ağrılar hafifkenden bi hemşire geliyor öbürü gidiyor neden almıyorsun epidural, dayanamazsın diyip duruyorlardı. Serum takılırken falan ahladım hemen "oo bu daha ne ki" diyorlardı, ama ben epidurali istemiyordum hem düşüncesi ürkütücü geliyordu hem düşük ihtimal de olsa yan etkilerinden korkuyordum hem de bu tecrübeyi en doğalından yaşamak istiyordum elimden geldiğince. Eşim de benle aynı fikirdeydi, neyse artık son saatlerde iyice dayanılmaz olmaya başlamıştı sancılar gelip açılmamı kontrol eden de yoktu. Tam son anda eşimin itirazlarına rağmen çağırdım hemşireyi epidural istiyorum eğer saatlerce bunu çekceksem dayanamam dedim. Eşim de suratını asıyor yanımda sanki kendi doğuruyor hemen internetten zararlarına bakmaya başladı yanımda sinir oldum iyice

neyse ben dedim ebeyi çağırın da bi baksın madem vaziyet nedir ona göre alıyım. Sonra 8 cm dedi ebe, ben de baktım bişey kalmamış doğuma sabrettim hiç pişman değilim ıkınmasını her şeyini hissediyorsun ve epiduralde annenin bebeği doğurduğu andaki bağlılık sevgi ve mutluluk hormonu daha az miktarda salgılanıyormuş ve daha birsürü yan etkisi var, eğer suni sancısız ya da normal sürecinde giden bi doğumsa epidurale gerek yok sabret derim. Dayanamazsın ne demek ayrıca allah bizi buna uygun yaratmış haşa doktorlar ne zannediyor kendilerini valla çok alemler :s çok konuştum sanırım ama şuan ikinci bebişimi bekliyorum en büyük duam yine normal sürecinde sağlıkla o tecrübeyi yaşamak. Belki mazoşistlik ama cidden o çıldırtıcı acıyı ve sonrasında gelen rahatlamayı heycanla bekliyorum :)