Kızlar halimizi görüyorsunuz kiminiz hak verir bana kiminiz vermez söylediklerim gereksiz gelebilir benim oğlum 6,5 yaşında çok sevdik onu aşırı zorda büyüttük hastalığı bitmedi iştahsızdı falan hala ayaklarını öperim herkes bana oğlum küçükken ikinciyi de yap beraber büyüt diye akıl veriyordu bende oğlumu çok seviyorum ikinciye verecek sevgim yok bakamam diyordum oğlumla yıllardır yedik içtik gezdik gitmediğimiz sinema kalmadı kreşe gitti ordaki arkadaşlarının anneleriyle tanıştık hafta sonları buluştuk gezdik anaokuluna gitti yine aynı şekilde hep sosyal olduk oğlumla sonra ilkokul a başladı bu geçtiğimiz Eylül oğlumun yanında oldum her anne gibi ilgilendim sevgimi sonsuz verdim şimdi kardeşi oldu oğlum la eskisi gibi ilgilenemiyorum diyorum ki iyiki milletin aklına uyup oğlum küçükken bebek yapmamışım çocuğumla bu dediklerimi bile yapamazdım karne gününe bile gidemedim ağladım eşim gitti tabiki yalnız değildi oğlum hafta sonu arkadŞları buluştu sinemaya gittiler benim oğlum ben gidemediğim için gidemedi iyiki oğlumla bişeyler paylaşmışım onun küçüklüğünü çocukluğunu yememişim demek istediğimi anlamışsınızdır bebeklerinizi güzelce büyütün ikinciyi geç yapın onun hakkına girmeyin çocukluğunu yaşasın benim oğlum yaşadı şükür 2 seneye kadar yine oğlumla takılırız kardeşide olur yanımızda mesela bu gece kızım uyutmadı beni öğlene kadar uyumuşum bir kalktım öğlen olmuş oğlum hiç sesini çıkarmamış çizgi film izliyor kahvaltısız içim yandı eskiden öylemiydi uyanınca gelir koynuma girerdi sevişirdik sohbet ederdik çok şey değişti bizim evde psikolojim biraz bozuldu size bunları neden yazdığımı bilmiyorum ama rahatladım teşekkür ederim okuyup zaman ayırdığınız için
bronşit canım bayağı ağır dı kuvezde yoğun bakımda kaldı biz gidip goruyorduk korkmuştur tabi yavru bian evvel düzelir inşallah
