Evet bırakıp çıktığım oluyor ama içimdeki huzursuzluk hissi geçmiyor hiç. Annem zaten beni anlamadığı ve durumu garipsediği için destek olamıyor duygusal anlamda.
Aslında kendime vakit ayırmıyor değilim. Eskiden yaptığım hemen her şeyi yapabiliyorum, kuaföre gidebiliyorum, çay-kahve içebiliyorum. Ama bunları yaparken de içimdeki huzursuzluğu, istediğim zaman değil bebeğe uyan zamanda eve dönmeliyim hissini, ağır bir sorumluluk altında olduğum düşüncesini atamıyorum. Bu da beni oldukça mutsuz ediyor.