Cnm benim,inan yazdıklarını okuyunca çok üzüldüm.İçim çook tuhaf oldu.Yoruldun,bıktın,bezdin anlıyorum.Şu mübarek günde Allahım işlerini kolaylaştırsın,Begüm için senin için Nasıl hayırlıysa öyle sonuçlanmasını nasip etsin bu sürecin.
Benim naçizane görüşüm şöyle.Şimdi biz bu bebelere desteksiz oturmayı,yürümeyi,merdiven çıkmayı v.s. öğretmiyoruz.Onlar ne Zaman hazır olurlarsa o Zaman oluyor,biz yalnızca destek oluyoruz. Ben uyku,memeyi bırakma,tuvalet eğitimi gibi önemli dönüm noktaları için de aynı şekilde düşünüyorum.İnatlaşırsak,bütün şartları zorlarsak,üstüne gidersek de olur elbet bunlar ancak onlar bize hazır oldukları sinyalini verdikten sonra eyleme geçirmek daha sağlıklı olur gibi geliyor.
Kimi çocuk 9 aylık yürüyor kimisi 15 aylık.Kimi çocuk 1,5 yaşında konuşuyor kimisi 3 yaşında.Ama örneğin 5 yaşına gelip de konuşamayan,yürüyemeyen yahut kendi kendine uyuyamayan bir çocuk nerdeyse yok.Begüm de elbet kendi kendine uyuyacak bir gün.Sen kendini biraz rahatlatmaya bak.Olmayacağını düşünüyorsan biraz mola ver,bikaç ay sonra tekrar dene.1 ay da bile çok değişiyorlar.
Begüm bu eğitim olayında çok hırpalanırsa tepki geliştirebilir kendince.Daha tuvalet eğitimi var,kreşe vericek olursan eğer kreş ya da bir başka bakıcıya alıştırma seansları var.Biraz dinlendirme moduna geçmenizi tavsiye ederim kendimce.Sana ordan konuşmak kolay diye düşünebilirsin,haklısın.Çözüm olarak aklıma "biraz yavaşlamak "geliyor sadece.Ben boşuna mı uğraştım bu kadar diye düşünme,elinden geleni yaptın,yapıyorsun.Allah yardımcın olsun cnm,içine ferahlık versin,güç versin.Yavrun için de kendin için de en doğrusunu yapacaksın zaten annelik içgüdülerinle.
hayırlı ve sağlıklısı olsun inş hiç farketmez eşim kız istiyor bakalım hayırlısı
