2018'de boşanmaya niyetli olanlar, gelin birlik olalım...


Tamamen seninle aynı fikirdeyim. Asla boşanmak için geçerli neden değil bunlar. Sadece eşimin büyümesi, olgunlaşması benim de tepkilerimi hafifletmem lazım onun için. Bunun için kendimiz çözemediğimiz her noktada ya bir aile büyüğü yada aile terapistini defalarca teklif ettim. Ama malesef karşımda hiç kendi hatasını kabul etmeyen bi adam vardı, tek taraflı nasıl çözebilirdim ki. Dediği gibi bu güne gelene kdr defalarca da özür dilediğim için tartışmalar sonlandı. Çoğunda hatam olduğunu bile düşünmedim ama uzamasın diye özür diledim. Sonra noldu, alıştı, daha da saçmalayıp hep benden fedakarlık bekledi. Hamilelikten sonra aynı tavrına birde bebek aldırma laflarını ekleyince artık sabrım tükendi. O aşamada bile o iğrenç tekliflerinden hiç pişmanlık duymadı hala benden özür bekled. Daha fazla kendimi ezdiremezdimli. O aşamada bile terapist önerdim ya saçmalama diye kestirip attı.

Malesef babam araya girdi 2 saat konuşmuş ama ona dahi ben gelmem o gelsin demiş. Onun ailesi ise tam bir leş. Para eve geldi diye sevinen bi anne var. Araya girmeyi bırak, 3 ay boyunca onlar da beni bir kere bile aramadı. Üstelik kadın için evliylen maddi manevi yapmadığım kalmamıştı..

Karşımdaki adamda benim özür dilemem dışında herhangi bir çözüm yolu duysam, dört elle sarılacağım ama yokki.. e hep benim fedakarlıklarımla da nereye kadar? Ben benden geçtikten sonra ne yapayım o evliliği.. bebek bile çözüm yolu üretmesine sebep olmuyor adamın, daha ne yapabilirim. Keşke yapacak bi şeyim olsa..
 
Eşinizin aile yapıcı değilse de yıkıcı değilmiş bence, onu hiç düşünmeyin öncelikle. Bence önce siz bir psikoloğa gidin, genel olarak evliliğinizde problemlerin, tartışmaların nereden çıktığını, sizin tepkilerinizin yanlışlarınızın neler olduğunu bir görün. Eşinizle bir gün görüşün, kat ettiğiniz farkındalığınızı anlatın, erkekler genelde hatalarını göremez denir. Son bir şans vermek için bir terapiste gitmeyi teklif edin ama bunu söylerken sorun sende olduğu için gidiyoruz gibi söylemeyin. Psikoloğum beni bir de senin gözünden dinlemek istedi, ben evliliğimiz için kendimdeki sivri noktaları törpülemek istiyorum. Bana yardım eder misin gibi bir yaklaşımla konuşursanız o da aslında kendiki problemleri de görecektir. Size söylemese bile farkına varıp düzeltmeye çalışabilir. Yazdıklarınızdan ben bu potansiyeli hissettim. Yuvanızı kurtarmanızı gerçekten çok isterim. Gerçekten bitmiş bir evlilikse uzatmayabilirdiniz ama sanki sevgilisiniz ve ayrılıyorsunuz gibi olmuş bu şekilde.
Sonuçta kaç aylık hamileyken bile çocuğu aldır demesi zaten mantıksız. Kürtajın da bir müddeti var, nasıl aldıracaksınız kaç aylık bebeği. O da biliyor ama kendince sorunlardan kaçıyor, yüzleşemiyor. Eşinize yardım edin bence, o da bitmesini istemiyor ama çözüm de getiremiyor.
 

Tüm bu dediklerini yapmaya gururum el vermiyor..
Benim için, bebeği için çabalamayan bi adam için çabalayamıyorum.

Henüz 7 aylık evliliğinde, karısına zaman ayırmayan, sürekli 10 yıl önce boşanmış annesinin sorunlarını çözen, benimle tek bir akşam yemeğine bile çıkmamış, tek bir hediye almamış, doğum günümü bile kutlamamış, ben onunla başbaşa vakit geçirmek için plan yaparken boşver anneme, dayıma gidelim diyen bi adam için çabalamaya gururum el vermiyor..

3,5 ay boyunca bebek yaşıyormu, sen iy misin, ne aldın, eksiğin var mı, bende babayım yapacağım bi şey varmı demeyen, bir kere doktor kontrolüne gelmeyen, hala daha demeyen adam için evliliği kurtarmak adına terapistlere para dökmeye elim gitmiyor.

3 aydır bebeğime tüm hazırlıkları, avukat masrafı vs olmak üzere maddi olarak da bitik durumdayım, istesem de yapamam zaten..

Keşke birileri de sizin gibi onunla konuşsa, ona dese, o da çözüm yolu arasa da, o uğraşaa birazcıkta..
 
Keşke elimizden gelse ama ben eşinizin sizi ikna etmeye gücü yetmediğini hissediyorum. Sizin ne hissettiğinizi anlayamıyor çünkü. “Kadın sevgiye ihtiyaç duyduğu kadar hırçın, erkek sevgiye ihtiyacı olduğu kadar duyarsız olur”
Siz yapamıyorsanız ailenizin veya ortak arkadaşlarınızdan biri konuşsun. Bu evliliğin bitmesine gönlümüz razı değil. Evliliğiniz henüz oturmadan çocuk gibi büyük bir sorumluluk altına girdiniz, bu da sizi belki gerdi biraz ama birlikte oturun meselenizi çözün hem sizin için hem çocuğunuz için desin. Şu an belki kendinizi çok yorgun hissediyorsunuz, gururunuz kırılmış ama onun da gururu kırılmış olabilir. Belki sizi anlayamadı, sevgisini gösteremedi ama büyük bir yanlış da yapmadı. Ki atacağınız adım büyük olmayacak ki gururunuz el vermesin. Sadece onun kendini izah etmesine izin verin. Terapistlere para vermek istemiyorsanız youtubedan izleyin bi şeyler. Mesela pedagog adem güneş in evlilikle ilgili videoları var. Çocuğunuz olunca eğitimi için de işinize yarar şeyler öğrenirsiniz. Siz biraz düşünün eğer gerçekten ben kesin karar verdim diyorsanız tamam ayrılın ama değilse, bir yol arayın bulacağınıza eminim.
 

Onu görene kadar kesin kararımı vermiştim ve davamı da açmıştım ama sevgi demekki bi yerlere gizlenen ve sonra ortaya çıkabilen bir şeymiş, aşk depreşmesi diye bi şey varmış..

Cumartesi günü doktor kontrolünde görüşeceğiz, tekrar dinleyeceğim onu dediğinizi yapıp. Bakalım belki içimizi yumuşatan bi şeyler olur..

Sizin de 1,5 yaşında çocuğunuz varmış, ben henüz doğurmasam da çocuk için elimden geleni yapmam gerektiğine inanıyorum. Adım da atarım ancak uzun vadede iyi gelmeyeceğini gördüm bize. Dediğim gibi 7 ay boyunca her değişim adımımı, her düzelme teklifimi, her özürümü ‘bak sen hatalısın gördün mü’ diye karşıladığı için artık uzun vadeli çözüm istiyorum. Çünkü artık bir evladımız olacak, 7 ay boyunca olan saçma sapan tartışmalara alınganlıklara şahit olsun, o huzursuzluğu yaşasın istemiyorum..

Siz nerede yaşıyorsunuz? Davanız nerede açıldı? Ne durumdasınız? Biz henüz cevaplaşma aşamasındayız, daha çok başındayız bu yolun..
 
Bizim durumumuz çok vahimdi. Bizde onun ailesi o kadar yıkıcı oldu ki anlatsam şaşırırsınız. Kendisinde öfke kontrol bozukluğu var ve şu an eminim diyebilirim ki kardeşi onu o kadar doldurdu ki durduk yerde kelimenin tam anlamıyla cinnet geçirdi. İstanbulda ailemin yanındayım. Eylülde dava açtım, martta ilk duruşma oldu, 2.duruşma temmuzda. Haftada bir gün gelip kızımızı götürüyor, 5saat izni var. Çocuk daha şimdiden bir orda bir burda. Zor yani, babaya hasret kalsa zor, bir annede bir babada olsa zor.
Rica ediyorum değişimi önce kendinizde yapmayı bir deneyin. Sadece deneyin. Adem güneş in evlilikle ilgili videolarından sadece bir tanesini biraz dinleyin. Ben bile hamuru bu kadar bozuk olan bu adama rağmen acaba diyorum. Acaba Ben ilk zamanlar biraz daha idareli olsaydım da ailesi onu doldurmaya kalksa da dengeleyebilir miydim diye. Kaldı ki sizin yıkıcı olaylarınız yokken... ben hala umut gördüm, hayırlısı neyse öyle olsun dilerim ki
 

Boşanmamak adına bi şey yapmadı mı eşin? Siz terapi denediniz, faydasını gördünüz mü? Çabalayan bi eş olmuşsunuzdur eminim aon noktadır sizin için de.. off çok zor çocuk olunca

Aile çok önemli gerçekten. Bizdr anne pasif görünen ama ezikliği ve eksiklikleriyle oğlunun aklını her daim kendinde kalmasını sağlayan bi kadın. Maddi manevi sürekli acındırma halindeydi. E o da evlat olarak dengeyi tutturamadı. Ben güçlüyüm nasılsa hep geriye atılan ben oldum. 7 ayda yeni evli bi çift bir kere akşam yemeğine çıkmaz mı? Çıkamadık çünkü her haftasonumuz neredeyse annesinin ezikliğini gidermekle geçti..
 
Son yaşattığının üzerine ne yapsa düzelemezdik. Durduk yerde tartışma çıkartıp darp etmenin üzerine evlilikten bahsetmek olmazdı. Ona rağmen annesi önce vah vah diye üzülür gibi yaptı. Sonra da kardeşi artık ne anlattıysa ben suçlu oldum. Oğullarına kalp krizi geçirtecekmişim diye. Ben zaten planlamışım gibi akıl almaz laflar. Çocuk olmadan önce benim fevri tepkilerim olurdu ama şimdi anlıyorum ki hepsinin sebebi varmış. Öyle adama başka tepki verilmezmiş. Ama seviyoruz sanıyordum birbirimizi. Hamileliğimin son ayına kadar da iyiydik ama ne zaman ki kardeşi devreye girdi bizimkinin içindeki canavar yavaş yavaş çıkmaya başladı. Hala da bana düşman.
Boşanma psikolojisi önce beni yıktı, sonra her şeyi anlamlandırmaya başladım. Özellikle adem güneş videoları hem çocuk eğitimi için, hem kendimi tanımam için bir adım oldu. Yine bazen kendimi yıkılmış hissetsem de sonra toparlayabiliyorum. Bundan sonra önüme bakmalıyım, çünkü bizim evliliğimiz zaten olmaması gerekliymiş, madem olmuş şimdi bitmeli diyebiliyorum.
Ama sizin gibi kurtarılmayı hak eden evliliklere üzülüyorum. Hele çocuk varken. Hayırlı haberlerinizi alırız inşallah
 
Darp varsa evet çok haklısın. O bambaşka bir boyut hazmetmesi çok zor hatta imkansız olsa gerek. Buna karşı dik durduğunuz için tebrik ederim. Çocuk da olsa önce her insan onuru gururu haysiyeti ile yaşamalı. Her çocuk onurlu bir ebeveyn hakediyor, onurlu bir hayat için.

Boşanmak gerçekten çok zormuş, benim giş bir ayrılığımın acısı 2 ayı geçmemiştir. Şimdi bambaşka bi şey yaşıyorum tabi hamilelik en önemli etken.

Hemen dediğiniz videoları izleyeceğim çok ilgimi çekti bahsiniz. Ben de bu 4 aya yakın süreçte 3 ay çok çok iyiydim. İlk 15 gün ve şu son 15 gün fena durumdayım. Görmenin etkisi diye düşünüyorum umarım toparlarım, umarım bizim için bir şans varsa toparlarız yada kolayca atlatırız. Bebek bakacakken yıpranmak başka şeylerle, bebeğimden çalmak hiç istemiyorum
 
Bugün adliye'ye gidip dilekçemi verdim hadi bakalım hayırlısı:) inşaallah tez vakitte sonuçlanır dua edin kızlar.
 
Kızlar lütfen korkmayın
Boşanın gitsin
Kimseyi çekmeyin
Sizi ailenizden başkasının üzmesine izin vermeyin
 
Kızlar,merhaba ben de aranızdayım bana da yardımcı olur musunuz?Eşimle 2014senesinin sonunda tanıştık ve bir yıl sonra da evlendik.Eşim bipolar hastası ancak bu hastalığı hiçbir zaman sorun etmedim.Sonuçta bu hastalık Allah’tan gelen bir hastalık ve ilaçlarını alırsa da hiçbir sorun yaşanmıyor.Ancak bizim sorunumuz eşimin iş konusunda çalışmaması,emek harcamaması.Çok iyi bir üniversitenin çok iyi bir bölümünden mezun.Kendilerine ait iş yerleri de var.Be de aynı meslektenim hatta benim babam da aynı meslekten.Eşim çok tembel çalışmıyor,kendisine ait iş yerini on birde açar saat üçte kapatır gelir.Babam yanında da çalışsın diye kendi iş yerinde oda bile açtı ama türlü çeşitli bahanelerle işe gereken özeni göstermedi.Evliliğimiz boyunca benim birikmiş paramı harcadık ve babamon bana her ay yatırdığı maaştan harcama yaptık.Sıfır alınmış arabamı hatalı kullanma sonucu mahvetti.Evde yemek yaparım et ister sebze yemeğini sevmez.Doğru düZgün evimizde ne kahvaltı ne de akşam yemeği yendi.Çocuğumuz yok,ben vajinusmusum,o konuda bile beni yalnız bıraktı.Ve bu adam kırk yaşında.Boşanacağım dedim ailesi bir kez bile aramadı.Çalışmamasına çözüm olarak ,teyzesinden ve annesinden gelecek parayı söylüyorlar.Ailem çok merhametlidir onlar bile bu evlilikten bir şey olmaz dedi.Ne yapmalıyım,ben düzeleceğine inanmıyorum ve boşanmanın en doğru yol olduğunu düşünüyorum.
 
Kolay bir durum değil, baştan bipolar olduğunu bilip kabul edip evlenmişsiniz bu tür sorumsuzluklar sürpriz olmamalıydı aslında. Boşanma konusunda da kimse boşan veya boşanma diyemez sanırım, sizin evlilikten beklentiniz ve neleri tolere edebildiğinize bağlı.
Ayrıca ailesinin duyarsız gözükmesine de çok şaşırmamalı. Zira siz problemi biliyorsunuz eşinizden kaynaklı, aile de biliyor. Kızım idare et deseler, edemem diyecekseniz onlar ne dese sizi ikna edemez. Aileler yıkıcı değilse sitem etmeye de gerek yok bence.
Eşinizin kontrollerine bir gün siz de katılın ve doktoruna şikayetlerinizi anlatın. Bunların değişme ihtimali var mı bir de bir uzmandan dinleyin. Hani belki doktor çok da bilmiyordur sorunlarını ve gerekirse farklı tedavi önerir. (Bipolarsa takip olduğu bir paikiyatrist vardır diye düşünüyorum)
Sonra eşinizle bu böyle olmaz, ben bu kadarını tahmin etmemiştim diyip anlatın sorununuzu. Ona göre de karar verirsiniz. Ama vajinismus için de siz bir psikoterapi görün bence. Boşanmadan önce o sorununuzu çözseniz daha iyi olur bence. belki eşiniz için de iyi olur.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Zaten dediğiniz her şeyi yaptık psikiyatristine birlİkte gittik,benim sıkıntım hastalığı değil,ayrıca vajinusmus için sde psikologumuz var.Daha sonra paikologuma ben tek başına gidip sorunlarımı anlatınca da vajinusmus sürecine katılmadığı kkonusunda a paikologumun da dikkatini ıçekmiş.Babam kendi işi konusunda çok önemli şeyleri gösterdi yaklaşık iki buçuk yıl önce ona bile bakmadı.Yani yapılması gereken her şeyi elimden geldiğince yaptım.Yine psikologum ile görüştüğümde bu hastalıkla mücadele edip doktorluk yapan insanların da olduğunu söylüyor .Yani benim eşimdeki sorunun kaynağı bipolarlık değil de tembellik.Böyle bir durrumda çuk olmaması sanırım en büyük şansım.Aile kavramı çok fazla gelişmemiş bir aile,sanırım onlar da oğullarına çok güvenemiyor.Yorumunuz için teşekkür ederim.
 
Canım bir gelecek görmüyorsan direk boşan... güvenle sırtını yaslayamadığın bir koca bize lazım değil ( aynı sorumsuzluk benim eşimdede var) çok geçdçmeden boşan canım çok zor bir süreç, git gellerin fazlasıyla olacak ama en sonunda iyiki diyeceksin:) sen şimdi önce sakin rahat bi kafayla otur yada uzan bi düşün bakalım böyle bi düzende evliliğini sürdükmek, böyle bir adamla ömür geçirmek istiyormusun? Eğer cevabın hayırsa bir gün bile vakit kaybetme kafada bitirmeye başlayıp boşan
 
Bipolarlar zeki ama kalıplara sığamayan insanlar oluyor genelde. İyi bir mesleğe sahip olabilir ama sıkıya gelemez. İş konusunda disiplinli olamaz diye biliyorum ben. Yani tembelliğin sebebini bipolar bozukluğuna bağladım ben.
 
Canım,düzelmiyor bir türlü.Hastalığın ardına sığınıyor.Yaklaşık on gündür annemlerrdeyim,mesaj attı aradı,Ama ardımdan gelmedi bile.Bu evliliğin sonunu göremiyorum maalesef.evlenirken otuz bine yakın param vardı,evlendikten sonra da üzerine daha fazla eklendi.Şimdi bankada azıcık param kaldı.Neredeyse bütün her şey benden gitmiş ,düğün altınları da cabası.Hep ben alttan aldım.olmuyor nasip buymuş.Teşekkür ederim canım.Psikolojik olarak bAna zarar veriyor bu ilişki.
 
Bipolarların zeki olduğu konusunda ben de çok şey okudum,ama bazı yerlerdee de böyle bir genellemeye varılamaz diyor.Profesör,doktor,akademisyen,sanatçı olqnlar da var ama onlar bu hastalığı başka bir alana yöneltmeyii başarmış insanlar sanırım.Benim eşim de ise böyle bir çaba yok,sürekli bir şeyler yapacağım deyip bir adım bile ilerlemedi.O zaman da evlilik de yürümüyor çünkü evlilik de bir denge işi.Her şeyi maddi ,manevi benim üstlenmem de zor oluyor.Ayrıca benim de mesleğim dikkat gerektiren zor bir meslek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…