Aslında o düşünme paspası sürekli bir şey değil. Hiç kuralla tanışmamış bir çocuğu kurallara adapte etmek için. Çocukları o noktaya getirmeden yetiştirmek önemli. O da anne ve babanın bunun için kendini yetiştirmesi ile başlar. Mutlaka çocuk yetiştirmekle alakalı araştırma yapmış okumuş olmak gerekiyor. Ben şimdiden o kadar çok kitap bitirdim ki, ve çok şükür öyle de güzel ilerliyor. Sadece bebeğimle değil tüm çocuklarla olan iletişimim çok güçlü. bir ortamda ergenliğe kadar herhangi yaş grubunda bir çoçuğun dikkatini çekemeyeceğim ve ya sözümü dinletemeyeceğim bir durumla karşılaşmadım. bunu çevremdeki herkes söylüyor. Kendimi övmek değil burda, okuyup araştırıp ve isteyip yapamayacağımız bir şey yok. (ergenlerle de anlaşıyorum ama malesef onların tek derdi sosyal medya. telefondan kafasını kaldırdıklarında belki.

)
Süper dadı da bu yolda bana fikir olması adına çok hoşuma gitti ve paylaştım. Çocuk eğitiminde hiçbir bilgiyi direk alıp uygulayamazsınız ki zaten. Esnektir. Onun için ben yine de öneriyorum. Yanlışları atın, doğrular çok şey katacaktır.
Çocuğun karnını doyurmaktan çok ruhunu doyurmak gerektiğine inanıyorum. Ruhu doyan çocuk zaten karnını da doyurmasını bilecektir. Vs vs vs ..
Çocukları çok seviyorum. Ve onlara karşı tahammülümde sınırım yok.. biraz karakterimden gelen, ama en çok iyi çocuk yetiştirme arayışında olduğum için böyle olduğumu düşünüyorum.
Amma da övdün kendini diyenler için;
Temizlik
Yemek
Eşya
Düzen
Nerde ne var
hangi beyaz eşya en iyisi bilmem ne...
pek anlamam. Belki en vasat benim aranızda

Orta hallidir her şeyim.
Ama insan ilişkilerimde en iyisi olmak hedefim. Hele çocuklar.. hele çocuklar..
Yazının tamamını okuyanlara Sevgiler :)

okumayana saygılar